14.09. Warszawa - CIR informuje:
Podczas dzisiejszych obrad Rada Ministrów przyjęła:
- projekt ustawy o zmianie ustawy o lasach oraz ustawy o ochronie przyrody,
- projekt ustawy o zmianie ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym, ustawy o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki oraz o zmianie niektórych innych ustaw,
- projekt ustawy o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3,
- projekt ustawy o wspieraniu rodziny i pieczy zastępczej,
- założenia do projektu ustawy o zmianie ustawy Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw.
Wydała rozporządzenie zmieniające rozporządzenie w sprawie warmińsko-mazurskiej specjalnej strefy ekonomicznej.
Podjęła uchwały:
- zmieniającą uchwałę w sprawie ustanowienia programu wieloletniego pod nazwą "Wsparcie finansowe inwestycji realizowanej przez Nidec Motors & Actuators (Poland) Sp. z o.o. w Niepołomicach k. Krakowa pod nazwą: Fabryka silników i napędów elektrycznych dla przemysłu motoryzacyjnego, w latach 2008 - 2013",
- w sprawie ustanowienia programu wieloletniego pod nazwą "Wsparcie finansowe inwestycji realizowanej przez IBM Global Services Delivery Centre Polska Sp. z o.o. we Wrocławiu, pod nazwą: Centrum usług wspólnych IT - IDC (Integrated Delivery Center), w latach 2010 - 2013".
Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o zmianie ustawy o lasach oraz ustawy o ochronie przyrody, przedłożony przez ministra gospodarki.
Zaproponowane w projekcie nowelizacji ustawy zmiany wynikają z konieczności uregulowania spraw związanych z umiejscowieniem urządzeń do przesyłu energii elektrycznej. Coraz częstsze obecnie awarie sieci elektroenergetycznych, spowodowane przez przewracające się drzewa i krzewy, powodują duże utrudnienia dla odbiorców prądu. Brak dostaw energii stanowi poważne zagrożenie dla funkcjonowania miejscowości i regionów.
W ustawie o lasach zaproponowano zmianę, która polega na wskazaniu możliwości ustanowienia służebności przesyłu oraz służebności drogowej przez Państwowe Gospodarstwo Leśne (PGL) Lasy Państwowe. Służebność będzie udzielana na rzecz właścicieli urządzeń przesyłu. Dzięki temu przedsiębiorcy uzyskają stały dostęp do swoich urządzeń, pozwalający przeprowadzać prace eksploatacyjne, modernizacyjne, a przede będą mogli sprawnie usuwać awarie.
Przewiduje się, że decyzję w sprawie ustanowienia służebności drogowej lub służebności przesyłu będzie podejmował właściwy miejscowo leśniczy za zgodą dyrektora regionalnej dyrekcji Lasów Państwowych. Za ustanowienie służebności przesyłu będzie przysługiwać wynagrodzenie. Jego wysokość określono jako równowartość podatków i opłat ponoszonych przez PGL Lasy Państwowe za grunty wyłączone z produkcji leśnej, na których znajdują się urządzenia przesyłu energii. Nie przewiduje się wynagrodzenia za ustanowienie służebności drogi.
Zmiany w ustawie o ochronie przyrody dotyczą umożliwienia właścicielom urządzeń przesyłu, w tym również tym, którzy nie posiadają tytułu własności do nieruchomości, na której te urządzenia się znajdują, do wystąpienia z wnioskiem o usunięcie znajdujących się na danym terenie drzew i krzewów. Ich usunięcie mogłoby się odbyć bez zgody właściciela nieruchomości.
Za wycięcie drzew i krzewów z terenów, na których znajdują się urządzenia przesyłowe, właściciel terenu może otrzymać obligatoryjne odszkodowanie. Jego wysokość będzie ustalana na drodze umowy pomiędzy właścicielem urządzeń przesyłowych, a właścicielem nieruchomości.
Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o zmianie ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym, ustawy o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki oraz o zmianie niektórych innych ustaw, przedłożony przez ministra nauki i szkolnictwa wyższego.
Projekt nowelizacji ustawy zmienia funkcjonowanie szkolnictwa wyższego w Polsce poprzez wprowadzenie rozwiązań zwiększających wolność programową uczelni oraz podnoszących jakość i efektywność systemu szkolnictwa wyższego. Przygotowane przepisy zapewnią studentom wysoki i atrakcyjny poziom kształcenia, który będzie zbieżny z dynamicznie zmieniającymi się warunkami gospodarczymi i społecznymi. Polscy uczeni zyskają szanse na realne uczestnictwo w największych międzynarodowych przedsięwzięciach badawczych.
