Co mówi o tobie charakter pisma?
Stawiasz kropkę wysoko nad „i”? Jesteś kreatywny i masz bogatą wyobraźnię. Ale jeśli znajduje się ona po prawej stronie, może oznaczać, że jesteś niecierpliwy i nerwowy.
04.04.2012 | aktual.: 05.04.2012 08:52
Pracodawcy coraz częściej korzystają z konsultacji psychografologa przy rekrutacji. – Wiadomość o tego typu usłudze rozchodzi się na zasadzie poczty pantoflowej, stąd rosnąca ilość zleceń – mówi grafolog, Krzysztof Bartoszyński z Pracowni Badań Kryminalistycznych i Ekspertyzy Dokumentów w Gdańsku. Nie oznacza to jednak, że przy każdej rekrutacji możemy się spodziewać takiego testu. - Najczęściej Ci, którzy rekrutują pracowników na wysokie stanowiska – menadżerów, członków zarządu, chcą mieć niezależną opinię na temat profilu charakterologicznego osoby, która ma dla nich pracować – tłumaczy grafolog. Przyjęcie osoby niekompetentnej może się w tych przypadkach wiązać z dużymi stratami. Nie mówiąc już o kosztach naprawienia ewentualnych pomyłek.
Do Pana Krzysztofa Bartoszyńskiego często zgłaszają się firmy z kapitałem zagranicznym, głównie z krajów Beneluksu: Holandia, Belgia. W tej części Europy stosowanie testów psychografologicznych przy rekrutacji jest znacznie bardziej popularne niż w Polsce. Choć i u nas ta metoda zaczyna się rozpowszechniać. – Czasami zauważam dużą przesadę ze strony pracodawców. Kiedy przy rekrutacji pracownika na stanowiska niskiego szczebla stosuje się tego typu testy. Nie ma takiej potrzeby – przyznaje Krzysztof Bartoszyński. - Na stanowiska wysokiego szczebla, gdzie jest duża odpowiedzialność i potrzeba zarządzania ludźmi, warto jednak sprawdzić interpersonalne predyspozycje pracownika – zauważa. - Przy rekrutacji do zarządu firmy pracodawcy często próbują dopasować osobę podobną charakterologicznie do reszty zespołu, tak, żeby nie odstawała i nie utrudniała współpracy – rozwija myśl grafolog, który wielokrotnie przeprowadzał badania pisma kandydatów przy rekrutacji.
Jak wygląda test psychografologiczny?
– Zazwyczaj pracodawca prosi kandydatów o napisanie listu motywacyjnego odręcznie, oczywiście nie zdradzając, że w dalszym procesie rekrutacji jest planowane badanie psychografologiczne. W ten sposób unika się możliwości manipulacji ze strony pracownika, na przykład charakterem pisma czy też ewentualności napisania tekstu przez kogoś innego. Taki test to jeden z ostatnich etapów rekrutacji, również ze względu na koszty. Kandydaci, którzy przeszli rozmowę i testy kompetencyjne, są poddawani badaniu, po wcześniejszym wyrażeniu zgody. – Pracodawca ma wtedy wgląd w cechy potencjalnego pracownika, których ten, nie ma obowiązku przed nim ujawniać – tłumaczy grafolog. Dla badającego pismo treść jest bez znaczenia. – Pod względem treści wszystkie listy motywacyjne są takie same – mówi Krzysztof Bartoszyński. Dla grafologa obszarem badań i analiz jest warstwa graficzna.
– Zwraca się uwagę na rozplanowanie miejsca na kartce, porządek – mówi Bartoszyński. - Ten porządek jest odzwierciedleniem uporządkowania naszego życia wewnętrznego i umiejętności zorganizowania sobie pracy. Ważna jest również wielkość liter, pochyłość, rozwlekłość. Jednak żadna z tych cech z osobna nie jest w stanie określić osobowości człowieka. Dopiero w zestawieniu wszystkich razem, możemy cokolwiek powiedzieć . Wnioskując coś tylko z jednej literki, można popełnić bardzo duży błąd– tłumaczy grafolog. Dlatego do profesjonalnej analizy potrzebny jest tekst o rozpiętości co najmniej pół strony A4. W procesie badania niezwykle ważny jest podpis – To zewnętrzna reprezentacja naszej osobowości – mówi grafolog. Pismo odzwierciedla nasze prawdziwe cechy. Podpis to, jakimi chcielibyśmy być widziani.
