Obradowała Rada Ministrów (komunikat)

11.08. Warszawa - CIR informuje:

Podczas dzisiejszych obrad Rada Ministrów przyjęła:

- projekt ustawy o zmianie ustawy Prawo zamówień publicznych oraz niektórych innych ustaw, - projekt ustawy o zmianie ustawy o nasiennictwie, - projekt ustawy o sporcie.

Rada Ministrów podjęła uchwałę w sprawie aktualizacji "Planu prywatyzacji na lata 2008-2011".

Wydała rozporządzenia w sprawie:

- wynagrodzenia zasadniczego prokuratorów oraz wysokości dodatków funkcyjnych przysługujących prokuratorom, - wysokości dochodu rodziny albo dochodu osoby uczącej się stanowiących podstawę do ubiegania się o zasiłek rodzinny oraz wysokości świadczeń rodzinnych, - realizacji przez Agencję Rynku Rolnego zadań związanych z wdrożeniem na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej programu "Owoce w szkole" w roku szkolnym 2009/2010.

Podjęła uchwały w sprawie:

- ustanowienia programu pomocy dla rodzin rolniczych, w których gospodarstwach rolnych i działach specjalnych produkcji rolnej powstały szkody spowodowane przez powódź w 2009 r., - przyznania ministrowi zdrowia, z ogólnej rezerwy budżetowej, środków finansowych z przeznaczeniem na dofinansowanie zadań związanych z przeciwdziałaniem pandemii grypy wywołanej wirusem A/H1/N1 realizowanych przez wojewódzkie stacje sanitarno-epidemiologiczne.

Rząd zapoznał się z:

- Sprawozdaniem z realizacji przedsięwzięć EURO 2012 oraz z wykonaniem działań dotyczących realizacji przygotowań Polski do finałowego turnieju Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej UEFA EURO 2012 (styczeń 2009 r. - czerwiec 2009 r.), - Ramowym harmonogramem działań dla energetyki jądrowej.

Rada Ministrów zajęła stanowisko wobec obywatelskiego projektu ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (druk nr 2000).

Wysłuchała informacji na temat postępu realizacji funduszy strukturalnych i Funduszu Spójności w Polsce.

Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o zmianie ustawy Prawo zamówień publicznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw, przedłożony przez prezesa Urzędu Zamówień Publicznych.

Projekt ustawy wprowadza szereg rozwiązań zapewniających bardziej efektywny system środków odwoławczych przy jednoczesnym jak najszerszym wykorzystaniu rozwiązań zapewniających sprawniejsze prowadzenie przez zamawiających postępowań o zamówienie publiczne, m.in.:

- jednoznaczne określenie okresu zawieszenia możliwości zawarcia umowy po wyborze oferty najkorzystniejszej z jednoczesnym wprowadzeniem szerszych niż dotychczas wyjątków umożliwiających szybsze zawieranie umów, tj. bezpośrednio po wyborze oferty najkorzystniejszej,

- ograniczenia możliwości unieważnienia umowy o zamówienie publiczne do przypadków rażącego naruszenia prawa, a w szczególności naruszeń godzących w podstawowe prawo wykonawców do ubiegania się o zamówienie publiczne,

- możliwości zastąpienia unieważnienia umowy nałożeniem na zamawiających kar alternatywnych, tj. kary finansowej lub kary skrócenia okresu obowiązywania umowy, jeżeli utrzymanie w mocy umowy leży w interesie publicznym,

- wprowadzenie mechanizmów zapewniających większą przejrzystość przy podejmowaniu decyzji o zastosowaniu trybów niekonkurencyjnych, tj. trybów negocjacji bez ogłoszenia oraz wolnej ręki poprzez publikację ogłoszenia o zamiarze zawarcia umowy w ww. trybach.

W związku z wprowadzaniem zmian w procedurze odwoławczej projekt ustawy zawiera również nowe rozwiązania zmierzające do skrócenia czasu trwania procedury odwoławczej. W ramach tych rozwiązań przewiduje się m.in. rezygnację z protestu wnoszonego do zamawiającego, który dziś poprzedza wniesienie odwołania do Krajowej Izby Odwoławczej (KIO). Wykonawca będzie miał obowiązek wnoszenia odwołania bezpośrednio do KIO. Ponadto zniesiona zostanie zasada, zgodnie z którą złożenie odwołania w placówce operatora publicznego uznaje się za wniesione do KIO. Wykonawca będzie zobowiązany do złożenia odwołania bezpośrednio w KIO w terminie określonym ustawą, przy czym będzie mógł to zrobić pisemnie lub w formie elektronicznej. Powyższe rozwiązania pozwolą skrócić czas trwania procedury odwoławczej do 25 dni dla zamówień o wyższych wartościach (10 dni na wniesienie odwołania oraz 15 dni na jego rozpatrzenie przez KIO).