Przygotowane rozwiązania prawne są spójne z przyjętymi przez Sejm 18 marca 2010 r. sześcioma ustawami reformującymi system nauki, które zaczną obowiązywać już od 1 października br.
Strategiczne cele rządu w kształtowaniu zarządzania szkolnictwem wyższym to:
- wolność programowa uczelni w oparciu o Krajowe Ramy Kwalifikacji - przewiduje się likwidację obowiązujących obecnie centralnych standardów kształcenia;
- wzrost autonomii uczelni w obszarze swobodnego określania i realizacji misji, w tym kształtowania oferty dydaktycznej oraz gospodarowania zasobami materialnymi i niematerialnymi szkoły;
- zróżnicowanie uczelni: w tym modelu proponuje się istnienie uczelni elitarnych, konkurujących z najlepszymi uczelniami w Europie, oraz uczelni zawodowych - prowadzących działalność dydaktyczną polegającą na zaspokajaniu potrzeb lokalnych i regionalnych;
- nastawienie na finansowanie zadaniowe poprzez propagowanie możliwości zdobywania środków na drodze konkurencyjnej, otwartej dla uczelni publicznych i niepublicznych;
- zwiększenie nacisku na jakość prowadzonych badań naukowych oraz ich powiązanie z otoczeniem gospodarczo-społecznym uczelni.
Zmiany zaproponowane w projektach są skoncentrowane na trzech zasadniczych obszarach:1. efektywny model zarządzania szkolnictwem wyższym; 2. dynamiczny model kariery naukowej; 3. skuteczny model kształcenia.
W pierwszym obszarze, czyli efektywnym zarządzaniu szkolnictwem wyższym, proponowane są przepisy zwiększające autonomię uczelni, w tym programową, z wykorzystaniem instrumentów pozwalających zarządzać jakością. Likwidacji ulegną sztywne standardy nauczania, w których minister definiuje proces kształcenia dla zamkniętej listy kierunków studiów. Uczelnie - przy wsparciu autorytetów naukowych, pracodawców i ekspertów w dziedzinie gospodarki - będą samodzielnie tworzyć programy studiów. Połączą dyscypliny i dziedziny najbardziej pożądane na rynku pracy.
Kierunek studiów ma być określony przez program zawierający opis założonych efektów kształcenia. Dla istniejących już kierunków studiów zostaną przygotowane wzorcowe opisy zakładanych efektów nauki. Uczelnia będzie mogła wykorzystać ten wzorzec lub przygotować własny, autorski opis. Nowe mechanizmy wprowadzone są w oparciu o funkcjonujące w Europie tzw. Ramy Kwalifikacji. Ustalone dla naszego systemu Krajowe Ramy Kwalifikacji (KRK) pozwolą uzyskać porównywalność dyplomów polskiej uczelniz dyplomami w innych krajach europejskich oraz przyczynią się do podniesienia jakości kształcenia. Zgodnie z projektem, z możliwości swobodnego tworzenia kierunków studiów zostaną wyłączone niektóre szkoły, w tym medyczne.
Nowelizacja przewiduje także działania deregulacyjne oraz decentralizujące funkcjonowanie szkolnictwa wyższego. Zniesiony będzie wymóg zatwierdzania przez ministra nauki regulaminów studiów i statutów uczelni. Rektorzy otrzymają większe uprawnienia w zakresie tworzenia, przekształcenia i likwidacji jednostek organizacyjnych uczelni oraz tworzenia ich filii. Zgodnie z projektem nowelizacji ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym, funkcjonować będą dwa alternatywne sposoby powoływania rektora uczelni, kierowników podstawowych jednostek organizacyjnych oraz ich zastępców - w drodze konkursu lub wyboru. Rektor będzie mieć większe kompetencje przy opracowywaniu i wykonywaniu strategii uczelni, zyska też większą samodzielność w sprawach wewnętrznych szkoły. Będzie mógł również podejmować samodzielne decyzje jeśli chodzi o zbywanie lub obciążanie mienia szkoły o wartości do 250 tys. euro.
