23.07. Warszawa - CIR informuje:
Podczas dzisiejszych obrad rząd przyjął:
- projekt ustawy o zmianie ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów oraz ustawy Kodeks postępowania cywilnego,
- założenia projektu ustawy o zmianie ustawy Karta Nauczyciela oraz niektórych innych ustaw,
- założenia do projektu ustawy o zmianie ustawy Prawo budowlane oraz niektórych innych ustaw.
Rada Ministrów wydała rozporządzenia:
- zmieniające rozporządzenie w sprawie sposobu i trybu przeprowadzania przetargów oraz rokowań na zbycie nieruchomości,
- w sprawie Narodowych Celów Wskaźnikowych na lata 2013-2018.
Wydano rozporządzenie zmieniające rozporządzenia w sprawie specjalnych stref ekonomicznych: kamiennogórskiej, katowickiej, kostrzyńsko-słubickiej, krakowskiej, legnickiej, łódzkiej, mieleckiej, pomorskiej, słupskiej, starachowickiej, suwalskiej, tarnobrzeskiej, wałbrzyskiej i warmińsko-mazurskiej.
Przyjęła informację dotyczącą polityki karnej oraz projektowanych zmian do ustawy Kodeks karny.
Rada Ministrów zapoznała się z informacją dotyczącą ubiegania się o przyznanie miastu Kraków, wspólnie z regionem tatrzańskim po stronie polskiej i słowackiej, roli gospodarza Zimowych Igrzysk Olimpijskich i Paraolimpijskich w 2022 roku.
Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o zmianie ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów, przedłożony przez prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów.
Projekt ustawy zawiera przepisy wzmacniające polski system ochrony konkurencji i konsumentów. Nowe rozwiązania upraszczają i skracają niektóre obowiązujące procedury, dotyczące zwłaszcza kontroli koncentracji. Obecnie obowiązujące przepisy nie są wystarczająco skuteczne w zwalczaniu karteli, które stanowią najpoważniejsze naruszenia konkurencji.
Nowe przepisy będą uwzględniać cele założone w "Polityce konkurencji na lata 2011-2013" (przyjętej przez rząd w 2011 r.) oraz tendencje europejskie dotyczące zwalczania antykonkurencyjnych praktyk. W tym sensie projekt nowelizacji ustawy jest zgodny z ogólnoświatową polityką organów antymonopolowych, podejmujących intensywne działania legislacyjne, których celem jest m.in. wzmocnienie pozycji słabszych uczestników rynku, odformalizowanie i przyspieszenie stosowanych procedur.
Projekt nowelizacji ustawy zawiera zmiany przepisów dotyczących:
- Kontroli koncentracji
Przewidziano wprowadzenie dwuetapowej procedury postępowań rozpatrywania wniosków w przypadku koncentracji skomplikowanych i skrócenie postępowań dotyczących tzw. prostych koncentracji. Obecnie we wszystkich przypadkach stosuje się jedną procedurę. W sprawach, które nie budzą wątpliwości, będzie obowiązywać jednomiesięczny termin na rozpatrzenie wniosku (do tej pory były to 2 miesiące). Jest to rozwiązanie korzystne z punktu widzenia przedsiębiorców, dla których uzyskanie w maksymalnie krótkim czasie zgody prezesa UOKiK na dokonanie koncentracji ma duże znaczenie.
W przypadku spraw budzących wątpliwości odnośnie ich skutków rynkowych, a więc skomplikowanych, wymagających przeprowadzenia szerokich badań rynkowych, przewiduje się przejście do drugiego etapu procedury - przez wydanie postanowienia o przedłużeniu terminu na zakończenie postępowania o kolejne 4 miesiące. W odniesieniu do tej grupy spraw zakłada się również możliwość przedstawienia przedsiębiorcy zastrzeżeń do planowanej koncentracji. Takie rozwiązanie umożliwi przedsiębiorcy poznanie zastrzeżeń UOKiK i merytoryczne ustosunkowanie się do zarzutów.
Spod kontroli prezesa UOKiK będą - zgodnie z nowym prawem - wyłączone koncentracje polegające na połączeniu przedsiębiorców osiągających niewielki obrót - do 10 mln euro - na terytorium Polski lub na tworzeniu przez nich wspólnych przedsiębiorstw.
Zgodnie z nowymi przepisami, dla ustalenia obowiązku zgłoszenia zamiaru koncentracji polegającej na bezpośredniej lub pośredniej kontroli nad przedsiębiorcą lub przy nabywaniu części mienia innego przedsiębiorcy, nie będzie konieczne uwzględnianie obrotu grupy kapitałowej zbywającego. Wprowadzono również przepis dotyczący postanowienia o nieujawnianiu (utajnieniu) tej części decyzji prezesa UOKiK, która zawiera warunkową zgodę na koncentrację (dotyczy to terminu spełnienia warunków nałożonych na przedsiębiorcę). Rozwiązanie to będzie zapobiegać ewentualnemu obniżeniu ceny sprzedawanej spółki.
- Kontrola i przeszukanie
Zaproponowane przepisy mają charakter doprecyzowujący i porządkujący. Uściślone będą przepisy dotyczące sporządzania przez kontrolujących notatek z dokumentacji prowadzonej przez przedsiębiorców w postaci dokumentu elektronicznego. Sporządzanie notatek z tego typu dokumentów będzie oznaczać kopiowanie informacji znajdujących się na elektronicznych nośnikach danych.
