BBN: Zbigniew Nowek zastępcą szefa BBN (komunikat)
...
06.01.2010 13:57
06.01. Warszawa - BBN informuje:
W środę, 6 stycznia 2010 r., na wniosek szefa Biura Bezpieczeństwa Narodowego Aleksandra Szczygło, Prezydent RP Lech Kaczyński powołał Zbigniewa Nowka na wakujące stanowisko zastępcy szefa Biura Bezpieczeństwa Narodowego.
Zbigniew Nowek urodził się 1 lipca 1959 w Bydgoszczy. Był aktywnym działaczem opozycji w PRL. Z wykształcenia jest prawnikiem.
Wykształcenie
1984 - magister prawa, Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu.
Działalność opozycyjna
1977-1979 - utrzymywał kontakty z działaczami Studenckiego Komitetu Solidarności oraz Duszpasterstwem Akademickim.
czerwiec 1980 - założył w Gdańsku, wraz z Piotrem Kapczyńskim oraz Maciejem Kapczyńskim, podziemne wydawnictwo "Alternatywy", które w sierpniu 1980 r. z inicjatywy Bogdana Borusewicza wydrukowało, w nakładzie 8 tys. egzemplarzy, ulotkę w obronie Anny Walentynowicz, której rozkolportowanie było jedną z przyczyn wybuchu strajku w Stoczni Gdańskiej.
1980-1981 - współzałożyciel, a następnie przewodniczący Niezależnego Zrzeszenia Studentów UMK w Toruniu. Jeden z inicjatorów i współtwórca pism NZS: "Immunitet", "Informator NZS UMK" i "Minitor". Współzałożyciel wydawnictwa NZS UMK oraz współorganizator biblioteki NZS. - luty 1981 - kierował strajkiem studenckim na UMK.
1981 - członek Toruńskiego Komitetu Obrony Więzionych za Przekonania.
od 13 grudnia 1981 - ścigany listem gończym.
współorganizator największych akcji ulotkowych w Trójmieście: 16 grudnia 1981 r. pod Stocznią Gdańską, 24 grudnia 1981 r. po Pasterce przed wieloma kościołami, podczas manifestacji 30 stycznia 1982 r. oraz akcji "CDN" przed 1 maja 1982 r.
27 grudnia 1981 - umieszczony przez Służbę Bezpieczeństwa na liście 199 najbardziej poszukiwanych osób, przewidzianych do internowania w trybie nadzwyczajnym.
1981-1984 - jeden z organizatorów podziemnej poligrafii w regionie gdańskim, wydawca, redaktor, drukarz i kolporter ulotek "Solidarności", NZS, Niezależnego Serwisu Informacyjnego "A" oraz pisma "Gdańsk". Budowniczy podziemnego bunkra-drukarni w Gdańsku-Oliwie. Drukarz pisma "Solidarność Regionu Gdańskiego", tygodnika "Mazowsze", "Przeglądu Politycznego" oraz kilkunastu książek (w ramach wydawnictwa "Alternatywy", które dla kamuflażu kilkakrotnie zmieniało nazwę).
1983-1985 - koordynator działań podziemnego NZS na UMK. W 1983 r. organizator akcji wyborczej na UMK, w efekcie której działacze związani z NZS objęli wszystkie studenckie stanowiska w senacie uczelni. W 1984 r. po kolejnej akcji wyborczej rektorem uniwersytetu został prof. Stanisław Łęgowski, popierany przez podziemną "Solidarność" i NZS.
Przebieg służby publicznej
1990-1997 - szef Delegatury Urzędu Ochrony Państwa w Bydgoszczy.
1997-1998 - zastępca szefa Urzędu Ochrony Państwa.
1998-2001 - szef Urzędu Ochrony Państwa.
25 października 2001 - złożył dymisję na ręce premiera Leszka Millera w geście sprzeciwu wobec planów przeprowadzenia tzw. reformy służb specjalnych, która tuż po atakach terrorystycznych na USA przewidywała masowe zwolnienia oficerów.
2002-2005 - ekspert Komisji ds. Służb Specjalnych Sejmu RP.
2004-2005 - ekspert Sejmowej Komisji Śledczej ds. PKN Orlen.
2005-2008 - szef Agencji Wywiadu.
2006 - awansowany na stopień generała brygady przez Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego.
Sukcesy w służbie publicznej
1999 - aresztowanie trzech wysokiej rangi oficerów ówczesnych Wojskowych Służb Informacyjnych pod zarzutem szpiegostwa przeciwko Polsce.
2000 - wydalenie z Polski 12 dyplomatów za działalność sprzeczną z ich statusem.
2006 - aresztowanie wysokiego rangą oficera wywiadu Białorusi za działalność szpiegowską wymierzoną przeciw Polsce, który we wrześniu 2009 r. został skazany na karę 5,5 roku pozbawienia wolności.
Odznaczenia i wyróżnienia
1993 - odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi przez Prezydenta RP Lecha Wałęsę za działalność na rzecz umacniania bezpieczeństwa wewnętrznego kraju.
1996 - wyróżniony przez ministra Spraw Wewnętrznych Zbigniewa Siemiątkowskiego za udaremnienie przemytu 25 kilogramów heroiny.
1997 - wyróżniony przez Prezesa Rady Ministrów Włodzimierza Cimoszewicza za znaczące efekty pracy, w szczególności za istotny wkład w rozpoznanie mechanizmów przestępczości gospodarczej w zakresie ubezpieczeń.
1999 - wyróżniony przez ministra-koordynatora ds. Służb Specjalnych Janusza Pałubickiego za wybitne zasługi w realizacji zadań Krajowej Władzy Bezpieczeństwa, związanych z akcesją do Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego.
2000 - wyróżniony przez Prezesa Rady Ministrów Jerzego Buzka za znaczący wkład w proces akcesji Polski do NATO.
2001 - wyróżniony "Laurem Jerzego Buzka" w uznaniu wyjątkowych zasług na rzecz bezpieczeństwa państwa i ochrony jego porządku konstytucyjnego, a także ochronę interesów Polski i jej pozycji na arenie międzynarodowej.
2007 - odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Zasługi Republiki Litewskiej przez Prezydenta Republiki Litewskiej Valdasa Adamkusa za zasługi na rzecz litewsko-polskich stosunków międzypaństwowych oraz na rzecz zapewnienia bezpieczeństwa NATO, Unii Europejskiej, a także bezpieczeństwa narodowego obu krajów.
2009 - odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski przez Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego za wybitne zasługi w działalności na rzecz przemian demokratycznych w Polsce.
UWAGA: Komunikaty publikowane są w serwisie PAP bez wprowadzania przez PAP SA jakichkolwiek zmian w ich treści, w formie dostarczonej przez nadawcę. Nadawca komunikatu ponosi wyłączną i pełną odpowiedzialność za jego treść.(PAP)
kom/ wni/