marek rogalski(strona 8/10)

Minimalnie lepsze odczyty ostatecznych indeksów PMI dla strefy euro za marzec, nie mogą stanowić dla rynku wystarczającej motywacji do wykreowania większego odbicia wspólnej waluty. Tym samym słabość dolara po publikacji słabszego ISM dla przemysłu w poniedziałek, będzie krótkotrwała.

Czy planowane na godz. 11:00 otwarcie cypryjskich banków może wpłynąć na nastroje na rynkach? Może być to dobry pretekst do kontynuacji spadków wspólnej waluty, chociaż w pewnym sensie aspekt ten powinien być już zdyskontowany. Na euro działają jednak też inne czynniki, jak chociażby obawy przed kolejnymi przedterminowymi wyborami we Włoszech, czy słabymi danymi makroekonomicznymi z Eurolandu (w przyszłym tygodniu mamy kluczowe odczyty indeksów PMI).

Dyskusja na temat możliwego obciążenia dużych depozytów kosztami ratowania banków w Unii Europejskiej (wczorajsze sygnały z Komisji Europejskiej i Parlamentu Europejskiego) na pewno nie jest tym, czego chcieliby słuchać inwestorzy. Jutro mamy otwarcie cypryjskich banków, albo kolejną próbę…

Wprawdzie wczoraj wieczorem szef Eurogrupy próbował się tłumaczyć ze swojej niefortunnej wypowiedzi nt. cypryjskiego modelu reform sektora bankowego, jako wzoru dla innych krajów, a rating Włoch nie został obniżony (wcześniej po rynku krążyły takie plotki), to odbicie wspólnej waluty po spadkach nie było zbyt duże.

Rosja nie zamierza pomóc Cyprowi ponad to, co zostało wcześniej ustalone (pożyczka na 2,5 mld EUR) i czeka na ustalenia ekspertów Troiki z cypryjskim rządem – taka informacja, jaka pojawiła się dzisiaj rano nie zachwiała notowaniami wspólnej waluty. Inwestorzy czekają na nowy plan cypryjskiego rządu, który może zostać zaprezentowany jeszcze dzisiaj.

Tym razem Ben Bernanke dał neutralny przekaz, ale dolar nieco zyskał po stwierdzeniu, iż Rezerwa Federalna może korygować program QE3 w zależności od sytuacji na rynku pracy. A ta może być nieco lepsza, jak wynika z najnowszych projekcji makroekonomicznych.

Słowa przedstawicieli cypryjskiego rządu, iż nie są pewni wyników dzisiejszego głosowania w parlamencie po godz. 17:00 nad ustawami nakładającymi podatek na depozyty bankowe, mogą być elementem politycznej gry z Eurogrupą, której pomysł jest co najmniej "kontrowersyjny". Niemniej czekają nas dzisiaj po południu dodatkowe emocje…

Inwestorzy wyraźnie przestraszyli się warunków finansowej pomocy dla Cypru, które przyjęła w piątek późnym wieczorem Eurogrupa. Nie chodzi tu bynajmniej o kwotę 10 mld EUR, która jest niska, ale była wymieniana wcześniej, a dość kontrowersyjne ustalenia w kwestii przymusowego opodatkowania prywatnych depozytów w bankach .

Rynkowego marazmu ciąg dalszy. Publikowane dzisiaj o godz. 14:15 szacunki ADP dotyczące liczby nowych etatów poza sektorem rolniczym w amerykańskiej gospodarce, nie powinny wpłynąć znacząco na notowania. Więcej emocji wzbudzą jutrzejsze decyzje Banku Anglii i Europejskiego Banku Centralnego, oraz piątkowe dane Departamentu Pracy.

Jeszcze we wczorajszym komentarzu zwróciłem uwagę, iż wyniki włoskich wyborów parlamentarnych (pierwsze wyniki z zamknięcia lokali zaczną spływać w poniedziałek o godz. 16:00) mogą przynieść pozytywną niespodziankę.