Projekt ustawy przewiduje również rozwiązania skracające czas na złożenie oferty. Dla postępowań o większych wartościach termin na złożenie oferty zostanie skrócony z 29 dni do 22 dni, natomiast dla mniejszych wartości na roboty budowlane z 20 dni do 14.

Celem przyjętych rozwiązań jest umożliwienie zamawiającym udzielającym zamówień publicznych o największych wartościach zawieranie umów w przetargu nieograniczonym w terminie 60 dni od dnia wszczęcia postępowania, nawet gdy wykonawca skorzysta z prawa do wniesienia odwołania na wybór oferty najkorzystniejszej (22 dni na złożenie oferty, ok. 14 dni na badanie i ocenę, 25 dni na rozstrzygnięcie odwołania).

Jednocześnie, mając na względzie konieczność przyspieszenia wydatkowania środków unijnych, rezygnuje się z możliwości zobowiązywania podmiotów prywatnych do stosowania procedur ustawy Prawo zamówień publicznych przy ich wydatkowaniu. Dotychczasowy mechanizm zastąpi bardziej elastyczny system wydatkowania przekazywanych środków. Beneficjenci będą zobowiązywani do postępowania przy wydatkowaniu przekazanych środków zgodnie z zasadami równego traktowania, uczciwej konkurencji oraz przejrzystości.

Przepisy projektowanej ustawy wdrażają do krajowego porządku prawnego dyrektywę 2007/66/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z 11 grudnia 2007 r.

Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o zmianie ustawy o nasiennictwie, przedłożony przez ministra rolnictwa i rozwoju wsi.

Przepisy znowelizowanej ustawy dotyczą rejestracji i wprowadzania do obrotu materiału siewnego populacji roślin miejscowych i przystosowanych w sposób naturalny do warunków lokalnych i regionalnych. Zaproponowane rozwiązania wdrażają dyrektywę Komisji 2008/62/WE, która dotyczy zrównoważonego wykorzystania krajowych zasobów genetycznych.

W projekcie podano definicje takich pojęć jak: populacja miejscowa, odmiana dla zachowania bioróżnorodności roślin rolniczych czy odmiana miejscowa. Określono warunki, jakie powinny być spełnione, by odmiana dla zachowania bioróżnorodności mogła zostać wpisana do krajowego rejestru prowadzonego przez Centralny Ośrodek Badania Odmian Roślin Uprawnych. Do rejestru nie będzie można wpisać - jako odmiany dla zachowania bioróżnorodności roślin rolniczych - odmian chronionych wyłącznym prawem na podstawie przepisów krajowych lub wspólnotowych.

Decyzję w sprawie uznania rośliny za odmianę ważną dla zachowania bioróżnorodności w danym regionie pochodzenia będzie podejmował minister rolnictwa. On też będzie decydował o ilości materiału siewnego takich odmian, które mogą być wprowadzone do obrotu.

Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o sporcie, przedłożony przez ministra sportu i turystyki.

Przepisy projektowanej ustawy powstały z połączenia dwóch obecnie funkcjonujących regulacji prawnych: ustawy o sporcie kwalifikowanym i ustawy o kulturze fizycznej. Istnienie tych obu ustaw powodowało problemy natury interpretacyjnej i utrudniało w praktyce stosowanie ich przepisów. Dlatego niezbędne stało się przygotowanie jednej, spójnej wykładni ustawowej. Ważnym argumentem jest to, że znaczna część aktywności określanej jako kultura fizyczna, w tym sport, odbywa się poza sferą regulacji prawnych. Obowiązujące do tej pory przepisy często nadmiernie ingerują w sferę szeroko rozumianego sportu. Do nowego projektu ustawy włączono wiele przepisów zaczerpniętych z obu ustaw, szczególnie tych, które sprawdziły się w praktyce i których funkcjonowanie nie budzi zastrzeżeń.

W projekcie zrezygnowano np. z dotychczasowego podziału na sport osób zdrowych i sport osób niepełnosprawnych wychodząc z założenia, że dostęp do aktywności sportowej jest jednakowy dla wszystkich i odbywa się na równych zasadach.

Nowy projekt ustawy za punkt wyjścia przyjmuje definicję sportu ustaloną przez Radę Europy i stosowaną przez Komisję Europejską. Zgodnie z nią sport będzie oznaczał wszystkie formy aktywności fizycznej, które poprzez doraźne lub zorganizowane uczestnictwo mają wpływ na poprawę kondycji fizycznej i psychicznej lub na osiąganie wyników sportowych. Taka definicja sportu jest ważna ze względu na zadania władz publicznych, w tym jednostek samorządu terytorialnego, których zadaniem jest wspieranie kultury fizycznej jako całości.

