14.07. Warszawa - CIR informuje:
Podczas dzisiejszych obrad Rada Ministrów przyjęła:
- projekt ustawy o redukcji niektórych obowiązków dla obywateli i przedsiębiorców,
- projekt ustawy o wymianie informacji z organami ścigania państw członkowskich Unii Europejskiej,
- projekt ustawy o zmianie ustawy o obrocie instrumentami finansowymi oraz o zmianie niektórych innych ustaw,
- projekt ustawy o bezpieczeństwie morskim.
Wydała rozporządzenie zmieniające rozporządzenie w sprawie wyceny nieruchomości i sporządzania operatu szacunkowego.
Rząd przyjął dokumenty:
- Informację na temat realizacji "Polityki energetycznej Polski do 2030 roku" w 2010 roku,
- Stan ochrony przeciwpożarowej obiektów socjalnych w Polsce w świetle wyników czynności kontrolnych i kontrolno-rozpoznawczych, prowadzonych w okresie po zaistnieniu pożaru w Kamieniu Pomorskim (13.04.2009 r.) do 15 sierpnia 2009 r. z aneksem,
- Raport o ekonomicznych, finansowych i społecznych skutkach prywatyzacji w roku 2010.
Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o redukcji niektórych obowiązków dla obywateli i przedsiębiorców, przedłożony przez ministra gospodarki.
Projekt ustawy zawiera przepisy, które przyczynią się głównie do usunięcia barier prawnych oraz redukcji niektórych uciążliwych i kosztownych obowiązków administracyjnych nakładanych na firmy i obywateli. Jest to tzw. druga ustawa deregulacyjna, wychodząca naprzeciw oczekiwaniom przedsiębiorców i wprowadzająca dalsze ułatwienia w prowadzeniu działalności gospodarczej. Pierwsza ustawa deregulacyjna, która weszła w życie 1 lipca, umożliwia m.in. składanie w urzędach oświadczeń zamiast zaświadczeń, odpisów i wypisów.
Najważniejsze propozycje zmian
- Niewliczanie zobowiązań z tytułu realizacji projektów partnerstwa publiczno-prywatnego do długu publicznego i deficytu sektora finansów publicznych.
W przypadku odpowiedniego podziału ryzyk między podmiot publiczny i partnera prywatnego, zobowiązania z tytułu PPP nie będą obciążały bilansów podmiotów publicznych, co zwiększy atrakcyjność wykorzystania partnerstwa publiczno-prywatnego i zachęci podmioty do realizacji inwestycji w tej formule.
- Likwidacja "Monitora Polskiego B", i tym samym zniesienie obowiązku ogłaszania w nim sprawozdań finansowych.
Oznacza to, że przedsiębiorcy zwolnieni zostaną z kosztownego obowiązku publikacji sprawozdania finansowego w tym dzienniku (obecnie ok. 771 zł brutto za stronę).
- Skrócenie okresu przedawnienia - z 10 do 5 lat - należności z tytułu składek wobec ZUS i KRUS.
Rozwiązanie to zmniejszy koszty administracyjne ponoszone przez przedsiębiorców i innych płatników.
- Wydłużenie okresu wykorzystania przez pracownika zaległego urlopu - z 31 marca do 31 lipca roku następnego.
Korzyści z tego rozwiązania będzie miał pracownik i pracodawca. Pracodawcy umożliwi to lepszą organizację pracy w firmie, a pracownikowi ułatwi zorganizowanie wypoczynku wiosennego lub letniego.
- Zniesienie obowiązku uzyskiwania opinii rzeczoznawców od BHP w kwestii projektów budowy lub przebudowy obiektów.
Pracodawca nadal będzie miał obowiązek zapewnienia odpowiednich warunków pracy w obiektach budowanych lub przebudowywanych, natomiast dodatkowo będzie mógł skorzystać z opinii rzeczoznawcy z dziedziny BHP (nie będzie to obligatoryjne).
- Wydłużenie terminu składania deklaracji na podatek od nieruchomości - z 15 stycznia na 31 stycznia każdego roku.
Rozwiązanie to poprawi sytuację podatników, szczególnie tych, którzy posiadają nieruchomości na terenie kilku gmin, bo zyskają oni więcej czasu na wypełnienie deklaracji.
- Umożliwienie organizacjom pracodawców i związkom zawodowym występowania do ministra finansów o dokonanie ogólnych interpretacji podatkowych, w przypadku stwierdzenia rozbieżności w zakresie niejednolitego stosowania prawa podatkowego przez organy podatkowe i organy kontroli skarbowej.
W przypadku wystąpienia ww. rozbieżności minister finansów będzie zobowiązany do wydania ogólnej interpretacji podatkowej. Jeśli jednak minister finansów stwierdzi, że nie występują rozbieżności dotyczące niejednolitego stosowania prawa podatkowego przez organy podatkowe i kontroli skarbowej, a tym samym nie ma podstaw do wydania interpretacji ogólnej, powinien rzeczowo uzasadnić to wnioskującemu.
- Zmniejszenie częstotliwości przekazywania przez płatnika ubezpieczonemu informacji o zapłaconych za niego składakach do ZUS i NFZ - nie będą one przekazywane co miesiąc, ale raz na rok lub - na żądanie pracownika - częściej.
