CIR: obradowała Rada Ministrów (komunikat)

16.08. Warszawa - CIR informuje:

Podczas dzisiejszych obrad Rada Ministrów przyjęła:

- projekt ustawy o zmianie ustawy Kodeks postępowania karnego i niektórych innych ustaw,

- założenia do projektu ustawy o cudzoziemcach.

Wydała rozporządzenie w sprawie wykorzystania w 2011 r. środków Funduszu Rezerwy Demograficznej na uzupełnienie niedoboru funduszu emerytalnego wynikającego z przyczyn demograficznych.

Podjęła uchwałę w sprawie ustanowienia programu wieloletniego pod nazwą "Ochrona roślin uprawnych z uwzględnieniem bezpieczeństwa żywności oraz ograniczenia strat w plonach i zagrożeń dla zdrowia ludzi, zwierząt domowych i środowiska".

Zapoznała się z rekomendacjami wynikającymi z pracy zespołu dotyczącego działalności Banku Gospodarstwa Krajowego.

Podjęła uchwałę w sprawie ustanowienia Krajowego Programu Badań.

Rząd przyjął:

- założenia Narodowego Programu Rozwoju Gospodarki Niskoemisyjnej,

- sprawozdanie z wykonania zobowiązań offsetowych przez zagranicznych dostawców w 2010 roku.

Rząd zatwierdził treść projektu rozporządzenia zmieniającego rozporządzenie w sprawie wykazu środków publicznych niezaliczanych do środków, których mowa w art. 5 ust. 3 pkt 6 ustawy o finansach publicznych. Jego przyjęcie nastąpi po uzyskaniu opinii Komisji Wspólnej Rządu i Samorządu Terytorialnego.

Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o zmianie ustawy Kodeks postępowania karnego i niektórych innych ustaw, przedłożony przez ministra sprawiedliwości.

Zmiany wprowadzone do projektu nowelizacji Kodeksu postępowania karnego wynikają z wdrożenia do polskiego porządku prawnego postanowień decyzji ramowej Rady 2008/909/WSiSW w sprawie wzajemnego uznawania wyroków skazujących na karę pozbawienia wolności oraz decyzji ramowej o probacji. Chodzi o przepisy umożliwiające wykonywanie kar pozbawienia wolności bezpośrednio, na podstawie orzeczeń sądów innych państw członkowskich UE.

W projekcie nowelizacji ustawy określono warunki wszczęcia procedury przekazania wydanego w Polsce prawomocnego orzeczenia dotyczącego kary pozbawienia wolności.

W sytuacji, gdy skazany nie przebywa w Polsce sąd okręgowy będzie ustalał jego miejsce pobytu. Orzeczenie będzie przekazywane do właściwego organu państwa wykonania wyroku. Przyjęto, że przekazanie następuje na podstawie przesłanki obywatelstwa skazanego. Możliwe jest przekazanie orzeczenia również do państwa członkowskiego UE, w którym skazany przebywa, lecz którego obywatelstwa nie posiada. W takim przypadku wymagana będzie jednak zgoda tego państwa. Przekazaniu będzie podlegać odpis wyroku, poświadczony za zgodność z oryginałem, wraz ze standardowym zaświadczeniem, którego wzór określi w rozporządzeniu minister sprawiedliwości.

Od wymogu uzyskania zgody skazanego przewidziano następujące wyjątki, obejmujące sytuacje, gdy przekazanie następuje do:

- państwa wykonania orzeczenia, którego skazany jest obywatelem i w którym posiada stałe lub czasowe miejsce pobytu,

- państwa wykonania orzeczenia, do którego skazany będzie wydalony po odbyciu kary lub zwolnieniu z zakładu karnego na podstawie prawomocnej decyzji o wydaleniu,

- państwa wykonania orzeczenia, do którego skazany zbiegł z obawy przed toczącym się w Polsce postępowaniem karnym lub obowiązkiem odbycia orzeczonej kary.