W projekcie odstąpiono od podziału na sport profesjonalny i amatorski, zorganizowany, kwalifikowany bądź indywidualny, wychodząc z założenia, że są to terminy nieadekwatne do obecnej rzeczywistości sportowej.

Uregulowano podstawowe zagadnienia dotyczące klubów sportowych i związków sportowych. Wskazano, że klub działa jako osoba prawna w formie spółki kapitałowej, czyli spółki z ograniczoną odpowiedzialnością lub spółki akcyjnej.

Związkom sportowym pozostawiono nadrzędną pozycję w strukturze organizacyjnej sportu. Określono minimalne wymogi, których realizacja ma być zagwarantowana w statucie polskiego związku sportowego, takie jak: kadencyjność władz, ograniczenia w pełnieniu funkcji prezesa zarządu itp. Określono, że liczba członków związku sportowego nie może przekroczyć 12 osób. Ograniczono długość kadencji zarządu związku do maksymalnie 4 lat. Prezes związku, zgodnie z przepisami projektu ustawy, może pełnić swoją funkcję maksymalnie przez 2 kadencje. Polski związek sportowy będzie podlegał wpisowi do Krajowego Rejestru Sądowego.

Wprowadzono zakaz łączenia mandatu we władzach związku z prowadzeniem działalności gospodarczej związanej bezpośrednio z realizacją przez ten związek zadań statutowych. Ponadto wprowadzono obowiązek corocznego sporządzania sprawozdania finansowego przez zarząd.

Osoba fizyczna lub prawna, będąca członkiem lub posiadająca udziały lub akcje w klubie sportowym będącym członkiem związku sportowego, nie może być członkiem, posiadać akcji lub udziałów albo być członkiem organów lub władz innego klubu sportowego uczestniczącego we współzawodnictwie sportowym w tym samym sporcie.

W projekcie zrezygnowano z nakładania na związek sportowy określonych zadań, jak to było w ustawie o sporcie kwalifikowanym. Przyjęto, że będzie miał wyłączne prawo do organizowania i prowadzenia współzawodnictwa o tytuł "Mistrza Polski" i "Puchar Polski". Będzie ustanawiał reguły sportowe, organizacyjne i dyscyplinarne we współzawodnictwie sportowym, powoływał kadrę narodową oraz organizował jej przygotowania do igrzysk olimpijskich, paraolimpijskich, mistrzostw świata lub Europy.

Nadzór nad działalnością związków będzie należał w dalszym ciągu do ministra sportu. Nowym rozwiązaniem jest wyposażenie ministra w uprawnienia do żądania udostępniania wszelkich dokumentów oraz udzielenia wyjaśnień dotyczących działalności związku. Władze związku zobowiązano ponadto do przedkładania ministrowi wszelkich zmian w statucie związku niezwłocznie po ich uchwaleniu. W projekcie ustawy zapisano, że minister, w sytuacji gdy działalność związku jest niezgodna z prawem, będzie miał uprawnienia do udzielania władzom związku upomnienia, zawieszenia wykonania decyzji władz związku, skierowania wniosku do Trybunału Arbitrażowego ds. Sportu i cofnięcia zgody na utworzenie związku sportowego.

Polski Komitet Olimpijski i Polski Komitet Paraolimpijski będą ustalać składy reprezentacji w porozumieniu z ministrem ds. sportu. Taki wymóg jest podyktowany faktem, że szkolenie zawodników reprezentacji jest finansowane ze środków publicznych.

Zgodnie z projektem, tworzenie warunków, zwłaszcza organizacyjnych, sprzyjających rozwojowi sportu jest zadaniem własnym jednostek samorządu terytorialnego. Klub sportowe, niezależnie od ich formy prawnej, będą mogły ubiegać się o dotacje celowe (warunkiem jest by klub działał nie w celu osiągnięcia zysku). Nowością jest możliwość kapitałowego uczestniczenia gminy w klubie sportowym działającym w formie spółki kapitałowej.

Projekt ustawy wprowadza też wiele zmian w innych regulacjach, m.in. w ustawach: o Policji, Kodeksie karnym, ustawie o odpowiedzialności podmiotów zbiorowych za czyny zabronione pod groźbą kary. Szczególne znaczenie mają zmiany w Kodeksie karnym, które służą likwidacji nasilających się w ostatnim czasie negatywnych zjawisk we współzawodnictwie sportowym (korupcja, nieuczciwe zachowania mogące wpływać na wynik zawodów sportowych, stosowanie dopingu).

Rada Ministrów podjęła uchwałę w sprawie aktualizacji "Planu prywatyzacji na lata 2008-2011", przedłożony przez ministra skarbu państwa.

