90 minut przerwy obiadowej. Gdzie?

Zmiany, które wprowadzili Chińczycy mają umożliwić konkurowanie z giełdami w kontynentalnych Chinach. Trzeci co do wielkości rynek w Azji cieszył się najdłuższą wśród rynków wschodzących 2-godzinną przerwą w handlu.
U nas sprawa przerw wygląda nieco inaczej. Długość przerywnika w pracy w Polsce zależy głównie od charakteru pracy oraz tempa. Zazwyczaj pracownik, którego dobowy wymiar czasu pracy wynosi co najmniej 6 godzin, jest uprawniony do 15-minutowej przerwy wliczanej do czasu pracy, a więc płatnej. Ponadto pracodawca zatrudniający pracownika na stanowisku wyposażonym w monitor zobowiązany jest również do udzielenia mu pięciominutowych przerw również wliczanych do czasu pracy. Przerwa taka przysługuje po każdej godzinie pracy przy obsłudze komputera.
Zwykle przełożeni pozwalają na dłuższe przerwy obiadowe, które zazwyczaj trwają około pół godzinny. Inne przerywniki w obowiązkach to kwestia dogadania się z pracodawcą.

Dla porównania, w Wielkiej Brytanii i Stanach Zjednoczonych funkcjonuje tzw. meal break, nasza przerwa obiadowa. Trwa zazwyczaj od 30 minut do godziny. Nasi zagraniczni przyjaciele mają również tzw. snack break, to 10-15 minutowa przerwa na każde 3,5 godziny pracy. Dodajmy jeszcze przerwy na korzystanie z toalety. Te mogą trwać nie więcej niż 10 minut. No i krótka przerwa na dymka, w zależności od potrzeb. W Polsce palacze również mogą pozwolić sobie na ten luksus.
Są też takie kraje gdzie pracownicy obijają się na całego. Taka Hiszpania na przykład. Pracę zaczyna się tu zwykle o 9 rano, po kilku godzinach następuje przerwa (sjesta), która trwa od 2 do 3 godzin! Hiszpanie kończą pracę w zależności od długości sjesty, albo o 19 albo o 20. Myślą jednak o skróceniu wypoczynku. Podobno śpią o 40 minut krócej niż przeciętny Europejczyk i są przemęczeni.

JK