Oceny próbek pism, dokonanych przez grafologa, na kolejnych stronach
*Czy da się oszukać grafologa? * Niektórzy próbują oszukać testy grafologiczne. Krzysztof Bartoszyński wspomina pewną sytuację rekrutacyjną. W grupie osób, które wiedziały, że zostaną poddane badaniu psychografologicznemu, wszyscy na początku pisali bardzo starannie. Ale im większy obszar kartki zapisali, tym bardziej ręka była zmęczona i pismo odzyskiwało swój naturalny charakter. To pismo, które znalazło się na samym końcu kartki, było najbardziej interesujące dla grafologów pod kątem badania. Niezwykle ważne jest również to, w jakich warunkach piszemy, na jakim podłożu, gdyż może to powodować pewne zniekształcenia w odczycie naszego pisma. Również choroba, wpływ środków przeciwbólowych czy odurzających wpływają na zmianę jego charakteru. Tego typu informacje nie zawsze są dostępne grafologom. Tekst pisany piórem nie jest również jednoznacznym źródłem analizy. – Pióro jest takim narzędziem, które wymusza na nas określony styl pisania, bardziej się staramy, dlatego wtedy nasz charakter pisma nie jest do
końca naturalny – mówi Bartoszyński.
Czy takie metody rekrutacji dają miarodajne efekty?
- Kiedyś pomagałem w selekcji pracowników na stanowisko kierownika projektu w dużej firmie budowlanej – wspomina grafolog. - Było trzech kandydatów, którzy przeszli pomyślnie wcześniejsze etapy. Spośród nich wytypowałem osobę o najbrzydszym piśmie, bo właśnie ona najlepiej wpisywała się w profil kandydat: posiadała zdolności przywódcze, umysł ścisły, potrafiła pracować w grupie. Po roku od zdarzenia szef firmy zadzwonił do mnie z podziękowaniami, że pomogłem mu wybrać właściwą osobę, która rozwija się w strukturze firmy. Byłem mile zaskoczony. Brzydki charakter pisma był wynikiem przemęczenia potencjalnego pracownika, a nie braku kompetencji, bo nie zawsze o naszych zdolnościach do określonej pracy mówi to, czy piszemy ładnie czy brzydko - tłumaczy grafolog.
Jakie koszty ponosi dodatkowo pracodawca, wprowadzając analizę grafologiczną w procesie rekrutacji?
– Od 220 zł do 700 zł za każdą analizę, w zależności od tego, jak bardzo szczegółowa ma być – tłumaczy Bartoszyńki.
Jakie kwalifikacje musi posiadać człowiek wykonujący zawód grafologa?
W internecie można znaleźć dwudniowe czy nawet kilkugodzinne kursy w tej dziedzinie. – Po takim kursie nikt nie zostanie grafologiem – mówi Krzysztof Bartoszyński. - Tu trzeba wielu lat nauki, praktyki, a przede wszystkim znajomości tomów literatury, zwłaszcza tej obcojęzycznej. Większość dobrych podręczników do grafologii jest napisana w języku niemieckim, francuskim czy włoskim. Trzeba też znaleźć dobrego mentora, osobę która od wielu lat zajmuje się tą dziedziną i wprowadzi nowicjusza w tajniki zawodu. W Polsce jest około dziesięciu takich osób. Z cech osobowości bardzo ważna w tym zawodzie jest cierpliwość, zdolności interdyscyplinarne i działanie nieszablonowe – zauważa.
