Popyt na fixingu
Wczorajsza sesja zakończyła się wzrostem indeksów, a najwięcej zyskał indeks małych spółek sWIG-80. Po wyższym otwarciu pojawiła się podaż, która przeważała w kolejnych godzinach handlu. Można powiedzieć, iż ceny osuwały się pod własnym ciężarem, a o pozytywnym zamknięciu zadecydował popyt na końcowym fixingu.
Dzięki temu główne indeksy przebiły linie krótkoterminowych trendów spadkowych, jak również zamknęły się na dziennych maksimach. Taki układ ma pozytywną wymowę i sugeruje kontynuację wzrostu i test kolejnych barier. W przypadku WIG-20 jest to pułap 2386 wynikający z ostatniego lokalnego maksimum. W przypadku jego przebicia będę oczekiwał na test zakresu 2395-2401. Ewentualne przebicie tej strefy będzie miało optymistyczne przesłanie i będzie zapowiadało atak na ostatni szczyt na 2424. Najbliższe wsparcie znajduje się na 2363, gdzie znajduje się przebita wczoraj linia trendu spadkowego. W przypadku jej przełamania popyt winien ujawnić się na 2353 lub też 2349.
Ten ostatni pułap ma kluczowe znaczenie, w krótkim terminie, a jego przebicie będzie zapowiadało pogłębienie tendencji spadkowej poniżej ostatniego minimum na 2346. Kolejne wsparcia znajdują się na 2330 oraz na 2300. Ewentualne przełamanie tego ostatniego pułapu będzie miało negatywne przesłanie i będzie wskazywało na silniejszy ruch spadkowy. W ostatnich tygodniach wszystkie ruchy korekcyjne są płytsze od teoretycznych założeń, co wskazuje na pewną siłę rynku.
Struktura ruchu jest jednak niezbyt przejrzysta, w związku z czym trudno jest z pełną odpowiedzialnością określić charakter spadku od szczytu na 2424 do 2346. Większe prawdopodobieństwo przypisuję wariantowi korekcyjnemu, ale mogę nie mieć racji. Kluczowy w takim układzie jest obecnie pułap 2395-2401, który musi zostać pokonany by można było myśleć o ataku na szczyt. Sygnałem słabości będzie zejście poniżej 2356.
Tomasz Jerzyk