Utrzymany będzie dotychczasowy sposób finansowania uczelni z zachowaniem corocznej waloryzacji. Uruchomione zostaną jednocześnie dotacje podmiotowe na finansowanie zadań zwiększających jakość nauczania. Dotację mają otrzymywać najlepsze uczelnie publiczne i niepubliczne, które uzyskają status Krajowych Naukowych Ośrodków Wiodących (KNOW). Pieniądze mają być przeznaczane m.in. na wyższe stypendia doktorskie oraz wdrażanie wewnętrznych systemów podnoszenia jakości kształcenia.
Wyłanianie krajowych ośrodków wiodących (KNOW) umożliwi powstanie ośrodków o najwyższym potencjale naukowym i najwyższej jakości kształcenia. KNOW-y mają być wybierane na drodze konkursów w następujących obszarach wiedzy: humanistyczny, społeczny, ścisły, techniczny, medyczny, przyrodniczy, rolniczy i leśny oraz w dziedzinie sztuki. Przewiduje się, że liczba KNOW-ów w danym obszarze wiedzy nie powinna być wyższa niż trzy. Proces wyłaniania będą przeprowadzać niezależne komisje z udziałem międzynarodowych ekspertów. KNOW-y będą finansowane przez 5 lat, możliwe będzie wydłużenie tego okresu o dalsze 5.
Reforma ma także na celu większą integrację uczelni z otoczeniem społeczno-gospodarczym. Uczelnie będą zobowiązane do opracowania i wprowadzenia regulaminów własności intelektualnej oraz przyjęcia zasad komercjalizacji wyników badań naukowych. Na podkreślenie zasługuje przepis dający możliwość kształcenia przy udziale pracodawcy bądź na jego zamówienie. Do tworzenia programów studiów o profilu praktycznym mogą zostać włączone osoby reprezentujące organizacje społeczne, gospodarcze i publiczne.
Zmiany obejmą ponadto członkostwo w Polskiej Komisji Akredytacyjnej, Radzie Głównej Nauki i Szkolnictwa Wyższego oraz w Centralnej Komisji do spraw Stopni i Tytułów - będzie można w nich zasiadać przez dwie następujące po sobie kadencje.
W sprawach związanych z dynamicznym modelem kształcenia przewidziano znaczne zmiany prowadzące do uproszczenia i zwiększenia przejrzystości ścieżki awansu naukowego. Przyjęte w projekcie rozwiązania zmierzają do tego, by perspektywa zdobywania kolejnych stopni oraz tytułu naukowego działała motywująco i wspomagała rozwój naukowy. Proponuje się wprowadzenie przejrzystych procedur konkursowych na stanowiska uczelniane oraz - szersze niż dotąd - otwarcie na badaczy z zagranicy. Warunkiem otwarcia przewodu doktorskiego ma być co najmniej jedna publikacja w czasopiśmie naukowym o zasięgu krajowym lub w recenzowanym sprawozdaniu z międzynarodowej konferencji naukowej. Zniesione będą ograniczenia liczby zagranicznych recenzentów. Doktoranci mają otrzymywać większe wsparcie finansowe, a wyróżniające się osoby będą miały szansę na dodatkowe stypendium. Praca doktorska i jej obrona będzie mogła być przedkładana w języku obcym. Doktoraty oraz recenzje będą publikowane na stronie internetowej uczelni lub instytutu
prowadzącego przewód doktorski.
Wprowadzony zostanie obowiązek stosowania trybu konkursowego przy kwalifikacji na studia doktoranckie. Ponadto w przewodzie doktorskim będzie występować tzw. promotor pomocniczy.
Przewidziano przepisy upraszczające i skracające procedurę habilitacyjną - nie będzie m.in. wymogu kolokwium i wykładu habilitacyjnego. Zwiększy się udział recenzentów zewnętrznych, a procedura przewodu skróci się z 11 do 4 miesięcy.
Zgodnie z przepisami projektu nowelizacji ustawy, ograniczeniu ulegnie wieloetatowość. Dodatkowy etat będzie możliwy jedynie po uzyskaniu zgody rektora. Nauczyciele akademiccy będą wyłaniani wyłącznie na drodze konkursu. Przewiduje się, że obowiązek oceny działalności naukowej, dydaktycznej i organizacyjnej nauczycieli akademickich będzie dokonywany nie rzadziej niż co 2 lata, a profesorów - raz na 4 lata. Dwie kolejne negatywne opinie będą podstawą do rozwiązania umowy o pracę oraz umowy wynikającej z mianowania. Z mianowanym nauczycielem akademickim będzie można rozwiązać umowę z końcem roku akademickiego, w którym osiągnął wiek emerytalny. Jeśli chodzi o profesorów zatrudnionych na stanowisku profesora nadzwyczajnego lub zwyczajnego w uczelni publicznej, umowa będzie rozwiązywana z końcem roku akademickiego, w którym ukończył on 70 lat.