Obecny comiesięczny pisemny obowiązek informowania pracowników o odprowadzonych składakach jest szczególnie uciążliwy dla średnich i dużych firm. Chodzi zwłaszcza o znaczne koszty związane z przygotowaniem i drukiem formularzy ZUS RMUA.
- Skrócenie okresu przechowywania - z 10 do 5 lat - kopii deklaracji rozliczeniowych i imiennych raportów miesięcznych oraz dokumentów korygujących ww.
Obowiązek przechowywania dokumentów ubezpieczeniowych przez 10 lat oznaczał uciążliwe i kosztowne obowiązki dla przedsiębiorców i innych płatników. Skrócenie tego okresu oznacza mniejsze koszty administracyjne.
- Obniżenie opłaty skarbowej za dokonanie wpisu do rejestru przedstawicielstw przedsiębiorców zagranicznych.
Opłata zostanie obniżona z 6713 do 1000 zł. Jej obecna wysokość jest nieuzasadniona, zwłaszcza w porównaniu z opłatą za wpis do oddziału Krajowego Rejestru Sądowego, a ponadto stanowi ona pewne ograniczenie w tworzeniu przedstawicielstw. Projekt zawiera też inne przepisy dotyczące prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce przez firmy zagraniczne.
- Umożliwienie stosowania do wyrobów akcyzowych procedur uproszczonych, o których mowa w przepisach prawa celnego.
Prawo do szerszego wykorzystywania procedur uproszczonych wobec wyrobów akcyzowych ułatwi prowadzenie działalności firmom, które je importują i eksportują.
Nowe przepisy mają obowiązywać od 1 stycznia 2012 r., z wyłączeniem niektórych regulacji, dla których datę wejścia w życie określono na 1 stycznia 2013 r.
Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o wymianie informacji z organami ścigania państw członkowskich Unii Europejskiej, przedłożony przez ministra spraw wewnętrznych i administracji.
Zgodnie z projektem ustawy, podmiotami uprawnionymi do wymiany informacji z organami ścigania państw członkowskich Unii Europejskiej - w celu wykrywania i ścigania sprawców przestępstw, zapobiegania przestępczości oraz przetwarzania informacji - będą: Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Centralne Biuro Antykorupcyjne, Policja, Służba Celna, Straż Graniczna, organy kontroli skarbowej, Żandarmeria Wojskowa. Przygotowanie tej regulacji było niezbędne ze względu na konieczność dostosowania prawa krajowego do wymogów unijnych.
Projekt przewiduje, że w strukturze Komendy Głównej Policji zostanie wyznaczony punkt kontaktowy, który będzie zajmował się wymianą informacji między podmiotami uprawnionymi a organami ścigania państw członkowskich Unii Europejskiej.
Punkt kontaktowy będzie miał bezpośredni dostęp m.in. do: Krajowego Systemu Informacyjnego Policji, zbioru danych osobowych PESEL, centralnej ewidencji pojazdów i kierowców, Krajowego Rejestru Karnego, Krajowego Rejestru Sądowego, Krajowego Rejestru Urzędowego Podmiotów Gospodarki Narodowej, Rejestru Dowodów Osobistych, Centralnej Ewidencji Wydanych i Unieważnionych Dokumentów Paszportowych, Centralnej Bazy Danych Osób Pozbawionych Wolności. Punkt kontaktowy będzie miał także pośredni dostęp do zbiorów danych zawierających informacje o wynikach analizy DNA oraz zbiorów danych daktyloskopijnych.
Punkt kontaktowy będzie wymieniał informacje z organami ścigania państw członkowskich Unii Europejskiej, korzystając z kanałów komunikacji udostępnianych przez: Międzynarodową Organizację Policji Kryminalnych - Interpol, Europejski Urząd Policji - Europol oraz biura Sirene.
W projekcie ustawy szczegółowo opisano warunki i zasady wymiany informacji, w tym również okoliczności związane z odmową jej przekazania. Ustawa nakłada na podmioty uprawnione obowiązek przekazywania z urzędu organom ścigania państw członkowskich UE informacji, które przyczynią się do wykrycia i zatrzymania sprawców przestępstw, a także zapobieżenia przestępstwu. Jednocześnie podmioty uprawnione będą mogły przetwarzać informacje uzyskane w wyniku ich wymiany z organami ścigania państw członkowskich Unii Europejskiej.
Przewidziano też możliwość przekazania informacji otrzymanych od organu ścigania kraju unijnego państwu trzeciemu, ale po spełnieniu warunków wskazanych w projekcie ustawy. Założono, że w sytuacji odwrotnej, czyli przekazania organowi ścigania państwa członkowskiego informacji otrzymanej od państwa trzeciego, będzie to wymagało jego zgody.
W projekcie ustawy znalazły się też przepisy, które mają zapewnić bezpieczeństwo przekazywanych danych osobowych w zakresie wymiany informacji międzynarodowych. Chodzi o obowiązek uprzedniego weryfikowania (przez podmioty uprawnione) danych osobowych podlegających wymianie, a także o konieczność przekazania ich w odpowiedniej formie. Określono też zasady przechowywania danych osobowych (terminy ich przetwarzania), uzyskanych w wyniku wymiany z organami ścigania państw członkowskich Unii.
Ustawa ma obowiązywać po 3 miesiącach od daty publikacji w Dzienniku Ustaw.
Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o zmianie ustawy o obrocie instrumentami finansowymi oraz o zmianie innych ustaw, przedłożony przez ministra finansów.
