CIR: obradowała Rada Ministrów (komunikat)

30.04. Warszawa - CIR informuje:

Podczas dzisiejszych obrad Rada Ministrów przyjęła:

- projekt ustawy o zmianie ustawy o systemie oświaty oraz niektórych innych ustaw,

- projekt ustawy o zmianie ustawy Prawo geologiczne i górnicze oraz niektórych innych ustaw.

Rada Ministrów podjęła uchwałę w sprawie przyjęcia projektu zmiany Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki.

Rząd przyjął Program Konwergencji. Aktualizacja 2013.

Rada Ministrów podjęła uchwałę w sprawie aktualizacji Wieloletniego Planu Finansowego Państwa na lata 2013-2016 oraz przyjęła Krajowy Program Reform Europa 2020. Aktualizacja 2013/2014.

Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o zmianie ustawy o systemie oświaty oraz o zmianie niektórych innych ustaw, przedłożony przez ministra edukacji narodowej.

Przedszkola tanie i bardziej dostępne oraz dotacje dla samorządów na rozwój edukacji przedszkolnej - to cel przyjętej nowelizacji. Polityka prorodzinna to jeden z priorytetów rządu na drugą kadencję. Wsparcie dla rodzin premier zapowiedział w tzw. drugim expos,. Proponowane rozwiązania są przede wszystkim korzystne dla dzieci i rodziców. Przedszkole dla malucha - to szansa na wszechstronny rozwój i wyrównanie szans edukacyjnych, dla rodziców - to możliwość szybszego powrotu do pracy i harmonijnego łączenia życia rodzinnego z zawodowym. Rząd wiedząc, że wysoka opłata ponoszona przez rodziców może być barierą w dostępie do edukacji przedszkolnej, zdecydował, że już od 1 września 2013 r. każda dodatkowa godzina dziecka w przedszkolu (powyżej 5 bezpłatnych) będzie kosztować nie więcej niż 1 zł. To uczyni przedszkole tańszym i bardziej powszechnym.

Od 1 września 2015 r. dzieci czteroletnie, a od 1 września 2017 r. dzieci trzyletnie - będą miały zapewnione miejsca w przedszkolach. W praktyce o przygotowanie tych miejsc zadba samorząd, z kolei rodzice będą mogli z nich skorzystać, jeśli będą zainteresowani posłaniem pociechy do przedszkola.

Zdecydowano, że dotacja dla samorządów terytorialnych będzie naliczana na wszystkie dzieci korzystające z wychowania przedszkolnego. Dotacja przedszkolna dla gmin za okres wrzesień - grudzień 2013 r. wyniesie 504 mln zł. W 2014 r. będzie to 1,6 mld zł. Dotacja na jedno dziecko przedszkolne (w wieku 2,5 - 6 lat) w okresie wrzesień-grudzień 2013 r. będzie wynosić 414 zł. W 2014 r. będzie to już 1242 zł na jedno dziecko (kwota roczna).

Przedszkola niepubliczne od 1 września 2015 r. będą mogły otrzymać dotację z budżetu gminy w wysokości 100 proc. kosztów utrzymania dziecka w samorządowym przedszkolu publicznym. Takie placówki muszą jednak dobrowolnie podporządkować się zasadom ustalonym przez gminy dla przedszkoli publicznych. Chodzi m.in. o "maksymalnie 1 zł za każdą dodatkową godzinę" i takie same zasady rekrutacji. W efekcie powinna powstać kategoria przedszkoli niepublicznych, z których rodzice będą mogli korzystać na zasadach identycznych z tymi, jakie obowiązują w przedszkolach publicznych prowadzonych przez gminę.

Przyjęte zmiany pozwolą osiągnąć w 2017 r. w grupie dzieci 3-letnich procentowy udział w wychowaniu przedszkolnym na poziomie 83 proc., dzieci 4-letnich - 90 proc., co oznacza, że wszystkie dzieci 3 i 4-letnie zgłoszone przez rodziców do przedszkoli zostaną objęte edukacją przedszkolną. Dzieci 5-letnie, tak jak dzisiaj, będą objęte nadal obowiązkiem edukacji przedszkolnej.

Wydatki rodziców dzieci przebywających w przedszkolu powyżej 5. godzin zmniejszą się w skali kraju od ok. 171 mln zł w 2013 r. do 618 mln zł w 2016 r.