Idea zwiększenia dostępności do studiów wyższych będzie realizowana poprzez większy dostęp do studiów bezpłatnych. Tylko 10 proc. studentów będzie mogło podejmować studia dodatkowe, będą to studenci, którzy mają odpowiednie wyniki naukowe na pierwszym kierunku studiów. Takie rozwiązanie odblokuje miejsca dla większej liczby studentów. Dla uboższych studentów przewidziano szerszą socjalną ofertę stypendialną.
Do projektu nowelizacji ustawy wprowadzono katalog bezpłatnych usług edukacyjnych, które mają być świadczone studentom uczelni płatnych i bezpłatnych. Zwiększeniu ochrony praw studenta ma służyć wprowadzenie umów cywilno-prawnych między uczelnią a studentami studiów stacjonarnych w uczelniach publicznych.
Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3, przedłożony przez ministra pracy i polityki społecznej.
Brak dostępu do opieki nad dziećmi w żłobkach i przedszkolach jest jedną z najczęściej wymienianych barier utrudniających powrót rodziców, a szczególnie matek, na rynek pracy. Z tego względu strategicznym celem ustawy jest stworzenie podstaw do powstania różnorodnych form opieki nad małymi dziećmi oraz poprawa funkcjonowania placówek opieki nad nimi. Oprócz umożliwienia dużej grupie rodziców i opiekunów podjęcia aktywności zawodowej, planowana ustawa ma także wspierać prokreacyjne tendencje młodych małżeństw oraz gwarantować fachową pomoc w wychowywaniu dzieci. Istotne jest również to, że żłobek przestanie być zakładem opieki zdrowotnej.
Zgodnie z projektem ustawy, opieka nad dziećmi będzie realizowana poprzez: żłobek, klub dziecięcy, dziennego opiekuna oraz nianię. Takimi formami opieki będą objęte dzieci do lat 3, a w niektórych uzasadnionych wypadkach do lat 4. Chodzi tu szczególnie o sytuację, gdy opieka przedszkolna w małych gminach wiejskich nie będzie możliwa lub stan psychomotoryczny dziecka wskazuje na konieczność przedłużenia opieki.
Żłobek będzie sprawować opiekę nad dziećmi od 20 tygodnia życia do 3 lat. Żłobki będą prowadzone przez gminy w postaci gminnych jednostek budżetowych. Ich prowadzenie może być również zlecane w drodze konkursu przez podmiot zewnętrzny. Dopuszczalne będzie również prowadzenie żłobków przez osoby fizyczne, prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej. Wysokość opłaty za pobyt dziecka w żłobku ustala podmiot, który żłobek utworzył. Opieka w tej placówce ma trwać maksymalnie 10 godzin dziennie, z możliwością wydłużenia tego czasu za dodatkową opłatą. Przewiduje się, że godziny przebywania dziecka w żłobku będą dostosowane do indywidualnego trybu pracy rodziców.
Skład personelu żłobka będzie dostosowany do liczby dzieci. Na dwadzieścioro dzieci powinna być zatrudniona przynajmniej jedna dyplomowana pielęgniarka. Opiekunem może zostać m.in. osoba posiadająca dyplom pielęgniarki, położnej, opiekunki dziecięcej, nauczyciela wychowania przedszkolnego lub pedagoga opiekuńczo-wychowawczego. W projekcie ustawy zostaną dokładnie sprecyzowane zapisy dotyczące kwalifikacji innych osób, które będą mogły zostać zatrudnione na tym stanowisku. Jeden opiekun będzie mógł zajmować się maksymalnie 8-giem dzieci.
Klub dziecięcy to placówka przeznaczona do opieki nad dziećmi od ok. 1 roku do lat 3, a w wyjątkowych przypadkach do 4 lat. Kwalifikacje opiekunów zatrudnionych w tych placówkach mają być identyczne z tymi, które są wymagane z żłobkach. Czas opieki nad dziećmi nie może przekraczać 5 godzin dziennie. Jeden opiekun będzie mógł zajmować się maksymalnie 8-giem dzieci.