Zaproponowano wprowadzenie rachunków zbiorczych do polskiego prawa. Chodzi o rachunki prowadzone przez uczestników systemu depozytowo-rozliczeniowego, na których mogą być rejestrowane papiery wartościowe nie należące do osób, dla których rachunki te są formalnie prowadzone, ale należące do innej osoby lub osób. W Polsce rozwiązanie takie nie funkcjonuje, a brak możliwości otwierania rachunków zbiorczych przez uczestników systemów depozytowo-rozliczeniowych stanowi coraz większą barierę w dalszym rozwoju rynku kapitałowego.
Wprowadzenie rachunków zbiorczych otwiera rynek na nowych inwestorów, ułatwia inwestowanie i w konsekwencji zwiększa napływ kapitału. Obecne rozwiązania, z punktu widzenia inwestorów zagranicznych, są kosztowane i skomplikowane. Wymagają od nich np. konieczności posiadania odrębnego rachunku utworzonego specjalnie na polski rynek. Wprowadzenie rachunków zbiorczych może również przyczynić się do zwiększenia płynności polskich skarbowych papierów wartościowych (SPW). Obecnie inwestorzy zagraniczni, którzy chcieliby nabyć polskie SPW, muszą zakładać rachunki papierów wartościowych w swoim imieniu, co jest kosztowane. Rachunki zbiorcze staną się trzecim, obok kont depozytowych oraz rachunków papierów wartościowych, urządzeniem ewidencyjnym, prowadzonym w ramach depozytu papierów wartościowych.
Rachunki zbiorcze funkcjonują w wielu krajach Unii Europejskiej i poza nią. Wśród krajów unijnych, które wprowadziły konta zbiorcze należy wskazać m.in.: Austrię, Belgię, Danię, Finlandię, Francję, Hiszpanię, Portugalię, Niemcy i Węgry. Poza UE rachunki zbiorcze mają USA i Szwajcaria.
Nowe rozwiązania powinny obowiązywać po 30 dniach od daty ogłoszenia w Dzienniku Ustaw.
Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o bezpieczeństwie morskim, przedłożony przez ministra infrastruktury.
W projekcie ustawy zawarto przepisy regulujące zagadnienia bezpieczeństwa morskiego w kwestiach budowy, stałych urządzeń i wyposażenia statków, kwalifikacji i składu załogi, bezpiecznej żeglugi oraz ratowania życia na morzu. Przyjęte regulacje będą dotyczyć statków polskich oraz obcych statków znajdujących się na polskich wodach morskich wewnętrznych lub polskim morzu terytorialnym.
Projekt ustawy pozostawia w niezmienionym kształcie wiele przepisów dotychczasowej regulacji, niektóre jednak zmieniono oraz dodano nowe ze względu na konieczność implementacji prawa unijnego. Chodzi zwłaszcza o tzw. pakiet Eryka III z 2009 r. (dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/15/WE z 23 kwietnia 2009 r. w sprawie wspólnych reguł i norm dotyczących organizacji dokonujących inspekcji i przeglądów na statkach oraz odpowiednich działań administracji morskich, dyrektywę 2009/21/WE w sprawie zgodności z wymaganiami państwa bandery, dyrektywę 2009/16/WE w sprawie kontroli państwa portu, dyrektywę 2009/17/WE ustanawiającą wspólnotowy system monitorowania i informacji o ruchu statków).
Dyrektywa w sprawie zgodności z wymaganiami dotyczącymi państwa bandery zakłada m.in. wzmocnienie bezpieczeństwa morskiego, ochronę środowiska poprzez egzekwowanie wypełniania międzynarodowych zobowiązań przez państwa członkowskie, w tym poddawanie się audytowi Międzynarodowej Organizacji Morskiej nie rzadziej, niż co 7 lat.
Zgodnie z projektem z ww. dyrektywą do projektu ustawy włączono przepisy, na mocy których terenowe organy administracji morskiej będą tworzyć elektroniczną bazę danych, zawierającą informacje o polskich statkach. Znajdą się w niej informacje obejmujące m.in.: identyfikację statku, jego przeglądy i inspekcje oraz ich wyniki, wypadki i incydenty statku, itp.
Ponadto terenowe organy administracji morskiej zostały zobowiązane do sprawowania nadzoru nad stacjami atestującymi urządzenia i wyposażenie statku. Jest to niezbędne, ponieważ nadzór nad atestacją sprzętu musi być przeprowadzany zgodnie z wymogami Międzynarodowej Organizacji Morskiej.
Zmiany dotyczą także systemu inspekcji statków o polskiej i obcej przynależności.
W związku z tym do projektu ustawy wprowadzono nowe typy inspekcji. Zgodnie z przepisami UE szczegółowemu nadzorowi będą podlegać statki należące do profilu wysokiego ryzyka, pasażerskie, zbiornikowce olejowe, gazowce i chemikaliowce starsze niż 12-letnie.
Szczegółowo uregulowano kwestie systemu audytowania statków, który był do tej pory realizowany w ramach inspekcji państwa bandery. W ramach ww. systemu przeprowadzane będą audyty: wstępne, roczne, pośrednie, odnowieniowe i dodatkowe. Za przeprowadzenie inspekcji i audytu oraz za wydanie lub potwierdzenie ważności odpowiedniego certyfikatu organ inspekcyjny będzie pobierać opłatę. Inspekcje państwa bandery mają być poprzedzone przeglądem statku dokonywanym przez uznaną organizację sprawującą aktualny nadzór nad statkiem (poczynając od jego budowy poprzez przebudowę, remonty, itp.). Po dokonanym przeglądzie statek ma otrzymywać świadectwo klasy.
