Komentarz poranny

Wtorkowy rajd byków zakończył się dokładnie w strefie oporu: 1863 – 1869 pkt. W swoich wcześniejszych komentarzach wielokrotnie eksponowałem znaczenie tej ważnej bariery podażowej Fibonacciego.

Środowe, poranne uderzenie popytu – przełamujące wskazany zakres cenowy – stanowiło zatem istotny sygnał techniczny, zapowiadający kontynuację ruchu wzrostowego. Byki podbudowane pozytywnymi informacjami płynącymi z Intela cały czas utrzymywały zatem wysoką formę. Gdy wydawało się, że test kolejnej strefy oporu: 1928 – 1934 pkt. jest już właściwie przesądzony, zaskakujące informacje zaczęły napływać ze spółki PKN ORLEN. Okazało się bowiem, że w obawie przed wrogim przejęciem walne zgromadzenie akcjonariuszy zmieniło statut, ograniczając tym samym – do10% – prawo do głosowania instytucjom ze sobą powiązanym. Reakcja rynku była w tym przypadku niezwykle żywiołowa, a jej wizualnym odzwierciedleniem był silny spadek płockiego koncernu. To z kolei zachęciło sprzedających do nieco odważniejszych działań na pozostałych spółkach z WIG-u 20 (głównie ucierpiały tutaj: TPSA i PEKAO)
. Generalnie atmosfera na rynku po ogłoszeniu w/w informacji uległa zauważalnemu pogorszeniu. Byki straciły zatem ochotę do prowadzenia
dalszej, ofensywnej walki z niedźwiedziami. Tym samym coraz realniejszą perspektywą wydawał się ponowny test strefy: 1863 – 1869 pkt., która zaczęła obecnie pełnić rolę ważnej zapory popytowej. Jak mogliśmy się przekonać, mniej więcej w tym właśnie rejonie cenowym bykom rzeczywiście udało się powstrzymać falę przeceny.

W końcowej fazie sesji, za sprawą niezwykle silnych wzrostów za oceanem, kupujący ponownie przejęli inicjatywę. Ostatecznie indeks nie dotarł jednak do obszaru oporu Fibonacciego: 1928 - 1934 pkt. Wymieniony przedział cenowy nadal odgrywa zatem ważną rolę na wykresie WIG-u 20 i dopiero jego sforsowanie wygeneruje kolejny, silny sygnał kontynuacji ruchu wzrostowego. Nie da się jednak ukryć, że fala hossy zainicjowana w poniedziałek znacząco poprawiła sytuację techniczną indeksu. Wychodzę z założenia, że układ techniczny wykresu będzie sprzyjał kupującym, jeśli w najbliższym czasie nie dojdzie do zanegowania znanej nam już strefy Fibonacciego: 1863 – 1869 pkt. Ten dawny opór przemienił się bowiem obecnie w silne wsparcie i osobiście oczekuję, że nawet w przypadku wystąpienia ruchu korekcyjnego (co przy tej skali odreagowania może oczywiście zdarzyć się w każdej chwili) strona popytowa uaktywni się w tym właśnie obszarze cenowym. Podkreślam również niezmiennie znaczenie przedziału oporu: 1928 – 1934 pkt. Tak
się ciekawie złożyło, że przebiega tutaj również bardzo istotna median line, uwiarygadniając tym samym wskazaną barierę podażową (wykres przedstawię w komentarzu online o godz. 12.30).

Jej trwałe przełamanie może zatem w optymistycznym wariancie doprowadzić już niedługo do testu kolejnej strefy oporu: 2005 – 2011 pkt. Wydaje się jednak, że bez pokonania na S&P500 zapory podażowej Fibonacciego: 935 – 945 pkt. kupującym w Warszawie będzie niezwykle ciężko zdobyć się na zainicjowanie tak silnego ruchu cenowego.

[ Zobacz pełną analizę

]( http://i.wp.pl/a/f/pdf/22639/biuletyn160709.pdf )
Paweł Danielewicz
DM BZ WBK

| Dane prezentowane w niniejszym raporcie zostały uzyskane lub zaczerpnięte ze źródeł uznanych przez DM BZ WBK S.A. za wiarygodne, jednakże DM BZ WBK S.A. nie może zagwarantować ich dokładności i pełności. Niniejsze opracowanie i zawarte w nim komentarze są wyrazem wiedzy oraz poglądów autora i nie powinny być inaczej interpretowane. Dom Maklerski BZ WBK S.A. nie ponosi odpowiedzialności za szkody poniesione w wyniku decyzji podjętych na postawie informacji i opinii zawartych w niniejszym opracowaniu. Powielanie bądź publikowanie niniejszego opracowania lub jego części bez pisemnej zgody DM BZ WBK S.A. jest zabronione. |
| --- |