W kolejnych latach obciążenie gospodarstw domowych będzie mniejsze o ok. 600-700 mln zł rocznie.

Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o zmianie ustawy Prawo geologiczne i górnicze oraz niektórych innych ustaw, przedłożony przez ministra środowiska.

Metoda wychwytywania dwutlenku węgla i jego podziemnego składowania (sekwestracja) promowana jest przez Komisję Europejską jako jeden ze sposobów ograniczania emisji CO2 do atmosfery. Technologia wychwytywania i podziemnego (geologicznego) składowania CO2 (ang.: Carbon Dioxide Capture and Storage) polega na jego wychwyceniu różnymi metodami z emitorów, głównie instalacji przemysłowych, transportowaniu do miejsca składowania i zatłoczeniu do izolowanej formacji geologicznej w celu trwałego przechowywania. Zasady dotyczące podziemnego składowania CO2 zostały uregulowane w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/31/WE z 23 kwietnia 2009 r. w sprawie geologicznego składowania dwutlenku węgla (tzw. dyrektywa CCS). Polska jest ostatnim państwem członkowskim UE dokonującym transpozycji dyrektywy CCS do krajowego porządku prawnego.

Ze względu na znikome doświadczenia krajowe i zagraniczne oraz ze względu na nieznane długoterminowe skutki podziemnego składowania CO2, w projekcie nowelizacji Prawa geologicznego i górniczego (Pgg) zdecydowano ograniczyć regulacje wyłącznie do przedsięwzięć demonstracyjnych, które spełniają kryteria określone w decyzji Komisji nr 2010/670/UE z 3 listopada 2010 r.

Dotychczas w Polsce realizowano projekty zatłaczania CO2 o charakterze pilotażowym (złoże gazu ziemnego "Borzęcin" k. Rawicza i eksperyment w Kaniowie) na niewielką skalę. Podobne projekty odnotowano w Niemczech, Danii, USA, Kanadzie, Holandii, Norwegii. Są to głównie przedsięwzięcia, w których na przestrzeń składowania wykorzystano wyeksploatowane i czynne złoża gazu ziemnego i ropy naftowej.

Zgodnie z projektem ustawy, podziemne składowanie dwutlenku węgla, a także poszukiwanie lub rozpoznawanie kompleksów podziemnego składowania dwutlenku węgla będzie wymagało uzyskania pozwolenia (koncesji) udzielanej przez ministra środowiska. Koncesja ma być udzielana wyłącznie na potrzeby realizacji projektu demonstracyjnego. Koncesja na podziemne składowanie dwutlenku węgla obejmie działalność związaną z eksploatacją podziemnego składowiska, a także okres po jego zamknięciu, tj. zakończeniu zatłaczania dwutlenku węgla, związany z likwidacją instalacji oraz monitoringiem tego kompleksu przez okres nie krótszy niż 20 lat od jego zamknięcia.

Koncesja na poszukiwanie lub rozpoznawanie kompleksu podziemnego składowania dwutlenku węgla będzie wydawana wyłącznie na wniosek zainteresowanej strony, po zasięgnięciu opinii wójta, burmistrza lub prezydenta miasta. Natomiast koncesja na podziemne składowanie dwutlenku węgla będzie wydawana (także wyłącznie na wniosek zainteresowanej strony) w uzgodnieniu z ministrem gospodarki i właściwym wójtem (burmistrzem lub prezydentem miasta). Przed wydaniem koncesji na podziemne składowanie CO2, zgodnie z dyrektywą CCS, konieczne będzie uzyskanie stanowiska Komisji Europejskiej.

Ze względu na fakt, że części górotworu, w obrębie których będą lokalizowane podziemne składowiska dwutlenku węgla, są objęte własnością górniczą, korzystanie z nich będzie się odbywać poprzez ustanowienie użytkowania górniczego (w drodze umowy za wynagrodzeniem).

W projekcie nowelizacji ustawy określono szczegółowe wymagania, jakie powinien spełniać wniosek o udzielenie koncesji. Analogicznie do wydobywania kopalin, dla których konieczne jest przedstawienie projektu zagospodarowania złoża, do wniosku o udzielenie koncesji na podziemne składowanie dwutlenku węgla należy dołączyć plan zagospodarowania podziemnego składowiska dwutlenku węgla. Powinien on zawierać m.in. plan monitorowania składowiska, plan działań naprawczych oraz tymczasowy plan działań po zamknięciu składowiska. Plan zagospodarowania podziemnego składowiska CO2 będzie zatwierdzany przez prezesa Wyższego Urzędu Górniczego).