Na wniosek organu państwa wydania orzeczenia, sąd może wyrazić zgodę na przejęcie kary pozbawienia wolności orzeczonej wobec sprawcy nie posiadającego obywatelstwa polskiego lub nie mającego stałego lub czasowego miejsca pobytu w naszym kraju. Będzie to dotyczyć sytuacji, gdy przejęcie orzeczenia pozwoli w większym stopniu zrealizować wychowawcze i zapobiegawcze cele kary.

W nowych przepisach opisano sytuacje, w których sąd polski może odmówić wykonania zagranicznego orzeczenia. Przewidziano ponadto okoliczności uzasadniające zastosowanie wobec skazanego tymczasowego aresztowania na wypadek jego pobytu w Polsce.

Określono obowiązki informacyjne spoczywające na sądzie. Chodzi o informacje dotyczące np. przekazania orzeczenia sądowi właściwemu, niemożności wykonania kary ze względu na ucieczkę skazanego, czy zastosowanie warunkowego zwolnienia itp.

Koszty związane z wykonaniem orzeczenia będzie ponosił Skarb Państwa. Dotyczy to także innych państw członkowskich UE.

Projekt nowelizacji dokonuje również implementacji decyzji ramowej o probacji, która jest kolejnym instrumentem nakazującym wzajemne uznawanie orzeczeń w ramach państw członkowskich UE. Wdrożenie jej postanowień wpłynie na resocjalizację osób skazanych, skuteczniejszą ochronę ofiar przestępstw i społeczeństwa. Dzięki implementacji tej decyzji możliwe będzie miedzy innymi przekazywanie i przyjmowanie do wykonania wyroków (i decyzji) w sprawie zawieszenia wykonania kary lub warunkowego zwolnienia z jej odbywania.

Rada Ministrów przyjęła założenia do projektu ustawy o cudzoziemcach, przedłożone przez ministra spraw wewnętrznych i administracji.

Wydłużony o rok pobyt czasowy dla cudzoziemców oraz szybsze wydawanie zezwoleń na pobyt w Polsce, to tylko niektóre ze zmian zaproponowanych w założeniach do projektu ustawy o cudzoziemcach.

Jedną z istotnych propozycji w stosunku do obecnie obowiązującego prawa jest zmiana nazwy zezwolenia pobytowego - zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony zostanie zastąpione zezwoleniem na pobyt czasowy. Zaproponowano wydłużenie - z 2 do 3 lat - maksymalnego okresu zezwolenia na pobyt czasowy. Przyjęte propozycje zakładają także, że wniosek o zezwolenie na pobyt czasowy cudzoziemiec będzie mógł złożyć podczas swojego legalnego pobytu, w dogodnym dla siebie momencie. Teraz każdy, kto chce przedłużyć pobyt na terytorium naszego kraju, musi z takim wnioskiem wystąpić przynajmniej 45 dni przed końcem ważności wizy lub bieżącego zezwolenia na pobyt.

Rozszerzono katalog przypadków, w których takie zezwolenie nie będzie udzielane. Chodzi przede wszystkim nie tylko o cudzoziemców, którzy posiadają zgodę na pobyt tolerowany, ale również o tych, którzy ubiegają się o ochronę na terytorium RP oraz tych, którym taka ochrona została już udzielona. Zezwolenie na pobyt czasowy nie obejmie również tych, którzy otrzymali decyzję o zobowiązaniu do powrotu, która nie została jeszcze wykonana.

Do ustawy zostanie włączony przepis nakazujący cudzoziemcowi złożenie wniosku osobiście, ponieważ będzie to związane z koniecznością pobrania linii papilarnych, które będą zamieszczane w karcie pobytu.

Przewidywana jest jedna procedura ubiegania się o zezwolenie na pobyt czasowy i pracę. Dotychczas wydawane dwa dokumenty, pozwalające cudzoziemcowi wykonywać w Polsce pracę, zostaną zastąpione jednym - zezwoleniem na pobyt czasowy i pracę. Nie zrezygnowano jednak całkowicie z procedury wydawania zezwoleń na pracę, które będzie uprawniało m.in. do ubiegania się o wizę w celu wykonywania pracy. Organem wydającym zezwolenie na pracę i zezwolenie na pobyt czasowy i pracę będzie wojewoda. Został on zobowiązany do zbadania czy cudzoziemiec może otrzymać zezwolenie na pobyt oraz sprawdzenia, czy pracodawca może zatrudnić cudzoziemca bez szkody dla lokalnego rynku pracy.

