Wyższe wynagrodzenie minimalne od 2018 r. Co to oznacza?
Z początkiem 2018 r. wynagrodzenie minimalne wzrośnie o 100 zł i wyniesie 2 100 zł brutto. Będzie to miało konsekwencje nie tylko dla osób zarabiających najmniej, ale także beneficjentów różnego rodzaju świadczeń, których wysokość oblicza się w oparciu o minimalne wynagrodzenie.
14.09.2017 | aktual.: 15.09.2017 12:25
Od 1 stycznia osoba zatrudniona w oparciu o umowę o pracę w pełnym wymiarze nie będzie mogła zarabiać mniej niż 2 100 zł brutto. Po potrąceniu zaliczki na podatek dochodowy i składek na jej konto trafi 1 530 zł.
Także dla umów cywilnoprawnych
Wraz z podniesieniem minimalnego wynagrodzenia za pracę wzrośnie minimalna stawka godzinowa dla osób pracujących w oparciu o umowy zlecenia. Zleceniobiorcy nie będą mogli zarabiać mniej niż 13,7 zł brutto.
Wyższe koszty przedsiębiorców
Najbardziej podwyżkę odczują osoby prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą, które przez pierwsze dwa lata prowadzenia działalności płacą preferencyjne składki na ubezpieczenie społeczne. Podstawa wymiaru składek ulgowych wynosi 30 proc. minimalnego wynagrodzenia, zatem od stycznia 2018 r. przedsiębiorcy będą przelewać o 30 zł więcej niż obecnie, czyli 630. Tzw. mały ZUS, który w 2017 r. wynosi 487,90 zł misięcznie, wzorśnie prawdopodobnie powyej 500 zł.
Więcej za mobbing i pracę w nocy
W 2018 r. wzrosną ponadto inne dodatki i świadczenia.
Dodatek za pracę w nocy wynosi 20 proc. stawki godzinowej wynikającej z minimalnego wynagrodzenia za pracę. W różnych miesiącach przyjmuje się odmienne wysokości w zależności od tego, ile godzin ma do przepracowania pracownik. W lutym 2018 r., gdy do przepracowania będzie 160 godzin, wyniesie on 2,62 zł, a w październiku, przy 184 godzinach pracy - 2,62 zł. Dla porównania: w 2017 r. dodatek wyniósł odpowiednio 2,5 i 2,27 zł.
Jak liczyć dodatek?
Wysokość minimalnego wynagrodzenia / wymiar czasu pracy w danym miesiącu x 20 proc.
2100 / (luty 2018) x 20 proc.
2100 / 160 x 20 proc.= 13,12 x 20 proc. = 2,62
Pora nocna obejmuje 8 godzin pomiędzy godzinami 21.00 a 7.00 następnego dnia.
Wynagrodzenie za czas gotowości do pracy i przestój: wysokość wynagrodzenia za niemożność wykonywania pracy, choć pracownik był gotowy do jej podjęcia, kształtuje się w zależności od tego, po czyjej stronie leży przyczyna przerwy. Jeśli winę ponosi pracodawca, to - niezależnie od sposobu wyliczania - nie może ona być niższa niż 60 proc. minimalnego wynagrodzenia. Jeśli więc pracownik zarabia pensję minimalną i przez cały miesiąc nie może wykonywać obowiązków z powodu obarczającego zakład pracy, to zarobi 1 260 zł brutto.
Odprawa z tytułu zwolnień grupowych: wysokość odprawy pieniężnej nie może przekraczać kwoty 15-krotnego minimalnego wynagrodzenia za pracę obowiązującego w dniu rozwiązania stosunku pracy. W 2018 r. będzie to maksymalnie 31 500 zł.
Odszkodowania za naruszenie zasady równego traktowania w zatrudnieniu, mobbing lub dyskryminację: wysokość odszkodowania nie może być niższa niż minimalne wynagrodzenie.
Minimalna podstawa wymiaru zasiłku chorobowego: podstawa wymiaru wynagrodzenia chorobowego, zasiłków i świadczenia rehabilitacyjnego z tytułu pracy w pełnym wymiarze czasu pracy nie może być niższa od kwoty minimalnego wynagrodzenia za pracę po odliczeniu składek finansowanych przez pracownika.
Kwota wolna od potrąceń: komornik nie może zająć wszystkich pieniędzy dłużnika, jakie uzyskuje w danym miesiącu. Zgodnie z przepisami kodeksu pracy, może zająć do 50 proc. wynagrodzenia, a w razie długów alimentacyjnych – 60 proc. Musi pozostawić dłużnikowi do dyspozycji środki w wysokości płacy minimalnej.
Jeśli pracownik zatrudniony jest w niepełnym wymiarze czasu, kwota wolna jest obliczana proporcjonalnie do części etatu.
Bardziej zaboli jazda bez ubezpieczenia
Więcej zapłacą ponadto kierowcy nie posiadający OC przez co najmniej 14 dni (dwukrotność minimalnego wynagrodzenia). Kierowców ciężarówek można ukarać mandatem w wysokości stanowiącej jego trzykrotność.
Z pensją minimalną powiązana jest też wysokość opłat za aplikacje radcowskie i adwokackie, czyli obowiązkowe (z małymi wyjątkami) kursy, które muszą odbyć absolwenci prawa, marzący o wykonywaniu zawodu radcy lub adwokata.