Istotnym rozwiązaniem jest wprowadzenie obowiązku zabezpieczenia z dwóch tytułów:

- zabezpieczenia finansowego prowadzenia działalności polegającej na podziemnym składowaniu dwutlenku węgla,

- mechanizmu finansowego (zabezpieczenie środków) związanego z przekazaniem odpowiedzialności za podziemne składowisko dwutlenku węgla

Krajowemu Administratorowi Podziemnych Składowisk Dwutlenku Węgla (KAPS CO2). Dla zabezpieczeń przewidziano katalog dopuszczalnych form dla przykładu: w pieniądzu, w formie gwarancji bankowej lub gwarancji ubezpieczeniowej.

Dzięki zabezpieczeniom możliwe będzie wypełnienie przez przedsiębiorcę wszystkich obowiązków wynikających z koncesji na podziemne składowanie CO2, w tym wymogów dotyczących monitoringu, zamknięcia składowiska, obowiązków po zamknięciu składowiska, w tym likwidacji składowiska oraz rozliczeń w przypadku konieczności zapobiegania lub likwidacji skutków wycieków.

Projekt wprowadza przepisy dotyczące obowiązku uwzględnienia udokumentowanych kompleksów podziemnego składowania dwutlenku węgla w studiach uwarunkowań i kierunkach zagospodarowania przestrzennego gmin, miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego, a także w planach zagospodarowania przestrzennego województwa. W studiach i miejscowych planach ujawnione będą również obszary i tereny górnicze wyznaczone w koncesjach na podziemne składowanie dwutlenku węgla.

Do ustawy (w dziale VI) dodano nowy rozdział 4a, w którym zawarto przepisy dotyczące wyłącznie podziemnego składowania dwutlenku węgla. Sprecyzowano warunki lokalizacji kompleksu podziemnego składowania dwutlenku węgla, ograniczając lokalizację wyłącznie do miejsc odpowiednich pod względem geologicznym i przyrodniczym, które będą gwarantować bezpieczeństwo zdrowia i życia ludzi oraz środowiska. Obszary lokalizacji kompleksów podziemnego składowania dwutlenku węgla zostaną wyznaczone w drodze rozporządzenia.

Podstawową zasadą eksploatacji i zamknięcia podziemnego składowiska dwutlenku węgla będzie zapewnienie bezpieczeństwa powszechnego oraz zapobieganie negatywnym dla środowiska skutkom podziemnego składowania CO2, chodzi szczególnie o zanieczyszczenia wód podziemnych. Z tego względu przedsiębiorca będzie zobowiązany m.in. do kontrolowania strumienia dwutlenku węgla kierowanego do podziemnego składowiska oraz dokonywania akceptacji jego składu, rejestrowania ilości i charakterystyki przyjmowanego i zatłaczanego dwutlenku węgla do składowiska. Wymogiem jest też prowadzenie stałego monitoringu kompleksu podziemnego składowania dwutlenku węgla.

Osobne przepisy dotyczą zamknięcia podziemnego składowiska CO2, rozumianego jako trwałe zakończenie zatłaczania gazu do składowiska oraz dalszych obowiązków spoczywających na przedsiębiorcy po jego zamknięciu. Zamknięcie składowiska może nastąpić np.: po wyczerpaniu jego pojemności, zgodnie z warunkami określonymi w koncesji. W projekcie zamieszczono przepisy określające działania, które przedsiębiorca powinien wykonać do czasu przekazania odpowiedzialności za podziemne składowisko CO2 na rzecz KAPS CO2. Dopiero po ich wypełnieniu nastąpi wygaśnięcie koncesji i wydanie decyzji o przekazaniu odpowiedzialności za zamknięte podziemne składowisko dwutlenku węgla KAPS CO2.

Wprowadzono także dodatkowe obowiązki kontrolne odnoszące się do podziemnego składowania CO2, zgodne z wymaganiami dyrektywy CCS tj. tryb i częstotliwość kontroli. Prowadzenie kontroli powierzono prezesowi Wyższego Urzędu Górniczego.

Zgodnie z projektem nowelizacji ustawy, przedsiębiorca będzie zobowiązany do wniesienia opłat z tytułu prowadzenia działalności związanej z podziemnym składowaniem CO2 na podstawie koncesji. Określono zasady uiszczania i naliczania opłat.