Zmianie ulegną również przepisy dotyczące badania kryterium dochodowego cudzoziemca. Zaproponowano, by udokumentował on posiadanie źródła stabilnego i regularnego dochodu (miesięcznie) w wysokości co najmniej kwoty minimalnego wynagrodzenia za pracę.

Zmianie ulegną przepisy określające udzielanie zezwolenia na pobyt czasowy dla cudzoziemców zamierzających prowadzić działalność gospodarczą. Zaproponowano, by cudzoziemiec, przebywający w Polsce w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, mógł ubiegać się w ramach jednej procedury o zezwolenie, które będzie go uprawniać zarówno do wykonywania pracy w utworzonej przez siebie spółce komandytowej, spółce komandytowo-akcyjnej, spółce z o.o., jak i do pobytu w naszym kraju.

MSWiA zaproponowało także nowe rozwiązania dla cudzoziemców studiujących na polskich uczelniach. Zezwolenie na pobyt czasowy dla cudzoziemców studiujących w Polsce będzie przyznawane na okres 1 roku i 3 miesięcy. W sytuacji, gdy cudzoziemiec będzie przebywał w Polsce krócej niż 1 rok, wówczas zezwolenie będzie przyznawane na okres trwania roku akademickiego lub studiów oraz dodatkowych 3 miesięcy. Cudzoziemcy, którzy kontynuują studia na drugim lub kolejnym roku, zezwolenie na pobyt czasowy będą mogli uzyskać na okres 2 lat, a nie jak do tej pory na rok.

Przewidziano także możliwość udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy na okres 1 roku absolwentom polskich uczelni wyższych, poszukujących w Polsce pracy.

Obecnie wojewoda nie może przyznać studentowi kolejnego zezwolenia na pobyt, jeśli nie zaliczył on roku studiów i nie uzyskał warunkowego wpisu na następny semestr lub rok. Nowe rozwiązanie pozwoli wojewodzie na elastyczniejsze podejście do pobytu studentów z państw trzecich w Polsce. Będzie on mógł przyznać bądź też odmówić wydania kolejnego zezwolenia na pobyt na zasadzie uznania administracyjnego.

Cudzoziemiec będzie mógł zmienić pracę bądź też przez jeden miesiąc pozostawać bez zatrudnienia. Nie będzie się to wiązało z automatycznym cofnięciem udzielonego zezwolenia na pobyt czasowy i pracę.

Przyspieszono procedury udzielania zezwoleń na pobyt. W tym celu skrócono termin, w którym odpowiednie służby udzielają informacji, czy wjazd i pobyt cudzoziemca może zagrażać m.in. bezpieczeństwu państwa albo porządkowi publicznemu. Dotychczasowy termin 30 dni skrócono do 15 dni roboczych. Wymóg ten nie będzie ponadto dotyczył małoletnich cudzoziemców, którzy nie ukończyli 16 lat.

Uproszczone zostaną procedury regulujące legalizację pobytu cudzoziemców, którzy są ofiarami handlu ludźmi poprzez ustanowienie, że okres przeznaczony na odzyskanie przez nich sił i podjęcie dalszych osobistych decyzji będzie uznany za legalny z mocy prawa.

Przewidziano wprowadzenie dwóch rodzajów zezwoleń na czas nieoznaczony - zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego WE oraz zezwolenia na pobyt stały. Cudzoziemiec ubiegający się o pobyt stały oraz zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego WE musi wykazać się znajomością języka polskiego na poziomie przynajmniej A2, która zostanie potwierdzona urzędowo. Składanie wniosków o pobyt stały oraz zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego WE musi być wykonane osobiście z uwagi na pobranie danych biometrycznych.

W projekcie przewidziano nowe procedury w zakresie wydalania cudzoziemców z terytorium Polski. Obecnie wydawane decyzje o wydaleniu cudzoziemca z Polski i o zobowiązaniu cudzoziemca państw trzecich do opuszczenia naszego kraju zostały zastąpione wydawaniem decyzji o zobowiązaniu cudzoziemca do powrotu.