British Psychological Society odrzuca grafologię jako naukę. Krzysztof Bartoszyński zauważa jednak , w tym roku powinna ukazać się w Polsce praca doktorska, udowadniająca zgodność wyników analizy grafologicznej z testami ściśle psychologicznymi. Wynika z niej, że poważna analiza grafologiczna może mieć zastosowanie testu psychologicznego. - Włączenie grafologa w proces rekrutacyjny to korzyść zarówno dla kandydata jak i pracodawcy – mówi Edyta Krzyżanowska z Partner Biznesowy HR. - Możemy dowiedzieć się z o sobie nowych rzeczy, bądź potwierdzić te, których byliśmy już świadomi. Firma natomiast zwiększa swoje szanse na dobór osoby najlepiej wpasowującej się w wymagania danego stanowiska. Oczywiście opinia grafologa nie jest jedyną wytyczną do wyboru kandydata. Test grafologiczny występuje jako jeden z końcowych etapów rekrutacji – komentuje Edyta Krzyżanowska.
Michalina Domoń/AS
Oceny próbek pism, dokonanych przez grafologa, na kolejnych stronach
Autor rękopisu posiada temperament introwertyka, jest niezależny i opanowany w myśleniu oraz działaniu, a także ceni sobie własną prywatność.
Grafizm znaków pisarskich, ich pochylenie oraz topografia tekstu, świadczą o tym, że nie jest to osoba „przebojowa" i dynamiczna, nie lubi znajdować się w centrum uwagi, ani „wychylać się na zewnątrz.". Jest osobą twórczą, posiada zdolności organizacyjne i umiejętność skupiania się na szczegółach, co sprawia, że jest bardzo skuteczna w działaniu. Jej reakcje są rozważne i ostrożne, umie panować nad swoimi uczuciami. Jest obiektywna. Cechy te sprawiają, że sytuacjach kryzysowych umie zachować zimną krew i podjąć właściwą decyzję.
Autor tekstu czasami może wydawać się oschły i skryty, jest to spowodowane pragnieniem zachowania pewnej, prywatnej przestrzeni zarezerwowanej tylko dla siebie i najbliższych mu osób.
Chciałby także być postrzegany jako osoba trochę tajemnicza, bądź inna niż jest w rzeczywistości.
W życiu prywatnym prawie zawsze jest ekstrawagancki, nie lubi podążać za modami i naśladować tłum. Ma dobrą pamięć, ale nowe informacje przyswaja sobie powoli we własnym tempie. Jest osobą poważną. Nie lubi pochopnych decyzji, zawsze potrzebuje trochę czasu do namysłu, kiedy już podejmie decyzję, umie twardo jej bronić.
W dyskusji odwołuje się raczej do zdrowego rozsądku niż do uczuć. Jest człowiekiem interesownym. Na zmiany reaguje z wyrozumieniem, ale potrzebuje czasu by się do nich przyzwyczaić.
Podsumowanie
Autor rękopisu to człowiek rozsądny o ustalonym precyzyjnym działaniu. Jego pracę cechuje porządek i spokój. Można na nim polegać, powierzając realizacje nawet skomplikowanych projektów. Może mieć trudności z odnalezieniem się w większej grupie pracowników. Najlepiej sprawdzi się pracując na samodzielnym stanowisku. Wydawanie poleceń nie jest jego najmocniejszą stroną.
Autor rękopisu to człowiek o osobowości dość złożonej. Można dopatrzyć się tu dwóch jego „twarzy". Na zewnątrz, publicznie, a zwłaszcza na początku znajomości jest osobą powściągliwą, ostrożną, ale nie pozbawianą uroku osobistego, natomiast prywatnie, (wewnętrznie) jest dość nerwowy, pobudliwy, być może impulsywny. Przy dłuższej znajomości daje się poznać jako człowiek bezpośredni, któremu ciężko uznać jakiś autorytet. Czasem może go również cechować obojętność lub brak szacunku.
