Nagroda dla prof. Balcerowicza; "za wiedzę i odwagę"

Odbierając nagrodę Balcerowicz opowiadał m.in. o przeprowadzonej na początku lat 90. XX w. reformie gospodarczej. Ekonomista przyznał, że było wtedy do podjęcia kilka szczególnie trudnych decyzji, m.in., na jakim poziomie ustalić początkowy kurs złotego.

- Inflacja szalała, nie można było zrobić referendum czy szerokiej dyskusji. Trzeba było się oprzeć trochę na intuicji oraz na radzie wąskiego grona ekspertów. Największe problemy związane były z tym, nie do czego chcemy dojść, ale jak to zrobić. Polska była wtedy pierwszym krajem na świecie, który odchodził ze zbankrutowanego socjalizmu do gospodarki kapitalizmu. Przecieraliśmy szlaki - zaznaczył.

Laureat dodał także, że Nowak-Jeziorański rozumiał potrzebę głębokiej politycznej i gospodarczej transformacji w Polsce. - Co nieco ciągle zostało nam do zrobienia, bo reformy nigdy się nie kończą. Teraz najważniejsze jest uzdrowienie finansów naszego państwa. Musimy oddalić się gospodarczo od Grecji, a przybliżyć się do Niemiec - dodał ekonomista.

Zdaniem Balcerowicza oznacza to takie ruchy, w wyniku których więcej Polaków zdolnych do pracy będzie pracować. - Skutkiem będą mniejsze wydatki na świadczenia socjalne, niższy deficyt i niższe podatki. To nie jest wielka filozofia, da się to spisać na jednej kartce, ale trzeba ogromnej mobilizacji społecznej. To jest zadanie dla każdego, kto chce, żeby Polska dobrze wykorzystała swoją niepodległość - mówił b. minister finansów.

W czasie uroczystości odtworzono wypowiedź innego laureata nagrody, b. premiera Tadeusza Mazowieckiego, który podkreślił, że Balcerowicza cechuje "pewna konsekwencja, upór w dobrym znaczeniu tego słowa, koncentracja na zadaniach, które sobie wyznacza i to mu pomogło w przeprowadzeniu transformacji gospodarczej".

Nagroda ustanowiona została 4 czerwca 2004 r. przez Jana Nowaka-Jeziorańskiego, Prezydenta Wrocławia, Uniwersytet Wrocławski, Zakład Narodowy im. Ossolińskich i Kolegium Europy Wschodniej. Wręczana jest corocznie 4 czerwca osobom bądź instytucjom, których życie, działalność, aktywność przyczyniły się lub przyczyniają do tworzenia struktur niepodległej Polski oraz budowy społeczeństwa obywatelskiego.

Dotychczas wśród nagrodzonych znaleźli się Tadeusz Mazowiecki, George Bush senior, Stanisław Szuszkiewicz, kardynał Jean-Marie Lustiger, Siergiej Kowaliow oraz Vaclav Havel.