Jak odzyskać zapał do pracy

Czegoś innego spodziewaliśmy się po swojej profesji, po firmie, szefie czy partnerach biznesowych. Rzeczywistość nie spełniła naszych oczekiwań. Na początku był wielki zapał, optymizm, nawet euforia. Potem ich miejsce zajęło zniechęcenie, frustracja.

Psychologowie z American Psychology Association wyróżniają pięć charakterystycznych etapów wypalenia:

*1. *Miesiąc miodowy – to faza, w której jesteśmy zafascynowani pracą, przełożonym, relacjami w zespole. Rozsadza nas energia, czujemy, że możemy góry przenosić. Nie dostrzegamy żadnych negatywnych aspektów funkcjonowania firmy. A jeśli dochodzą do nas tego rodzaju sygnały, po prostu je lekceważymy.

*2. *Przebudzenie – okres, kiedy już widzimy, że nasza dotychczasowa ocena pracy rozmijała się z rzeczywistością. A jednak bronimy idealistycznej wizji – korporacji, jej kultury organizacyjnej, atmosfery w zespole. W rezultacie dajemy z siebie coraz więcej. Realizując wciąż nowe projekty, próbujemy odwrócić swoją uwagę od rodzących się wątpliwości.

3.Szorstkość – realizujemy zadania z coraz większym zacięciem, wkładając w to dużo wysiłku. Pojawiają się jednak już pierwsze kłopoty w kontaktach społecznych – ze współpracownikami, partnerem, rodziną.

4.Wypalenie pełnoobjawowe – zauważamy już u siebie pełne wyczerpanie fizyczne i psychiczne. Trudno dłużej lekceważyć stany depresyjne oraz poczucie pustki i samotności. Wszystko traci dla nas sens. Chcemy uciec jak najdalej od pracy.

*5. *Odradzanie się – czas, w którym leczymy rany powstałe w wyniku wypalenia. Wracamy do równowagi psychicznej. Odnajdujemy nowy sens w życiu i w pracy.

Psycholodzy biznesu są zgodni co do tego, że wypalenie zawodowe nie grozi tym, którzy swoją pracę traktują jako pańszczyznę, którą trzeba odrobić. Leserzy, dekownicy, symulanci czy cynicy mogą więc spać spokojnie. Bo jak się ma wypalić ktoś, kto nigdy nie płonął? W chorobą natomiast mogą wpaść ludzie, którzy – mówiąc młodzieżowym slangiem – za bardzo przejmują się swoją rolą.

Jaka jest więc rada dla takich osób jak Anna, Małgorzata i Stanisław?

- Brzmi ona: więcej dystansu! Więcej dystansu do siebie, do własnej kariery, do pracy. Odrzućcie perfekcjonizm, nadmierne ambicje, ostrą konkurencję, obsesję sukcesu – mówi Kamil Baranowski, etyk biznesu. – Odpuśćcie sobie. Bądźcie bardziej wyrozumiali dla siebie i dla otoczenia. Odkryjcie ciszę, wolniejsze tempo, uwrażliwcie się na proste przyjemności codziennego życia.

Ostatni, piąty etap wypalenia, wskazany przez uczonych z American Psychology Association - odradzanie się – jest w zasięgu naszych możliwości.

- Trzeba tylko zmienić hierarchię wartości – klaruje Baranowski. – Musimy obrać perspektywę egzystencjalną, która dyskredytuje drapieżność i wyścig szczurów oraz kult wyników. A rehabilituje filozofię uproszczonego życia, umiarkowanie, właściwe zaangażowanie w sprawy innych ludzi. Bo nie samą pracą i karierą żyje człowiek.

Janusz Sikorski