Wprowadzono nowe przepisy dotyczące inspekcji państwa portu statków o obcej przynależności. Inspekcje te podzielono na: okresowe, dodatkowe, ponowne oraz specjalne. Będą one mieć charakter wstępny, szczegółowy i rozszerzony. W projekcie ustawy określono kompetencje oraz uregulowano obowiązki organu inspekcyjnego, dotyczące np. możliwości zatrzymania statku. W projekcie znalazły się także przepisy o wydawaniu zakazu wejścia statku obcego do portu. Określono sytuacje, w których organ inspekcyjny będzie mógł zakazać wejścia statku do portu oraz okoliczności, jakie umożliwią cofnięcie tej decyzji. Określono ponadto uwarunkowania decyzji o stałym zakazie wejścia danego statku do wszystkich portów UE.
Zgodnie z projektem ustawy, zmienią się zasady egzaminowania marynarzy.
W miejsce dotychczasowych trzech komisji egzaminacyjnych zostanie utworzona jedna - Centralna Morska Komisja Egzaminacyjna. Lista egzaminatorów będzie ustalana przez ministra ds. gospodarki morskiej. On też przejmie nadzór nad wszystkimi jednostkami szkolącymi, a w miejsce dotychczasowych kontroli wdrożony zostanie system audytów. Minister ds. gospodarki morskiej będzie upoważniony do sprawowania nadzoru nad dokonywaniem niezależnej oceny systemu szkolenia, egzaminowania i wydawania dokumentów marynarzom.
Rozszerzono, w stosunku do obecnie obowiązującego prawa, katalog dokumentów potwierdzających kwalifikacje zawodowe niezbędne do zajmowania stanowisk na statku o świadectwo przeszkolenia. Nowym rozwiązaniem, wprowadzonym na podstawie prawa UE, jest przepis zezwalający na potwierdzenie uznania zagranicznego dyplomu lub świadectwa, które wydał właściwy organ państwa członkowskiego UE lub państwa trzeciego, uznanego przez Komisję Europejską.
Zasadniczym źródłem przepisów dotyczących bezpiecznego uprawiania żeglugi przez wszystkie statki są umowy międzynarodowe zawarte przez Polskę, w tym przede wszystkim Konwencja SOLAS.
W projekcie ustawy przewidziano, że statki rybackie o długości powyżej 15 m o polskiej przynależności lub prowadzące połowy na morskich wodach powinny być wyposażone w system Automatycznej Identyfikacji Statków (AIS) klasy A. Obowiązek ten wynika z przepisów prawa unijnego.
Uregulowane będą również sprawy związane z warunkami i sposobem funkcjonowania Morskiej Służby Asysty Telemedycznej. Wynika to z konwencji SOLAS oraz wymogów unijnych. Zadania tej służby ma wykonywać Uniwersyteckie Centrum Medycyny Morskiej i Tropikalnej w Gdyni.
W projekcie ustawy uregulowano kwestie odpowiedzialności finansowej za naruszenie przepisów ustawy i wynikających z niej przepisów prawa międzynarodowego oraz wspólnotowego dotyczącego bezpieczeństwa morskiego. Nowością jest wprowadzenie sankcji karnej dla prowadzącego statek morski lub śródlądowy, jacht morski lub śródlądowy w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środków odurzających.
Szczegółowe przepisy, uwzględniające organizacyjne i techniczne aspekty zagadnień uwzględnionych w ustawie, zostaną zamieszczonych w rozporządzeniach ministra ds. gospodarki morskiej. Ponadto właściwy terytorialnie dyrektor urzędu morskiego będzie upoważniony do wydawania aktów prawa miejscowego, w których znajdą się zapisy obejmujące bezpieczny ruch statków na morskich wodach wewnętrznych, korzystanie z portów, red, torów wodnych czy urządzeń portowych.
Rada Ministrów wydała rozporządzenie zmieniające rozporządzenie w sprawie wyceny nieruchomości i sporządzania operatu szacunkowego, przedłożone przez ministra infrastruktury.
Zaproponowane w rozporządzeniu zmiany związane są przede wszystkim z koniecznością dostosowania przepisów tego aktu wykonawczego do znowelizowanej ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych, tzw. specustawy drogowej. Chodzi o regulacje obowiązujące podczas wyceny nieruchomości przeznaczonych pod inwestycje drogowe.
Jedną z istotnych zmian jest odejście od sposobu określania wartości nieruchomości wyłącznie na podstawie danych z rynku nieruchomości "drogowych".
Zgodnie z nowym przepisem rozporządzenia, wartość nieruchomości określana będzie na podstawie cen transakcyjnych, pochodzących z rynków nieruchomości właściwych dla wycenianej nieruchomości, np. mieszkaniowych, rolnych, przemysłowych. Zmiana ta pozwoli lepiej odzwierciedlać relacje panujące na rynku nieruchomości poprzez właściwe odniesienie wysokości odszkodowań do wartości zbliżonych.