Ci, którzy zakładają średnioterminowe umocnienie się dolara, które od kilku tygodni było wskazywane przez koszykowy indeks BOSSA USD, dostali wczoraj mocny argument – teraz każde posiedzenie FED będzie wiązać się z dodatkowymi emocjami za sprawą spekulacji na temat zmniejszenia skali programu QE3.

Słabsze dane nt. wzrostu PKB w IV kwartale stały się dzisiaj pretekstem do spadków wspólnej waluty. Tyle, że nastroje pogorszyły się już wczoraj po południu, po tym jak szef ECB w jednym z wywiadów prasowych wyraził obawy o perspektywy gospodarcze dla krajów południa Europy w kontekście mocnego euro.

Dzisiaj mamy dwa dość ciekawe wydarzenia. Zaplanowane na godz. 10:45 aż trzygodzinne przesłuchanie Marka Carney’a w brytyjskim parlamencie, które może dać odpowiedź na ile nowy szef Banku Anglii (ma zastąpić Mervyna Kinga w lipcu) będzie różny od swojego poprzednika.

Chwilowa przerwa w przecenie włoskiego i hiszpańskiego długu, oraz nieco lepsze odczyty indeksów PMI dla usług (a raczej oczekiwania, iż takie będą po pozytywnym zaskoczeniu analogicznym wskaźnikiem dla przemysłu w zeszłym tygodniu), doprowadziły dzisiaj rano do korekcyjnego odbicia się euro względem kluczowych walut.

Pomimo, że indeks nastrojów w niemieckim biznesie (IFO) wzrósł w styczniu do 104,2 pkt. wobec oczekiwanych 103 pkt., to apetyt rynku po ostatnich rewelacyjnych odczytach ZEW i PMI był większy. Zresztą Niemcy to nie cała strefa euro i odwrotnie.. Krytyczne względem wspólnej waluty słowa włoskiego premiera mogą zainicjować podobne posunięcia ze strony innych polityków, choć każdy będzie starał się unikać określeń "wojna walutowa".

Wzrost styczniowych indeksów PMI wyraźnie powyżej oczekiwań przy mocnej aprecjacji euro względem azjatyckich walut to nie łatwa sztuka, która jednak Niemcom się udała. To zapowiedź rysującego się wyraźniejszego ożywienia w drugim półroczu, co każe odrzucić wcześniejsze pesymistyczne założenia uwzględniające negatywny wpływ zbyt drogiego euro.

Wczorajsze zapewnienia strony niemieckiej, iż kompromis ws. Grecji powinien być zawarty w najbliższy poniedziałek, uspokoiły nastroje po dość nerwowym poranku. Inwestorzy skupili się na lepszych odczytach danych makroekonomicznych (dobre PMI w USA, ale i też dzisiejsze Chinach, oraz prognozy zakładające ożywienie w niemieckim eksporcie w pierwszym półroczu 2013 r.).

Utrata prestiżowego ratingu przez Francję za sprawą decyzji agencji Moody’s nie jest dla rynków aż tak dużym zaskoczeniem, zwłaszcza po ostatniej fali krytyki polityki prowadzonej przez Francois Hollande’a, jaka przetoczyła się przez wpływowe media (dość ostro o Francji pisał w ubiegłym tygodniu chociażby The Economist). Główne pytanie nie dotyczyło, zatem "czy", ale "kiedy".

Wiele wskazuje na to, iż problem klifu fiskalnego w USA, który w ostatnich tygodniach wyraźnie ciążył rynkom, zostanie odłożony na połowę 2013 r. Kompromisu, który odsuwa problem w czasie, można też spodziewać się w kwestii finansowania Grecji. To może dać rynkom wyraźny pretekst do większego odreagowania.

Z opublikowanych wczoraj zapisków z październikowego posiedzenia FOMC wynikało, iż część członków tego gremium byłaby skłonna zwiększyć skalę programu QE3 w sytuacji, kiedy wraz z końcem roku wygaśnie program Operation Twist. Trudno jednak ocenić, czy 11-12 grudnia znajdzie się wystarczająca większość zdolna przeforsować taki wniosek – jak zawsze będzie to zależeć od wielu czynników, w tym rozwoju scenariusza dotyczącego klifu fiskalnego, czy też sytuacji w Grecji i Hiszpanii.