Rząd chce przyśpieszyć proces prywatyzacji. Prywatyzacja powinna pomóc wielu spółkom Skarbu Państwa znajdującym się w trudnej sytuacji ekonomiczno-społecznej i uczynić przedsiębiorstwa bardziej efektywnymi. Prywatyzacja będzie wspierać naszą gospodarkę oraz zwiększy wpływy do budżetu w latach 2009-2010.

Wpływy z prywatyzacji kluczowych spółek w ciągu najbliższych 18 miesięcy (druga połowa 2009 r. i 2010 r.) mają wynieść ok. 36,7 mld zł, w tym w II półroczu 2009 r. - ok. 11,67 mld zł, a w 2010 r. - ok. 25 mld zł. Na 11 sierpnia 2009 r. przychody z prywatyzacji osiągnęły 3,2 mld zł, co stanowi prawie 27 proc. planu.

Plan prywatyzacji na lata 2008-2011 obejmował 740 spółek. W lutym br. listę spółek do prywatyzacji rozszerzono do 802. W tym roku zakończono już ok. 40 projektów. W sumie z planu do roku 2011 uruchomiono proces prywatyzacyjny w ponad 3/4 spółek. Aktualnie Ministerstwo Skarbu Państwa prowadzi blisko 450 projektów prywatyzacyjnych.

Przygotowana lista kluczowych firm do prywatyzacji na lata 2009-2010 obejmuje 54 podmioty (w tym 15 spółek, których prywatyzacja planowana jest do końca 2009 r. i 39 do sprywatyzowania w 2010 r.). Dodatkowo w tym czasie zostaną sprywatyzowane prawie wszystkie spółki z programu NFI, resztówki giełdowe i inne, grupa spółek prywatyzowanych w ramach pierwotnego planu. Aktualizacja dotyczy głównie podmiotów sektora finansowego, energetyki, chemii i przemysłu naftowego. Warto podkreślić, że Rada Ministrów zdecydowała, że Skarb Państwa zachowa pełną kontrolę i władztwo korporacyjne w kluczowych podmiotach: KGHM, Tauron, Lotos i PGE.

Na liście kluczowych spółek przewidzianych do prywatyzacji w 2009 r. są: ENEA SA, tzw. I Grupa Chemiczna, Giełda Papierów Wartościowych SA, Telekomunikacja Polska SA, Mondi Packaging Paper Świecie SA, Wojewódzkie Przedsiębiorstwo Energetyki Cieplnej w Legnicy SA, Elektrociepłownia Zabrze SA, Nadwiślańska Spółka Energetyczna Sp. z o.o., Wojewódzkie Przedsiębiorstwo Usług Turystycznych Sp. z o.o., Fabryka "Sklejka-Pisz" SA, Kopex SA, Gliwicka Agencja Turystyczna SA, Grupa Kęty SA, Zespół Elektrociepłowni Bytom SA, Cersanit SA, Elektrobudowa SA, Grupa spółek z programu NFI (17 spółek), pozostałe resztówki giełdowe (20 spółek z różnych branż), resztówki inne (44 spółki z różnych branż), grupa spółek prywatyzowanych wg metody projektowej (12 spółek z różnych branż).

Na liście kluczowych spółek przewidzianych do prywatyzacji w 2010 r. są: Tauron Polska Energia SA, KGHM Polska Miedź SA, Polska Grupa Energetyczna SA, Energia SA, Pekao SA, Lubelski Węgiel "Bogdanka" SA, ZE PAK SA, Kopalnia Węgla Brunatnego Konin SA, Kopalnia Węgla Brunatnego Adamów SA, Zakłady Azotowe Puławy SA, Telekomunikacja Polska SA, Grupa Lotos SA, Zakłady Chemiczne Police SA, Mennica Polska SA, Kopalnie i Zakłady Chemiczne Siarki "Siarkopol" w Grzybowie SA, Huta Stalowa Wola SA, Ruch SA, Towarzystwo Obrotu Nieruchomościami AGRO SA, BHwW SA (bankowość); Zakłady Tworzyw Sztucznych "Gamrat" SA, BZ WBK SA, Centrozłom Wrocław SA, Intraco SA, Warszawski Rolno-Spożywczy Rynek Hurtowy, Remag SA (przemysł maszynowy), Polska Żegluga Bałtycka SA, Zakłady Graficzne "Dom Słowa Polskiego" SA, Nadwiślańska Spółka Mieszkaniowa Sp. z o.o., BPH SA, Zespół Uzdrowisk Kłodzkich SA, Zakłady Górniczo-Metalowe "Zębiec" SA, Fabryka Osłonek Białkowych "Fabios" SA, Cefarm-Rzeszów SA, Wytwórnia Sprzętu Komunikacyjnego
"PZL-Kalisz" SA, Lubuskie Zakłady Aparatów Elektrycznych Lumel SA, Azoty-Adipol SA, OBR Przemysłu Rafineryjnego SA, Zakłady Górniczo-Hutnicze Bolesław SA, Przedsiębiorstwo Obsługi Cudzoziemców Dipservice, resztówki inne (20 spółek z różnych branż), grupa spółek prywatyzowanych wg metody projektowej (33 spółki z różnych branż).

