W spirali podwyżek cen i płac

Ryzyko to, według OECD, jeszcze się nie zmaterializowało. "Globalne spowolnienie gospodarcze będzie wpływać łagodząco na sytuację gospodarczą wewnątrz kraju. Oczekuje się, iż realny PKB zwolni do poziomu ok. 6 proc. w roku bieżącym oraz ok. 5 proc. w 2009 r." - prognozują autorzy raportu.

Inflacja przekroczyła cel założony przez NBP

OECD podkreśla, że inflacja CPI przekroczyła już oficjalny 2,5 proc. cel inflacyjny NBP. W wielu sektorach gospodarki pojawiły się niedobory siły roboczej, które odpowiadają za realny wzrost wynagrodzeń przewyższający wzrost produktywności.

"Firmy nie będą w stanie dłużej absorbować zwiększenia jednostkowych kosztów pracy, co z kolei spowoduje spadek zysków i większą presję cenową. Sektor publiczny jest również obarczony podobnym ryzykiem ze względu na żądania płacowe, które przybrały na sile w ostatnim czasie. Widoczny jest również wzrost cen regulowanych" - napisano.

Potrzebne zaostrzenie polityki monetarnej

Dla zapewnienia gospodarce tzw. miękkiego lądowania w kontekście inflacji, potrzebne jest odpowiednie zaostrzenie polityki monetarnej.
"Aby wskaźnik (inflacji - PAP) powrócił do poziomu wyznaczonego przez oficjalny cel NBP" - dodaje OECD.
Koszty obniżenia inflacji mogą okazać się wyższe niż przewidywano, prognozuje OECD. Sytuacja zewnętrzna była trudna do przewidzenia. Wystąpienie nadwyżki popytowej na rynku pracy i rynku produktów pojawiło się pomimo silnego wzrostu gospodarczego w wysokości ponad 5 proc. w skali roku.

"Choć RPP rozpoczęła cykl podwyżek stóp procentowych w kwietniu 2007 r., jednak inflacja wzrosła powyżej nominalnej wartości stóp procentowych, to realna wartość stóp procentowych faktycznie spadła. Sytuacja na rynku pieniężnym pogorszyła się jednak ze względu na umocnienie się kursu walutowego, co może być mimo wszystko, pomocne w studzeniu presji inflacyjnej. Istnieje jednak ryzyko większych oczekiwań inflacyjnych, co negatywnie wpłynie na ciężko wypracowaną wiarygodność banku centralnego" - napisano.

Według OECD, NBP powinno opublikować jeden bądź nawet kilka scenariuszy zawierających ścieżkę stóp procentowych, które sprowadziłaby inflację z powrotem do poziomu oficjalnego.

Należy zwiększyć podaż na rynku pracy

Celem polityki strukturalnej powinno być stopniowe usuwanie barier na rynku pracy.
"Likwidacja barier rozwojowych dla rynku pracy, co uwidacznia fakt ukształtowania się silnej nadwyżki popytowej przy nadal relatywnie wysokim bezrobociu i zarazem niskim wskaźniku aktywności zawodowej społeczeństwa, pozwoli w pełni wykorzystać potencjał wzrostowy w zatrudnieniu i tym samym przeciwdziałać nieuchronnemu pogorszeniu się sytuacji demograficznej" - uważają autorzy raportu.

Według Organizacji, wysoki klin podatkowy odsuwa od rynku pracy osoby o niskich dochodach, a w przypadku bezrobotnych nie zachęca do podjęcia legalnego zatrudnienia.

Jeśli chodzi o emerytury, to zdaniem OECD, zbyt duża liczba starszych pracowników może opuścić rynek pracy na korzystnych warunkach na długo przed osiągnięciem ustawowego wieku emerytalnego. Raport podkreśla także występowanie barier dla mobilności siły roboczej wewnątrz kraju.

"Pomimo rosnących nierówności w rozwoju gospodarczym pomiędzy regionami, istnieje niska tendencja do migracji z obszarów o bardzo wysokim bezrobociu do tych, gdzie występują niedobory (np. w dużych miastach). W rezultacie występują spore dysproporcje w zatrudnieniu w samych regionach jak i pomiędzy nimi" - napisano.

"Fakt, iż wielu Polaków zdecydowanych jest do przeprowadzki za granicę w poszukiwaniu możliwości zatrudnienia sugeruje, że niska mobilność występująca wewnątrz kraju nie jest zjawiskiem kulturowym, ale efektem konkretnych barier" - uważają autorzy raportu.

Zobacz też:
KTO W POLSCE ZARABIA NAJMNIEJ?
ZAPRACOWANI BEZROBOTNI