Nowy przepis przewiduje również odstąpienie od zasady automatyzmu, zgodnie z którą wartość przejmowanej nieruchomości automatycznie powiększa się o 50 proc. Rzeczoznawca majątkowy, na podstawie analizy cen na rynku lokalnym, będzie mógł samodzielnie określić wysokość stawki procentowej, o którą powiększona zostanie wartość nieruchomości przeznaczonej na cele drogowe. Wysokość tego zwiększenia nie będzie mogła przekroczyć 50 proc. wartości nieruchomości.
Zmiana ta będzie mieć wpływ na wycenę tych nieruchomości, których wartość jest niższa niż wartość tzw. nieruchomości drogowych - co zwykle ma miejsce w przypadku nieruchomości rolnych, leśnych, zanieczyszczonych, itp.
Z przeprowadzonych badań wynika, że udział tych nieruchomości w ogólnej skali nieruchomości nabywanych na realizacje inwestycji drogowych jest znaczny - sięga powyżej 50 proc. Do tej pory zdarzało się, że sztywne stosowanie "zwiększenia o 50 proc." powodowało, że oszacowana przez rzeczoznawcę majątkowego wartość, stanowiąca podstawę do ustalenia odszkodowania, często przekraczała wartość nieruchomości dla alternatywnego sposobu jej użytkowania.
Nowym rozwiązaniem jest wprowadzenie możliwości określania przez rzeczoznawców majątkowych wartości nakładów w przypadku, gdy nie zostały one jeszcze poniesione, ale znany jest ich zakres. Będzie to miało zastosowanie w przypadkach, gdy konieczne będzie określenie wartości szkód rzeczywistych powstałych w nieruchomościach z powodu katastrof naturalnych - huraganów, powodzi, itp. Pośrednio rozwiązanie to przyczyni się do skrócenia czasu oczekiwania na wypłaty odszkodowań od firm ubezpieczeniowych.
Zmieniono też sposób wyrażania w operacie szacunkowym wartości nieruchomości. Do dotychczasowej zasady, by wartość końcowa była wyrażana w pełnych złotych, dodano zastrzeżenie, że w niektórych przypadkach wartość może być wyrażona w kwocie zaokrąglonej do tysięcy złotych, pod warunkiem, że nie zniekształci to wyniku wyceny.
Rada Ministrów przyjęła informację na temat realizacji "Polityki energetycznej Polski do 2030 r." w 2010 r., przedłożoną przez ministra gospodarki.
W 2010 r. kontynuowano realizację działań priorytetowych, takich jak: poprawa efektywności energetycznej, wzrost bezpieczeństwa dostaw paliw i energii (w tym tworzenie warunków dla wzmacniania pozycji konkurencyjnej polskich podmiotów energetycznych na rynku regionalnym), dywersyfikacja struktury wytwarzania energii elektrycznej poprzez wprowadzenie energetyki jądrowej, rozwój wykorzystania odnawialnych źródeł energii (w tym biopaliw), rozwój konkurencyjnych rynków paliw i energii, ograniczenie oddziaływania energetyki na środowisko.
Poprawie efektywności energetycznej będzie służyć przygotowana ustawa o efektywności energetycznej. Kontynuowano kampanię edukacyjno-informacyjną pn. "Czas na oszczędzanie energii", udzielano wsparcia inwestycjom proefektywnościowym ze środków Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko, regionalnych programów operacyjnych, Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej oraz kredytów preferencyjnych na zasadach określonych w ustawie o wspieraniu termomodernizacji i remontów.
Ponadto prowadzono działania mające na celu stymulowanie rozwoju kogeneracji. W marcu 2010 r. weszła w życie nowelizacja ustawy Prawo energetyczne, wprowadzająca m.in. mechanizm cen referencyjnych dla ciepła wytwarzanego w jednostkach kogeneracji, a resort gospodarki prowadził prace nad założeniami do programu rozwoju kogeneracji w Polsce do roku 2030.
Zagwarantowaniu bezpieczeństwa energetycznego służyły działania zapewniające stabilne dostawy paliw i energii, z uwzględnieniem optymalnego wykorzystania krajowych surowców energetycznych oraz dywersyfikacji źródeł i kierunków dostaw ropy naftowej, paliw ciekłych i gazowych.
W 2010 r. kontynuowano działania nakierowane na zniesienie barier prawnych w udostępnianiu nowych złóż węgla kamiennego i brunatnego oraz zmierzające do wprowadzenia zmian legislacyjnych wzmacniających ochronę tych złóż. Opracowano projekt "Koncepcji przestrzennego zagospodarowania kraju 2030" oraz przygotowano wstępne propozycje zmian w ustawie Prawo geologiczne i górnicze, mające na celu m.in.: określenie definicji strategicznego złoża węgla, wskazanie kryteriów i stopnia ochrony złóż węgla kamiennego i brunatnego oraz opracowanie wykazu złóż strategicznych podlegających ochronie przed zabudową. Przepisy (uchwalonej 8 stycznia 2010 r.) nowelizacji ustawy Prawo energetyczne dały podstawę do zwiększenia wykorzystania metanu z kopalń węgla kamiennego, obejmując go systemem wsparcia dla energii elektrycznej wytwarzanej w kogeneracji.
W sektorze węgla kamiennego kontynuowano działania organizacyjne i strukturalne ukierunkowane na tworzenie silnych podmiotów gospodarczych.