Rada Ministrów wydała rozporządzenie w sprawie wynagrodzenia zasadniczego prokuratorów oraz wysokości dodatków funkcyjnych przysługujących prokuratorom, przedłożone przez ministra sprawiedliwości.

Nowelizacja ustawy z 20 marca 2009 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych oraz niektórych innych ustaw zmieniła zasady wynagradzania prokuratorów. Przewidziano w niej, że podstawą do ustalenia wynagrodzenia prokuratorów będzie przeciętne wynagrodzenie w drugim kwartale roku poprzedniego. Z tego powodu konieczne stało się przyjęcie nowych mnożników.

W rozporządzeniu określono, że mnożnik dla prokuratora prokuratury rejonowej, który otrzymuje wynagrodzenie zasadnicze w stawce pierwszej, wyniesie 2,05. Najwyższy mnożnik przewidziano dla prokuratora prokuratury apelacyjnej, otrzymującego wynagrodzenie zasadnicze w stawce dziesiątej (3,23). Oznacza to, że prokuratorzy otrzymają średnio ok. 1 tys. zł więcej.

Zmienią się zasady ustalania wysokości dodatków funkcyjnych. Ich wysokość będzie obliczana na podstawie określonego mnożnika przeciętnego wynagrodzenia stanowiącego podstawę wynagrodzenia prokuratora. Ten przepis wejdzie w życie od 1 stycznia 2010 r.

W rozporządzeniu określono ponadto wysokość dodatku funkcyjnego dla prokuratora oddelegowanego do pełnienia obowiązków (lub określonej funkcji) poza granicami państwa, np. w organizacjach międzynarodowych, oraz dla zastępcy prokuratora generalnego i dla dyrektora Instytutu Wymiaru Sprawiedliwości.

Rada Ministrów wydała rozporządzenie w sprawie wysokości dochodu rodziny albo dochodu osoby uczącej się stanowiących podstawę do ubiegania się o zasiłek rodzinny oraz wysokości świadczeń rodzinnych, przedłożone przez ministra pracy i polityki społecznej.

Dla osób korzystających ze świadczeń rodzinnych przyjęto następujące ustalenia:

- wysokość kryterium dochodowego uprawniającego do świadczeń rodzinnych pozostaje na obecnym poziomie,

- podwyższa się, do poziomu nie niższego niż 40 proc. wartości koszyka żywnościowego, wysokość zasiłku rodzinnego, co oznacza: - 68 zł na dziecko w wieku do ukończenia 5 lat, - 91 zł na dziecko w wieku powyżej 5 roku życia do ukończenia 18 lat, - 98 zł na dziecko powyżej 18 roku życia do ukończenia 24 lat,

- na obecnym poziomie pozostają: dodatek do zasiłku rodzinnego z tytułu urodzenia dziecka, dodatek do zasiłku rodzinnego z tytułu opieki nad dzieckiem w okresie korzystania z urlopu wychowawczego, dodatek do zasiłku rodzinnego dla samotnie wychowujących dziecko, dodatek do zasiłku dla rodzin wielodzietnych, dodatek do zasiłku rodzinnego na kształcenie i rehabilitację dziecka niepełnosprawnego, dodatek z tytułu rozpoczęcia roku szkolnego, dodatek z tytułu podjęcia przez dziecko nauki w szkole poza miejscem zamieszkania, jednorazowa zapomoga z tytułu urodzenia dziecka i zasiłek pielęgnacyjny.

Rząd zdecydował jednocześnie o podwyższeniu świadczenia pielęgnacyjnego o 100 zł, z 420 do 520 zł.

Rada Ministrów wydała rozporządzenie w sprawie realizacji przez Agencję Rynku Rolnego zadań związanych z wdrożeniem na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej programu "Owoce w szkole" w roku szkolnym 2009/2010, przedłożone przez ministra rolnictwa i rozwoju wsi.

Program "Owoce w szkole", polegający na dostarczaniu owoców i warzyw dzieciom w jednostkach edukacyjnych, jest częścią inicjatywy zaproponowanej przez Unię Europejską.

