Prof. Adam Glapiński kandydatem na szefa NBP (opis4)

06.05. Warszawa (PAP) - Prof. Adam Glapiński jest kandydatem na szefa Narodowego Banku Polskiego - podała w piątek Kancelaria Prezydenta. Priorytetem dla prezydenta Andrzeja Dudy jest stabilność złotego - powiedział szef prezydenckiego biura prasowego Marek Magierowski.

"Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej Andrzej Duda przekaże do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej wniosek o powołanie prof. Adama Glapińskiego na stanowisko Prezesa Narodowego Banku Polskiego" - poinformowała Kancelaria Prezydenta.

Dyrektor biura prasowego Kancelarii Prezydenta Marek Magierowski powiedział dziennikarzom, że priorytetem dla prezydenta Andrzeja Dudy jest stabilność złotego, osiągnięcie celu inflacyjnego.

"Stabilność złotego jest niewątpliwie najważniejsza, a w związku z tym w dalszej perspektywie, w szerszym kontekście stabilność całej gospodarki. To jest priorytet pana prezydenta i na pewno profesora Glapińskiego. Nie ma wątpliwości, że profesor Glapiński jest najlepszą osobą, która będzie ten priorytet wypełniać" - zaznaczył Magierowski.

Podkreślił, że Glapiński jest człowiekiem z ogromnym doświadczeniem politycznym i ekonomicznym. Magierowski ocenił, że kandydatura Glapińskiego zostanie bardzo dobrze przyjęta przez rynki finansowe.

Prezydent Andrzej Duda w niedawnym wywiadzie dla PAP wyraził przekonanie, że jego kandydat na szefa NBP zostanie zaakceptowany przez rynki finansowe.

O wybór Glapińskiego był pytany podczas piątkowej konferencji prasowej minister finansów Paweł Szałamacha. "Znam pana prezesa Glapińskiego od szeregu lat i jestem przekonany, że współpraca z nim będzie harmonijna. Natomiast ja także nie mogę narzekać na poziom współpracy i relacji (...) jeśli chodzi o obecnego prezesa NBP (Marka Belkę). Nie mamy z tym żadnych problemów. Jak państwo widzą, z niektórymi osobami można utrzymywać tego typu relacje, mimo, że możemy się różnić w opiniach, a z innymi się po prostu nie da" - zaznaczył.

Glapiński w lutym został powołany na członka zarządu Narodowego Banku Polskiego przez prezydenta Andrzeja Dudę; wnioskował o to prezes NBP prof. Marek Belka. Do zarządu NBP wszedł na miejsce Eugeniusza Gatnara, który w styczniu br. powołany został przez Senat do Rady Polityki Pieniężnej na nową 6-letnią kadencję.

Od 2009 r. był doradcą ekonomicznym prezydenta Lecha Kaczyńskiego, który w lutym 2010 roku wskazał Glapińskiego jako jednego z trzech swoich przedstawicieli w RPP. Przed wejściem do Rady Glapiński przedstawiał się jako zwolennik silnej obecności państwa w gospodarce oraz przeciwnik szybkiego wchodzenia przez Polskę do strefy euro.

W RPP uchodził za przedstawiciela "gołębiej" linii, opowiadającej się raczej za obniżaniem stóp procentowych.

Urodzony 9 kwietnia 1950 r. w Warszawie Glapiński to doświadczony ekonomista i polityk, kojarzony z obecnie rządzącym obozem. W 1991 roku został - z rekomendacji Porozumienia Centrum (poprzednia partia kierowana przez Jarosława Kaczyńskiego)
- ministrem gospodarki przestrzennej i budownictwa w rządzie Jana Krzysztofa Bieleckiego. W latach 1991-92 był ministrem współpracy gospodarczej z zagranicą w gabinecie Jana Olszewskiego.

Sprzeciw wobec pozostania Glapińskiego na tym samym stanowisku w tworzonym w lecie 1992 rządzie Hanny Suchockiej był powodem, dla którego PC nie weszło do tworzącej ten rząd koalicji, co pośrednio przyczyniło się do upadku gabinetu Suchockiej rok później i przedterminowych wyborów, wygranych przez SLD i PSL.

W latach 1997-2001 Glapiński był senatorem z rekomendacji AWS. W 2001 roku był jednym z negatywnych bohaterów filmu telewizyjnego "Dramat w trzech aktach", w którym padł m.in. zarzut finansowania PC z pieniędzy FOZZ - mówił o tym bohater filmu Cliff Pineiro, opowiadając przy okazji o swoich bliskich kontaktach z Glapińskim w 1991 roku.

W okresie poprzedniej władzy PiS powołany został na prezesa Polkomtel SA (był nim w latach 2007-08). Był też przewodniczącym rad nadzorczych: Banku Rozwoju Eksportu S.A., Centralwings oraz KGHM Polska Miedź S.A.

Glapiński w 1972 r. ukończył Szkołę Główną Planowania i Statystyki w Warszawie (obecnie SGH) i od 1974 r. związany jest zawodowo z tą uczelnią jako wykładowca. Jest profesorem zwyczajnym w Kolegium Zarządzania i Finansów SGH. W latach 2003-2007 był profesorem w Wyższej Szkole Ekonomii i Prawa im. prof. Edwarda Lipińskiego w Kielcach. Wcześniej wykładał m.in.: w Polskiej Akademii Nauk (1978-1983), Inter-University Centre of Postgraduate Studies w Dubrowniku (1986-1989) oraz University of Colorado at Boulder (1993-1998).

W latach 1993-2001 kierował Instytutem Wolności Ekonomicznej i Politycznej. Jest członkiem kapituły nagrody "Teraz Polska" (od 2006 r.), International Joseph A. Schumpeter Society (od 2002 r.) oraz European Society for the History of Economic Thought (od 2007 r.).