Nasze wyjazdy za pracą
Nikt się tego nie spodziewał. Mimo że w
Polsce jest prawie 3 mln bezrobotnych, a trzy kraje UE otworzyły
po 1 maja ub.r. rynki pracy, zatrudnienie podjęła tam garstka
rodaków. Na przykład w Wielkiej Brytanii zatrudniło się około 50
tys. Polaków, ale tylko połowa z nich to osoby, które
zalegalizowały swój pobyt - pisze "Gazeta Prawna".
Z szacunków sporządzonych pod koniec 2004 r. w Ministerstwie Gospodarki i Pracy wynika, że w krajach UE, które otworzyły rynek pracy (W. Brytania, Szwecja, Irlandia), pracę podjęło odpowiednio 50,4 tys., 12 tys., i 10 tys. Polaków - razem 72,4 tys. Jednak w W. Brytanii połowa z nich to osoby legalizujące swój pobyt. Mimo że w Polsce zarejestrowanych jest 3 mln bezrobotnych, w tych trzech krajach zatrudniło się około 45 tys. osób - dodaje "Gazeta Prawna".
Przyczyny są różne. Uniwersytet w Manchesterze w najnowszym raporcie (zlecony przez firmę Vedior) o pracownikach tymczasowych w krajach nowej Unii wskazuje przede wszystkim na bariery kulturowe. Wolno i ociężale zmieniają się wzory z epoki socjalizmu i nadal oczekuje się pełnoetatowej stałej pracy - piszą autorzy.
"Stykające się z nami osoby nie rozumieją zalet pracy czasowej i nie chcą tak pracować" - raport cytuje jedną z polskich agencji pracy. Inna dodaje: polscy pracownicy wolą zarabiać mniej w pracy stałej niż więcej w czasowej. Wskazuje się też na bariery wynikające z niskiej mobilności Polaków - obawiają się wyjazdów "za pracą" i mają silne poczucie przywiązania do miejsca zamieszkania. Problemem są też: nieznajomość języka, przebijanie się osób starających się o pracę w UE przez ogrom biurokracji, sceptyczny stosunek pracodawców z UE do kwalifikacji nowych pracowników - informuje "Gazeta Prawna". (PAP)