Echa Fedu

Zatrudnienie w USA w lipcu wzrosło o 162 tys., poniżej oczekiwań rynku, jak i poniżej trendu. Dane spotkały się ze zdecydowanie negatywną reakcją na rynku walutowym, ale naszym zdaniem raport nie jest zły. Jednocześnie spadła stopa bezrobocia, z 7,6 do 7,4% - ten raport pokazał spadek liczby bezrobotnych aż o ponad 250 tys. Inne sygnały z rynku pracy też były bardzo dobre – mocny ADP, rekordowo niska liczba nowych bezrobotnych, wyraźny wzrost oceny zatrudnienia przez przedsiębiorców w przemyśle. Trzeba pamiętać, iż rządowy raport jest jedynie badaniem statystycznym i może się okazać, iż zatrudnienie wzrośnie silniej w sierpniu. Jeśli tak się stanie, Fed prawdopodobnie ograniczy QE na wrześniowym posiedzeniu.

Europejskie rynki akcji mają za sobą bardzo udany tydzień. Po ostatnich sygnałach poprawy koniunktury, w ubiegłym tygodniu sygnał do zakupów dał Mario Draghi. Prezes EBC powiedział jasno, iż jakiekolwiek zacieśnienie w przewidywalnym okresie w ogóle nie wchodzi w grę. Przekaz jest zatem jasny: inwestorzy mogą cieszyć się ożywieniem i niskimi stopami. Na chwilę obecną przewaga kupujących jest bardzo wyraźna, jednak należy pamiętać o dwóch średnioterminowych zagrożeniach. Pierwszym jest poziom wykupienia na Wall Street w połączeniu z perspektywą ograniczenia QE we wrześniu. Nie można wykluczyć, iż w pewnej perspektywie powtórzy się korekta, którą widzieliśmy w czerwcu. Po drugie należy pamiętać o spowolnieniu w Chinach. Wpływ tego spowolnienia na razie jest ograniczony, ale nie można wykluczyć, iż w najbliższych miesiącach da się odczuć istotniej.

Decyzja Banku Anglii nie przyniosła rozstrzygnięcia, na które czekały rynki. Dowiedzieliśmy się jedynie, iż Bank nie zmienił parametrów polityki, co znaczy, iż nie wprowadzono alternatywy dla QE, co na sierpniowym posiedzeniu i tak było mało prawdopodobne. Natomiast inwestorzy czekają na tzw. forward guidance, w którym Bank ma określić nowe cele makroekonomiczne. Przede wszystkim istotne jest jaki poziom stopy bezrobocia zostanie wybrany przez Bank jako ten, przy którym Rada mogłaby podnieść stopy procentowe. Mówi się, iż podobnie jak w USA może być to 6,5%. Jest bardzo prawdopodobnym, iż dowiemy się tego z raportu o inflacji, który opublikowany będzie w czwartek (o 10.30). Dla funta to niewątpliwie wydarzenie tygodnia.

W porównaniu do ubiegłego tygodnia, ten będzie znacznie spokojniejszy. Jednak poniedziałek nie powinien być nudny. Czeka nas seria publikacji indeksów aktywności z sektorów usługowych, począwszy od Hiszpanii (9.13), przez Wielką Brytanię (10.28), a skończywszy na USA (16.00). Wobec ostatnich lepszych danych, figury te będą ważnym potwierdzeniem, szczególnie w przypadku USA.

W tym tygodniu czekają nas decyzje Banku Australii oraz Banku Japonii. Ten pierwszy zdecyduje o poziomie stop już podczas jutrzejszej sesji azjatyckiej, a zatem o 6.30 naszego czasu. Rynek oczekuje obniżki stóp do 2,5% i faktycznie, spowolnienie w Chinach w połączeniu z gołębią retoryką szefa Banku sprawiają, iż obniżka jest bardzo prawdopodobna. Dolar australijski jest już najtańszy względem USD od trzech lat.

Głos dziś zabierze Richard Fisher z Fed (17.45). Jednak znaczenie jego słów dla rynku jest ograniczone. Fisher znany jest jako zwolennik relatywnie restrykcyjnej polityki pieniężnej i od lat znajduje się na uboczu konsensusu. Co więcej, w tym roku nie ma on prawa głosu.

Na wykresach:

EURUSD, W1 – Poprzedni tydzień przyniósł wiele ciekawych wydarzeń od strony makro, ale nie przełożyły się ona na rozstrzygnięcie sytuacji na parze EURUSD. Rynek ten zamknął się na interwale tygodniowym świecą w kształcie szpulki, która wskazuje na niezdecydowanie inwestorów odnośnie dalszego kierunku rynku. Świeca ta powstała w nieprzypadkowym miejscu gdyż utworzyła się przy linii trendu spadkowego, o której wspominaliśmy w poprzednich komentarzach. Kolejny opór, oprócz wspomnianej linii, wyznacza szczyt z czerwca przy 1,3415 oraz górne ograniczenie w formacji trójkąta rozszerzającego się. Tymczasem wsparcie to 1,3200, a następnie dopiero 1,3000.

Corn, W1 – Notowania kontraktów na kukurydzę zniżkują systematycznie od sierpnia 2012 roku, co w konsekwencji prowadzi do zniżki do poziomów obserwowanych ostatnio w październiku 2010.

Z punktu widzenia Teorii Fal Elliotta cała ostatnia zniżka, która doprowadziła do wybicia dołem z kanału spadkowego, może być oznaczona jako fala trzecia w jeszcze większej fali trzeciej. Stąd też wynika jej duża siła. Obecnie najbliższe wsparcie jest wyznaczone przez szczyt ze stycznia 2010 – 425 USD, a także przez linię równoległą do kanału spadkowego. Z kolei opór wypada przy minimum dużej fali czwartej – 548 USD oraz przy dolnym ograniczeniu kanału bazowego.

dr Przemysław Kwiecień
główny ekonomista
X-Trade Brokers Dom Maklerski S.A.