Kolejna forma wykonywania opieki nad dzieckiem od 20 tygodnia do 3 lat (wyjątkowo do lat 4), to opiekun dzienny. Będą nimi osoby fizyczne, zatrudniane przez wójta, burmistrza lub prezydenta miasta. Osoby te będą sprawować opiekę nad dzieckiem w swoim domu lub mieszkaniu. Kandydaci na te funkcje będą wyłaniani w drodze konkursu. Opiekun dzienny ma być zatrudniany na podstawie umowy, w której określone będą jego obowiązki, czas, miejsce sprawowania opieki oraz wysokość wynagrodzenia. Przed rozpoczęciem pracy powinien odbyć 160-godzinne szkolenie. Opiekun ma się zajmować, w zależności od wielkości lokalu, maksymalnie pięciorgiem dzieci.
Niania będzie mogła sprawować opiekę nad dziećmi od 20 tygodnia do 3 roku życia (maks. do 4 lat). Będzie to osoba zatrudniona bezpośrednio przez rodzinę, natomiast z budżetu państwa będzie opłacana za nią składka na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne od kwoty najniższego wynagrodzenia za pracę. Warunkiem skorzystania z tego rozwiązania jest to, że oboje rodzice dziecka (lub rodzic, w przypadku osoby samotnie wychowującej dziecko) pracują (także na podstawie umowy cywilnoprawnej oraz prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej). W przypadku, gdy niania otrzymywać będzie wynagrodzenie wyższe od minimalnego, różnicę za składki na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne pokrywać będą rodzice. Osoba, z którą zawarto umowę będzie musiała zostać zgłoszona do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.
Zaproponowano, aby ustawa weszła w życie po 3 miesiącach od opublikowania.
Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej, przedłożony przez ministra pracy i polityki społecznej.
Istotą proponowanych rozwiązań jest stworzenie spójnego systemu opieki nad dzieckiem i rodziną, jeśli ma ona trudności w wypełnianiu swoich funkcji. Chodzi o zapewnienie pomocy, która wyeliminuje groźbę zabrania dziecka rodzinie lub, w szczególnych sytuacjach, szybki powrót do rodziny po okresowym pobycie poza nią.
Kierując się tą ideą, w przepisach ustawowych duży nacisk położono na działania profilaktyczne, pomagające rodzinie w prawidłowym funkcjonowaniu i zapobiegające powstawaniu patologii. Profilaktyka rodzinna będzie realizowana przede wszystkim przez gminne instytucje świadczące usługi na rzecz dziecka i rodziny. Pomoc będzie skierowana głównie do rodzin niewydolnych wychowawczo, dotkniętych przemocą, ubogich i zagrożonych ubóstwem. Profilaktyka obejmie również spokrewnione rodziny zastępcze, a także usamodzielniających się wychowanków placówek opiekuńczo-wychowawczych, rodzin zastępczych oraz rodzinnych domów dziecka.
Projektowane przepisy zapewnią efektywne sposoby wspierania rodziny w wychowaniu dzieci poprzez zapewnienie im pobytu w placówkach wsparcia dziennego (np. świetlicach, klubach środowiskowych, ogniskach wychowawczych). Te placówki będą organizować dzieciom czas wolny i pomagać w nauce, przy stałej współpracy z rodzicami.
Istotne znaczenie ma także praca z rodziną, która decyduje o psychicznym i intelektualnym rozwoju dziecka, o jego poczuciu własnej wartości i bezpieczeństwie emocjonalnym. Praca ta będzie prowadzona m.in. w formie poradnictwa, mediacji, terapii rodzinnej, treningu umiejętności wychowawczych i terapeutycznych dla rodziców.
Zgodnie z projektem ustawy, powstanie stanowisko asystenta rodzinnego do bezpośredniej pracy z rodziną. Będzie on kierowany wyłącznie do rodzin, w których sytuacja dziecka małoletniego wymaga wsparcia zewnętrznego. Jego czas pracy będzie elastyczny, nienormowany i dostosowany przede wszystkim do rytmu życia rodziny. W efekcie będzie on ponosił indywidualną odpowiedzialność za wyniki pracy z konkretną rodziną. Dzięki działalności asystenta, rodzina ma osiągnąć taki poziom stabilności życiowej, który umożliwi jej wychowywanie dzieci. Jego rolą jest również niedopuszczenie do oddzielenia dzieci od rodziny. Aby jego praca przynosiła efekty opiekować się będzie nie więcej niż 20 rodzinami.
