Tak mówimy w pracy
Naszpikowane angielskimi zwrotami specjalistyczne slangi drażnią najbardziej wtedy, gdy fachowcy używają ich zbyt często. Zwłaszcza w obecności osób, które nie bardzo je rozumieją. Bez znajomości jakich słów nie wypada pracować w korporacji?
Wydarzenie w mieście czy iwent w tałnie
Kiedyś wystarczyło niewiele, by wzburzyć językowych purystów. Jedną z pierwszych ofiar oburzenia za zaśmiecanie języka padł wiele lat temu… znakomity piłkarz, Włodzimierz Lubański. Świeżo po zagranicznej szkole trenerskiej, nasiąknął w niej obcymi zwrotami. Nadużywał ich na antenie, co natychmiast mu wypomniano. Tym bardziej, że mało kto je rozumiał.
Dzisiaj prawdopodobnie nikt nie zwróciłby na taką manierę uwagi. Dziennikarze robią „risercze” i „brifingi”, bankowcy podpisują z klientami „fajnal czeki”, a urzędnicy „apdejtują” dokumenty. A czy ktoś wyobraża sobie język sprawozdawców sportowych bez słów takich jak faul, ofsajd, aut lub korner? Zresztą i samo słowo sport przyszło przecież do nas z angielskiego.
Ale zapożyczenia mimo wszystko potrafią irytować, i to również ludzi zawodowo związanych z angielszczyzną.
– Chodzi o sytuacje, w których używanie angielskiego pojęcia nie ma uzasadnienia – mówi doktor anglistyki z Uniwersytetu Gdańskiego Filip Rudolf. – Można by na przykład pomyśleć, że w Polsce niektórzy zapomnieli o istnieniu słowa „wydarzenie”. Dla nich liczą się tylko „iwenty”, bez tego słowa jakby nie wiedzieli, o co chodzi. Skąd to się bierze? Z poczucia niższości, braku światowości – twierdzą niektórzy. - Polacy jako naród są strasznie niepewni siebie. Wydaje im się, że jeśli powiedzą to samo, ale po angielsku, zaraz nabierze to innego, lepszego znaczenia – komentuje anglista.
Angielskie zło konieczne…
Językoznawcy zgadzają się, że nie ma problemu, gdy specjaliści porozumiewają się z użyciem zapożyczeń między sobą. Kłopotliwe staje się to wówczas, gdy np. informatykowi przychodzi współpracować z polonistą przy szlifowaniu jakiegoś projektu. Ten drugi może np. nie zrozumieć, że kolega, mówiąc o edytorze, ma na myśli termin komputerowy, a nie osobę – wydawcę. Nie zareaguje dostatecznie szybko na potrzebę hangapowania, a na polecenie „podejdź do hosta” będzie rozglądał się bezradnie, nie wiedząc, o co chodzi.
- Nawet po wdrożeniu i przyswojeniu wielu haseł ktoś wychowany w innej kulturze słowa nie przyjmie takiej ilości anglicyzmów jako zasady. Będzie traktował je zawsze jako zło konieczne, jako zaśmiecenie, zachwaszczenie języka – twierdzi Aleksandra, polonistka z wykształcenia, pracująca w firmie komputerowej.
Prawdą jest jednak, że od zapożyczeń nie uciekniemy. Ponadto wiele słów już powszechnie używanych pochodzi przecież z języka Szekspira. Używając ich, często nie zdajemy sobie nawet z tego sprawy. Przywędrowały do nas zza Kanału La Manche, czyli, jak mówią Brytyjczycy, Kanału Angielskiego.
Oto 13 najpopularniejszych (podobno) zapożyczeń z angielskiego, używanych przez pracowników korporacji i wyspecjalizowanych firm informatycznych:
- Ałtsorsowanie – zlecanie zadań firmom z zewnątrz, niekiedy bardzo niebezpieczne, bo mogące się wiązać z redukcją
- *ASAP *– as soon as possibile, tak szybko jak się da
- *Fakap *– zawalenie sprawy
- Czelendżowanie – motywowanie do walki z problemami
- Dejtbazowanie – działanie w oparciu o bazę danych
- IMHO (in my humble opinion) – moim skromnym zdaniem
- *Kejs *– sprawa, projekt
- Keszowanie – pozyskiwanie pieniędzy (dla firmy)
- *Nekststep *– następne posunięcie, ale kto by się wysilał z wymową, ten zwrot przybiera formę „nekstep”, czyli… skróconą formę skrótu
- *Op *– operator
- Target – cel, a także, w zależności od branży, potencjalny odbiorca produktu
- THX – dziękuję (w piśmie)
- Webmaster – administrujący stroną internetową
TK,JK,WP.PL