Termin dobrowolnego powrotu cudzoziemca będzie wynosił zasadniczo od 7 do 30 dni. Jednak w razie konieczności termin ten będzie mógł być wydłużony do 1 roku. Teraz, gdy cudzoziemiec otrzymuje decyzję o wydaleniu musi w ciągu 14 dni opuścić Polskę.

Decyzja o zobowiązaniu do powrotu, będzie zawierała zakaz ponownego wjazdu na terytorium Polski lub państw obszaru Schengen. Zakaz będzie określany indywidualnie i może wynosić od 6 miesięcy do 5 lat, w granicach określonych przepisami nowej ustawy. Jeżeli cudzoziemiec w terminie wykona pierwszą decyzję o zobowiązaniu do powrotu, to mimo orzeczonego zakazu ponownego wjazdu nie będzie wpisany do wykazu osób niepożądanych.

Zakaz ponownego wjazdu do Polski lub państw Schengen nie będzie orzekany, gdy cudzoziemcowi udzielono pomocy w jego dobrowolnym powrocie. W przypadku niewykonalności decyzji o zobowiązaniu do powrotu lub niemożności udzielenia cudzoziemcowi ochrony humanitarnej, właściwy organ Straży Granicznej będzie mógł wystąpić do wojewody o wydanie zgody na pobyt tolerowany. Osoby, które otrzymają taką zgodę, będą dysponować dokumentem, który nie będzie upoważniał do przekraczania granicy ani podróżowania po strefie Schengen. Odmowa wydania zgody na pobyt tolerowany będzie uzależniona od względów obronności i bezpieczeństwa państwa i bezpieczeństwa porządku publicznego.

Zgodnie z założeniami do projektu ustawy o cudzoziemcach, szef Urzędu ds. Cudzoziemców będzie tworzył i prowadził krajowy zbiór rejestrów, ewidencji i wykazu w sprawach cudzoziemców pod nazwą "System Pobyt". Dane z tego rejestru będą przekazywane m.in.: policji, Straży Granicznej, sądom, prokuraturze, wojewodom, Służbie Celnej, niektórym ministrom, organom kontroli skarbowej, itp.

Rada Ministrów wydała rozporządzenie w sprawie wykorzystania w 2011 r. środków Funduszu Rezerwy Demograficznej na uzupełnienie niedoboru funduszu emerytalnego wynikającego z przyczyn demograficznych, przedłożone przez ministra pracy i polityki społecznej.

Rząd przyjął rozporządzenie wykonawcze do ustawy budżetowej na 2011 rok o przesunięciu 4 mld zł z Funduszu Rezerwy Demograficznej (FRD) do Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (FUS).

Decyzja ta wynika z konieczności uzupełnienia dotacji do FUS środkami zgromadzonymi w FRD w celu zapewnienia wypłaty emerytur. Aby proces ten przebiegał zgodnie z obowiązującą ustawą budżetową, środki powinny trafić do FUS we wrześniu br. To rozwiązanie obniży dług Skarbu Państwa i dług FUS oraz zmniejszy potrzeby pożyczkowe budżetu państwa.

Fundusz Rezerwy Demograficznej został utworzony w 2002 r. Ze środków w nim zgromadzonych mają być finansowane niedobory środków w FUS.

Na koniec 2010 r. FRD dysponował środkami w wysokości 10,2 mld zł. Pod koniec 2011 r. na jego koncie powinno być 14,25 mld zł.

Rada Ministrów podjęła uchwałę w sprawie ustanowienia programu wieloletniego pod nazwą "Ochrona roślin uprawnych z uwzględnieniem bezpieczeństwa żywności oraz ograniczenia strat w plonach i zagrożeń dla zdrowia ludzie, zwierząt domowych i środowiska", przedłożoną przez ministra rolnictwa i rozwoju wsi.