Zaproponowano rozdzielenie kontroli od przeszukania. Dla przeszukań stosowane będą konkretnie przepisy Kodeksu postępowania karnego, przewidujące ochronę uprawnień przeszukiwanych, m.in. w zakresie tajemnic prawnie chronionych. Uregulowano kwestie dotyczące przeszukania pomieszczeń i rzeczy przedsiębiorcy. Przeszukanie będzie możliwe za zgodą Sądu ochrony konkurencji i konsumentów, wydawaną na wniosek prezesa UOKiK w formie postanowienia. Przeszukiwany oraz inne osoby, których prawa w trakcie przeszukania zostały naruszone, będą mogli wnieść zażalenie, jednak jego wniesienie nie będzie wstrzymywać przeszukania.
- Środki zaradcze
Do projektu nowelizacji ustawy wprowadzono regulacje dotyczące środków zaradczych, czyli środków, których celem jest zakończenie naruszania zakazu praktyk ograniczających konkurencję lub usunięcia jego skutków. Chodzi szczególnie o środki nakładane przez prezesa UOKiK, dotyczące m.in.: przywracania konkurencji na danym rynku, wynagrodzenia szkód poniesionych przez poszkodowanych konsumentów w wyniku stosowania niedozwolonej praktyki. Będą one służyć także zapobieganiu wykorzystywania przez przedsiębiorcę jego dominującej pozycji na rynku.
W sytuacji, gdy inne środki zaradcze okażą się mało skuteczne lub będą zbyt dolegliwe dla przedsiębiorcy - prezes UOKiK będzie mógł nakazać powierzenie wykonywania określonych rodzajów działalności gospodarczej lub prowadzenia obrotu gospodarczego innym podmiotom w ramach grupy kapitałowej lub odrębnym jednostkom organizacyjnym wewnątrz struktury przedsiębiorcy.
W projekcie nowelizacji ustawy znajdzie się otwarta lista takich środków. Nałożony na przedsiębiorcę określony środek będzie musiał być wypełniony w określonym terminie, a obowiązek sprawozdawczy z jego wykonania umożliwi monitorowanie realizacji.
- Dobrowolne poddanie się karze
Do projektu wprowadzono procedurę dobrowolnego poddania się karze. Jest to rozwiązanie służące nie tylko wzmocnieniu systemu ochrony konkurencji, ale także korzystne dla przedsiębiorców.
Warunkiem zastosowania tej procedury będzie m.in. dobrowolne złożenie przez przedsiębiorcę (ograniczającego konkurencję) oświadczenia, w którym przyznaje się do stosowania niedozwolonej praktyki; niekwestionowanie przez niego wysokości nałożonej kary oraz niepodważanie w postępowaniu odwoławczym faktów potwierdzonych w toku postępowania antymonopolowego. Nowe przepisy przyspieszą czas uprawomocnienia się wydawanych decyzji.
W projekcie zostały określone szczegółowe przepisy dotyczące stosowania procedury dobrowolnego poddania się karze. Przewidziano, że przedsiębiorca będzie mógł odstąpić od ww. procedury na każdym jej etapie. W przypadku, gdy przedsiębiorca podda się tej procedurze, nie będzie mógł składać odwołania od wydanej decyzji sądu, a kara może zostać obniżona o 10 proc.
Dobrowolne poddanie się karze funkcjonuje już w wielu procedurach prawnych, m.in. w Belgii, Czechach, Danii, Estonii, Niemczech, Wielkiej Brytanii, Szwecji.
- System łagodzenia kar (leniency)
Obecnie przepisy dotyczące systemu łagodzenia kar, dotyczące w szczególności warunków ubiegania się przedsiębiorcy o odstąpienie od karania lub obniżkę kary, zawarte są w rozporządzeniu Rady Ministrów ze stycznia 2009 r. Znaczna część tych przepisów (rozwinięta, doprecyzowana i uzupełniona) została przeniesiona do projektu nowelizacji ustawy. Szczególnie dotyczy to zasad współpracy między przedsiębiorcą składającym wniosek o złagodzenie lub odstąpienie od wymierzenia kary a prezesem UOKiK.
Doprecyzowano termin wycofania się przedsiębiorcy z porozumienia (nie później niż niezwłocznie po złożeniu wniosku). Określono szczegółowo wymogi, jakie powinien spełniać wniosek o odstąpienie lub obniżenie kary oraz doprecyzowano sposób obliczania wysokości redukcji uzyskanej dzięki leniency. Przyjęto, że przedsiębiorca powinien wycofać się z zakazanego porozumienia niezwłocznie po złożeniu wniosku.
Wprowadzono również przepisy dotyczące tzw. leniency plus, czyli możliwości uzyskania przez przedsiębiorców uczestniczących w niedozwolonym porozumieniu łagodniejszej kary w postaci dodatkowej obniżki jej wysokości w zamian za przekazanie istotnych informacji o istniejących i niewykrytych praktykach.
Dla organu antymonopolowego tego typu regulacja będzie oznaczać możliwość uzyskiwania dodatkowych, nieznanych mu wcześniej informacji o sytuacji na rynku. Leniency plus będzie skierowana do przedsiębiorcy, w stosunku do którego - mimo złożenia wniosku o leniency - nie odstąpiono od całkowitego zwolnienia z kary, a który zdecydował się na ujawnienie informacji o innym, nieznanym organowi antymonopolowemu porozumieniu.