W pracy z rodziną bardzo ważne jest wsparcie środowiska lokalnego. Projekt ustawy zakłada ważną rolę sąsiadów, rodzin zaprzyjaźnionych, rodzin rówieśników dzieci. Chodzio to, aby rodzina w sytuacji kryzysowej nie została sama, a w wypełnianiu funkcji opiekuńczych, wychowawczych i społecznych mogła otrzymać wsparcie od innej rodziny z jej środowiska lokalnego, tzw. rodziny wspierającej.
Wśród instytucji sprawujących pieczę zastępczą nad dzieckiem szczególne miejsce zajmują rodzinne formy pieczy zastępczej. Chodzi o rodziny zastępcze spokrewnione, rodziny zastępcze niespokrewnione (niezawodowe, zawodowe) oraz rodzinne domy dziecka. Mają one przewagę nad placówkami opiekuńczo-wychowawczymi nie tyko społeczną (lepiej chronią dobro dziecka), ale także ekonomiczną (koszty utrzymania są niższe).
Rodzinę zastępczą spokrewnioną będą mogły tworzyć wyłącznie babcie, dziadkowie i rodzeństwo dziecka. Dotychczas mogły być to także inne osoby spokrewnione i spowinowacone z dzieckiem. Osoby te nadal będą mogły stworzyć dla dziecka rodzinę zastępczą, ale niespokrewnioną.
W zawodowych i niezawodowych rodzinach zastępczych wychowywać się będzie nie więcej niż troje dzieci. W przypadku dzieci wymagających szczególnej troski, ich liczba w rodzinie będzie zależeć od stanu ich zdrowia i możliwości rodziców zastępczych.
Zawodowe rodziny zastępcze stały się, obok rodzinnych domów dziecka, podstawową formą rodzinnej pieczy zastępczej. Zwiększono kierowaną do nich pomoc finansową, zagwarantowano zatrudnienie na podstawie kilkuletniego kontraktu, a także udzielanie wsparcia merytorycznego w wychowywaniu powierzonych im dzieci (np. szkolenia, poradnictwo). Tworzone będą ponadto tzw. rodziny pomocowe, których rola sprowadzać się będzie do wsparcia rodzin zastępczych lub rodzinnych domów dziecka, w sytuacji kiedy nie mogą one sprawować opieki nad dzieckiem, np. w czasie wyjazdu wypoczynkowego, pobytu w szpitalu czy niespodziewanych trudności w rodzinie.
Rozwój rodzinnych form pieczy zastępczej służyć ma ograniczeniu roli placówek opiekuńczo-wychowawczych. Instytucje te będą małymi, przejściowymi placówkami (docelowo do 14 dzieci), przeznaczonymi dla dzieci starszych (od 10 roku życia), wymagających szczególnej opieki i mających trudności w przystosowaniu się do życia w rodzinie. W tych placówkach przebywać będą także dzieci wymagające specjalnej opieki medycznej (np. wspomagane aparaturą medyczną), dla których ze względu na stan zdrowia nie byłoby możliwe znalezienie zawodowej rodziny zastępczej.
Uregulowano kwestię usamodzielniania się wychowanków pieczy zastępczej. Procesem tym objęci będą wychowankowie pieczy zastępczej zarówno rodzin zastępczych (spokrewnionych, zawodowych i niezawodowych), rodzinnych domów dziecka, jak i wychowankowie instytucjonalnej pieczy zastępczej, a także wychowankowie domów pomocy społecznej.
Zapewniono również wszystkim pełnoletnim wychowankom pieczy zastępczej, bez względu na osiągane dochody, pomoc pieniężną na kontynuowanie nauki, natomiast pomoc finansowa na usamodzielnienie oraz zagospodarowanie będzie uzależniona od dochodu. Przyjęto kryterium na poziomie 1200 zł.
W projekcie ustawy uregulowano także problematykę adopcyjną i zasady działania ośrodków adopcyjnych i preadopcyjnych.
