frank(strona 16/41)

Środowy, poranny handel na złotym przynosi stabilizację notowań polskiej waluty przed zaplanowaną na dzisiaj decyzją RPP w zakresie stóp procentowych. Polska waluta wyceniana jest przez inwestorów następująco: 4,108 PLN za euro, 3,138 PLN wobec dolara amerykańskiego oraz 3,395 PLN względem franka szwajcarskiego. Rentowności polskiego długu spadły i wynoszą obecnie 3,764% w przypadku benchmarkowych obligacji 10-letnich.

południu do przeceny wspólnej waluty względem pozostałych. W przypadku EUR/USD złamaliśmy ważne wsparcie w okolicach 1,3080-1,3100, co jeżeli w ciągu kolejnych kilkudziesięciu minut nie ulegnie zmianie (powrót ponad te poziomy), to może stać się pretekstem do powrotu w rejon 1,3000-1,3030.

Wtorek jest kolejnym dniem, w którym krajowa waluta traci na wartości w stosunku do ważniejszych walut na świecie. Polski złoty traci na wartości do euro, franka szwajcarskiego i dolara amerykańskiego.

Początek nowego tygodnia na złotym przynosi kontynuację ruchu spadkowego zapoczątkowanego w minioną środę. Polska waluta wyceniana jest przez uczestników rynku na poziomie 4,119 PLN za euro, 3,160 PLN wobec dolara amerykańskiego oraz 3,407 PLN względem franka szwajcarskiego. Ponownie obserwujemy presję na spadki wyceny polskiego długu, którego rentowność wynosi obecnie 3,956% (obligacje 10-letnie) przy czym grudniowe minimum wynosiło 3,68%.

Po wczorajszej euforycznej reakcji na zawarcie wstępnego porozumienia w strawie klifu fiskalnego, istotną kwestią na dzisiaj było pytanie czy przypadkiem na rynkach nie dojdzie do realizacji zysków.

Podczas drugiej w tym roku sesji w oczy rzuca się przede wszystkim dalsza przecena euro, która może skutkować spadkiem wartości euro względem dolara poniżej 1,30 USD. Na rynkach akcji emocje opadły, lecz nie przekłada się to na wyraźną przecenę akcji.

W środę poznaliśmy odczyty indeksów PMI dla kluczowych gospodarek ze Starego Kontynentu, jak również dla Stanów Zjednoczonych. W piątek pojawią się comiesięczne i zarazem pierwsze w Nowym Roku wyniki z amerykańskiego rynku pracy.

Informacja o przegłosowaniu porozumienia ws. klifu fiskalnego zmniejszyła awersję do ryzyka. Od rana wobec dolara umacniają się wszystkie oprócz japońskiego jena waluty z grona G-10. Znów najsilniejszej aprecjacji ulegają waluty surowcowe – dolar nowozelandzki, australijski oraz kanadyjski. Kurs EUR/USD znajduje się na 1,3290. Zyskuje również zdecydowana większość walut z grona rynków wschodzących. Kurs EUR/PLN znajduje się tuż nad 4,06, a USD/PLN zniżkuje poniżej 3,06.

Początek nowego roku na rynku walutowym przynosi silną reakcję inwestorów na doniesienia zza oceanu, gdzie amerykański Kongres zatwierdził porozumienie ws. zmiany wysokości podatków i skali cięć budżetowych. Wniosek przeforsowany 257 głosami (przy 167 sprzeciwu) pozwoli uniknąć gospodarce Stanów Zjednoczonych obciążenia serią automatycznych cięć budżetowych, które najpewniej zepchnąłby ją w objęcia recesji.

Poniedziałek na rynkach zapowiada się niezwykle spokojnie. Większość rynków akcji będzie bądź nieczynna, bądź sesje będą skrócone. Na rynku forex też będzie spokojnie. Jedynym tematem, który od środy (w USA nie obchodzi się drugiego święta) może ożywić rynki będzie fiskalny kliff. Zostanie bowiem raptem kilka dni na wypracowanie rozwiązania zgodnie z założeniem, czyli do końca roku.