Dodatkowa obniżka będzie wynosić 30 proc. kary obliczonej po uwzględnieniu już przyznanej obniżki. Takie rozwiązanie jest korzystne z punktu widzenia interesu publicznego, ponieważ przyczyni się do lepszej wykrywalności najpoważniejszych naruszeń prawa antymonopolowego.
- Odpowiedzialność osób fizycznych pełniących funkcje kierownicze za dopuszczenie do naruszenia przez przedsiębiorcę zakazu praktyk ograniczających konkurencję
Zaproponowane rozwiązania przewidują, że odpowiedzialnością za naruszenie zakazu antykonkurencyjnych porozumień będą objęte osoby pełniące funkcje kierownicze lub wchodzące w skład organu zarządzającego przedsiębiorcy, które - sprawując swoją funkcję (poprzez działanie, zaniechanie lub niedopełnienie obowiązków nadzorczych) - dopuściły (również nieumyślnie) do naruszenia przez przedsiębiorcę zakazu porozumień ograniczających konkurencję.
Przewidziany system kar powinien - poprzez ich wysokość - spełniać represyjno-prewencyjne cele. Przyjęto, że maksymalna kara pieniężna dla osób fizycznych będzie wynosić 2 000 000 zł.
Osoby fizyczne, podlegające odpowiedzialności na podstawie wprowadzanych przepisów, będą mogły ubiegać się o odstąpienie od nałożenia kary lub o jej obniżkę w ramach programu leniency. Przyczyni się to niewątpliwie do większej skuteczności tego programu i, co się z tym wiąże, do efektywniejszego wykrywania niedozwolonych porozumień.
- Ochrona konsumentów
Do projektu nowelizacji ustawy wprowadzono przepis upoważniający prezesa UOKiK do publicznego ostrzegania o naruszeniach zbiorowych interesów konsumentów przez przedsiębiorcę stosującego praktyki, które mogą narazić konsumentów na poważne straty finansowe. Chodzi np. o reklamy wprowadzające w błąd.
Rada Ministrów przyjęła założenia do projektu ustawy o zmianie ustawy Karta Nauczyciela oraz niektórych innych ustaw, przedłożone przez ministra edukacji narodowej.
Podnoszenie jakości pracy szkoły poprzez: wzmocnienie motywacyjnego charakteru wynagrodzeń nauczycieli, zwiększenie roli doskonalenia umiejętności zawodowych nauczycieli zgodnie z potrzebami uczniów, poprawa organizacji pracy szkoły oraz włączenie rodziców w sprawy istotne dla szkoły w szerszym niż dotychczas zakresie to najważniejsze cele nowelizacji Karty Nauczyciela.
Zaproponowane w założeniach zmiany porządkują niektóre aspekty pracy nauczyciela w taki sposób, aby zapewnić uczniom jak najlepsze warunki korzystania z zajęć realizowanych w ramach statutowych zadań szkoły, poprawić organizację pracy szkoły oraz usprawnić komunikację między nauczycielem a rodzicami uczniów.
Powyższe cele będą osiągnięte poprzez:
- zmianę systemu wynagradzania nauczycieli polegającą na wzmocnieniu jego motywacyjnego charakteru, uelastycznieniu sposobu jego rozliczania oraz urealnieniu uprawnień socjalnych;
- zastąpienie średnich wynagrodzeń nauczycieli na poszczególnych stopniach awansu zawodowego wskaźnikami kalkulacyjnymi środków ogółem przeznaczonych na wynagrodzenia nauczycieli oraz inny sposób rozliczania środków wydatkowanych na wynagrodzenia.
Wskaźniki kalkulacyjne:
a) dla nauczyciela stażysty - 100 proc. kwoty bazowej,
b) dla nauczyciela kontraktowego - 111 proc. kwoty bazowej,
c) dla nauczyciela mianowanego - 144 proc. kwoty bazowej,
d) dla nauczyciela dyplomowanego - 184 proc. kwoty bazowej.
Zmiana ta nie wpłynie na łączną wysokość środków, które jednostki samorządu terytorialnego będą wydatkować na wynagrodzenia nauczycieli. Rozliczanie tych środków będzie jednak dokonywane łącznie na wszystkich stopniach awansu zawodowego, a nie jak dotychczas oddzielnie na poszczególnych stopniach tego awansu. W ten sposób zagwarantowana zostanie ogólna suma środków na wynagrodzenia nauczycieli, a zarządzanie wynagrodzeniami będzie uproszczone.
Organ prowadzący szkołę, będący jednostką samorządu terytorialnego, uwzględniając przewidywaną strukturę zatrudnienia, będzie określał: wysokość stawek dodatków oraz szczegółowe warunki ich przyznawania; obliczanie i wypłacanie wynagrodzenia za godziny ponadwymiarowe i godziny doraźnych zastępstw; wysokość i warunki wypłacania poszczególnych składników wynagrodzenia, o ile nie zostały one określone w ustawie lub w odrębnych przepisach.
- Zniesienie niektórych uprawnień socjalnych nauczycieli, nieadekwatnych do współczesnych realiów społeczno-gospodarczych
Uchylone będą przepisy dotyczące dodatku mieszkaniowego, zasiłku na zagospodarowanie, prawa do lokalu mieszkalnego, prawa do osobistego użytkowania działki gruntu szkolnego, prawa do zajmowania mieszkań w budynkach szkolnych i użytkowanych przez szkoły.
