Sąd UE oddalił skargę Polski ws. cofnięcia unijnych dopłat do rolnictwa
Sąd UE oddalił w środę skargę Polski przeciw decyzji Komisji Europejskiej o wykluczeniu z unijnego finansowania niektórych wydatków poniesionych przez Polskę na rolnictwo. Zarzuty Komisji dotyczyły głównie identyfikacji działek rolnych.
W swojej decyzji z marca 2010 r. Komisja wyłączyła z unijnego finansowania wydatki zadeklarowane przez Polskę w odniesieniu do lat 2005-2007 na łączną kwotę ok. 400 mln zł.
Komisja podjęła tę decyzję po kontroli przeprowadzonej przez jej służby w 2006 r. w województwach: zachodniopomorskim, lubuskim i wielkopolskim. W wyniku tej kontroli Komisja stwierdziła nieprawidłowości we wdrażaniu przez Polskę systemu jednolitej płatności obszarowej i uzupełniających krajowych płatności bezpośrednich oraz środków rozwoju obszarów wiejskich powiązanych z powierzchniami gruntów rolnych.
Audytorzy Komisji wykryli błędy we wdrożonym przez Polskę skomputeryzowanym systemie informacji geograficznych LPIS-GIS. Stwierdzili, że system ten nie był zaktualizowany w odniesieniu do pewnej liczby działek, zawierał błędy, luki i rozbieżności, a wynikające z niego dane często nie odpowiadały rzeczywistości.
Polska broniła się, twierdząc, że system LPIS-GIS jest funkcjonalny, precyzyjny, wiarygodny i aktualny, a Komisja była regularnie informowana o programie budowy i modernizacji LPIS-GIS. Polskie władze zwróciły też uwagę na to, że przepisy unijne nie przewidują obowiązku wektoryzacji LPIS-GIS (umożliwiającej właściwe odczytanie map wprowadzonych do systemu), natomiast dokument Komisji, który nakłada taki obowiązek, nie jest źródłem prawa Unii. Ponadto zarzuty Komisji dotyczyły pięciu działek, niesłusznie uznanych za grunty rolne, na ogółem 60 skontrolowanych działek - zwracały uwagę polskie władze.
W skardze do unijnego Sądu Polska zażądała więc stwierdzenia nieważności decyzji Komisji z marca 2010 r.
W czwartek unijny Sąd oddalił w całości polską skargę. Przypomniał, że zarządzanie finansowaniem europejskich funduszy rolnych spoczywa głównie na administracjach poszczególnych państw UE - to one mają czuwać nad ścisłym przestrzeganiem przepisów unijnych. "System ten, oparty na zaufaniu między władzami krajowymi i władzami Unii, nie jest poddawany systematycznej kontroli Komisji, która zresztą nie miałaby materialnych środków na to, by ją zapewnić" - podkreślił Sąd.
Dlatego - zdaniem Sądu - Komisja nie musi wykazać istnienia rzeczywistej szkody w funduszach unijnych, tylko może ograniczyć się do przedstawienia solidnych poszlak wskazujących na taką szkodę. "To ułatwienie w przeprowadzeniu dowodu jest uzasadnione podziałem kompetencji między Unią i państwami członkowskimi w ramach wspólnej polityki rolnej" - wyjaśnił Sąd.
W rozpatrywanej sprawie - jak zwrócił uwagę Sąd - Komisja ograniczyła się do zasygnalizowania nieprawidłowości dotyczących pewnej liczby działek figurujących w LPIS-GIS. Zdaniem Sądu na podstawie stwierdzonych błędów, braków i niezgodności Komisja miała prawo uznać, że polski system LPIS-GIS nie gwarantował, że wypłata unijnej pomocy odbywała się w prawidłowy sposób. W tej sytuacji Komisja miała prawo zastosować korektę finansową - uznał Sąd.
Od wyroku Sądu przysługuje Polsce odwołanie do Trybunału Sprawiedliwości UE. (PAP)
(planujemy kontynuację tematu)