W roku szkolnym 2009/2010 zaplanowano pomoc dla uczniów klas I-III, czyli dla ponad 1 mln dzieci. Budżet programu wynosi 12,2 mln euro, z czego środki krajowe to 3 mln euro, a UE 9,2 mln euro. Produkty zakwalifikowane do dystrybucji do szkół to: jabłka, gruszki, marchew, rzodkiewki, słodka papryka, ogórki, soki owocowe i warzywne. Organizacją i wdrożeniem programu zajmie się Agencja Rynku Rolnego.

Program "Owoce w szkole" ma ukształtować wśród dzieci nawyki żywieniowe, polegające na regularnym spożywaniu owoców i warzyw. Chodzi także o podniesienie świadomości społecznej, jeśli chodzi o zdrowe żywienie, walkę z nadwagą, czy zachorowania na choroby cywilizacyjne. Program pomoże ponadto zapobiec spadkowi konsumpcji owoców i warzyw w Polsce.

W ramach programu realizowane będą także działania towarzyszące. Chodzi o działania ukierunkowane na wzbogacenie wiedzy dzieci na temat owoców i warzyw za pośrednictwem specjalnych stron internetowych czy zorganizowanych wycieczek do gospodarstw rolnych lub pracy w ogrodzie.

Rada Ministrów podjęła uchwałę w sprawie ustanowienia programu pomocy dla rodzin rolniczych, w których gospodarstwach rolnych i działach specjalnych produkcji rolnej powstały szkody spowodowane przez powódź w 2009 r., przedłożoną przez ministra rolnictwa i rozwoju wsi.

Działania przewidziane w programie pomocy poszkodowanym powodzią rolnikom dotyczą:

- udzielania pomocy przez Agencję Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w formie dopłat do oprocentowania kredytów bankowych oraz poręczeń i gwarancji spłaty kredytów udzielonych na wznowienie produkcji w gospodarstwach rolnych i działach specjalnych produkcji rolnej,

- umorzenia w całości lub części, rozłożenia na raty lub odroczenia terminu płatności składek na ubezpieczenie społeczne przez Kasę Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego,

- odroczenia lub rozłożenia na raty płatności z tytułu umów sprzedaży i dzierżawy nieruchomości Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa (bez stosowania opłat i odsetek za okres odrodzeniowy) przez Agencję Nieruchomości Rolnych. Poszkodowani rolnicy mogą również liczyć na umorzenia rat płatności czynszu za dzierżawę.

W programie uwzględniono również udzielanie jednorazowego zasiłku celowego, wypłacanego przez ośrodki pomocy społecznej. Wysokość zasiłku będzie zróżnicowana:

- dla rodzin posiadających gospodarstwa o powierzchni do 5 ha - 500 zł, - dla rodzin prowadzących gospodarstwa powyżej 5 ha - 1 tys. zł.

O pomoc mogą ubiegać się rolnicy, producenci rolni lub rodziny, w których gospodarstwach rolnych lub działach specjalnych produkcji rolnej oszacowane przez komisję szkody spowodowane przez powódź wyniosą średnio powyżej 30 proc.

Szacuje się, że pomoc otrzyma ok. 10 tys. gospodarstw rolnych.

Rada Ministrów podjęła uchwałę w sprawie przyznania ministrowi zdrowia, z ogólnej rezerwy budżetowej, środków finansowych z przeznaczeniem na dofinansowanie zadań związanych z przeciwdziałaniem pandemii grypy wywołanej wirusem A/H1/N1 realizowanych przez wojewódzkie stacje sanitarno-epidemiologiczne, przedłożoną przez ministra zdrowia.

Światowa Organizacja Zdrowia 11 czerwca 2009 r. ogłosiła najwyższą, VI fazę pandemii grypy. Od miesięcy na świecie obserwuje się narastającą lawinowo zachorowalność na nową grypę wywołaną przez wirus A/H1/N1, liczne przypadki zachorowań odnotowano również w Polsce.

Rada Ministrów, mając na względzie fakt, że w okresie jesienno-zimowym może znacznie zwiększyć się liczba osób z objawami zakażenia układu oddechowego, które będą wymagać przeprowadzenia badań potwierdzających lub wykluczających występowanie wirusa A/H1/N1, wyraża zgodę na przyznanie ministrowi zdrowia 2.525.500 zł. Pieniądze te będą przeznaczone na wykonywanie badań wirusologicznych w przypadkach podejrzeń zachorowania na choroby wirusowe układu oddechowego w celu identyfikacji osób zakażonych wirusem A/H1/N1.

Wczesne doposażenie laboratoriów wirusologicznych wojewódzkich stacji sanitarno-epidemiologicznych w Warszawie, Gdańsku, Olsztynie, Poznaniu, Wrocławiu i Krakowie w sprzęt diagnostyczny umożliwi wykonywanie większej liczby badań oraz wdrożenie diagnostyki wirusologicznej i molekularnej wcześniej nie występujących zakażeń wirusowych.