W sektorze gazu ziemnego i ropy naftowej prowadzono działania umożliwiające dywersyfikację dostaw tych surowców. Opracowano ponadto projekt nowelizacji ustawy o zapasach ropy naftowej, produktów naftowych i gazu ziemnego oraz zasadach postępowania w sytuacjach zagrożenia bezpieczeństwa paliwowego państwa i zakłóceń na rynku naftowym, w którym znajdą się przepisy dotyczące reagowania w sytuacjach kryzysowych.
W 2010 r. trwały prace przygotowawcze do budowy portu zewnętrznego, falochronu, stanowiska przeładunkowego oraz terminalu regazyfikacyjnego skroplonego gazu ziemnego (LNG) w Świnoujściu wraz z siecią przyłączeniową. Korzystając ze wsparcia funduszy unijnych realizowano projekty rozbudowy systemu przesyłowego paliw płynnych i gazowych oraz połączeń transgranicznych. Kontynuowano działania na rzecz zapewnienia dostępu do złóż gazu ziemnego i ropy naftowej - krajowych i zagranicznych.
W 2010 r. podejmowano szereg działań legislacyjnych nakierowanych na likwidację barier dla inwestycji infrastrukturalnych w elektroenergetyce, gazownictwie i sektorze paliw płynnych, w szczególności w zakresie inwestycji liniowych. Podjęto prace nad analizą możliwości i zakresu wprowadzenia w Polsce inteligentnych sieci elektroenergetycznych.
Inwestycje związane z rozwojem elektroenergetycznych sieci przesyłowych i dystrybucyjnych w dalszym ciągu mogły uzyskać wsparcie z funduszy europejskich (w tym PO IiŚ) oraz środków NFOŚiGW.
Znowelizowane Prawo energetyczne przewiduje m.in. rozwiązania pobudzające rozwój konkurencyjnego rynku energii elektrycznej poprzez obowiązek upublicznienia części obrotu energią elektryczną. Ministerstwo Gospodarki przygotowało także projekt założeń do zmian w prawie, które wprowadzą system ochrony odbiorców wrażliwych energii elektrycznej.
Działania dotyczące energetyki jądrowej prowadzono zgodnie z zaleceniami Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej. Opracowano projekt "Programu polskiej energetyki jądrowej", który określa m.in. zakres, terminy, koszty i skutki realizacji niezbędnych działań na rzecz wdrożenia energetyki jądrowej. Prowadzone są prace nad modelem funkcjonowania polskiej energetyki jądrowej oraz odpowiednimi regulacjami prawnymi. Przygotowano projekt nowelizacji ustawy Prawo atomowe oraz projekt założeń do projektu ustawy o przygotowaniu i realizacji inwestycji w zakresie obiektów energetyki jądrowej oraz inwestycji towarzyszących. Sporządzono listę kryteriów wyboru potencjalnych lokalizacji elektrowni jądrowej oraz wykonano ranking 27 lokalizacji elektrowni jądrowych. Przygotowywana jest kampania edukacyjno-informacyjna nt. rozwoju energetyki jądrowej.
Kontynuowano działania mające na celu rozwój wykorzystania odnawialnych źródeł energii. 7 grudnia 2010 r. Rada Ministrów przyjęła "Krajowy plan działań w zakresie energii ze źródeł odnawialnych", który został przesłany do Komisji Europejskiej. Przygotowano również projekt ustawy o energii ze źródeł odnawialnych oraz opracowano założenia do projektu nowelizacji ustawy o biokomponentach i biopaliwach ciekłych. Rada Ministrów 13 lipca 2010 r. zatwierdziła dokument "Kierunki rozwoju biogazowni rolniczych w Polsce w latach 2010-2020". Znowelizowane przepisy Prawa energetycznego stworzyły podstawę prawną do podłączania biogazowi do gazowych systemów przesyłowych, skorelowania systemu świadectw biogazu z systemem świadectw pochodzenia energii elektrycznej wytworzonej w OZE. Ponadto inwestycje w OZE mogły uzyskać wsparcie w ramach PO IiŚ, RPO oraz ze środków NFOŚiGW.
Ministerstwo Gospodarki, we współpracy z Ministerstwem Środowiska, opracowało projekt "Narodowego Programu Rozwoju Gospodarki Niskoemisyjnej". Rada Ministrów podjęła decyzję o utworzeniu krajowej platformy aukcyjnej, na której sprzedawane będą uprawnienia do emisji CO2. Trwają prace nad projektem ustawy o bilansowaniu i rozliczaniu emisji dwutlenku siarki (SO2) i tlenków azotu (NOx) dla dużych źródeł spalania.
W Ministerstwie Gospodarki opracowano projekt programu "Kierunki wdrażania Czystych Technologii Węglowych w Polsce".
W kontekście bezpieczeństwa energetycznego i występujących awarii systemowych, za właściwy kierunek rozwoju należy uznać energetykę rozproszoną. Warto także zauważyć, że w przypadku występowania awarii w źródłach rozproszonych, jej skutki dla pracy systemu energetycznego są dużo mniejsze, niż w przypadku dużych źródeł. W związku z tym w dalszym ciągu wspierany będzie rozwój lokalnych źródeł wytwarzania, takich jak: małe źródła kogeneracyjne, źródła odnawialne czy wykorzystanie pomp ciepła przez gospodarstwa domowe.
Potencjał redukcji emisji gazów cieplarnianych dla Polski był przedmiotem analiz prowadzonych przez Bank Światowy, Międzynarodową Agencję Energetyczną oraz McKinsey&Company. Opinie tych instytucji wskazują na realność osiągnięcia założonego celu redukcji CO2, pod warunkiem poniesienia odpowiednich kosztów i nakładów inwestycyjnych.