Podziemne składowisko dwutlenku węgla (w tym składowisko zamknięte) będzie podlegać wpisowi do rejestru obszarów górniczych.

Dlatego rejestr obszarów górniczych zostaje przekształcony w "rejestr obszarów górniczych i zamkniętych podziemnych składowisk dwutlenku węgla".

Zgodnie z projektem ustawy, w 2015 r. zostanie powołany Krajowy Administrator Podziemnych Składowisk Dwutlenku Węgla (KAPS CO2). Wykonywanie zadań KAPS CO2 będzie powierzone Państwowemu Instytutowi Geologicznemu - Państwowemu Instytutowi Badawczemu. Do finansowania zadań KAPS CO2 będą wykorzystane środki pochodzące od przedsiębiorcy z zabezpieczenia środków oraz środki z Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej.

Projekt ustawy wprowadza zmiany w innych ustawach, w tym m.in. w: ustawie o odpadach, o swobodzie działalności gospodarczej, o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko, Prawie ochrony środowiska. Przewidziano również zmiany w Prawie energetycznym dotyczące przesyłu dwutlenku węgla.

Rada Ministrów podjęła uchwałę w sprawie przyjęcia projektu zmiany Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki, przedłożoną przez ministra rozwoju regionalnego.

Zmiany w Programie Operacyjnym Kapitał Ludzki 2007-2013 (PO KL) zapewnią efektywne wykorzystanie środków z Europejskiego Funduszu Społecznego (dostępnych w tym programie), z uwzględnieniem sytuacji społeczno-gospodarczej. Będą miały pozytywny wpływ na przeciwdziałanie bezrobociu i aktywizację zawodową oraz przedsiębiorczość, czyli w efekcie na konkurencyjność gospodarki.

Oszczędności w wysokości ok. 131,8 mln euro uzyskane w ramach komponentu centralnego mają być przeniesione na priorytety w komponencie regionalnym. Zostaną rozdysponowane następująco:

- ok. 50,4 mln euro - w szczególności na wspieranie aktywności osób młodych (poniżej 30 roku życia) i po 50 roku życia, będą też wykorzystane na wsparcie przedsiębiorczości i samozatrudnienia (Priorytet VI. Rynek pracy otwarty dla wszystkich);

- ok. 18,2 mln euro - głównie na wsparcie osób młodych niepełnosprawnych w wieku 15-30 lat i zagrożonych wykluczeniem społecznym (Priorytet VII. Promocja integracji społecznej);

- ok. 7,6 mln euro - dla osób, które stracą pracę z przyczyn zależnych od pracodawcy (Priorytet VIII. Regionalne kadry gospodarki);

- ok. 55,6 mln euro (Priorytet IX. Rozwój wykształcenia i kompetencji w regionach) w tym:

- ok. 50 mln euro na wsparcie edukacji przedszkolnej, czyli tworzenie i wspieranie istniejących przedszkoli oraz innych form edukacji przedszkolnej; pieniądze zostaną też przekazane na dostosowanie oddziałów przedszkolnych w szkołach podstawowych do przyjęcia 3- i 4-latków,

- ok. 5,6 mln euro na poprawę funkcjonowania szkół zawodowych, zwłaszcza współpracujących z przedsiębiorstwami.

Wprowadzenie tych zmian zostało poprzedzone konsultacjami z przedstawicielami wszystkich instytucji pośredniczących Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki oraz było konsultowane w trybie roboczym z przedstawicielami Komisji Europejskiej. Po podjęciu tej uchwały przez rząd, zmieniona wersja dokumentu zostanie przekazana Komisji Europejskiej do zatwierdzenia. Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia.

Rada Ministrów przyjęła Program konwergencji. Aktualizacja 2013, przedłożony przez ministra finansów. W corocznej aktualizacji "Programu konwergencji" przedstawiono średniookresową prognozę sytuacji gospodarczej Polski i jej finansów publicznych. Przygotowano go zgodnie z wytycznymi dotyczącymi programów stabilności i konwergencji państw członkowskich Unii Europejskiej.

