dolar(strona 28/178)

Złoty zyskiwał podczas wtorkowej sesji w oczekiwaniu na korzystne rozstrzygnięcia środowego wyroku niemieckiego Trybunału Konstytucyjnego w sprawie Europejskiego Mechanizmu Stabilizacyjnego i czwartkowego posiedzenia Rezerwy Federalnej.

Duży dysonans pomiędzy odczytami ADP, który wczoraj podawał odczyt rzędu 201 tys. nowych etatów w sierpniu, a oficjalnymi danymi Departamentu Pracy (96 tys. etatów poza rolnictwem, oraz 103 tys. w sektorze prywatnym), przy jednoczesnej rewizji w dół odczytów za lipiec, sprawił, że spekulacje nt. możliwego zainicjowania programu QE3 przez FED już na przyszłotygodniowym posiedzeniu FOMC wróciły jak bumerang.

Piątek przyniósł gorsze od oczekiwań dane z amerykańskiego rynku pracy, które spowodowały istotne osłabienie dolara. Na rynkach akcji utrzymały się dobre nastroje, lecz uwaga przeniosła się na posiedzenie FOMC, które odbędzie się w przyszły czwartek.

Eurodolar lekko się umacnia i obecnie wynosi 1,2640. Wczorajsza decyzja ECB tylko przez krótki moment była odzwierciedlona w notowaniach (mocny spadek do 1,25780 a później odbicie do poziomów sprzed konferencji). Kurs EUR/USD znajduje się na poziomie 50 proc. zniesienia Fibonacciego ruchu spadkowego rozpoczętego w maju tego roku (1,2656) oraz w pobliżu linii trendu spadkowego prowadzona od szczytu z maja 2011 r.

Jak wstępnie zapowiedział Mario Draghi, ECB planuje działać na większą skalę w walce z kryzysem zadłużeniowym w Europie. ECB ogłosił decyzję o nieograniczonych lecz sterylizowanych zakupach obligacji krajów strefy euro będących pod presją rynku o terminie zapadalności od jednego do trzech lat i zrzekł się statusu uprzywilejowanego wierzyciela.

Piątkowy, poranny handel przynosi dalsze umacnianie polskiej waluty na rynku. Złoty wyceniany jest następująco: 4,117 PLN za euro, 3,258 PLN względem dolara amerykańskiego oraz 3,412 PLN za franka szwajcarskiego. Rentowności polskiego długu, pomimo burzliwego przebiegu sesji, ukształtowały się nieznacznie niżej i wynoszą aktualnie 4,827% w przypadku instrumentów 10-letnich.

Na ten dzień wielu inwestorów czekało od pięciu tygodni. Po niejasnym komunikacie ze strony szefa EBC w sierpniu, rynek założył sobie, iż Bank wykorzysta czas do wrześniowego posiedzenia na sprecyzowanie detali związanych z programem skupu obligacji. Notowania na większości rynków pokazują, iż poprzeczka dla Mario Draghiego wisi bardzo wysoko. Dziś wszystko inne będzie miało drugorzędne znaczenie.

Od rana nasza waluta zdecydowanie zyskiwała na wartości. Za euro na początku dnia trzeba było zapłacić 4,19 zł, około godziny 11. już tylko 4,15 zł. Dolar zaczynał dzień od poziomu 3,32 zł, po szturmie naszej waluty spadł do 3,29 zł. Później było już tylko lepiej. Złoty się dalej umacniał.

Inwestorzy na rynkach akcji wyraźnie czekają z decyzjami do piątku, podczas gdy od wtorku obserwujemy silną deprecjację złotego. Może to zwiastować odwrót od ryzykownych aktywów, co zapewne w negatywny sposób odbiłoby się na rynku akcji.

Obserwowana dzisiaj wyprzedaż złotego ma nie tylko związek z sytuacją w regionie. To pochodna wzrostu globalnej awersji do ryzyka, która sprawia, że inwestorzy wycofują sie z takich walut, jak chociażby meksykańskie peso, brazylijski real czy też turecka lira.

W środę złoty dynamicznie traci na wartości do głównych walut. Kurs EUR/PLN wspiął się do 4,1419 zł z 4,1056 zł we wtorek na koniec dnia i jest najwyżej od końca lipca br. Kurs USD/PLN wzrósł natomiast do 3,2962 zł z 3,2667 zł.