Międzynarodowa Agencja Energetyczna, w ramach przeprowadzonego w 2010 r. przeglądu, pozytywnie oceniła priorytety "Polityki energetycznej Polski do 20130 roku" uznając, że są one zbieżne z celami polityki MAE (bezpieczeństwo energetyczne, ochrona środowiska naturalnego i rozwój gospodarczy). Jednym z kluczowych zaleceń wynikających z ww. przeglądu jest kontynuacja wdrażania założonych w programach działań.
Łącznie w 2010 r. zrealizowano 164 zadania, w tym działania określane jako "praca ciągła", które mają na celu m.in. udzielenie wsparcia z funduszy europejskich, środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej.
Z pozostałych działań przewidzianych do realizacji w 2010 r., 27 zadań znajduje się w zaawansowanym stopniu realizacji (np. regulacje likwidujące bariery dla inwestycji infrastrukturalnych w elektroenergetyce, gazownictwie i sektorze paliw płynnych, w szczególności w zakresie inwestycji liniowych).
Opóźnienie, w stosunku do terminu przewidzianego harmonogramem przedstawionym w Programie, wykazuje 10 zadań, których realizacja była uzależniona od decyzji podejmowanych na forum UE.
W związku z faktem, że "Polityka energetyczna Polski do 2030 roku" została przyjęta przez rząd w listopadzie 2009 r., część działań wyznaczonych na ten rok została zakończona dopiero 2010 roku, co spowodowało skumulowanie się w tym okresie dużej liczby przedsięwzięć, często o charakterze strategicznym. W 2010 r. rozpoczęto realizację części działań wyznaczonych na 2011 rok.
Ponieważ zadania realizowane w 2010 r. wymagały szerszej współpracy pomiędzy podmiotami odpowiedzialnymi za wdrażanie "Programu działań wykonawczych na lata 2009-2012", powołano Międzyresortowy Zespół ds. Realizacji "Polityki energetycznej Polski do 2030 r." W jego skład weszło 9 grup/zespołów doradczych do opracowania poszczególnych zagadnień problemowych.
Należy stwierdzić, że wyznaczone w "Polityce energetycznej Polski do 2030 roku" priorytety oraz cele pozostają aktualne.
Rada Ministrów przyjęła do wiadomości dokument Stan ochrony przeciwpożarowej obiektów socjalnych w Polsce w świetle wyników czynności kontrolnych i kontrolno-rozpoznawczych prowadzonych w okresie po zaistnieniu pożaru w Kamieniu Pomorskim (13.04.2009 r.) do 15 sierpnia 2009 r." z aneksem, przedłożony przez ministra spraw wewnętrznych i administracji.
W II połowie 2010 r. przeprowadzono akcję rekontroli, którą objęto 848 obiektów socjalnych. Podczas poprzedniego sprawdzenia odnotowano w nich największe uchybienia. W 538 obiektach stwierdzono stan zadowalający. Większość nakazów nałożonych przez organy nadzoru budowlanego została usunięta, w 310 obiektach prowadzone są dalsze działania.
W ramach działań kontrolnych, dotyczących zabezpieczenia przeciwpożarowego prowadzonych przez Państwową Straż Pożarną, wydano 261 decyzji administracyjnych (w tym 5 o wstrzymaniu robót i zakazie eksploatacji obiektów), nałożono 9 mandatów karnych, 24 sprawy skierowano do egzekucji, 2 wnioski do prokuratury, w 40 sprawach wystąpiono do innych organów.
Kontrole przeprowadzone w hotelach pracowniczych przekształconych w budynki mieszkalne wielorodzinne obejmowały techniczne i organizacyjne warunki ewakuacji. Wydano 82 decyzje administracyjne (w tym dwie dotyczące wstrzymania robót i zakazu eksploatacji obiektów), nałożono 3 mandaty karne, 10 spraw skierowano do egzekucji, 1 wniosek do prokuratury, w 14 sprawach wystąpiono do innych organów. Podobne kontrole przeprowadzono w wielorodzinnych mieszkalnych budynkach socjalnych.
Przeprowadzone kontrole wykazały, że stan ochrony przeciwpożarowej jest wciąż niezadowalający. Należy zwiększyć presję na właścicieli bądź zarządców tych budynków w kwestii przestrzegania obowiązujących przepisów. Ponadto należy rozważyć możliwość montażu w tych obiektach urządzeń sygnalizacyjno-alarmowych.
Stan obiektów socjalnych po przeprowadzonych kontrolach uległ poprawie. Znaczna część zarządców i właścicieli budynków wywiązała się z nałożonych decyzji organów nadzoru budowlanego, pozostali realizują zalecenia.
Najbardziej korzystnym rozwiązaniem byłoby zamknięcie niektórych obiektów i zbudowanie nowych. Nie zawsze jest to możliwe, jednostki samorządu terytorialnego, które są właścicielami tych budynków, nie są w stanie podołać finansowo takim przedsięwzięciom.
Konieczne jest więc stałe monitorowanie i kontrolowanie obiektów już używanych. Istotną rolę mogą odegrać akcje edukacyjne prowadzone wśród mieszkańców budynków socjalnych na temat zagrożeń pożarowych.