Organizacją i finansowaniem spokrewnionych rodzin zastępczych zajmować się będzie samorząd gminy. Natomiast za pozostałe formy pieczy zastępczej odpowiadać ma powiat, choć gmina będzie tu partycypować w kosztach pobytu dziecka. Wzrost wydatków gminy z tego tytułu znajdzie pokrycie w jej zwiększonych dochodach.
Zaproponowane przepisy dotyczą także systemu wynagrodzeń na pokrycie kosztów utrzymania dziecka w rodzinnej pieczy zastępczej. Świadczenia pieniężne wynosić będą nie mniej niż 660 zł w rodzinach spokrewnionych oraz nie mniej niż 1000 zł w rodzinach zastępczych zawodowych i niezawodowych oraz w rodzinnych domach dziecka. Rodzinom będą przysługiwać dodatki za sprawowanie opieki nad dziećmi z orzeczonym stopniem niepełnosprawności (nie mniej niż 200 zł), a także dofinansowanie do wypoczynku dzieci. Rodziny zawodowe mogą się starać o dofinansowanie kosztów remontu. Wynagrodzenie zawodowej rodziny zastępczej oraz osoby prowadzącej rodzinny dom dziecka wynosić będzie nie mniej niż 2000 zł brutto (2600 zł w przypadku zawodowej rodziny zastępczej pełniącej funkcję pogotowia rodzinnego).
Zadania własne gmin i powiatów z zakresu realizacji zadań wspierania rodziny oraz systemu pieczy zastępczej w okresie 3 lat od wejścia w życie ustawy będą dofinansowywane z budżetu państwa. W pierwszym roku będzie to nie mniej niż 35 mln zł, w drugim nie mniej niż 54 mln zł, a w trzecim nie mniej niż 74 mln zł.
Nowe rozwiązania obowiązywać będą od 1 stycznia 2011 r.
Rada Ministrów przyjęła założenia do projektu ustawy o zmianie ustawy Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw, przedłożony przez ministra środowiska.
Założenia do projektu nowelizacji ustawy przygotowano w związku z koniecznością wdrożenia do polskiego prawa przepisów Unii Europejskiej, tj. dyrektywy karnej, która zobowiązuje państwa członkowskie do wprowadzenia systemu kar za przestępstwa przeciwko środowisku. Stoi za tym przekonanie, że sankcje karne sprawią, iż przepisy ochrony środowiska będą skuteczniejsze. Kary mają bowiem większe oddziaływanie niż sankcje administracyjne lub odpowiedzialność cywilna za szkody wyrządzone środowisku. Dyrektywa karna zobowiązuje także państwa członkowskie do rozszerzenia katalogu przestępstw przeciwko środowisku, np. o bezprawne posiadanie chronionych gatunków zwierząt i roślin.
W znowelizowanym Kodeksie karnym penalizowane będzie stwarzanie zagrożenia dla życia lub zdrowia już jednej osoby lub zagrożenia skutkującego znacznym skażeniem powietrza, gleby lub wody. Za takie przestępstwo może grozić kara pozbawienia wolności od 3 miesięcy do maksymalnie 5 lat. Obecnie, aby ukarać przestępcę, skażenie musi dotyczyć dużej grupy ludzi, zwierząt i roślin. Ponadto, gdy następstwem przestępstwa przeciwko środowisku będzie ciężki uszczerbek na zdrowiu człowieka, to sprawca ma podlegać karze pozbawienia wolności od roku do 10 lat. Jeśli skutkiem zanieczyszczenia środowiska będzie natomiast śmierć człowieka, to sprawca może być pozbawiony wolności na okres od 2 do 12 lat.
Dla znowelizowanych przepisów przewidziano 30-dniowe vacatio legis.
Rada Ministrów wydała rozporządzenie zmieniające rozporządzenie w sprawie warmińsko-mazurskiej specjalnej strefy ekonomicznej, przedłożony przez ministra gospodarki.
Zgodnie nowelizacją rozporządzenia, do strefy warmińsko-mazurskiej zostanie włączone 57,0729 ha, wyłączony zostanie natomiast obszar o powierzchni 0,1775 ha, który jest nieatrakcyjny inwestycyjnie. Przewidziano ponadto korektę obszaru strefy, która wynika z aktualizacji dokumentacji geodezyjnej, w wyniku czego podstrefa Szczytno zmniejszy się o 0,0008 ha.
