12.03. Warszawa - Wydział Informacji Ministerstwa Sprawiedliwości informuje:
W nawiązaniu do artykułu pt. "Idzie cicha amnestia", autorstwa red. Agaty Łukaszewicz, opublikowanego dzisiaj na łamach dziennika "Rzeczpospolita" uprzejmie informujemy, że posługiwanie się - przez autorkę publikacji - w tytule oraz w treści artykułu pojęciem "amnestia" jest oczywistym wprowadzaniem czytelników w błąd. Tezy zawarte w przytoczonym artykule są nieprawdziwe.
Odnosząc się do zagadnień poruszonych w artykule absolutnie należy wykluczyć utożsamianie czy też wiązanie regulacji zawartych w art. 110 kodeksu karnego wykonawczego (obowiązującego od dnia 6 grudnia 2009 r.) oraz wydanego na jego podstawie Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 25 listopada 2009 r. w sprawie trybu postępowania właściwych organów w wypadku, gdy liczba osadzonych w zakładach karnych lub aresztach śledczych przekroczy w skali kraju ogólną pojemność tych zakładów z pojęciem amnestii pod jakąkolwiek postacią, tym bardziej "cichą" czy "ukrytą".
Przede wszystkim wskazane regulacje prawne nie dają żadnych podstaw do złagodzenia czy też darowania orzeczonych kar pozbawienia wolności. Wszystkie wyroki, w których orzeczono karę pozbawienia wolności zostaną wykonane w wymiarze takim, w jakim tę karę orzeczono. Brak jest podstaw do modyfikacji wymiaru orzeczonych kar pozbawienia wolności.
Całkowicie nieuzasadnionym jest dopatrywanie się podstaw prawnych takiego zabiegu w przytoczonych powyżej przepisach. Wskazane regulacje prawne nie dają podstawy do zwolnienia kogokolwiek z jednostki penitencjarnej, nie regulują bowiem takiej sytuacji.
Nieuprawnionym jest ponadto wskazywanie w przytoczonym artykule jakoby osoby odbywające karę pozbawienia wolności w wymiarze do 3 lat pozbawienia wolności mogą "liczyć na przerwę w odbywaniu kary lub jej warunkowe zawieszenie wykonania". Trudno jest nawet odnieść się do tej informacji albowiem nie istnieją przepisy prawa umożliwiające warunkowe zawieszenie wykonania kary lub przerwę w karze na podstawie stwierdzenia zjawiska przeludnienia w jednostkach penitencjarnych w skali kraju.
W lutym 2010 r. w związku z informacjami uzyskanymi od Dyrektora Generalnego Centralnego Zarządu Służby Więziennej Minister Sprawiedliwości zrealizował obowiązki wynikające z przytoczonego Rozporządzenia. W trybie par.2 pkt 3 przekazano stosowne informacje Ministrowi Spraw Wewnętrznych oraz Ministrowi Obrony Narodowej, a także prezesom sądów apelacyjnych i wojskowych sądów okręgowych, prokuratorom apelacyjnym i wojskowym prokuratorom okręgowym. Wskazane podmioty mają obowiązek podjęcia określonych prawem działań. Ewentualne dalsze działania organizacyjne zostaną podjęte m.in. przez prezesów sądów.
Decyzje w przedmiocie ewentualnego odroczenia wykonania kary może podejmować tylko niezawisły sąd w toku postępowania wykonawczego. Taka decyzja nie oznacza, że kara nie będzie podlegała wykonaniu. Odroczenie wykonania kary pozbawienia wolności dotyczy tylko kary, która nie jest wykonywana i stanowi wyjątek od zasady niezwłocznego jej wykonania, czyli niejako odsuwa w czasie wykonanie kary, która i tak będzie podlegała wykonaniu i to w orzeczonym wymiarze.
Możliwość odroczenia wykonania kary pozbawienia wolności z powodu przeludnienia była także przewidziana w przepisach obowiązujących przed 6 grudnia 2009 r., dlatego nie stanowi co do zasady novum legislacyjnego.
Minimalizacja opisywanego w artykule przeludnienia jednostek penitencjarnych pozostaje w szczególnym zainteresowaniu Ministerstwa Sprawiedliwości, które stale monitoruje ten problem.
Zarządzeniem z 6 listopada 2009 r. Minister Sprawiedliwości powołał Zespół do spraw opracowania zasad polityki karnej w związku z przeludnieniem jednostek penitencjarnych.
Przedmiot pracy Zespołu zgodnie z zarządzeniem stanowiły:
- analiza stanu i tendencji w polityce karnej państwa w kontekście przeludnienia jednostek penitencjarnych, przy uwzględnieniu danych statystycznych,
- wypracowanie zasad i form kreowania i koordynowania polityki karnej przez Ministerstwo Sprawiedliwości i Prokuraturę Krajową, prowadzącej do istotnego zmniejszenia przeludnienia jednostek penitencjarnych, przy uwzględnieniu wysokiej skuteczności walki z przestępczością i wysokiej efektywności wykonywania orzeczonych kar i środków karnych, z wykorzystaniem możliwych oddziaływań dla zapewnienia spójności w orzecznictwie, w szczególności z uwzględnieniem aktywnej polityki oskarżyciela publicznego.
Rekomendacje Zespołu pismem z dnia 12 stycznia 2010 r. zostały przedstawione Ministrowi Sprawiedliwości i są aktualnie przedmiotem analizy.
UWAGA: Komunikaty publikowane są w serwisie PAP bez wprowadzania przez PAP SA jakichkolwiek zmian w ich treści, w formie dostarczonej przez nadawcę. Nadawca komunikatu ponosi wyłączną i pełną odpowiedzialność za jego treść.(PAP)
kom/ wni/