Rada Ministrów przyjęła sprawozdanie z realizacji przedsięwzięć EURO 2012 oraz z wykonanych działań dotyczących realizacji przygotowań Polski do finałowego turnieju Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej UEFA EURO 2012 (styczeń 2009 r. - czerwiec 2009 r.), przedłożony przez ministra sportu i turystyki.

Głównym celem na I połowę 2009 r. było zakończenie procedur przetargowych oraz rozpoczęcie realizacji sześciu inwestycji stadionowych. Zadania te zostały zrealizowane zgodnie z przyjętymi harmonogramami - inwestorzy w sześciu miastach, gospodarzach Euro 2012, podpisali umowy z generalnymi wykonawcami na realizację budowy lub modernizacji stadionów.

Na spotkaniu Komitetu Sterującego UEFA w Nyon, 28 stycznia 2009 r., oceniono stan przygotowań Polski i Ukrainy do EURO 2012, w tym także sytuację finansową obu krajów. Stan przygotowań Polski do mistrzostw oceniono jako właściwy, zwracając szczególną uwagę na konieczność terminowego zakończenia budowy stadionu w Warszawie.

W trakcie posiedzenia Komitetu Wykonawczego w Bukareszcie, 13 maja 2009 r., UEFA oceniła stan przygotowań do mistrzostw w zakresie infrastruktury. Komitet, pozytywnie oceniając stan przygotowań we wszystkich polskich miastach-gospodarzach, potwierdził wybór czterech z nich, które zostały zgłoszone w dokumentacji ofertowej z 2007 r. Są to: Warszawa, Gdańsk, Poznań i Wrocław. W stosunku do miast ukraińskich, Komitet potwierdził, że Kijów posiada status miasta gospodarza Euro 2012 dla meczów fazy grupowej, meczu ćwierćfinałowego oraz półfinału rozgrywek. Kijów nie otrzymał jeszcze potwierdzenia statusu dla meczu finałowego. Pozostałe miasta ukraińskie nie uzyskały potwierdzenia statusu miasta-gospodarza Euro 2012 na tym etapie przygotowań.

Głównymi celami związanymi z budową stadionów w II półroczu 2009 r. są:

- Realizacja inwestycji stadionowych prowadzonych zgodnie z harmonogramem. Uzgodnienie formuły i planu działania z miastami gospodarzami Euro 2012 (aktualizacja wymogów i harmonogramu prac).

- Uzyskanie od UEFA listy wymogów Overlay oraz harmonogramu wdrożenia do końca grudnia 2009 r. Harmonogram wdrażania wymogów oraz ich zakres ułatwi prawidłowe i ekonomiczne zarządzanie budową stadionów oraz odpowiednie dostosowanie ich do infrastruktury dostarczanej przez UEFA na czas mistrzostw.

- Do końca 2009 r. przygotowane zostaną plany zarządzania stadionami po UEFA EURO 2012, z uwzględnieniem struktury zarządczej obiektu, harmonogramu wyboru operatora oraz wstępnym biznesplanem.

Najważniejszym zadaniem na 2009 r. jest bardzo szczegółowe zaplanowanie i opracowanie działań w dziedzinie organizacji turnieju (obszar pozasportowy), aby prowadzić efektywne działania do 2012 r. W celu osiągnięcia efektu synergii, szczególnie ważne będzie współdziałanie polskich podmiotów samorządowych, miast-gospodarzy i rządu oraz doprecyzowanie zapisów umów podpisanych w latach 2006-2007 z UEFA. Dzięki temu możliwa będzie optymalizacja kosztów i zorganizowanie turnieju nie tylko pod względem sportowym i organizacyjnym, ale również biznesowym.

Działania prowadzone we współpracy z miastami-gospodarzami Euro 2012 koncentrują się również na tym, jak zbudowana infrastruktura służyć będzie społeczeństwu po 2012 r.

Rada Ministrów zatwierdziła ramowy harmonogram działań dla energetyki jądrowej, przedłożony przez ministra gospodarki.

W styczniu 2009 r. rząd podjął uchwałę dotyczącą rozwoju energetyki jądrowej, w której zadeklarowano, że w 2020 roku zostanie uruchomiony pierwszy blok elektrowni jądrowej.

