Prezydent podpisał ustawę o polsko-amerykańskiej umowie podatkowej

Zgodnie z komunikatem Kancelarii Prezydenta konwencję podpisano w 13 lutego 2013 r. w Warszawie. Jest ona oparta na aktualnej wersji Modelowej Konwencji OECD w sprawie podatku od dochodu i majątku i zastąpi obowiązującą dotychczas umowę z 1974 roku.

"Konwencja pozwoli zapobiegać szkodliwemu zjawisku międzynarodowego, podwójnego opodatkowania, w tym wypadku w dwustronnych stosunkach między Rzecząpospolitą Polską a USA. Będzie ona mieć zastosowanie do osób fizycznych i osób prawnych mających miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce, w USA lub w obu państwach" - wyjaśniono w komunikacie.

Dodano, że na wniosek strony amerykańskiej wprowadzono do Konwencji przepis, który zastrzega prawo każdego z państw do opodatkowania, zgodnie z prawodawstwem krajowym, obywatela lub osoby prawnej mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę na jego terytorium.

"Przepis ten przyznaje każdemu z państw prawo do opodatkowania dochodów byłych obywateli lub osób długo zamieszkujących dany kraj - w odniesieniu do dochodów uzyskanych w tym państwie, również w okresie 10 lat po zmianie miejsca zamieszkania lub utracie obywatelstwa" - wyjaśniono.

Konwencja określa, jakie podmioty, w jakim zakresie i na jakich zasadach będą opodatkowane w jednym lub w drugim państwie. Umowa reguluje kwestie opodatkowania m.in. dochodów z odsetek, należności licencyjnych, zysków ze sprzedaży majątku, dywidend, emerytur, alimentów, czy rent.

W miejsce dotychczasowego zwolnienia z podatku za uzyskane odsetki, wprowadzona zostaje stawka podatkowa 5 proc. Taka sama stawka będzie dotyczyć dochodu z należności licencyjnych (poprzednio było to 10 proc.).

Zgodnie z informacją z Kancelarii Prezydenta wynagrodzenia pracowników najemnych mających miejsce zamieszkania w jednym państwie a zatrudnionych w drugim mogą być w nim opodatkowane, jeśli pobyt w tym państwie trwa dłużej niż 183 dni w każdym 12-miesięcznym okresie w danym roku podatkowym.

Osobno uregulowano opodatkowanie wynagrodzeń dyrektorów, artystów i sportowców. Wskazano, że emerytury, ubezpieczenia społeczne, renty kapitałowe, alimenty i świadczenia na rzecz dzieci będą - z pewnymi wyjątkami - opodatkowane w państwie rezydencji danej osoby. Emerytury i renty pochodzące z państwowego systemu zabezpieczeń społecznych podlegać będą opodatkowaniu jedynie w państwie, w którym są wypłacane. Konwencja ustala też zasady opodatkowania świadczeń innych niż wynagrodzenie za pracę, a otrzymywanych przez studentów, uczniów i praktykantów.

Zgodnie z konwencją do obliczenia podatku od np. wynagrodzeń będzie stosowana metoda tzw. wyłączenia z progresją. Oznacza ona, że dochód osiągnięty za granicą jest zwolniony z podatku w kraju rezydencji podatkowej, natomiast jest brany pod uwagę przy obliczaniu stawki podatkowej, wedle której podatnik będzie zobowiązany rozliczyć podatek od dochodów uzyskanych w kraju rezydencji podatkowej.

Dla dochodów od dywidend, odsetek, należności licencyjnych, zysków majątkowych i innych dochodów - Polska będzie stosowała metodę zaliczenia proporcjonalnego. Polega ona na tym, iż podatek zapłacony od dochodu osiągniętego za granicą jest zaliczany na poczet podatku należnego w kraju rezydencji podatkowej, obliczonego od całości dochodów w takiej proporcji, w jakiej dochód ze źródeł zagranicznych pozostaje w stosunku do całości dochodu podatnika.

Konwencja przewiduje pełną klauzulę wymiany informacji dotyczących opodatkowania między Polską a USA. Według Kancelarii Prezydenta wejście w życie nowej umowy nie pociągnie za sobą skutków budżetowych. "Rozszerzenie zaś klauzuli wymiany informacji podatkowej stanowi ważne narzędzie dla organów podatkowych do uzyskiwania informacji niezbędnych dla prawidłowego określania podstawy opodatkowania" - zaznaczono.