frank(strona 15/41)

Polska waluta zaczęła dziś tracić nieznacznie do euro, franka i funta. Natomiast od wczoraj złoty był masowo wyprzedawany względem amerykańskiego dolara. Fala deprecjacyjna przyspieszyła po wieczornym odczycie protokołu z ostatniego posiedzenia Federalnego Komitetu Otwartego Rynku (FOMC) z USA.

Decyzja agencji ratingowej Fitch, która podwyższyła dzisiaj perspektywę ratingu do pozytywnej wyraźnie wsparła po południu notowania złotego. Warto jednak pamiętać o tym, iż nie oznacza to automatycznie możliwości podwyższenia samego ratingu w najbliższych miesiącach, który kształtuje się obecnie na poziomie „A minus”.

Informacja, jakoby komunikat po szczycie G-20 mógł być bardziej „łagodny” w formie od tego, co kilka dni temu podała grupa G-7, doprowadził do dość dynamicznego osłabienia się japońskiego jena.

Eurodolar kończy tydzień na poziomie identycznym do tego z poniedziałku. Obecnie kurs wynosi 1,3360. W tym tygodniu najważniejsze były wypowiedzi prominentnych przedstawicieli władz monetarnych USA i strefy euro, a w Polsce odczyt inflacji.

Ten tydzień zdecydowanie nie należał do najlepszych, jeśli chodzi o notowania złotego. Polska waluta została przeceniona zarówno względem euro, franka, funta, a największy ruch deprecjacyjny obserwowaliśmy względem dolara. Niski odczyt inflacji za styczeń przesądził o słabym zamknięciu tygodnia, mimo iż na warszawskim parkiecie obserwujemy poprawę nastrojów.

Po wczorajszym relatywnie spokojnym handlu spowodowanym brakiem publikacji istotnych danych makroekonomicznych, dziś złoty zaczął się osłabiać. Już od wczesnych godzin porannych polska waluta zaczęła tracić na wartości, a kolejne deprecjacyjne uderzenie pojawiło się po godzinie 14:00.

O tym, że rynek nie kupi zbytnio dyplomatycznej nowomowy wspominałem w rannym komentarzu. Dzisiejsze robocze spotkanie niemieckiej kanclerz z hiszpańskim premierem przed czwartkowym szczytem Unii Europejskiej ws. budżetu, przyniosło wprawdzie zapewnienia zaufania i wsparcia dla działań reformatorskich Mariano Rajoya, ale jest jasne, iż Niemcy nie mają żadnego wpływu na obraz sceny politycznej w Hiszpanii. Tymczasem atmosfera związana z aferą łapówkarską robi się coraz bardziej gęsta i premier będzie musiał albo zreformować skład rządu, albo odpuścić sobie część reform, aby powstrzymać dramatyczny spadek jego poparcia i nawoływania do dymisji. Tyle że w obu przypadkach obrót spraw nie będzie korzystny dla hiszpańskiej gospodarki.

… który stracił dzisiaj względem większości walut. Widać, że inwestorzy zaczynają się pozycjonować pod jutrzejszy komunikat FED, który tak jak pisałem rano, raczej nie wniesie nic istotnego.

Po lepszych zeszłotygodniowych danych przyszedł prawdopodobnie czas na realizację zysków, co wpływa na spadek wartości wspólnej waluty podczas dzisiejszej sesji.
W zeszłym tygodniu poznaliśmy kilka ciekawych publikacji makroekonomicznych, w szczególności z Niemiec.

Dobry sentyment nadal się utrzymuje, ale krótkoterminowy zwrot jest coraz bardziej realny
Rynek dość dobrze odebrał informacje o tym, że banki komercyjne planują zwrócić większą od szacowanej sumę tanich pożyczek do banku centralnego.

Na koniec tygodnia opublikowany został kolejny ważny odczyt dla niemieckiej gospodarki, który także zdołał pozytywnie zaskoczyć inwestorów. Nie pomogło to warszawskiej giełdzie, lecz znacząco wsparło euro i kurs EUR/USD zwyżkował do nowych szczytów.

To był tydzień dużej zmienności na złotym. Najpierw obserwowaliśmy systematyczną wyprzedaż polskiej waluty, co zaowocowało tym, że notowania pary EURPLN znalazły się na najwyższych poziomach od początku września 2012 roku wychodząc na chwilę nad poziom 4,19. Natomiast zupełnie inaczej złoty zachowywał się względem brytyjskiej waluty. Tutaj kurs zniżkował do poziomów ostatnio obserwowanych w marcu ubiegłego roku i to właśnie do funta polska waluta zyskała w mijającym tygodniu najwięcej.

Słabe wyniki Apple i mieszane dane z Europy nie zepsuły nastrojów na rynkach i indeks S&P 500 naruszył psychologiczny poziom 1500 pkt. Na rynku walutowym obserwowano deprecjację złotego, podczas gdy kurs EUR/USD nadal tkwił w konsolidacji.

Czwartkowy handel był dość specyficzny. Amerykański dolar zyskał w relacji do japońskiego jena (tutaj zbliżamy się do bariery 90,00), w czym pomogły nocne komentarze tamtejszego wiceministra gospodarki, który zasugerował, iż oficjele chętnie widzieliby notowania USD/JPY w okolicach 100,00.

Najgorsze do 2005 roku dane o sprzedaży detalicznej potwierdziły wcześniejsze obawy dotyczące gwałtownego hamowania polskiej gospodarki, dając dziś dodatkowy argument do przeceny złotego. Stracił on przede wszystkim w relacji do euro. W pewnym momencie trzeba było za nie zapłacić 4,1955 zł. To najwyższy kurs od początku września ub.r. Umiarkowane nastroje na europejskich giełdach i wzrost kursu EUR/USD uchroniły złotego jednak przed większą przeceną.

Inwestorzy wyczekiwali na wyniki dzisiejszego kalendarza makroekonomicznego w tym tygodniu biorąc pod uwagę minione dni, gdzie świecił on pustkami.

Inicjatywa Republikanów zmierzająca do czasowego podniesienia limitu zadłużenia USA (do 19 maja) będzie poddana głosowaniu dopiero w środę. Zakłada ona jednocześnie, iż do 15 kwietnia zostaną przyjęte stosowne ustawy związane z kilkuletnim programem cięć wydatków.

Wtorkowa sesja azjatycka w szczególności przykuwała uwagę inwestorów. Powodem większego zainteresowania było długo wyczekiwane posiedzenie Banku Japonii, które zgodnie z oczekiwaniami rynku miało przynieść istotne zmiany w polityce pieniężnej. Tak też się stało. BoJ podjął decyzję o podniesieniu celu inflacyjnego z poziomu 1%, określonego w lutym 2012 roku, do 2% oraz przeznaczeniu nielimitowanych środków na program skupu aktywów.

W trakcie sesji azjatyckiej dolar amerykański rozpoczął osłabienie. Nad ranem traci on na wartości wobec wszystkich walut z grona G10. Kurs EUR/USD wzrasta do 1,3360. Po nieco rozczarowujących decyzjach BoJ, wobec dolara umacnia się również japoński jen.

… na rynku utrzymuje się wciąż zbyt wiele znaków zapytania, tym samym dzisiejszy ruch należy potraktować w ramach korekty wcześniejszej zwyżki. Powodem do ruchu mogły stać się słabsze dane nt. listopadowej produkcji przemysłowej w strefie euro, która spadła bardziej od oczekiwań i wyniosła -0,3 proc. m/m i -3,7 proc. r/r.