Harmonogram prac na rzecz wdrożenia działań dotyczących powstania tej inwestycji został przygotowany przez pełnomocnika rządu do spraw polskiej energetyki jądrowej. Działania zostały podzielone na 4 etapy:

- do 31 grudnia 2010 r. rząd powinien przyjąć Program polskiej energetyki jądrowej. W tej pierwszej fazie niezbędne będzie przygotowanie m.in.: projektów aktów prawnych niezbędnych do budowy i funkcjonowania energetyki jądrowej. Będą też opracowywane analizy finansowe dotyczące wytwarzania energii elektrycznej w elektrowni jądrowej, analizy lokalizacyjne elektrowni oraz składowisk odpadów. Ponadto zostanie opracowany program szkolenia kadr dla instytucji i przedsiębiorstw związanych z energetyką jądrową oraz zapoczątkowany proces powstawania zaplecza naukowo-badawczego. Niezbędne jest również rozpoczęcie procedury przygotowania Państwowej Agencji Atomistyki do pełnienia roli nadzorującej dla potrzeb energetyki jądrowej. Działaniom tym towarzyszyć będzie kampania informacyjno-edukacyjna w zakresie energii jądrowej, która ma być kontynuowana również w następnych etapach.

Od inwestora oczekuje się, że zostaną przygotowane analizy przedinwestycyjne. Przewiduje się powołanie podmiotów, które opracują warunki wdrożenia wiodących technologii energetyki jądrowej. W tym okresie zaplanowano również utworzenie konsorcjum dla budowy pierwszej elektrowni.

- od stycznia 2011 r. do końca grudnia 2013 r. przewiduje się prace związane z lokalizacją i zawarcie kontraktu na budowę pierwszej elektrowni jądrowej. W okresie tym przewidziano kontynuację większości działań rozpoczętych w pierwszym etapie. Będą podejmowane ponadto działania dotyczące rozpoznania zasobów uranu w Polsce. Ze strony inwestora oczekuje się podjęcia decyzji o ostatecznej lokalizacji elektrowni, a także określenia źródła finansowania inwestycji, wyboru technologii i wyłonienia jej dostawcy.

- od stycznia 2014 r. do końca grudnia 2015 r. ma nastąpić wykonanie projektu technicznego elektrowni i uzyskanie wszystkich niezbędnych i zgodnych z prawem uzgodnień. Zakłada się, że zostanie rozpoczęta budowa składowiska nisko i średnioaktywnych odpadów promieniotwórczych. Kontynuowana będzie kampania informacyjno-edukacyjna.

- budowa elektrowni rozpocznie się z początkiem stycznia 2016 r. i będzie trwać do końca grudnia 2020 r.

Rada Ministrów zajęła stanowisko do obywatelskiego projektu ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (druk nr 2000), przedłożone przez ministra finansów.

Rada Ministrów negatywnie ocenia propozycję odliczenia od dochodu w każdym roku kwoty nie przekraczającej 12 tys. zł, jeśli środki te zostaną przeznaczone na dobrowolne zabezpieczenie emerytalne podatnika. Chodzi o to, że odliczenie zmniejsza wpływy z podatku dochodowego od osób fizycznych, dlatego w obecnej sytuacji budżetowej jest to propozycja nie do przyjęcia. Jednak w dłuższej perspektywie trzeba będzie przeanalizować pod kątem efektywności dotychczasowy system zachęt do dobrowolnego oszczędzania na emeryturę.

Rząd zauważa, że proponowane rozwiązanie jest niespójne z zasadami opodatkowania wpłat i wypłat z tzw. III filara ubezpieczeniowego. Składki do III filara pochodzą ze środków po opodatkowaniu, natomiast z opodatkowania zwolnione są świadczenia wypłacane po zakończeniu oszczędzania. Proponowane przepisy zakładają odwrotne rozwiązanie, tzn. wpłacone składki odlicza się od dochodu, a wypłacane świadczenia podlegają opodatkowaniu.

Przesuniecie momentu opodatkowania zgromadzonych środków na moment ich wypłaty zdaniem rządu nie gwarantuje zwiększenia zainteresowania tą formą oszczędzania. Stosunkowo niewielkie zainteresowanie oszczędzaniem w III filarze nie wynika bowiem z powodów podatkowych, ale z sytuacji finansowej przeciętnej rodziny i braku nawyku do systematycznego oszczędzania.

Odliczenie w proponowanej wysokości spowodowałoby, że z ulgi korzystają osoby o wysokich dochodach, a nie osoby, które poprzez ulgę podatkową, potrzebują wsparcia państwa.

Ponadto zdaniem rządu projekt nie został przygotowany zgodnie z zasadami techniki legislacyjnej.

UWAGA: Komunikaty publikowane są w serwisie PAP bez wprowadzania przez PAP SA jakichkolwiek zmian w ich treści, w formie dostarczonej przez nadawcę. Nadawca komunikatu ponosi wyłączną i pełną odpowiedzialność za jego treść. (PAP)

kom/ aja/