Zwolnienia grupowe - jak to się robi?

Umożliwia ona pracodawcom rozwiązanie w krótkim czasie umów o pracę z większą liczbą pracowników, w przypadku reorganizacji zakładu pracy oraz związanej z nią likwidacji części stanowisk. Ustawa o zwolnieniach grupowych, w przeciwieństwie do ogólnych przepisów kodeksu pracy, daje prawo do zwolnienia pracowników nawet wtedy, gdy brak ku temu przesłanek leżących po stronie pracowników.

Zwolnienia uważane są za „grupowe”, gdy pracodawca - zatrudniający co najmniej 20 pracowników - rozwiązuje stosunki pracy w okresie nie dłuższym niż 30 dni, a procedura ta obejmuje co najmniej:
- 10 pracowników - przy zatrudnieniu mniejszym niż 100 pracowników;
- 10% pracowników - przy zatrudnieniu od 100do 299 pracowników albo;
- 30 pracowników - przy zatrudnieniu co najmniej 300 pracowników.

Procedura zwolnienia grupowego obejmuje cztery główne etapy:
- Konsultacje ze związkami zawodowymi albo z przedstawicielami pracowników.
Pracodawca zobligowany jest do przekazania im na piśmie wyjaśnień dotyczących powodów zwolnień, liczby osób, które są nimi objęte oraz okresu w jakim proces ten będzie przeprowadzony. Powinien także poinformować o kryteriach kwalifikowania do zwolnienia i sposobie rozstrzygania kwestii pracowniczych.
- Zawarcie ze związkami zawodowymi porozumienia albo wydanie przez pracodawcę regulaminu zwolnień. Powinno być ono zawarte w terminie 20 dni od rozpoczęcia negocjacji.
- Zawiadomienie powiatowego urzędu pracy. Zakres informacji przekazywanych urzędowi jest taki sam jak w przypadku związków zawodowych, z tą różnicą, że nie obejmuje on sposobu ustalania wysokości świadczeń pieniężnych przysługujących pracownikom.
- Rozwiązanie stosunków pracy. Aby je rozpocząć musi upłynąć minimum 30 dni od daty zawiadomienia urzędu pracy.

Grzegorz Gołębiewski
aplikant radcowski, Kancelaria Prawna Chajec, Don-Siemion&Żyto (CDZ)