Głównym celem polityki gospodarczej rządu, w średnim okresie, jest stworzenie warunków do szybkiego i zrównoważonego wzrostu, przy zapewnieniu optymalnego tempa konsolidacji finansów publicznych. Wyraźne pogorszenie koniunktury w otoczeniu zewnętrznym Polski przełożyło się na spowolnienie wzrostu gospodarczego i wpłynęło na istotną zmianę warunków makroekonomicznych założonych w aktualizacji programu z 2012 r.

Zaktualizowany na 2013 r. "Program konwergencji" oraz "Krajowy program reform" będą przekazane Komisji Europejskiej oraz Radzie Ecofin. W porównaniu z poprzednią aktualizacją, prognozowana ścieżka realnego wzrostu PKB na lata 2013-2014 uległa obniżeniu. Niższy od zakładanego okazał się również wzrost PKB w 2012 r. Jedną z głównych przyczyn było pogorszenie sytuacji gospodarczej. Wolniejszy wzrost gospodarczy wpłynął na pogorszenie warunków cyklicznych, w jakich realizowana jest polityka makroekonomiczna. Według resortu finansów, luka produktowa w relacji do potencjalnego PKB w 2012 r. wyniosła minus 1,5 proc., a skala pogorszenia cyklu koniunkturalnego była większa niż oczekiwano na początku 2012 r. Pogorszeniu uległa także ścieżka dostosowania fiskalnego. Nominalny deficyt sektora instytucji rządowych i samorządowych w 2012 r. był wyższy niż oczekiwano, czego powodem były niższe niż prognozowano dochody sektora, wynikające z niekorzystnej sytuacji gospodarczej w kraju i otoczeniu zewnętrznym. Spowolnienie
gospodarki ujawniło się w pełni w spadku tempa wzrostu dochodów podatkowych.

Zdaniem resortu finansów można oczekiwać, że wzrost gospodarczy w 2013 r. wyniesie 1,5 proc. PKB, czyli będzie niższy o 0,4 pkt. proc. niż w 2012 r. Jest to spowodowane przede wszystkim stagnacją u naszych głównych partnerów handlowych. Wraz z poprawą koniunktury w Unii Europejskiej w następnych latach spodziewane jest przyspieszenie tempa wzrostu - w 2014 r. przewiduje się, że realny wzrost wyniesie już 2,5 proc. PKB, a w latach 2015-2016 odpowiednio 3,8 i 4,3 proc. PKB.

Ważnym czynnikiem ścieżki wzrostu gospodarczego w Polsce w kolejnych latach będzie poprawa sytuacji gospodarczej w Unii Europejskiej. Przyjęto, że w kolejnych latach tempo wzrostu w UE będzie zbliżone do długookresowej średniej i wyniesie 1,8 proc. rok do roku, a jego sprawcą ma być popyt zewnętrzny.

Spowolnienie gospodarcze spowodowało, że część cykliczna wyniku sektora instytucji rządowych i samorządowych (niezależna od polityki gospodarczej rządu) pogorszyła się w stosunku do 2011 r. o ok. 0,6 pkt proc. PKB. W efekcie nominalny deficyt sektora zmniejszył się w 2012 r. o 1,1 pkt proc. PKB i wyniósł 3,9 proc., jednak poziom ten nie pozwala na uchylenie w 2013 r. procedury nadmiernego deficytu.

Zgodnie jednak z ostatnią prognozą Komisji z lutego 2013 r., deficyt strukturalny (tj. część deficytu nominalnego sektora, na którą rząd ma bezpośredni wpływ) zmniejszył się z 7,9 proc. PKB w 2009 r. do 2,9 proc. w 2012 r. Jest to więc wyższe tempo, niż zalecane przez Radę Ecofin.

Według szacunków Ministerstwa Finansów w 2013 r. deficyt strukturalny obniży się o 1 proc. PKB, a redukcja deficytu nominalnego do 3,5 proc. PKB pozwoli zakończyć procedurę nadmiernego deficytu. Ponadto dług sektora nie tylko pozostaje poniżej wartości referencyjnej 60 proc., ale w roku ubiegłym - po raz pierwszy od 2007 r. - jego relacja do PKB osiągnęła poziom niższy niż ta z roku wcześniejszego.

Celem priorytetowym rządu na 2013 r. jest zlikwidowanie nadmiernego deficytu sektora instytucji rządowych i samorządowych, a następnie kontynuowanie konsolidacji fiskalnej i osiągnięcie średniookresowego celu budżetowego w 2016 r.

