Komentarz poranny
Wczorajsza sesja po raz kolejny udowodniła, że obecne wyceny rynkowe firm zaczynają pomału oddziaływać na wyobraźnię byków.
Już bowiem podczas środowych notowań dało się zauważyć większą aktywność popytu, jednak nie było do końca pewności, czy nie jest to po prostu jakiś incydentalny zrywa kupujących? Okazało się, że również w czwartek byki wykazywały się sporą agresywnością i bez problemu narzuciły niedźwiedziom swój własny styl gry. Czy mamy zatem o czynienia z jakąś trwalszą tendencją? Oczywiście tego nigdy nie jesteśmy w stanie do końca przewidzieć, niemniej do pewnych wniosków możemy z powodzeniem dojść, czytając i interpretują w odpowiedni sposób wykresy. Tak więc warto nadmienić, że z punktu widzenia zaawansowanych technik Fibonacciego dało się zauważyć następującą prawidłowość. We wtorek doszło do naruszenia ważnej strefy wsparcia na WIG-u 20 przebiegającej w zakresie: 1471 – 1482 pkt. Kolejnego dnia wymieniony zakres przemienił się w zaporę podażową, z którą byki w żaden sposób nie były sobie w stanie poradzić. W międzyczasie doszło niemalże do przetestowania następnej strefy wsparcia Fibonacciego: 1413 – 1427 pkt.
Środowe zamknięcie wypadło jednak w przedziale: 1471 – 1482 pkt. Gdy zatem w czwartek bykom udało się za drugim razem (pierwsze podejście było całkowicie nieudane) przełamać tę przeszkodę przy sporych obrotach, nie mogło dziwić to, że zainicjowany przez kupujących ruch cenowy dotarł w okolice kluczowej obecnie zapory podażowej: 1522 – 1529 pkt. Tutaj jednak niedźwiedzie nie dały bykom żadnych szans i mniej więcej od godz. 13.00 (czyli od momentu, kiedy nastąpił wspomniany test) sprzedający przejęli inicjatywę na parkiecie. Ostatecznie zamknięcie WIG-u 20 wypadło na poziomie: 1487,29 pkt., co stanowiło półprocentowy wzrost w stosunku do środowej ceny odniesienia. Obecnie nadal koncentrowałbym się zatem na wnikliwej obserwacji strefy oporu: 1522 – 1529 pkt. Wychodzę z założenia, iż pokonanie tej przeszkody wykreuje kolejną falę wzrostową. Niemniej jednak obawiam się, że byki mogą mieć w dalszym ciągu ogromne trudności ze sforsowaniem wymienionego oporu. Jeśli zatem powyższa konkluzja znajdzie potwierdzenie w
rzeczywistości, to warto nadmienić, że z punktu widzenia technik Fibonacciego, kolejna nieudana próba zanegowania strefy: 1522 – 1529 pkt. doprowadzi do ukształtowania się na wykresie indeksu spadkowej formacji XABCD. W takiej sytuacji ważną rolę może ponownie odegrać zapora popytowa przebiegająca w zakresie: 1471 – 1482 pkt. O jej istotności pisałem już wielokrotnie (również w niniejszym komentarzu) dlatego można przyjąć założenie, iż jej przełamanie okaże się wiarygodnym wskazaniem inwestycyjnym, zapowiadającym możliwość ponownego przejęcia inicjatywy przez sprzedających.
Paweł Danielewicz