Od piątkowego zamknięcia dolar amerykański zyskuje na wartości wobec większości walut z grona G10. Umacniają się jedynie skandynawskie korony – szwedzka i norweska. Kurs EUR/USD znajduje się na 1,3195. Złoty od rana osłabia się. Obecnie kurs EUR/PLN zbliża się od dołu do 4,08, a USD/PLN wzrasta powyżej 3,09.

W czwartek złoty lekko zyskuje na wartości względem dolara i pozostaje stabilny wobec euro. Zmiany te odzwierciedlają wahania na rynku eurodolara, gdzie po silnej realizacji zysków w drugiej połowie środowych notowań, dziś ponownie dominują kupujący.

Z każdym dniem zbliżamy się do Świąt Bożego Narodzenia, co można dostrzec na rynkach finansowych poprzez spadek aktywności wśród inwestorów. Początek tego tygodnia zdecydowanie należy do grona bardziej spokojnych dni w bieżącym roku.

Środowa decyzja Fed o rozszerzeniu skupu aktywów do 85 mld USD miesięcznie wsparła wczoraj notowania złotego, który zminimalizował początkowe straty wobec euro i umocnił się do dolara. Dziś złoty jednak traci na wartości. O godzinie 16:14 kurs USD/PLN testował poziom 3,1281 zł, a EUR/PLN 4,0926 zł.

Polska waluta w tym roku zaskoczyła z pewnością niejednego inwestora. Złoty okazał się drugą najmocniejszą walutą świata. Do końca roku będzie nadal mocny, ale w przyszłym nie będzie już tak wesoło. Czekają nas zmiany.

Po dwóch dniach silnego umocnienia złotego, co sprowadziło wczoraj notowania EUR/PLN i USD/PLN do najniższych poziomów od drugiej połowy października br., środa upłynęła pod znakiem realizacji zysków. Korekta dotknęła zwłaszcza euro. Była to pochodną umocnienia wspólnej waluty wobec dolara w oczekiwaniu na wieczorną decyzję FOMC.

Sytuacja polityczna we Włoszech to zdecydowanie dziś temat numer jeden na rynkach finansowych. Weekendowa deklaracja premiera Włoch Mario Montiego, że wobec braku poparcia ze strony centroprawicowego Ludu Wolności (partia Silvio Berlusconiego), poda się do dymisji zaraz po uchwaleniu budżetu na 2013 rok, zmroziła rynki. Szczególnie rynek długu. Rentowność 10-letnich obligacji Włoch rośnie o 33 punkty bazowe do 4,865 proc. Pod presją sprzedających znalazły się też europejskie giełdy oraz wspólna waluta.

W perspektywie przynajmniej dziesięciu lat frank szwajcarski skazany jest na umocnienie, twierdzi Peter Brezinschek, główny ekonomista Raiffeisen Bank, na którego powołuje się "Puls Biznesu". Radzi on polskim kredytobiorcom jak najszybszą spłatę pożyczki.

W drugiej części sesji zanotowane zostało znaczne umocnienie dolara, przede wszystkim do euro, co łączy się ze słowami szefa EBC, lecz także ma silne podstawy techniczne. Sytuacja na rynkach akcji nie uległa zasadniczej zmianie i nadal faworyzuje dalsze zwyżki.

Ostatnie dwie godziny przynosi silny spadek kursu EUR/USD. Impulsem do tego stała się konferencja prasowa po posiedzeniu Europejskiego Banku Centralnego (ECB). W sposób bezpośredni wskazuje się obniżenie przez bank centralny prognoz gospodarczych. To bardziej pretekst niż faktyczny powód. Inwestorzy mieli świadomość, że prognozy zostaną skorygowane w dół.