Emeryci i ich opiekunowie, do jakiej pomocy mają prawo

"Wesołe jest życie staruszka..." - w Polsce raczej nie. Emerytura lub renta często jest tak niska, że po zrobieniu opłat i wykupieniu leków to, co zostaje ledwo wystarcza na jedzenie.

Jak zdobyć dodatkowe pieniądze na życie? Istnieje sporo dodatków, wypłacanych przez państwo i jego instytucje, które mogą pomóc emerytom, rencistom i osobom niepełnosprawnym. Sprawdź, co ci przysługuje i ile możesz dostać.

Ta zapomoga przysługuje osobom, które nie przekraczają kryterium dochodowego i są:
1. niezdolne do pracy w związku z wiekiem,
2. całkowicie niezdolne do pracy z powodu niepełnosprawności.

Wynosi ono 542 zł netto dla osób samotnych i 456 zł netto dla osób, które żyją w rodzinie. Zasiłek nie może być mniejszy niż 30 zł, ani wyższy niż 529 zł.

Przyznaje się go w sytuacji, gdy obywatel jest długotrwale chory, niepełnosprawny albo bezrobotny lub też oczekuje na przyznanie renty/emerytury.

Wynosi, co najmniej 50 proc. różnicy między kryterium dochodowym a dochodem osoby, która dostaje zasiłek. Uprawniony nie może dostać mniej niż 20 zł i więcej niż 418 zł miesięcznie. To przez jaki czas osoba uprawniona do pomocy będzie go dostawać zależy od konkretnej sytuacji.

Przyznaje się go na zaspokojenie niezbędnych potrzeb życiowych takich jak: zakup leków, żywności, odzieży, opału czy przeprowadzeniu napraw w mieszkaniu. Do tego można się o niego ubiegać, gdy potrzebujemy pokryć koszty pogrzebu lub na tzw. bilet socjalny.

Osoby bezdomne lub takie, które nie mają dochodu i możliwości uzyskania świadczeń zdrowotnych, mogą ubiegać się o niego na pokrycie części lub całości wydatków na świadczenia zdrowotne.

Zasiłek celowy może występować w kilku rodzajach:
1. na pokrycie wydatków powstałych w wyniku zdarzenia losowego,
2. na pokrycie wydatków związanych z klęską żywiołową lub ekologiczną.

*Specjalny zasiłek celowy *- w szczególnie uzasadnionych przypadkach może być udzielony osobie albo rodzinie, których dochody przekraczają kryterium ustawowe.
*Zasiłek celowy na zasadach zwrotu *- jak wyżej, może także być przyznany osobie albo rodzinie, które mają dochód przekraczający kryterium, ale pod warunkiem, że część albo całość kwoty zostanie zwrócona.

Osoby niepełnosprawne lub starsze, które nie są w stanie same sobie poradzić z codziennym życiem, mają prawo do otrzymania zasiłku pielęgnacyjnego w kwocie 153 zł.

Prawa do zasiłku posiadają także:
1. niepełnosprawne dzieci do 16 roku życia, które posiadają orzeczenie o niepełnosprawności,
2. osoby, które ukończyły 75 lat,
3. osoby w wieku powyżej 16 lat, posiadające orzeczenie o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności, pod warunkiem, że powstała ona do ukończenia 21 roku życia lub posiadające orzeczenie ZUS, które zalicza je do II grupy inwalidzkiej lub całkowitej niezdolności do pracy,
4. osoby, które ukończyły 16 lat i posiadają orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności (lub właściwe orzeczenie ZUS bądź KRUS).

Uwaga! Do tego zasiłku nie mają prawa osoby, które przebywają w instytucji, gdzie mają zapewnione opiekę i utrzymanie oraz jeśli otrzymują dodatek pielęgnacyjny z ZUS.

Istotne jest również, że o miesięczny zasiłek mogą występować także opiekunowie dorosłych osób niepełnosprawnych, którzy zrezygnowali z pracy by się nimi zająć. Wynosi on 520 zł.

Każdy, kto jest przewlekle chory ale nie potrzebuje hospitalizacji i przebywa w domu, ma prawo do pomocy pielęgniarki. Może ona zrobić zastrzyk, zmienić lub założyć opatrunki czy kroplówkę.

Pomoc pielęgniarską przyznaje się na podstawie skierowania od lekarza, który zajmuje się pacjentem. Według zapisów pielęgniarka powinna przychodzić do pacjenta przynajmniej cztery raz w tygodniu. Finansuje ją NFZ.

Każdy, kto ma zatrudnienie i płaci składki na ubezpieczenie społeczne, ma prawo do skorzystania z 14 dni zwolnienia lekarskiego z przeznaczeniem na opiekę nad chorym członkiem rodziny, jeśli żyją razem pod jednym dachem. Jednak, aby dostać takie zwolnienie należy odpowiednio uzasadnić, czemu inni członkowie rodziny nie mogą podjąć się obowiązku opieki.

Osoba, która przebywa na takim zwolnieniu dostaje zasiłek w wysokości 80 proc. wynagrodzenia.

Osoby, które mają prawo do emerytury lub renty i skończyły 75 lat lub te, które są całkowicie niezdolne do pracy i samodzielnego funkcjonowania, mogą ubiegać się o dodatek w wysokości 206,76 zł miesięcznie.

Przyznaje się go na podstawie orzeczenia lekarskiego. Nie mogą go pobierać osoby, które dostają z gminy zasiłek pielęgnacyjny.

Jak sama nazwa wskazuje przysługuje osobom, które brały udział w wojnach, działaniach zbrojnych i powstaniach narodowych, będąc przy tym w wojsku albo w organizacji walczącej o niepodległość RP.

Przysługuje on tylko emerytom lub rencistom. Muszą oni posiadać odpowiednie zaświadczenie z Urzędu ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych. Wynosi on 206,76 zł miesięcznie.