Po dokonanych zmianach i korektach powierzchnia sse warmińsko-mazurskiej wyniesie 838,9414 ha. Należy stwierdzić, że włączone do strefy nowe tereny nie są składnikiem obszaru Natura 2000, chociaż niektóre z nich położone są w bezpośrednim jego sąsiedztwie.
Na zmienionych terenach strefy, zgodnie z oczekiwaniami inwestorów, zostanie utworzonych co najmniej 718 nowych miejsc pracy.
Przewiduje się, że przepisy znowelizowanego rozporządzenia wejdą w życie 30 września 2010 r.
Rada Ministrów podjęła uchwałę zmieniającą uchwałę w sprawie ustanowienia programu wieloletniego pod nazwą "Wsparcie finansowe inwestycji realizowanej przez Nidec Motors & Actuators (Poland) Sp. z o.o. w Niepołomicach k. Krakowa pod nazwą: Fabryka silników i napędów elektrycznych dla przemysłu motoryzacyjnego, w latach 2008-2013", przedłożoną przez ministra gospodarki.
W związku z kryzysem gospodarczym, a w konsekwencji mniejszym zapotrzebowaniem na wyroby gotowe produkowane Niepołomicach, firma Nidec Motors & Actuators została zmuszona do weryfikacji pierwotnych planów dotyczących nakładów inwestycyjnych i zatrudnienia. Stad konieczność zmiany programu ustanowionego w 2008 r.
Zgodnie z nowymi deklaracjami, Nidec Motors & Actuators Sp. z o.o. zobowiązała się ponieść nakłady inwestycyjne w wysokości 47 600 000 zł do końca grudnia 2013 r. i utrzymać inwestycję przez co najmniej 5 lat od daty jej zakończenia.
Firma zobowiązała się też do utworzenia 250 miejsc pracy do końca 2013 r. i utrzymania ich przez co najmniej 5 lat od daty utworzenia. Przewidywane wsparcie z budżetu państwa na utworzenie nowych miejsc pracy to 1 462 500 zł. Szacuje się, że w okresie realizacji programu wpływy do budżetów państwa i samorządów terytorialnych z tytułu podatków wyniosą 23 774 934 zł.
Rada Ministrów podjęła uchwałę w sprawie ustanowienia programu wieloletniego pod nazwą "Wsparcie finansowe inwestycji realizowanej przez IBM Global Services Delivery Centre Polska Sp. z o.o. we Wrocławiu, pod nazwą Centrum Usług Wspólnych IT-IDC (Integrated Delivery Center) w latach 2010-2013", przedłożoną przez ministra gospodarki.
IBM Global Services Delivery Centre Polska Sp. z o.o. we Wrocławiu planuje utworzyć we Wrocławiu inwestycję o nazwie Centrum Usług Wspólnych IT-IDC. Centrum ma świadczyć usługi dotyczące doradztwa biznesowego, outsourcingu, aplikacji, wdrożeń oraz zarządzania projektami.
Inwestor zadeklarował nakłady w wysokości 74.723.472 zł oraz utworzenie 3 tys. nowych miejsc pracy, w tym 2850 dla osób z wyższym wykształceniem. Inwestycja ma osiągnąć docelowe zdolności operacyjne do 31 grudnia 2013 r.
Centrum będzie działać w sektorze nowoczesnych usług, kwalifikujących się do wsparcia na podstawie "Systemu wspierania inwestycji o istotnym znaczeniu dla gospodarki polskiej".
Wsparcie z budżetu państwa z tytułu utworzenia 3 tys. miejsc pracy wyniesie 31.500.000 zł i będzie wypłacane w latach 2010-2013. Maksymalna dopuszczalna wysokość pomocy na utworzenie 3 tys. miejsc pracy wynosi 125.947.478 zł. Inwestor zadeklarował ograniczenie pomocy do wysokości 30 mln euro. W okresie realizacji programu i utrzymania inwestycji przez co najmniej 5 lat od dnia jej zakończenia wpływy do budżetu państwa i budżetów jednostek samorządu terytorialnego wyniosą ponad 149 mln zł.
UWAGA: Komunikaty publikowane są w serwisie PAP bez wprowadzania przez PAP SA jakichkolwiek zmian w ich treści, w formie dostarczonej przez nadawcę. Nadawca komunikatu ponosi wyłączną i pełną odpowiedzialność za jego treść.(PAP)
kom/ tlom/