Zostanie ustanowiony program wieloletni, obejmujący lata 2011-2015, który ma wspierać polskie rolnictwo w zakresie integrowanej ochrony roślin. W ramach programu będą realizowane działania polegające m.in. na uwzględnianiu wszystkich możliwych i dostępnych metod ochrony roślin służących zahamowaniu rozwoju organizmów szkodliwych oraz utrzymanie stosowania środków ochrony w celu zminimalizowaniu zagrożenia powodowanego przez pestycydy dla zdrowia ludzi i środowiska.

Program będzie wykonywany przez Instytut Ochrony Roślin - Państwowy Instytut Badawczy w latach 2011-2015. Na jego realizację przeznaczono ponad 38 369 tys. zł.

Rada Ministrów zapoznała się z rekomendacjami wynikającymi z pracy zespołu dotyczącego działalności Banku Gospodarstwa Krajowego, przedłożone przez przewodniczącego Komitetu Rady Ministrów, ministra - członka Rady Ministrów.

Zespół pod przewodnictwem szefa Komitetu Rady Ministrów z udziałem ministrów: finansów, gospodarki, skarbu państwa oraz zarządu Banku Gospodarstwa Krajowego dokonał pogłębionej analizy działalności banku w różnych aspektach. Analiza dotyczyła m.in. obsługiwanych przez BGK programów rządowych, efektywności prowadzonej działalności poręczeniowej oraz zadań i modelu funkcjonowania BGK, jako banku z misją publiczną.

Dokument zawiera rekomendacje dotyczące:

- instrumentów wsparcia polskiego eksportu (techniczny projekt instrumentów wsparcia zostanie przygotowany przez BGK we współpracy z odpowiednimi podmiotami);

- rządowego programu "Wspieranie prywatyzacji poprzez udzielanie poręczeń i gwarancji spółkom z udziałem pracowników i jednostek samorządu terytorialnego i jego promocji";

- przeglądu programów rządowych realizowanych obecnie przez BGK i stworzenia listy programów do kontynuacji (rekomendacje dotyczą w szczególności funduszy: kredytu technologicznego, rozwoju inwestycji komunalnych, pożyczek i kredytów studenckich, żeglugi śródlądowej, a także programu dopłat do oprocentowania kredytów eksportowych);

- zwiększenia roli i funkcji Banku Gospodarstwa Krajowego w przedsięwzięciach realizowanych w formule partnerstwa publiczno-prywatnego;

- nowego modelu działalności poręczeniowej, w tym modyfikacji programu rządowego "Wspieranie przedsiębiorczości z wykorzystaniem poręczeń i gwarancji Banku Gospodarstwa Krajowego".

Rada Ministrów podjęła uchwałę w sprawie ustanowienia Krajowego Programu Badań, przedłożoną przez ministra nauki i szkolnictwa wyższego.

Ustanawia się Krajowy Program Badań (KPB), w którym zostaną określone strategiczne dla państwa kierunki badań naukowych i prac rozwojowych o charakterze długookresowym. Strategiczne programy badań naukowych i prac rozwojowych stanowią podstawy do określenia przez Radę Narodowego Centrum Badań i Rozwoju programów badawczych definiujących cele średniookresowe.

Krajowy Program Badań umożliwi:

- ściślejsze powiązanie kierunków badań naukowych i prac rozwojowych z potrzebami rozwojowymi polskiej gospodarki;

- wybór obszarów badawczych, szczególnie tych o charakterze interdyscyplinarnym i wielodziedzinowym, który zwiększy integrację rozproszonego środowiska naukowego;

- zdynamizowanie zrównoważonego rozwoju gospodarczego.

Jednym z poważnych problemów krajowego systemu innowacji jest słabe powiązanie sektora nauki z sektorem przemysłu i sektorem usług. Wyrazem tego jest niski udział podmiotów gospodarczych w finansowaniu badań i rozwoju (B+R), mimo relatywnie wysokich nakładach publicznych. Ponadto obserwuje się dość wysokie finansowanie badań podstawowych oraz niskie - w stosunku do potrzeb gospodarki - finansowanie badań stosowanych i prac rozwojowych.