Zostanie zachowana zasada ochrony praw nabytych. Nauczyciel, nauczyciel-emeryt lub rencista albo pobierający nauczycielskie świadczenie kompensacyjne, który przed wejściem w życie ustawy korzystał z prawa do lokalu mieszkalnego na terenie gminy, w której położona jest szkoła, lub z prawa do osobistego użytkowania działki gruntu szkolnego, zachowa te uprawnienia do końca okresu, na jaki zostały mu przyznane. Nauczyciele, którzy do wejścia w życie ustawy spełnią warunki otrzymania jednorazowego zasiłku na zagospodarowanie, zachowają prawo do tego zasiłku.
Zmianie ulegnie sposób określania wysokości tzw. dodatku wiejskiego. Będzie on uwzględniany w rozliczaniu środków wydatkowanych na wynagrodzenia nauczycieli.
- Doprecyzowanie zasad przeznaczania środków wyodrębnionych przez organy prowadzące na doskonalenie zawodowe nauczycieli
Proponowane rozwiązania będą realizowane poprzez ukierunkowanie środków przeznaczonych na doskonalenie zawodowe nauczycieli związane m.in. z obszarami wynikającymi z polityki edukacyjnej, wnioskami i wynikami nadzoru pedagogicznego, wynikami egzaminów zewnętrznych, realizacją podstawy programowej, potrzebami uczniów i indywidualizacją procesu kształcenia czy z kierunkami lokalnych strategii rozwojowych i lokalnej polityki oświatowej.
- Doprecyzowanie przepisów służących poprawie organizacji pracy szkoły i zaspokajaniu potrzeb uczniów, w tym:
- dotyczące wymiaru i terminu udzielania urlopu wypoczynkowego nauczycielom szkół feryjnych, a także nauczycielom, którzy w ramach jednego stosunku pracy realizują obowiązki nauczyciela szkoły feryjnej oraz szkoły nieferyjnej (np. przedszkola) oraz sposób udzielania urlopu dla poratowania zdrowia,
- obowiązek rejestrowania zajęć i czynności realizowanych w ramach czasu pracy nauczyciela poprzez uwzględnienie rejestrowania najistotniejszych czynności wspierających proces dydaktyczny, takich jak: doskonalenie zawodowe nauczycieli, praca zespołowa nauczycieli czy kontakt nauczyciela z rodzicami uczniów szkoły.
- Określenie wymiaru i terminu udzielenia nauczycielom urlopu wypoczynkowego w sposób umożliwiający lepszą organizację pracy szkoły i wykonywanie jej zadań statutowych
Urlop wypoczynkowy nauczycieli zatrudnionych w szkołach, w których organizacji pracy przewidziano ferie letnie i zimowe, będzie miał wymiar 47 dni roboczych w roku. W jego ramach nauczyciel będzie miał prawo do nieprzerwanego wypoczynku (co najmniej 28 dni kalendarzowych), a w przypadku dyrektora szkoły - 14 dni kalendarzowych. Określony będzie (w odrębny sposób) wymiar urlopu nauczyciela w roku, w którym podjął pracę po raz pierwszy.
Pozostałe dni robocze, przypadające w zależności od planu urlopów w szkole, w okresach ferii zimowych i letnich (wakacji), przerw świątecznych lub pozostałych dni wolnych od zajęć dydaktyczno-wychowawczych, będą wykorzystywane na realizację zadań statutowych szkoły oraz doskonalenie zawodowe, zgodnie z poleceniem dyrektora.
- Doprecyzowanie celu przeznaczenia urlopu dla poratowania zdrowia, zmiana kryteriów jego przyznawania, wymiaru oraz zmiany w zakresie orzekania
Zgodnie z założeniami, urlop dla poratowania zdrowia będzie udzielany nauczycielowi w celu przeprowadzenia zaleconego leczenia choroby zagrażającej wystąpieniem choroby zawodowej lub choroby, w której powstaniu czynniki środowiska pracy lub sposób wykonywania pracy mogą odgrywać istotną rolę. Urlop ten będzie mógł być udzielany również na leczenie uzdrowiskowe lub rehabilitację uzdrowiskową.
Wydłużeniu ulegnie okres pracy w szkole, po którym będzie można skorzystać z tego urlopu, z 7 do 20 lat. Łączny jego wymiar w okresie całego zatrudnienia zostanie skrócony z 3 lat do 1 roku. W przypadku wykorzystywania tego urlopu w częściach, kolejnego urlopu będzie można udzielić nauczycielowi nie wcześniej niż po przepracowaniu w szkole 3 lat od dnia zakończenia poprzedniego urlopu dla poratowania zdrowia.
- Zwiększenie roli rodziców uczniów w podejmowaniu decyzji dotyczących istotnych spraw szkoły poprzez:
- rozszerzenie udziału przedstawicieli rodziców w procedurze awansu zawodowego nauczycieli i procedurze oceny ich pracy.
Proponuje się, by przy dokonywaniu oceny pracy nauczyciela dyrektor szkoły zasięgał opinii rady rodziców. Przy dokonywaniu oceny pracy dyrektora szkoły, organ prowadzący szkołę będzie uwzględniał opinię rady szkoły. W szkołach, w których nie została utworzona rada szkoły, istotna będzie opinia rady rodziców.
