Ważny wyrok sądu dla rezygnujących z PPK. Chodzi o podatek
Każdy uczestnik pracowniczych planów kapitałowych może otrzymać zwrot wpłaconych środków przed osiągnięciem 60. roku życia. Trzeba jednak zapłacić PIT. Zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego, podatek będzie niższy niż chce tego fiskus.
Sąd wydał ważny wyrok w sprawie PPK
W czwartek Naczelny Sąd Administracyjny wydał precedensowy wyrok w sprawie zasad opodatkowania zwrotów środków z pracowniczych planów kapitałowych tzw. PPK. Wynika z niego, że przy wycofaniu środków z PPK fiskus dostanie mniej niż by chciał - informuje "Rzeczpospolita".
Początek sporu sięga wniosku o interpretację jednego z funduszy inwestycyjnych. Fundusz zawarł umowy o zarządzanie i prowadzenie PPK z pracodawcami, a środki zgromadzone w PPK były inwestowane w fundusze inwestycyjne.
Dalsza część artykułu pod materiałem wideo
Małe mieszkanie? Ten problem ma wielu Polaków. Jest rozwiązanie
Dziennik przypomina, że dla każdego uczestnika PPK tworzony jest osobisty rachunek, na który trafiają wpłaty zarówno od uczestnika, pracodawcy, jak i dodatkowe środki z Funduszu Pracy.
Zgodnie z przepisami, uczestnik może w dowolnym momencie przed ukończeniem 60 roku życia wnioskować o zwrot zgromadzonych środków. W takiej sytuacji fundusz, jako płatnik, musi pobierać 19 proc. podatku PIT. Nie było jednak jednoznacznych zasad, jak uwzględnić koszty przy zwrocie z PPK. Fundusz początkowo zakładał, że kosztem będą wszystkie wpłaty do PPK, zarówno od uczestnika, pracodawcy, jak i Funduszu Pracy.
Jednak fiskus nie zgodził się z tą interpretacją, utrzymując, że kosztem są jedynie wpłaty sfinansowane ze środków uczestnika PPK. Fundusz nie poddał się i zdecydował się zaskarżyć interpretację. I ostatecznie wygrał. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie przyznał mu rację, a Naczelny Sąd Administracyjny potwierdził przegraną fiskusa.
NSA uznał, że można uwzględnić wszystkie sporne wpłaty jako koszty. Wskazał, że przychodem z PPK jest całość zgromadzonych środków na rachunku. Sąd argumentował, że podatnik osiąga przychód ze stosunku pracy w wysokości równowartości wpłaty od pracodawcy, podlegającej opodatkowaniu.
Dlatego kosztem nabycia jednostek uczestnictwa są zarówno wpłaty uczestnika, jak i równowartość jego przychodów, wpłaty pracodawcy oraz sfinansowane przez Fundusz Pracy - czytamy w "Rzeczpospolitej".