Cechą sektora B+R jest ponadto rozdrobnienie instytucjonalne i niskie zaangażowanie we współpracę międzynarodową. Konieczne jest zatem zwiększenie nakładów na sektor B+R, zwłaszcza ze środków prywatnych, oraz zapewnienie mechanizmów pobudzających realizację dużych projektów badawczych we współpracy z podmiotami gospodarczymi.

W realizacji Krajowego Programu Badań dominować będzie 7 priorytetowych kierunków badań naukowych i prac rozwojowych:

- nowe technologie w zakresie energetyki;

- choroby cywilizacyjne, nowe leki oraz medycyna regeneracyjna;

- zaawansowane technologie informacyjne, telekomunikacyjne i mechatroniczne;

- nowoczesne technologie materiałowe;

- środowisko naturalne, rolnictwo i leśnictwo;

- społeczny i gospodarczy rozwój Polski w warunkach globalizujących się rynków;

- bezpieczeństwo i obronność państwa.

Przedstawione kierunki badań są odpowiedzią na wyzwania ujęte w strategii "Europa 2020". Realizacja KPB powinna przyczynić się do zwiększenia efektów badań w nowych rozwiązaniach technologicznych oraz wzrostu liczby patentów, co w konsekwencji wpłynie na rozwój innowacyjnej gospodarki oraz jej konkurencyjność.

Rada Ministrów przyjęła założenia Narodowego Programu Rozwoju Gospodarki Niskoemisyjnej (NPRGN), przedłożone przez ministra gospodarki.

Program zostanie przygotowany ze względu na potrzebę przestawienia gospodarki na gospodarkę niskoemisyjną. Chodzi głównie o stworzenie do 2050 r. optymalnego modelu nowoczesnej materiało- i energooszczędnej gospodarki zorientowanej na innowacyjność i zdolnej do konkurencji na europejskim i globalnym rynku. Jednym z wymiernych efektów tej transformacji będzie osiągnięcie efektu redukcyjnego emisji gazów cieplarnianych i innych szkodliwych substancji.

Program ma umożliwić Polsce aktywną rolę w procesie określania europejskich i światowych celów redukcji emisji gazów cieplarnianych i innych substancji, a także osiągnięcie porównywalnego do rozwiniętych państw Europy poziomu efektywności energetycznej na jednostkę PKB. Odpowiada na potrzebę wypracowania rozwiązań, które będą miały pozytywny wpływ na gospodarkę i środowisko.

Istotą programu będzie osiągnięcie korzyści ekonomicznych, społecznych i środowiskowych z działań zmniejszających emisję gazów cieplarnianych (walka z globalnym ociepleniem) i innych substancji. Jego ustanowienie i realizacja są niezbędne ze względu na zobowiązania redukcyjne określone w Protokole z Kioto i pakiecie klimatyczno-energetycznym Unii Europejskiej.

Adresatami NPRGN będą przedsiębiorcy wszystkich sektorów gospodarki, samorządy terytorialne i gospodarcze, a także organizacje pozarządowe i z otoczenia biznesu. Ze swoim przesłaniem ma także dotrzeć do obywateli i skłonić ich do działania na jego rzecz. Jego wdrożenie ma ułatwić adaptację wszystkich branż do wymogów gospodarki niskoemisyjnej.

Podstawowy cel programu zdefiniowano jako rozwój gospodarki niskoemisyjnej, przy zapewnieniu zrównoważonego rozwoju kraju. Jego osiągnięciu sprzyjać będzie: rozwój niskoemisyjnych źródeł energii; poprawa efektywności energetycznej; poprawa efektywności gospodarowania surowcami i materiałami; rozwój i wykorzystanie technologii niskoemisyjnych; zapobieganie powstawaniu oraz poprawa efektywności gospodarowania odpadami; promocja nowych wzorców konsumpcji.

Efektem osiągnięcia wspomnianych celów ma być m.in. zmiana struktury wytwarzania energii (chodzi o większe wykorzystanie źródeł odnawialnych i zastosowanie energii jądrowej), przyspieszenie modernizacji sektora energetycznego i innych sektorów przemysłowych, zwłaszcza pod kątem rozwoju infrastruktury, a także poprawa efektywności energetycznej we wszystkich branżach i zwiększenie wsparcia dla działalności innowacyjnej.

