Doktorat w CV

Kończysz studia i zastanawiasz się, co dalej. Miałeś niezłe oceny, byłeś aktywny na zajęciach, ale nie wiesz, jak odnaleźć się na rynku pracy. Tymczasem jeden z profesorów zaproponował ci doktorat. Wydaje ci się, że to najprostsze rozwiązanie. Jeżeli tylko brak innego pomysłu na siebie ma skłonić cię do rozpoczęcia studiów doktoranckich, to najprawdopodobniej ich nie ukończysz – do tego potrzeba mnóstwo determinacji. Uświadom sobie, po co jest ci potrzebny doktorat. Przyda ci się do zdobycia upragnionego stanowiska? Chcesz zostać wykładowcą na uczelni? A może musisz sobie coś udowodnić lub po prostu przeżyć wielką intelektualną przygodę? Każdy powód jest dobry, pod warunkiem, że bardzo chcesz zrealizować swój pomysł.

Bez względu na to, z jakiego powodu decydujesz się na doktorat, zastanów się, na jakiej pozycji ustawi cię on na rynku pracy. Rozmaite firmy poszukują pracowników z doświadczeniem, tymczasem doktorat na większości kierunków jest na tyle absorbujący, że znacznie utrudnia jednoczesne podjęcie zatrudnienia.

Michał po dwóch latach przerwał doktorat z zarządzania. - Okazało się, że nie sposób łączyć studiów doktoranckich z pełnoetatową pracą w mediach. Musiałem dokonać wyboru – mówi. Ze zbyt krótką dobą musiała zmierzyć się także Berenika. - Na doktorat z nauk przyrodniczych poświęcałam osiem godzin dziennie, w związku z czym trudno było mi zdobywać inne doświadczenie zawodowe. Dużym wysiłkiem znajdowałam czas na działalność w pozarządowych instytucjach i współpracę z wydawnictwami, dzięki temu moje CV nie było gołe – opowiada.

Z zarzutem małego doświadczenia zawodowego spotkała się podczas rozmów kwalifikacyjnych Natalia, która kończy pisać doktorat z prawa. – Jednak w praktyce osoby po studiach doktoranckich maja szeroki zasób wiedzy, który pozwala szybko i skutecznie rozwiązywać praktyczne problemy - polemizuje.

- Doktorat jest sam w sobie osiągnięciem intelektualnym. Jednak, czy jest użyteczny? Owszem, jeśli chce się robić karierę akademicką. Dla dziennikarza będzie atutem, jeśli zajmuje się on specjalistyczną tematyką – mówi Michał.

Berenika podkreśla, że tytuł naukowy otworzył przed nią wiele drzwi. - Doktorat wyróżnia na rynku pracy, w końcu nie zatrzymałam się na takim samym poziomie, jak stu innych absolwentów - stwierdza. Tytuł magistra staje się coraz bardziej powszechny i coraz łatwiej go zdobyć, niektórzy decydują się więc na kontynuację studiów na wyższym poziomie. Berenika dzięki doktoratowi otrzymała kilka interesujących propozycji pracy, wybrała tę z Wydawnictwa Naukowego PWN. – Ówczesnej pani dyrektor zależało na tym, żeby zatrudnić kogoś znającego się na środowisku akademickim i tematyce wyższych uczelni – uzasadnia Berenika.

- Doktorat w CV nie przeszkodzi, ale też niekoniecznie pomoże – wszystko zależy od stanowiska, na które aplikujemy. W przypadku wyższych stanowisk menadżerskich, wąskiej grupy specjalistów/doradców oraz stanowisk z branży medycznej czy prawniczej doktorat może być atutem – zauważa Emilia Kitlińska, konsultant w Advisory Group TEST Human Resources. – Warto pamiętać jednak, że aplikując do pierwszej pracy rzadko kiedy będziemy mieli okazję w pełni wykorzystać naszą wiedzę i umiejętności. Doktorat jest inwestycją – może opłacić się w perspektywie kilku lat, gdy połączymy go z praktyką biznesową i staniemy się ekspertem w danej dziedzinie – dodaje. Za niskie progi

Zdarza się jednak, że doktorat zamyka drzwi. Czasem doskonale wykształceni kandydaci są odrzucani ze względu na zbyt wysokie kwalifikacje. Oczywiście, praca powinna odpowiadać aspiracjom kandydata. - Skoro ktoś zrobił doktorat, to i tak zanudziłby się na śmierć w pracy, która jest odpowiednia dla kogoś po maturze – twierdzi Berenika.

Natalia przez kilka miesięcy bezskutecznie poszukiwała pracy w zawodzie. – Polscy pracodawcy niechętnie zatrudniają osoby ze studiów doktoranckich. Często na rozmowach kwalifikacyjnych pytali mnie, po co w ogóle jest mi doktorat. Byli przekonani, że z takim tytułem powinnam kontynuować karierę naukową, a nie pracować w przedsiębiorstwie – opowiada. – Jeżeli HR-owiec czy dyrektor nie chce zatrudnić człowieka lepiej od siebie wykształconego, to świadczy o jego niskich motywacjach. Jeżeli komuś zależy na funkcjonowaniu firmy, powinien zatrudniać ludzi jak najlepiej wykształconych – denerwuje się Michał.

Zniechęcona Natalia, wyjechała z kraju. Teraz mieszka w Szwajcarii i doradza zamożnym ludziom, jak zarządzać majątkiem, aby uniknąć wysokich podatków. – Za granicą doktorat jest bardziej doceniany. W niektórych krajach osoby z doktoratem dostają nawet dopłatę do pensji – mówi.

Podejmując decyzję o doktoracie trzeba pamiętać, że praca naukowa na uczelni wiąże się z szeregiem ograniczeń. Niestety nie zawsze możesz realizować swoją koncepcję. Tak było w przypadku Michała. - Temat doktoratu nie był do końca mój, ale musiał być taki ze względu na nazwę wydziału, na którym miałem go robić. Natomiast tematyka zajęć, w których jako doktorant miałem uczestniczyć, była w znacznej mierze przypadkowa – mówi. Michał zazdrośnie spoglądał na kolegów z zagranicznych uczelni. – Na Zachodzie doktorant dostaje konkretny projekt do zrealizowania we współpracy np. z ośrodkiem przemysłowym albo inną instytucją, która będzie miała z tego korzyści. Ponadto ma zapewniony godziwy byt – dla niego nauka jest pracą, początkiem kariery, a nie rodzajem kosztownego hobby – puentuje Michał.

Anna Tomczyk/JK