SN: wierzyciel płaci komornikowi, gdy nie starcza majątku dłużnika

Ustawa o komornikach sądowych i egzekucji mówi, że na zlecenie wierzyciela komornik szuka majątku dłużnika i pobiera za to od wierzyciela opłatę w wysokości 2 proc. przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia, czyli około 72 zł.

Jeżeli komornik znajdzie majątek dłużnika, wierzyciel musi zapłacić opłatę w wysokości 5 proc. wartości tego majątku (nie więcej niż 100 proc. przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia).

Problem dotyczył sytuacji, gdy majątek został znaleziony, ale nie wystarczyłby na pokrycie kosztów komorniczych. Powstało pytanie, kto wówczas ma zapłacić komornikowi - wierzyciel czy dłużnik.

Z takim pytaniem zwrócił się Sąd Okręgowy w Lublinie do Sądu Najwyższego w sprawie dotyczącej Banku Handlowego. Bank zlecił komornikowi ściągnięcie długu od klienta, ale nie potrafił wskazać jego majątku - chciał, by znalazł go komornik. Komornik znalazł majątek, ale okazało się, że nie wystarczył on na pokrycie kosztów egzekucji komorniczej i dlatego umorzył postępowanie. Jednocześnie zażądał od banku, by ten dopłacił 180 zł brakującej opłaty komorniczej.

Bank nie chciał zapłacić, bo uważał, że powinien zrobić to dłużnik i złożył skargę do sądu. Ten oddalił jednak skargę, bo stwierdził, że w takiej sytuacji powinien zapłacić wierzyciel, czyli bank. Sąd powołał się tu na odpowiednie przepisy ustawy o komornikach sądowych i egzekucji.

Wątpliwości co do wykładni tych przepisów miał natomiast Sąd Okręgowy w Lublinie, do którego bank złożył zażalenie. Uznał, że przepisy są niejasne i dlatego skierował pytanie do Sądu Najwyższego.

Sąd Najwyższy orzekł w piątek w uchwale, że w razie umorzenia postępowania egzekucyjnego z powodu zbyt małego majątku dłużnika, niewystarczającego na pokrycie kosztów egzekucji, komornik pobiera opłatę komorniczą od wierzyciela (sygn. III CZP 57/13).

Pisemne uzasadnienie uchwały będzie w późniejszym terminie.