Kurs EUR/USD po obronieniu lokalnie istotnego wsparcia (1,2470) i osiągnięcia przez rynek stanu wyprzedania ponownie ruszył na północ. Eurodolar nie zdołał jednak wyjść ponad maksima z ubiegłego tygodnia. W notowaniach uwidoczniła się dywergencja, która wskazywana jest przez oscylator PKS obliczany dla interwału godzinowego.

Wyniki spotkania Angeli Merkel i Antonisa Samarasa nie były żadnym zaskoczeniem. Niemiecka kanclerz w dyplomatyczny sposób powtórzyła to, co powiedziała już w środę, a także podczas wczorajszego spotkania z francuskim prezydentem. Innymi słowy temat spadł na październik, chociaż każda ze stron zapewniała o swojej woli do osiągnięcia kompromisu.

W piątek popołudniu polska waluta słabnie w ślad za zniżkującymi notowaniami eurodolara (-0,48%) i pogarszaniem się nastrojów na światowych giełdach (S&P500 -0,28%). Inwestorzy negatywnie odnieśli się do braku wyraźnych rozwiązań po spotkaniu na linii Merkel – Samaras oraz do faktu, iż niemiecki minister finansów rozważa tymczasowe wystąpienie Grecji ze Strefy Euro (MNI).

Czy tamtejsze władze wspólnie z Ludowym Bankiem Chin ogłoszą wkrótce pakiet działań mających wesprzeć tamtejszą gospodarkę? Tego nie można wykluczyć – dzisiejsza gazeta People’s Daily podała, iż chiński rząd mając świadomość piętrzenia się krótkoterminowych ryzyk dla gospodarki, może odpowiedzieć szeregiem działań mających utrzymać długoterminową stabilność.

Czwartkowa sesja przebiegała pod znakiem analizowania zapisków z ostatniego posiedzenia FOMC. Początkowy optymizm wynikał z deklaracji Fed do działania nawet w sytuacji, gdyby ożywienie koniunktury w USA było wolniejsze od założeń.

Złoty, który rozpoczął czwartkowe notowania od umocnienia, reagując na wczorajszą publikację „gołębiego” protokołu z sierpniowego posiedzenia Federalnego Komitetu Otwartego Rynku (FOMC), przez większość dnia systematycznie traci na wartości. Pretekstem do realizacji zysków było pogorszenie nastrojów na rynkach globalnych oraz protokół z ostatniego posiedzenia Rady Polityki Pieniężnej (RPP). O godzinie 16:36 za dolara trzeba było zapłacić 3,2534 zł wobec 3,2314 zł dziś rano i 3,2470 zł wczoraj na zamknięciu. Euro podrożało do 4,0891 zł z 4,0698 zł.

Słowa „jastrzębiego” Jamesa Bullarda z FED (w tym roku bez prawa głosu w FOMC), iż opublikowane wczoraj wieczorem zapiski z posiedzenia FED są „nieświeże”, gdyż ostatnio mieliśmy serię lepszych danych makroekonomicznych, sprawiły, iż inwestorzy zaczęli się na powrót zastanawiać, czy zainicjowanie programu QE3 już podczas wrześniowego posiedzenia FED (12-13.09) rzeczywiście jest tak prawdopodobne, jak wcześniej sądzili (zwracaliśmy na to uwagę już w rannym raporcie).

Można odnieść wrażenie, że sami inwestorzy nie za bardzo już wiedzą na jaki scenariusz warto postawić pieniądze – widać, że zwolennicy i przeciwnicy inicjacji programu QE3 w wydaniu FED nadal mają sporo argumentów. Dzisiaj wsparciem dla wspólnej waluty stał się też spadek rentowności hiszpańskich i włoskich obligacji, chociaż trudno tutaj o jednoznaczne wytłumaczenie tego ruchu.

W kalendarzu ekonomicznym mamy zamieszczonych kilka ciekawych pozycji na dzisiaj, które szczególnie będą przykuwać uwagę inwestorów. Druga połowa tygodnia upływać będzie według mnie pod kątem gospodarczych wyników.