Zwiększy się również udział rodziców w procedurze nadawania stopni awansu zawodowego nauczycielom, a przedstawiciel rady rodziców będzie miał możliwość brania udziału w pracach komisji kwalifikacyjnych i egzaminacyjnych w charakterze obserwatora.
- Zmiany w procedurze awansu zawodowego
Organem właściwym do nadania nauczycielowi mianowanemu stopnia nauczyciela dyplomowanego będzie organ prowadzący szkołę, z zastrzeżeniem szkolnictwa artystycznego. Organem wyższego stopnia, w sprawach dotyczących nadania stopnia nauczyciela dyplomowanego, będzie organ sprawujący nadzór pedagogiczny.
Zmienią się również przepisy dotyczące składu komisji egzaminacyjnej dla nauczyciela ubiegającego się o stopień nauczyciela mianowanego i komisji kwalifikacyjnej dla nauczyciela ubiegającego się o awans na stopień nauczyciela dyplomowanego.
Zaproponowano skrócenie ścieżki awansu zawodowego dla nauczycieli posiadających staż pracy w innych formach wychowania przedszkolnego prowadzonych przez osoby prawne niebędące jednostkami samorządu terytorialnego lub osoby fizyczne.
Osoby posiadające co najmniej trzyletni okres pracy w innych formach wychowania przedszkolnego prowadzonych przez osoby fizyczne lub osoby prawne niebędące jednostkami samorządu terytorialnego, o ile do zakresu ich obowiązków należało prowadzenie zajęć bezpośrednio z dziećmi i w tym okresie nie były zatrudnione w szkole, oraz posiadające znaczący dorobek zawodowy - stopień nauczyciela kontraktowego mają uzyskać z dniem nawiązania stosunku pracy.
Nauczyciele kontraktowi z co najmniej pięcioletnim okresem pracy w innych formach wychowania przedszkolnego prowadzonych przez osoby prawne niebędące jednostkami samorządu terytorialnego lub osoby fizyczne, prowadzący zajęcia bezpośrednio z dziećmi (i na ich rzecz) i nie zatrudnieni w tym okresie w szkole oraz posiadający znaczący dorobek zawodowy - po nawiązaniu stosunku pracy w szkole mogliby wystąpić z wnioskiem o podjęcie postępowania egzaminacyjnego na stopień nauczyciela mianowanego.
- Do Karty Nauczyciela zostaną ponadto wprowadzone regulacje dotyczące:
- postępowania dyscyplinarnego nauczycieli (usprawniające to postępowanie). Wprowadzony będzie centralny rejestr orzeczeń dyscyplinarnych. Zakłada się, że rejestr ten będzie skutecznym narzędziem przeciwdziałającym możliwości zatrudnienia w szkole nauczyciela ukaranego,
- rozszerzenie na wszystkich nauczycieli, bez względu na wymiar i miejsce zatrudnienia, przepisów o odpowiedzialności dyscyplinarnej oraz wymogów nawiązania stosunku pracy i wygaśnięcia stosunku pracy dotyczących niekaralności za przestępstwo popełnione umyślnie oraz nietoczenia się postępowania karnego lub dyscyplinarnego.
Do Karty Nauczyciela zostaną wprowadzone także regulacje doprecyzowujące lub porządkujące, które obejmują:
- ułatwienie finansowania dodatkowych zajęć realizowanych przez nauczycieli w ramach projektów i programów finansowanych z udziałem środków europejskich,
- doprecyzowanie sposobu finansowania jednorazowej gratyfikacji wypłacanej osobom, którym nadano tytuł honorowy profesora oświaty,
- ograniczenie stosowania przepisów ustawy Karta Nauczyciela w stosunku do nauczycieli zatrudnionych w publicznych placówkach doskonalenia nauczycieli o zasięgu ogólnokrajowym prowadzonych przez ministra edukacji narodowej.
Rada Ministrów przyjęła założenia do projektu ustawy o zmianie ustawy Prawo budowlane oraz niektórych innych ustaw, przedłożone przez ministra transportu, budownictwa i gospodarki morskiej.
Uproszczenie i skrócenie procesu budowlanego dla większości inwestycji realizowanych na podstawie prawa budowlanego - to podstawowy cel nowych przepisów. Przewidywane regulacje realizują zobowiązanie z expose premiera, w którym zapowiedział uproszczenie procedur budowlanych i skrócenie czasu wydawania pozwoleń na budowę.
Chodzi o to, że nadmierna liczba czynności związanych z procesem budowlanym spowalnia powstawanie inwestycji. Według raportu Doing Business przedsiębiorcy potrzebują aż 301 dni na załatwienie formalności związanych z budową magazynu, z kolei postępowanie administracyjne o wydanie pozwolenia na budowę trwa 180 dni.
Zniesiony zostanie wymóg uzyskiwania pozwolenia na budowę domów jednorodzinnych. Chodzi o budynki, których obszar oddziaływania nie wykracza poza granice działki objętej inwestycją, oraz te, które nie oddziałują negatywnie na środowisko. W tych przypadkach konieczne będzie jedynie zgłoszenie budowy z projektem budowlanym. Starosta będzie miał 30 dni na ewentualne wniesienie sprzeciwu od zgłoszenia.