Istotne jest także zapewnienie stabilności finansów publicznych oraz trwałej równowagi sektora instytucji rządowych i samorządowych przez nową stabilizującą regułę wydatkową obejmującą cały sektor, która zastąpi dotychczasową regułę dyscyplinującą.

Konsolidacyjne działania rządu w latach 2010-2012 doprowadziły do ograniczenia wydatków o 2,3 proc. PKB. Z kolei wydatki, po wyeliminowaniu tych finansowanych z UE, zostały zmniejszone o 2,9 proc. PKB. Było to możliwe dzięki m.in.: dyscyplinującej regule wydatkowej (do 1 proc. w skali roku), zamrożeniu płac w budżetówce, zakazowi przyjmowania aktów prawnych skutkujących spadkiem dochodów, regułom fiskalnym dla samorządów. Jednocześnie w tym okresie zwiększyły się dochody - o 1,2 proc. PKB - sektora instytucji rządowych i samorządowych, m.in. przez: ograniczenie składki na ubezpieczenie emerytalne przekazywanej do OFE, podwyższenie stawek VAT, podwyższenie akcyzy na olej napędowy, zniesienie ulgi na biokomponenty w akcyzie, zamrożenie skali PIT.

Na 2013 r. przewidziano również zmiany systemowe, które wzmocnią stronę dochodową budżetu, ograniczając jego deficyt. Chodzi m.in. o: podwyżkę stawki akcyzy na papierosy, objęcie akcyzą suszu tytoniowego, objęcie (od listopada 2013 r.) akcyzą gazu ziemnego do celów opałowych (z wyłączeniem m.in. gospodarstw domowych) czy zmiany w podatku VAT. Począwszy od 2014 r. przewiduje się zmiany związane z ograniczeniem ulgi na użytkowanie Internetu, opodatkowanie spółek komandytowo-akcyjnych oraz wyłączenie prawa do korzystania ze zwolnienia od podatku CIT wypłat dywidend i innych dochodów (przychodów) z tytułu udziału w zyskach osób prawnych podlegających odliczeniu w spółce wypłacającej.

Rząd będzie kontynuował działania zmierzające do obniżenia relacji wydatków krajowych do PKB. Relacja ta w 2013 r. powinna wynieść 39,7 proc. PKB, a w następnych latach obniżać się.

Szacuje się, że państwowy dług publiczny w 2013 r. wyniesie 55,8 proc. PKB, w 2014 r. - 55,7 proc. PKB, w 2015 - 55,6 proc. PKB, a w docelowym 2016 r. - 54,5 proc. PKB. Ministerstwo Finansów prognozuje, że realny wzrost PKB w 2013 r. wyniesie 1,5 proc., w 2014 r. - 2,5 proc., w 2015 r. - 3,8 proc, a w 2016 r. - 4,3 proc.

Pracom dotyczącym wzmocnienia bezpieczeństwa i stabilności sektora finansowego towarzyszą prace ukierunkowane na wypracowanie nowych rozwiązań z zakresu uporządkowanej likwidacji banków (resolution).

Wzmocnieniu stabilności makroekonomicznej w Polsce ma służyć powołanie Rady ds. Ryzyka Systemowego. W jej skład będą wchodzić przedstawiciele: Ministerstwa Finansów, Narodowego Banku Polskiego, Komisji Nadzoru Finansowego i Bankowego Funduszu Gwarancyjnego. Jednym z najważniejszych zadań Rady ma być monitorowanie ryzyka wystąpienia zakłóceń w funkcjonowaniu krajowego systemu finansowego, a w razie wystąpienia niekorzystnych zmian, podjęcie działań zapobiegawczych.

Rada Ministrów podjęła uchwałę w sprawie aktualizacji Wieloletniego Planu Finansowego Państwa na lata 2013-2016, przedłożoną przez ministra finansów.

Jest to czwarta aktualizacja Wieloletniego planu finansowego państwa. Dokument zawiera plan dochodów i wydatków oraz przychodów i rozchodów budżetu państwa sporządzony na podstawie bieżącej prognozy makroekonomicznej.

Skuteczna konsolidacja fiskalna w latach 2011-2012 umożliwiła odwrócenie niekorzystnej wzrostowej tendencji relacji długu publicznego do PKB, dzięki czemu rynkowa ocena wiarygodności fundamentów polskiej gospodarki uległa poprawie. Służyła temu również wydatkowa reguła dyscyplinująca, która przestanie obowiązywać w momencie zdjęcia z Polski procedury nadmiernego deficytu.

