Koszt kredytu niższy o 200 tys. zł dzięki oszczędnościom
Oszczędzając na tzw. wkład własny można obniżyć nominalny koszt zakupu mieszkania na kredyt o ponad 200 tys. zł - wynika z analizy Expandera.
Wymaga to jednak dużej dyscypliny i odkładania co miesiąc ok. 900 zł. Oszczędzanie ma sens przede wszystkim wtedy, gdy przyszły kredytobiorca nie musi ponosić wysokich kosztów najmu
Najtańszy kredyt mieszkaniowy w złotych oferuje obecnie BZ WBK. Marża wynosi 1,35%, a oprocentowanie w lipcu 5,78%. Załóżmy, że kredytobiorca chce kupić mieszkanie warte 300 tys. zł i sfinansować ten zakup w całości z kredytu na 30 lat. Gdyby bank nie wymagał wkładu własnego, rata wynosiłaby ok. 1756 - wynika z szacunków Expandera. Niestety maksymalna dopuszczalna przez bank wartość kredytu do wartości nieruchomości, tzw. wskaźnik LTV, to 80%. Zatem w BZ WBK kredytobiorca może zadłużyć się maksymalnie na 240 tys. zł. Szacunkowa rata takiego kredytu to 1405 zł.
Bogata jest też oferta programów regularnego oszczędzania z wykorzystaniem ubezpieczeniowych funduszy kapitałowych. W przypadku takich produktów minimalny okres oszczędzania jest jednak dłuższy i wynosi zazwyczaj 10 lat lub więcej. Dlatego nie jest to najlepszy wybór dla kredytobiorcy z naszego przykładu, który oszczędza przez pięć lat. Jeżeli jednak osoba, która chce kupić mieszkanie oszczędza już w programie np. emerytalnym, może do niego otworzyć subkonto, które nie jest ograniczone minimalnym okresem oszczędzania. Programy regularnego oszczędzania oferują towarzystwa ubezpieczeniowe, m.in. Aegon, Aviva, Axa, Credit Agricole, Generali czy Skandia. Programy oparte na ubezpieczeniowych funduszach kapitałowych oferują znacznie szerszy wybór funduszy, do których może trafiać składka. Zwykle jest to kilkadziesiąt podmiotów o różnych strategiach, inwestujących w Polsce i za granicą.
W przypadku inwestycji w fundusze, zarówno ubezpieczeniowe, jak i zarządzane przez TFI, należy pamiętać o ryzyku inwestycyjnym. Przy 5-letnim okresie inwestycyjnym z naszego przykładu, udział akcji w portfelu, nawet przy wysokiej skłonności oszczędzającego do podejmowania ryzyka, nie powinien przekraczać 30%.
Katarzyna Siwek
wsp. Jerzy Węglarz
Expander