Dzięki nowemu rozwiązaniu nie trzeba będzie wydawać rocznie ok. 48 tys. decyzji o pozwoleniu na budowę. Jednocześnie, aby zapewnić odpowiedni poziom ochrony praw właścicieli nieruchomości sąsiednich (względem inwestycji objętej zgłoszeniem) - inwestor przed rozpoczęciem budowy, będzie musiał poinformować o niej sąsiadów. W przypadku domów jednorodzinnych nastąpi też skrócenie procedur budowlanych o 45 dni (ze 129 do 84 dni), a w dużych miastach o 74 dni (ze 158 do 84 dni). Liczba procedur zmniejszy się o 4 (z 25 do 21).
Jednocześnie budowa budynków jednorodzinnych (bez pozwolenia) ma uwzględniać wytyczne miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego lub decyzji o warunkach zabudowy. Niezgodność zgłoszenia budowy domu jednorodzinnego z ustaleniami planu miejscowego lub wytycznymi decyzji o warunkach zabudowy będzie podstawą do sprzeciwu wobec takiej inwestycji. Regulacje te nie tworzą zagrożeń dla ładu przestrzennego.
Zastąpienie pozwolenia na budowę zgłoszeniem, dla inwestora będzie oznaczać oszczędności czasowe i finansowe (mniej wymaganej dokumentacji), dla administracji - mniej procedur (nie trzeba będzie sporządzać i rozsyłać w każdej sprawie decyzji administracyjnej i przeprowadzać procedury stwierdzania jej ostateczności). Administracja będzie jedynie reagować na pismo właściciela nieruchomości sąsiedniej (np. w sytuacji, gdy nie zostaną zachowane odpowiednie odległości między działkami), ewentualnie wydawać zaświadczenia o braku sprzeciwu od zgłoszenia budowy.
Zawiadomienie o zakończeniu budowy obejmie większą liczbę obiektów. Zastąpi obecnie wydawane pozwolenie na użytkowanie. Procedura zawiadomienia o zakończeniu budowy ma dotyczyć dodatkowo: warsztatów rzemieślniczych, stacji obsługi pojazdów, myjni samochodowych, garaży na pięć stanowisk, obiektów magazynowych (składów, chłodni, hangarów, wiat), budynków kolejowych (nastawni, podstacji trakcyjnych, lokomotywowni, wagonowani, strażnic przejazdowych, myjni taboru kolejowego), a także placów składowych, postojowych i parkingów oraz stawów rybnych.
W praktyce pozwolenie na użytkowanie będzie dotyczyć ograniczonej liczby obiektów. Czas oczekiwania na uzyskanie milczącej zgody na użytkowanie (brak sprzeciwu administracji) zostanie skrócony do 14 dni (obecnie jest 21).
Dla inwestycji wymagających pozwolenia na budowę, takich jak np. hala magazynowa, procedury budowlane (liczone przez autorów Doing Business) będą krótsze o ok. 120 dni, co oznacza zejście z 301 do 181 dni. Liczba procedur budowlanych zostanie zredukowana o 5 (z 29 do 24).
Uproszczone zostaną formalności dotyczące projektu budowlanego. Nie trzeba będzie do niego dołączać oświadczeń o zapewnieniu dostaw energii, wody, ciepła, gazu, odbioru ścieków oraz o warunkach przyłączenia obiektu do sieci wodociągowych, kanalizacyjnych, cieplnych, gazowych, elektroenergetycznych, telekomunikacyjnych.
Nie będą także potrzebne oświadczenia zarządcy drogi o możliwości połączenia działki, na której będzie obiekt, z drogą publiczną (z wyjątkiem dróg krajowych i wojewódzkich, dla których takich uzgodnienia nadal będą konieczne).
Inwestor będzie mógł rozpocząć wszystkie roboty budowlane na podstawie decyzji podlegającej wykonaniu, gdy nie ma innych stron postępowania. W praktyce chodzi o sytuację, kiedy inwestor jest jedyną stroną postępowania o zatwierdzenie projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę. Obecnie roboty budowlane może rozpocząć na podstawie decyzji ostatecznej. Nowe rozwiązanie oznacza pominięcie czasu oczekiwania na uprawomocnienie się decyzji, czyli inwestor zyska co najmniej 14 dni.
Zlikwidowany zostanie obowiązek zgłoszenia zamierzonego terminu rozpoczęcia robót budowlanych. Nie trzeba będzie zawiadamiać nadzoru budowlanego o zamierzonym terminie rozpoczęcia robót budowlanych (dla inwestycji wymagających pozwolenia na budowę), po którym następuje 7- dniowy okres oczekiwania przed nabyciem uprawnienia do rozpoczęcia takich robót.
Inwestor w ciągu 14 dni będzie wzywany do uzupełnienia braków formalnych we wniosku o pozwolenie na budowę lub do uzupełnienia zgłoszenia budowlanego. Obecnie organ administracji architektoniczno-budowlanej nie ma wyznaczonego terminu, w którym ma obowiązek wezwania na dokonanie takich czynności.
Rada Ministrów wydała rozporządzenie zmieniające rozporządzenie w sprawie sposobu i trybu przeprowadzania przetargów oraz rokowań na zbycie nieruchomości, przedłożone przez ministra transportu i gospodarki morskiej.
Znowelizowane przepisy rozporządzenia zapewnią większą skuteczność przetargów na zbycie nieruchomości. Zmiany obejmują: ustalenie wysokości wadium oraz sposób podania do publicznej wiadomości (sposób publikacji) ogłoszenia o przetargu.