Przyjmuje się, że po upływie spowolnienia koniunktury gospodarczej z dynamiką wzrostu na poziomie poniżej 2 proc. PKB, w latach 2014-2016 gospodarka przejdzie w fazę przyspieszenia wzrostu do nieco ponad 4 proc. w 2016 r.

Najważniejsze działania na rzecz wzrostu gospodarczego związane będą z tworzeniem warunków, w tym finansowych, do zwiększenia nakładów inwestycyjnych w gospodarce. Źródłem ich finansowania będą środki pochodzące z budżetu UE, krajowe współfinansowanie, instytucje finansowe, przedsiębiorstwa prywatne i państwowe oraz budżet państwa. Drugim priorytetem rządu jest poprawa sytuacji socjalnej rodzin, mająca za cel zwiększenie dzietności, a więc: płatny roczny urlop rodzicielski, maksymalnie 1 zł za każdą dodatkową godzinę w przedszkolu ponad bezpłatny limit oraz zwiększenie dostępności wychowania przedszkolnego, tworzenie żłobków i klubów dziecięcych.

Od 2014 r. obowiązujące dotychczas samorządy limity poziomu zadłużenia oraz kosztów obsługi długu zastąpią indywidualne wskaźniki spłaty zadłużenia, które będą uwzględniać zdolność ekonomiczną danego podmiotu do spłaty zadłużenia.

Prognozuje się, że w 2013 r. deficyt sektora instytucji rządowych i samorządowych osiągnie poziom: -3,5 proc. PKB, w 2014 r.: -3,3 proc. PKB, w 2015 r.: -2,7 proc. PKB, a w 2016 r.: -1,6.

Budżet państwa w latach 2013-2016

Dochody budżetu państwa (ogółem): - 2013 r. - 304,2 mld zł, 2014 r. - 288,7 mld zł, 2015 r. - 297,0 mld zł, 2016 r. - 316,0 mld zł.

Wydatki budżetu państwa

- 2013 r. - 335,0 mld zł (co stanowi 20,4 proc. PKB), 2014 r. - 343,7 mld zł (20,0 proc. PKB), 2015 r. - 353,7 mld zł (19,3 proc. PKB), 2016 r. - 358,7 mld zł (18,3 proc. PKB).

Maksymalny deficyt budżetu państwa

- 2013 r. - 35,6 mld zł, 2014 r. - 55,0 mld zł, 2015 r. - 56,7 mld zł, 2016 r. - 42,7 mld zł.

Deficyt przedstawiony w dokumencie stanowi maksymalny jego pułap. Nie oznacza to, że deficyt budżetu, zaprezentowany w ustawie budżetowej na dany rok, będzie w takiej wysokości.

Zakłada się, że potrzeby pożyczkowe netto budżetu państwa wyniosą w kolejnych latach: 2013 r. - 45,7 mld zł, 2014 r. - 55,0 mld zł, 2015 r. - 69,3 mld zł, 2016 r. - 47,6 mld zł. Źródłem finansowania tych potrzeb będą przychody na rynku krajowym (emisja obligacji bonów skarbowych) i na rynkach zagranicznych (sprzedaż obligacji na rynkach międzynarodowych i kredyty zaciągane w międzynarodowych instytucjach finansowych, głównie w Europejskim Banku Inwestycyjnym i Banku Światowym)

Kształtowanie się przychodów i rozchodów budżetu państwa Przychody: 2013 r. - 267,4 mld zł, 2014 r. - 251,0 mld zł, 2015 r. - 292,5 mld zł, 2016 r. - 249,2 mld zł. Rozchody: 2013 r. - 238,0 mld zł, 2014 r. - 213,3 mld zł, 2015 r. - 244,1 mld zł, 2016 r. - 226,9 mld zł.

Łącznie w latach 2013-2016 zaplanowano dochody budżetu środków europejskich w wysokości 232,1 mld zł, natomiast wydatki na kwotę 241,6 mld zł.

Państwowy dług publiczny

- 2013 r. - 865,1 mld zł (52,7 proc. PKB),

- 2014 r. - 903,6 mld zł (52,5 proc. PKB),

- 2015 r. - 959,7 mld zł (52,4 proc. PKB),

- 2016 r. - 997,7 mld zł (51,0 proc. PKB).