Osoba ta, żyje w dużym napięciu nerwowym wynikającym z różnych reakcji emocjonalnych, co sprawia, że czuje nieustanną potrzebę zaznaczania swojej obecności w słowach, czynach i planach. Ma dużo energii i zapału, ale najczęściej brak jej jasno wytyczonych celów, uporządkowania myśli i płynności w działaniu.
Częste zmiany nastrojów, barak wewnętrznej równowagi oraz nieumiejętność wyrażania prawdziwych uczuć sprawia, że człowiek ten, tak naprawdę nie jest pewien czego chce dokonać w życiu i jaka jest jego rola. Mimo, że posiada duży potencjał energii i pomysłów może mieć problemy z realizacją większych projektów samodzielnie, ze względu na swą niecierpliwość i chaos myślowy.
Autorowi tekstu bardzo zależy na dobrym wizerunku własnej osoby. Pragnie by go podziwiano i uważano za kogoś ważnego. Możliwe, że chciałby odegrać jakąś ważną rolę w życiu społecznym, choć tak naprawdę obawia się uczynić krok do przodu i idących za tym przemian. Woli trzymać się raczej tego, co już poznane i bezpieczne.
Jest osobą niezależną, egocentryczną, którą trudno zrozumieć i dojść z nią do porozumienia. Człowiek ten potrafi jednak być bardzo towarzyski, ale jego nieufność sprawia, że długo trzyma dystans emocjonalny.
Podsumowanie
Autor tekstu to osoba mająca duże mniemanie o sobie i ambicje bycia kimś ważnym i wpływowym. Często demonstruje dumę i poczucie własnej wartości skrzętnie maskując słabsze cechy swojego niestabilnego charakteru. Posiada także dużą energię życiową, jednak bark harmonii wewnętrznej i problemy emocjonalne mogą powodować, że ciężko mu będzie realizować swoje plany i ambicje.
Bardzo zależy mu na byciu kimś wyjątkowym, chce się wyróżniać i często może być w ten sposób odczytywany na zewnątrz.
Raczej nie nadaje się na stanowisko, na którym wymaga się od niego podejmowania decyzji i realizacji skomplikowanych, złożonych zadań wymagających cierpliwości i opanowania.
Autor tekstu jest osobą pewną siebie, posiadającą niezależny charakter i silną wolę. Grafizm znaków pisarskich, ich pochylenie oraz topografia tekstu świadczą o tym, że jest to osoba otwarta, ekspansywna, lubiąca być liderem, pokazując to czasami w sposób ekstrawagancki i przesadny. Typ pisma świadczy o wysoko rozwiniętych uzdolnieniach technicznych.
Jest osobą dynamiczną, optymistyczną i zdecydowaną w działaniu. Jest otwarta na ludzi i gotowa do współpracy. Autor tekstu myśli i działa dość szybko, ale przy współpracy z innymi umie, tak dostosować swój przekaz, by inni go zrozumieli. Posiada szeroki gest, jak również rozeznanie w życiu. Jest egocentrykiem, ale pragnie być czytelny i zrozumiany przez innych. Generalne, jest to osoba posiadająca uporządkowany umysł, praktyczna, nastawiona na codzienność, „nie buja w obłokach", ale jej przeżycia i uczucia są bardzo intensywne, więc czasami może pojawić się jakaś nieprzewidziana reakcja lub zmienność nastrojów.
Dobrze umie dostosować się do zaistniałych zmian. W życiu publicznym pragnie wpływać na szerokie audytorium i być może chciałaby odegrać jakąś ważną rolę na tym polu.
Podsumowanie
Mamy do czynienia z osobą dynamiczną, lubiącą kontakt z ludźmi. Potrafiącą odnaleźć się i przewodzić dużej grupie osób. Osoba ta czasami skłonna jest do skupiania się na relacjach międzyludzkich zamiast na wykonywaniu zadań. Znajomość konwenansów oraz sposób bycia pozwala mu często nadrobić brak merytorycznego przygotowania.