Organy terenowe nadzoru budowlanego oraz ochrony przeciwpożarowej będą monitorować obiekty socjalne w 2011 i 2012 roku.
Rada Ministrów przyjęła Raport o ekonomicznych, finansowych i społecznych skutkach prywatyzacji w 2010 r., przedłożony przez ministra skarbu państwa.
Raport, sporządzany corocznie przez Ministerstwo Skarbu Państwa, przedstawia przebieg prywatyzacji majątku państwowego oraz ukazuje jej efekty.
Z ogólnej liczby 8453 przedsiębiorstw państwowych (stan na 31 grudnia 1990 r.), od 1 sierpnia 1999 r. do końca grudnia 2010 r. przekształceniami własnościowymi objęto 5975 przedsiębiorstw. W końcu grudnia 2010 r. istniało 121 przedsiębiorstw państwowych - w 11 z nich oraz w jednym banku organem założycielskim był minister skarbu państwa.
Od początku prywatyzacji do 31 grudnia 2010 r. skomercjalizowano 1743 przedsiębiorstwa państwowe (29,2 proc. ogółu). W efekcie powstało 1726 jednoosobowych spółek Skarbu Państwa oraz 17 spółek z udziałem wierzycieli.
W 2010 r. minister skarbu państwa zakończył realizację 230 projektów prywatyzacyjnych dla 226 spółek z udziałem Skarbu Państwa, w tym: zawarto 160 umów prywatyzacyjnych, w 38 spółkach dokonano nieodpłatnego przekazania akcji/udziałów na rzecz jednostek samorządu terytorialnego, w 32 przypadkach wniesiono akcje/udziały na podwyższenie kapitału zakładowego innych podmiotów z udziałem Skarbu Państwa.
W poprzednim roku skomercjalizowano 10 przedsiębiorstw oraz 2 instytucje filmowe, przekształcając je w jednoosobowe spółki z udziałem Skarbu Państwa. W efekcie powstało 11 spółek z ograniczoną odpowiedzialnością i 1 spółka akcyjna. Z rejestru przedsiębiorców wykreślono 5 przedsiębiorstw sprywatyzowanych bezpośrednio, pozytywną opinię MSP o likwidacji z przyczyn ekonomicznych uzyskało 5 wniosków, z rejestru wykreślono 17 przedsiębiorstw po zakończonej likwidacji oraz 15 po zakończonym postępowaniu upadłościowym. Z KRS wykreślono 23 spółki po zakończeniu likwidacji oraz 25 spółek po zakończonym postępowaniu upadłościowym.
Należy stwierdzić, że 2010 rok to czas dynamicznego rozwoju polskiego rynku kapitałowego oraz większej liczby inwestorów, szczególnie indywidualnych. Charakteryzowała go duża liczba prywatyzacji spółek Skarbu Państwa. Giełda Papierów Wartościowych w Warszawie stała się spółką giełdową-publiczną, dzięki czemu wzmocniła swoją pozycję na rynku giełd Europy Środkowo-Wschodniej.
Z analiz wynika, że przebieg procesów prywatyzacyjnych w 2010 r. uwarunkowany był czynnikami makroekonomicznymi. Wysokie przychody z prywatyzacji - 1,56 proc. PKB - odegrały znaczącą rolę w ograniczeniu potrzeb pożyczkowych netto państwa. Do pozytywnych zjawisk należały: uelastycznienie gospodarki finansowej w funduszach celowych zasilanych z wpływów z prywatyzacji (41 proc.), 7 udanych debiutów giełdowych spółek z udziałem Skarbu Państwa oraz znaczny napływ środków finansowych z prywatyzacji. Pieniędzmi z prywatyzacji zasilono 6 funduszy celowych, w tym m.in.: Fundusz Reprywatyzacji, Fundusz Restrukturyzacji Przedsiębiorców i Fundusz Skarbu Państwa, Fundusz Rezerwy Demograficznej.
Dochody budżetu państwa z tytułu dywidend pobieranych z zysku wygospodarowanego przez spółki Skarbu Państwa wyniosły 4,457 mld zł - 70 proc. wpływów stanowiły dywidendy otrzymane z: PGE Polska Grupa Energetyczna SA, PKO BP SA, GPW w Warszawie SA oraz PZU SA.
Dotychczas ponad 1,5 mln uprawnionych pracowników spółek z udziałem Skarbu Państwa uczestniczyło w procesach prywatyzacyjnych poprzez objęcie akcji/udziałów pracowniczych na ponad 5,7 mld zł.
W ubiegłym roku przychody kasowe z prywatyzacji wyniosły 22 mld zł, przy zawartych umowach prywatyzacyjnych na kwotę ponad 29 mld zł, wobec zaplanowanych 25 mld zł. Największymi transakcjami były: Tauron Polska Energia SA, PGE Polska Grupa Energetyczna SA, KGHM SA, PZU SA.
Przekształcenia własnościowe podmiotów państwowych, oprócz porządkowania struktury majątkowej państwa, przyczyniają się do dynamicznego rozwoju sektora prywatnego, zwiększając jego konkurencyjność na rynku krajowym i zagranicznym.
UWAGA: komunikaty publikowane są w serwisie PAP bez wprowadzania przez PAP SA jakichkolwiek zmian w ich treści, w formie dostarczonej przez nadawcę. Nadawca komunikatu ponosi wyłączną i pełną odpowiedzialność za jego treść.(PAP)
kom/ aja/