Powyższe dane są zgodne z założeniami makroekonomicznymi i fiskalnymi przyjętymi do Programu Konwergencji. Aktualizacja 2013. Zmiany relacji długu do PKB będą wynikiem kształtowania się potrzeb pożyczkowych budżetu państwa, tempa wzrostu PKB oraz kursu złotego w stosunku do innych walut, w tym zwłaszcza euro. Podobnie jak w innych latach większość państwowego długu publicznego będzie stanowić dług Skarbu Państwa.

Rada Ministrów przyjęła Krajowy Program Reform na rzecz realizacji strategii "Europa 2020". Aktualizacja 2013/2014, przedłożony przez ministra gospodarki.

Krajowy Program Reform na rzecz realizacji strategii "Europa 2020" rząd przyjął w kwietniu 2011 r. Jego obecna aktualizacja jest kolejnym dokumentem przedkładanym rządowi do akceptacji, zgodnie z haromonogramem Semestru Europejskiego, który od 2011 r. stanowi podstawowy mechanizm koordynacji polityk gospodarczych w Unii Europejskiej.

W KPR rząd uznał, że należy skoncentrować się na odrabianiu zaległości rozwojowych i budowie nowych przewag konkurencyjnych w trzech obszarach priorytetowych: 1) infrastruktura dla wzrostu zrównoważonego, 2) innowacyjność dla wzrostu inteligentnego, 3) aktywność dla wzrostu sprzyjającego włączeniu społecznemu. Odrabianie zaległości rozwojowych będzie polegać przede wszystkim na zmniejszaniu dystansu infrastrukturalnego m.in. w transporcie, energetyce, telekomunikacji, infrastrukturze społecznej, a także poprawie otoczenia regulacyjnego, realizacji działań na rzecz podniesienia jakości stanowionego prawa, z zachowaniem wysokiej jakości usług świadczonych przez administrację publiczną. Budowanie nowych przewag konkurencyjnych będzie koncentrować się na poprawie zdolności innowacyjnych przedsiębiorstw i społeczeństwa oraz działaniach na rzecz wzrostu poziomu zatrudnienia.

Uwzględniając obecną sytuację makroekonomiczną, prognozy i priorytety gospodarcze rządu oraz zalecenia Rady UE z lipca 2012 r. - KPR 2013/2014 wskazuje najważniejsze działania, które przekładają się na realizację krajowych celów strategii "Europa 2020", dotyczących zatrudnienia, innowacyjności, energetyki, edukacji i przeciwdziałania ubóstwu. Ze względu na potrzebę lepszego monitorowania postępów realizacji strategii "Europa 2020" zmieniono układ KPR 2013/2014 - uporządkowano działania według pięciu podstawowych celów strategii i uzupełniono o działania przyczyniające się do realizacji zaleceń Rady UE. W odrębnym rozdziale opisano działania, które pośrednio wpisują się w cele strategii "Europa 2020" i odpowiadają wyzwaniom zawartym w inicjatywach towarzyszących strategii. W obecnej aktualizacji utrzymano priorytetowe kierunki działań, wskazano przedsięwzięcia zrealizowane w 2012 r. oraz te do wykonania w latach 2013-2014.

KPR 2013/2014 uwzględnia priorytety zawarte w Rocznej Analizie Wzrostu Gospodarczego na 2013 r. i potwierdzone w konkluzjach Rady Europejskiej (z marca 2013 r.), dotyczących konsolidacji fiskalnej, działań ograniczających bezrobocie, zwłaszcza wśród młodzieży, wspierania wzrostu gospodarczego i konkurencji na jednolitym rynku, a także redukcji obciążeń regulacyjnych. Podstawą do przygotowania aktualizacji była także Strategia Rozwoju Kraju 2020: aktywne społeczeństwo, konkurencyjna gospodarka, sprawne państwo, przyjęta przez rząd we wrześniu 2012 r. Przy opracowywaniu aktualizacji wzięto też pod uwagę rolę, jaką KPR odegra w realizacji unijnej polityki spójności w ramach perspektywy finansowej 2014-2020.

UWAGA: komunikaty publikowane są w serwisie PAP bez wprowadzania przez PAP SA jakichkolwiek zmian w ich treści, w formie dostarczonej przez nadawcę. Nadawca komunikatu ponosi wyłączną i pełną odpowiedzialność za jego treść.(PAP)

kom/ ksi/