Analiza tygodniowa

Inwestorzy w nadchodzącym tygodniu poznają między innymi grudniową dynamikę produkcji przemysłowej w Eurolandzie oraz odczyt europejskiego PKB za IV kwartał 2008 roku, jak również styczniową dynamikę sprzedaży detalicznej w USA, jednak ich uwagę przykuwać będzie głosowanie nad pakietem stymulantów fiskalnych administracji prezydenta Obamy. Co prawda na piątkowym posiedzeniu amerykańskiego Senatu zmniejszono jego wartości o 100 mld USD, jednak coraz bardziej prawdopodobne uchwalenie może zdecydowanie poprawić nastroje na rynkach kapitałowych.

Nie bez znaczenia pozostał bardzo słaby styczniowy raport z amerykańskiego rynku pracy, gdyż stworzył atmosferę do przyspieszenia prac Senatu nad ostatecznym uchwaleniem powyżej wspomnianego programu pomocy gospodarce amerykańskiej. Osobnym tematem jest równie konieczny plan pomocy instytucjom finansowym oraz szczególne skupienie się administracji rządowej na ograniczeniu liczby przejmowanych przez banki nieruchomości w zamian za niespłacane kredyty hipoteczne oraz restrukturyzacja tych ostatnich na kredyty gwarantowane przez państwo i ze stałą stopą procentową.

W krótkim terminie wzrosty indeksów giełdowych sprzyjać mogą wzrostom kursu eurodolara. W średnim i długim terminie „do głosu” dojdą takie fundamentalne problemy gospodarki amerykańskiej jak nadal ogromny deficyt handlowy oraz rosnący deficyt budżetowy. Czynniki te będą w długim terminie ciążyć na wartości zielonego co przedłuży wzrostową falę eurodolara.

W nadchodzącym tygodniu na rynek napłyną kolejne dane z polskiej gospodarki, na której kondycji coraz wyraźniej odbija się słabość naszej waluty. Dane fundamentalne chociaż ostatnio słabsze nie uzasadniają, aż takiej przeceny złotówki. Inwestorzy polscy poznają między innymi dynamikę przeciętnego wynagrodzenia w IV kwartale 2008 roku, grudniowy rachunek obrotów bieżących oraz styczniowy indeks inflacji CPI.

Najistotniejsze w średnim i długim terminie jest jednak lutowe posiedzenie RPP zaplanowane na koniec miesiąca. Ewentualna zmiana polityki monetarnej i zakończenie serii obniżek kosztów pieniądza jest warunkiem koniecznym, aby zaobserwować na rynku pierwsze symptomy zmiany trendu na wykresach polskich par walutowych.

Argumentem za wyżej wspomnianą zmianą może być potwierdzenie w tym tygodniu utrzymywania się nadal wysokiej płacowej presji inflacyjnej oraz wolniejszego spadku presji ze strony cen konsumenckich z uwagi na wysokie kursy walutowe.

Wpływ na decyzje RPP może mieć również sytuacja gospodarcza krajów regionu, dlatego należy obserwować dane napływające w tym tygodniu między innymi z Czech i Węgier. Będą to informacje z czeskiego rynku pracy oraz tamtejszego sektora przemysłowego, jak również czeskie i węgierskie indeksy inflacji CPI oraz dynamika PKB za IV kwartał zeszłego roku.

Znaczący wpływ na zachowanie się polskich par walutowych miała udana obrona ostatnich minimów na wykresach polskich indeksów giełdowych. Piątkowe wzrosty na GPW pomogły naszej walucie odreagować część wcześniejszej dynamicznej deprecjacji. Dalsza poprawa nastrojów powinna również wspierać spodziewane przez nas w średnim terminie umocnienie polskiej waluty.

Para EUR/USD po odbiciu się od poziomu 1,2740 będącym kontynuacją średnioterminowej linii trendu gwałtownie ruszyła na górę. W chwili obecnej znajduje się ona w fazie delikatnej korekty ruchu wzrostowego. Analiza techniczna nie przedstawia jednoznacznych przesłanek, które mogą być pomocne w prognozie ruchu tej pary walutowej. Dodatkowo jasną prognozę utrudnia wskaźnik RSI, który znajduje się na neutralnym poziomie 42 pkt.

Na wykresie zaobserwować jednak można , że po ostatnim odbiciu się od linii trendu notowania dotarły do poziomu 1,3056, który wynika z 38,2% zniesienia fali wzrostowej trwającej od 2000 roku. Prognozuje się więc, że w ciągu kilku kolejnych dni nastąpi atak na ten poziom.
W średnim-kilkumiesięcznym terminie para powinna poruszać się wzdłuż linii trendu czyli rosnąć.

Para USD/PLN po tak dynamicznych wzrostach, jakie odnotowała na przestrzeni ostatnich tygodni w dniu dzisiejszym odnotowuje znaczną 16-groszową korektę. Nie widać jednak, aby miała ona dużą dynamikę. Może to oznaczać, że jest to jedynie przystanek przed kolejną falą osłabienia złotówki.

Za kontynuacją korekty przemawiałby jednak wysoki poziom RSI, który obecnie znajduje się na poziomi 68 pkt.
Na uwadze należy mieć jednak znaczny stopień osłabienia złotówki względem walut regionu. Bardzo prawdopodobnym jest więc, że w nadchodzących tygodniach nastąpi bardzo dynamiczna aprecjacja złotówki względem innych par walutowych, która może mieć zasięg kilkudziesięciogroszowy.

Para EUR/PLN odbiła się od poziomu 4,7010, który znajdowała się w okolicach agregacji 161,8% rozwinięcia ostatnich fal wzrostowych. Taka sytuacja może być impulsem do korekty. Dodatkowo siłę wzrostów powstrzymał spadający eurodolar, który w krótkim terminie osłabia euro względem wszystkich walut. Dokładając do tego wysoki współczynnik RSI oraz brak istotnych wsparć w najbliższej okolicy można prognozować ewentualną korektę, której minimalny zasięg to okolice 4,39 wynikające ze szczytu fali spadkowej z 2005 roku.

Pamiętać jednak należy, że w obecnej sytuacji analiza techniczna ma ograniczone znaczenie, gdyż rynek w tym momencie jest bardzo zmienny.

Na parze GBP/PLN doszło do przełamania szczytu z października 2008 na poziomie 5,0415. Wyrysowała się więc formacja podwójnego szczytu, która szybko została przełamana. Przewiduje się jednak wędrówki na południe. Para ta po drodze w dół napotka na silne wsparcie wynikające z 50% zniesienia/rozwinięcia ostatniej fali spadkowej. Pomimo słabej złotówki , funt pozostaje jednak słabszą walutą względem wszystkich innych.

Tomasz Szecówka -analityk rynku walutowego
Michał Wojciechowski - analityk rynków finansowych
AMB Consulting