Istotnym efektem prowadzonych działań będzie również większe znaczenie prac badawczo-rozwojowych, dzięki stworzeniu systemu prawnego i finansowego, wspierającego transfer najnowocześniejszych rozwiązań technicznych i organizacyjnych z ośrodków naukowych do przedsiębiorstw. Ogromne znaczenie dla osiągnięcia celów programu będzie miała również zmiana świadomości i zachowań społecznych, co powinno skutkować np. efektywnym gospodarowaniem energią, racjonalnym wykorzystywaniem zasobów i zmniejszaniem emisji.

Program ma być finansowany m.in. z: budżetu państwa, Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, Unii Europejskiej i pomocy udzielanej przez państwa członkowskie EFTA.

Program zostanie przygotowany z wykorzystaniem analiz opracowanych w krajowych i zagranicznych ośrodkach naukowych, wskazujących najbardziej efektywne i wspierające rozwój gospodarczy sposoby zmniejszania emisji gazów cieplarnianych i innych substancji.

Prace nad jego przygotowaniem będą koordynować resorty: gospodarki i ochrony środowiska. Będzie on spójny przede wszystkim z dokumentem "Polska 2030", średniookresową strategią rozwoju kraju i 9 strategiami horyzontalnymi, a także innymi programami ważnymi dla rozwoju Polski.

Rada Ministrów przyjęła sprawozdanie z wykonania zobowiązań offsetowych przez zagranicznych dostawców w 2010 roku, przedłożone przez ministra gospodarki.

Sprawozdanie zostało sporządzone na podstawie rocznych sprawozdań przedłożonych przez zagranicznych dostawców.

Według stanu na 31 grudnia 2010 r. zawarto 16 umów offsetowych pomiędzy Skarbem Państwa a dostawcami zagranicznymi. Ich wartość wyniosła ponad 8 mld dol.

Realizacja projektów offsetowych w latach 2001-2010 przyczyniła się m.in. do utrzymania lub zwiększenia zatrudnienia w polskich firmach, które wykonywały zlecenia, zgodnie z zawartymi umowami. Możliwość taką wykorzystały np. Mesko SA, WSK "PZL Rzeszów" SA, EADS-PZL "Warszawa-Okęcie" SA, Instytut Lotnictwa, czy General Motors Europe Polska Sp. z o.o. Gliwice.

Wiele zakładów, zwłaszcza branży obronnej, poprawiło swoją kondycję ekonomiczno-finansową. Umowy offsetowe umożliwiły również transfer technologii, dzięki którym polskie podmioty gospodarcze mogły rozszerzyć swoją ofertę produktową oraz nawiązać relacje handlowe z największymi światowymi producentami uzbrojenia.

Przedsiębiorcy zyskali również nowe rynki zbytu. Przykładem może być umowa WSK "PZL-Rzeszów" SA, gdzie pojawili się nowi kontrahenci, m.in. firmy Sikorsky i Hamilton. Z kolei zobowiązanie realizowane w spółce General Motors Manufacturing Polska Sp. z o.o. w Gliwicach, pozwoliło eksportować produkcję na rynki Azji, gdzie dotychczas spółka nie miała dostępu.

Ważnym elementem, wynikającym z realizacji umów offsetowych przez polski przemysł, było podnoszenie kwalifikacji pracowników. Zdobyta wiedza umożliwiła pełne wykorzystanie pozyskanych technologii oraz stworzyła możliwości dalszego rozwoju firmy i jej załogi, np. Instytut Lotnictwa czy też Instytut Techniczny Wojsk Lotniczych (w ramach umowy z LMC) unowocześnili stanowiska badawcze, co zwiększyło wiarygodność ich ofert usług.

Podczas kontroli przeprowadzonych w 2010 r. nie stwierdzono nieprawidłowości w realizacji zobowiązań offsetowych.

UWAGA: komunikaty publikowane są w serwisie PAP bez wprowadzania przez PAP SA jakichkolwiek zmian w ich treści, w formie dostarczonej przez nadawcę. Nadawca komunikatu ponosi wyłączną i pełną odpowiedzialność za jego treść.(PAP)

kom/ aja/