Zmiany są efektem sygnalizowanych przez samorządy trudności w przeprowadzaniu przetargów. Przystępujące do nich osoby w pierwszym przetargu celowo nie biorą w nim czynnego udziału, wstrzymując się od zaoferowania ceny wyższej niż wywoławcza i tym samym wymuszają zorganizowanie drugiego przetargu. Ich intencją jest obniżenie ceny wywoławczej, ponieważ w drugim przetargu cena ta jest ustalana z reguły na niższym poziomie.
Przed otwarciem przetargu jego uczestnik będzie zobowiązany do przedstawienia dowodu wniesienia wadium. Wyznaczony termin wniesienia wadium powinien być ustalony w sposób umożliwiający komisji, na 3 dni przed planowanym przetargiem, że dokonano jego wniesienia.
Dla nieruchomości, których cena wywoławcza jest wyższa niż równowartość 10 tys. euro, wyciąg z ogłoszenia o przetargu ogłasza się w prasie o zasięgu obejmującym co najmniej powiat, na terenie którego położona jest nieruchomość, z wyprzedzeniem 30 dni.
Dla przetargów na nieruchomości, których cena wywoławcza jest wyższa niż równowartość 100 tys. euro, ogłoszenie o przetargu powinno być zamieszczone na 2 miesiące przed wyznaczonym terminem przetargu w prasie codziennej ogólnokrajowej.
Ogłoszenia o przetargu na nieruchomość, której cena wywoławcza jest wyższa niż równowartość 10 mln euro, wyciąg zamieszcza się co najmniej dwukrotnie - po raz pierwszy na 2 miesiące, po raz drugi na 30 dni przed wyznaczonym terminem transakcji.
W prasie będzie publikowany jedynie wyciąg z ogłoszenia o przetargu, zamiast pełnej treści. Obniży to koszty związane z publikacjami. Określono przy tym zakres danych, jakie powinny znaleźć się w wyciągu kierowanym do ogłoszenia w prasie (np. podstawowe dane o nieruchomości, terminie, wysokości wadium, cenie wywoławczej). Pełna treść ogłoszenia będzie publikowana na stronach internetowych urzędu, bądź w Biuletynie Informacji Publicznej.
Rada Ministrów wydała rozporządzenie w sprawie Narodowych Celów Wskaźnikowych na lata 2013-2018, przedłożone przez ministra gospodarki.
Narodowe Cele Wskaźnikowe (NCW) określają minimalny udział biokomponentów i innych paliw odnawialnych w ogólnej ilości paliw i biopaliw ciekłych zużywanych w ciągu roku kalendarzowego w transporcie, liczony według wartości opałowej. Zgodnie z ustawą o biokomponentach i biopaliwach ciekłych, Rada Ministrów (co 3 lata) wyznacza NCW na kolejne 6 lat, biorąc pod uwagę możliwości surowcowe i wytwórcze.
W latach 2013-2018 wysokość NCW będzie wynosić: 2013 r. - 7,10 proc., 2014 r. - 7,10 proc., 2015 r. - 7,10 proc., 2016 r. - 7,10 proc., 2017 r., - 7,8 proc., 2018 r. - 8,5 proc.
Wysokość NCW ma znaczenie dla przedsiębiorców wytwarzających, importujących lub nabywających wewnątrzwspólnotowo paliwa lub biopaliwa ciekłe, którzy sprzedają je lub zbywają w innej formie w Polsce lub zużywają na potrzeby własne. NCW są również istotne dla tych przedsiębiorców, którzy zajmują się wytwarzaniem, magazynowaniem lub wprowadzaniem biokomponentów do obrotu, dla sektora przetwórstwa rolno-spożywczego oraz producentów rolnych, którzy nabywają płody rolne wykorzystywane następnie do wytwarzania biokomponentów.
Wydając rozporządzenie dotyczące NCW na kolejne 6 lat, rząd brał pod uwagę możliwości surowcowe i wytwórcze, branżę paliwową oraz przepisy Unii Europejskiej, a konkretnie dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/28/WE, która określa, że do 2020 r. udział energii odnawialnej w transporcie powinien osiągnąć poziom 10 proc.
Rada Ministrów wydała rozporządzenia zmieniające rozporządzenia w sprawie specjalnych stref ekonomicznych: kamiennogórskiej, katowickiej, kostrzyńsko-słubickiej, krakowskiej, legnickiej, łódzkiej, mieleckiej, pomorskiej, słupskiej, starachowickiej, suwalskiej, tarnobrzeskiej, wałbrzyskiej, warmińsko-mazurskiej, przedłożone przez ministra gospodarki.
Do końca 2026 r. zostanie wydłużony okres funkcjonowania 14 specjalnych stref ekonomicznych. Zgodnie z dotychczasowymi przepisami, mogły one funkcjonować do końca 2020 r.
Przedłużenie okresu działalności stref o 6 lat spowoduje, że strefy nadal będą pełnić rolę zachęty inwestycyjnej i przyczynią się do wzrostu tempa napływu nowych projektów i inwestorów. Przedsiębiorcy zyskają pewność, że instrument, jakim są strefy zostanie zachowany.
Dłuższe funkcjonowanie stref ma szczególne znaczenie dla inwestorów, realizujących projekty w sektorach o niskiej stopie zwrotu, np. z branży motoryzacyjnej, którzy w warunkach istnienia stref do 2020 r., nie podjęliby decyzji o ulokowaniu fabryk w Polsce. Ocenia się, że przedsięwzięcia realizowane w strefach przyczynią się do utworzenia nowych miejsc pracy i będą korzystnie wpływać na konkurencyjność polskiej gospodarki.
