Wielka wojna o obwarzanek

Spór zaczął się gdy krakowscy piekarze zarejestrowali "Obwarzanka krakowskiego" w Unii Europejskiej jako produkt regionalny chroniony. Od tej pory, aby wyrabiać i sprzedawać obwarzanki krakowskie potrzebny jest unijny certyfikat. Wyrób musi być zrobiony według ściśle określonych zasad. Obwarzanki krakowskie to takie, które są wyrabiane ręcznie w formie pierścienia, a ich waga nie przekracza 120 g. Konflikt zaostrzył się gdy na rynku pojawiły się produkty imitujące obwarzanki, wyrabiane maszynowo. Ich producent przyznaje się do maszynowej produkcji i zaznacza, że o żadnym fałszerstwie nie może być mowy. - To nie jest obwarzanek krakowski, tylko obwarzanek Szuberta. Taka informacja jest w każdym punkcie sprzedaży - tłumaczy piekarz Franciszek Szubert. - Robię obwarzanki według innej receptury - mówi.

To nie przekonuje producentów z unijnym certyfikatem. - Obwarzanek musimy wytwarzać według surowych zasad i kryteriów zapisanych w unijnym wniosku - wyjaśnia piekarz Aleksander Adamski.

Wojna o obwarzanki nabrała takiego rozmiaru, że trafiła pod lupę prokuratury. - Wpłynęło zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa. Dotyczy wprowadzania na rynek wyrobu, który imituje obwarzanka krakowskiego - potwierdza prokurator Bogusława Marcinkowska.

Franciszek Szubert, produkuje obwarzanki Szuberta Ciasto robione jest maszynowo. Waży 14, a nie 12 dag. Jest wypiekany na blachach i w całości posypywany makiem, solą lub sezamem. Aleksander Adamski produkuje oryginalne obwarzanki krakowskie Ciasto robione jest ręcznie, dwufazowo. Najpierw obwarzanki są gotowane (czyli obwarzane), a potem pieczone. Waga obwarzanka nie może przekraczać 12 dag. Wypieka się go na drutach stąd kratka na spodzie obwarzanka.

W dzisiejszym wydaniu Faktu polecamy też: Który ze świadków obciąży Waśniewską?