Już od pół roku trzymiesięczny WIBOR (wskaźnik, który jest podstawą wysokości oprocentowania m.in. kredytów hipotecznych) oscyluje w okolicach 3,8-3,9 proc., ostatni raz tak długi okres stabilizacji (a nawet dłuższy – trwał trzy kwartały) tego wskaźnika mieliśmy od połowy 2006 roku.
W rezultacie raty kredytów hipotecznych zaciągniętych w złotych nie powinny w najbliższych miesiącach podlegać większym wahaniom. Rata 30-letniego kredytu z marżą 1 pkt proc. wynosi 528 zł na każde 100 tys. zł kredytu i różni się w zależności od wysokości marży.
Co innego kredyty nowo udzielane. Od ponad roku postępuje liberalizacja rynku hipotek, kolejne banki obniżają marże, prowizje i wymagania dotyczące wkładu własnego. W efekcie średnia marża kredytu z 25-proc. wkładem własnym spadła od wakacji z 2 do 1,8 pkt proc. Oczekujemy, że do końca roku kilka kolejnych banków obniży marże kredytów złotowych i w efekcie średnia marża może spaść nawet do 1,7.
Decyzja RPP jest neutralna dla posiadaczy lokat i obligacji skarbowych. Zamiast podnosić oprocentowanie banki wolą wabić klienta inaczej: wprowadzają lokaty (bądź konta oszczędnościowe) z jednodniową kapitalizacją, co pozwala na omijanie podatku Belki. Bank nie musi więcej płacić klientom, a ci i tak mają korzystniejszą ofertę, kosztem fiskusa.
Brak zmiany stopy lombardowej (pozostaje na poziomie 5 proc.) oznacza niezmienioną wysokość maksymalnego oprocentowania pożyczek. Zgodnie z ustawą antylichwiarską bank nie może pobierać więcej odsetek niż 20 proc. w skali roku. Do takiego pułapu kredyty hipoteczne oczywiście nie dochodzą, dotyczy on pożyczek gotówkowych oraz zadłużenia na kartach kredytowych.
Dzisiejsza decyzja Rady jest zgodna z oczekiwaniami rynku i oznacza, że stopa referencyjna NBP nadal będzie wynosić 3,50 proc., stopa lombardowa 5,00 proc., depozytowa 2,00 proc., redyskonta weksli 3,75 proc., a dyskonta weksli 4,00 proc.
Marcin Krasoń
Open Finance