Wydłużenie okresu funkcjonowania sse nie stoi w sprzeczności z zasadami udzielania pomocy publicznej w państwach Unii Europejskiej. Zasady te są formułowane dla kolejnych okresów programowania i wprowadzane do przepisów krajowych, regulujących funkcjonowanie specjalnych stref ekonomicznych. Zatem przedsiębiorcy, którzy otrzymają zezwolenia na działalność w sse po 1 stycznia 2014 r. będą podlegać nowym zasadom.
Rozporządzenia wchodzą w życie po 14 dniach od daty ich ogłoszenia w Dzienniku Ustaw.
Rada Ministrów przyjęła informację dotyczącą polityki karnej oraz projektowanych zmian do ustawy Kodeks karny, przedłożoną przez ministra sprawiedliwości.
Kara pozbawienia wolności w zawieszeniu jest najczęściej wymierzaną karą. Według statystyk, kary te stanowią w Polsce ok. 60 proc. orzeczonych kar. Jest ona orzekana również w stosunku do osób uprzednio skazanych - pod koniec sierpnia 2012 r. karę pozbawienia wolności z warunkowym jej zawieszeniem orzeczono wobec prawie 300.000 osób, które uprzednio co najmniej dwukrotnie były skazane na tego typu karę, a 100.000 otrzymało ją trzykrotnie.
Propozycje najważniejszych zmian w Kodeksie karnym:
- przy wymierzaniu kary pozbawienia wolności do 2 lat, możliwość orzeczenia, że po odbyciu części kary (nie dłuższej niż 3 miesiące) pozostała jej część będzie odbywana przez skazanego w systemie dozoru elektronicznego;
- orzekanie kary pozbawienia wolności (zarówno bezwzględne, jak i z warunkowym jej zawieszeniem) będzie następować w ostateczności. Sąd orzekałby karę pozbawienia wolności wyłącznie wówczas, gdy inna kara (lub inny środek karny) nie byłby w stanie wypełnić jej celów;
- poszerzenie możliwości warunkowego umorzenia postępowania karnego w odniesieniu do przestępstw zagrożonych karą do 5 lat pozbawienia wolności (obecnie do 3 lat). Obowiązkowe będzie zobowiązanie sprawcy do naprawienia szkody, co umożliwi np. warunkowe umorzenie kary wobec np. studenta, który sfałszował legitymację uczelnianą;
- urealnienie społecznego oddziaływania kary pozbawienia wolności w zawieszeniu - obecnie taki jej rodzaj jest powszechnie uznawany za karę iluzoryczną. Proponuje się, by orzekając karę pozbawienia wolności do 2 lat, sąd przewidywał długość jej odbywania w systemie dozoru elektronicznego (od 3 do 12 miesięcy), a pozostałą jej część zawiesić;
- umożliwienie sądowi skrócenia okresu kary warunkowo zawieszonej nie więcej niż o połowę. Byłoby to uwarunkowane przebiegiem okresu próbnego, czyli zbadaniem np., jaką część obowiązków skazany wykonał i w jakim stopniu;
- wprowadzenie możliwość elastycznego reagowania penalnego wobec skazanych, którzy nie przestrzegaliby okresu próbnego przy warunkowym zawieszeniu kary. Takie rozwiązanie zapobiegałoby automatyzmowi umieszczania skazanych w zakładach karnych. Chodzi o możliwość nakazania wykonywania kary ograniczenia wolności w postaci wykonywania kontrolowanej pracy społecznie użytecznej bądź grzywny;
- ogólne złagodzenie odpowiedzialności karnej za podżeganie lub pomocnictwo do wysokości nieprzekraczającej 2/3 górnej granicy ustawowego zagrożenia za sprawstwo. Nie objęłoby to podżegania z udzieleniem korzyści lub osobistej (albo jej obietnicy nakłanianemu) w zamian za dokonanie czynu zabronionego;
- wydłużenie maksymalnego wymiaru kary ograniczenia wolności do 2 lat (obecnie 12 miesięcy);
- określenie, że kara ograniczenia wolności będzie polegać (obok lub oprócz wykonywania pracy albo potrąceń z wynagrodzenia) na: pozostawaniu w miejscu stałego pobytu lub innym określonym miejscu kontrolowanym w systemie dozoru elektronicznego; obowiązku łożenia na utrzymanie innej osoby; uczestnictwie w działaniach korekcyjno-edukacyjnych; powstrzymywaniu się od przebywania w określonych miejscach lub środowiskach i nie utrzymywania kontaktów ze wskazanymi przez sąd osobami lub zbliżaniu się do pokrzywdzonego;
- dążenie - w możliwie szerokim zakresie - do zastąpienia kar zastępczych pozbawienia wolności wykonywaniem pracy społecznie użytecznej lub karą grzywny. W projekcie nowelizacji Kk znajdą się szczegółowe przepisy dotyczące okoliczności uzasadniających nakazanie przez sąd innego środka zamiast kary ograniczenia wolności.
UWAGA: komunikaty publikowane są w serwisie PAP bez wprowadzania przez PAP SA jakichkolwiek zmian w ich treści, w formie dostarczonej przez nadawcę. Nadawca komunikatu ponosi wyłączną i pełną odpowiedzialność za jego treść.(PAP)
kom/ aja/