Handel częściami bez uproszczeń

Powoduje to, że wielu podatników nie może korzystać z nowych rozwiązań. Wciąż muszą rejestrować się w Polsce dla celów VAT i rozliczać co do zasady dwie transakcje: wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (WNT) i ich dostawę.

Uproszczenia dla transakcji prowadzonych za pośrednictwem magazynów konsygnacyjnych to jedna ze sztandarowych postulowanych przez przedsiębiorców zmian wprowadzonych przez ostatnią nowelizację ustawy o VAT. Chodzi o znajdujące się w Polsce składy towarów przekazywanych odbiorcom przez zagranicznych dostawców. W magazynie są zapasy części i komponentów, a odbiorca może z nich korzystać na potrzeby swojego przedsiębiorstwa. Takie rozwiązanie najczęściej stosuje się w branży motoryzacyjnej, AGD oraz przemyśle farmaceutycznym. Do 1 grudnia 2008 r. polskie przepisy nie przewidywały żadnych ułatwień w rozliczeniach transakcji w magazynach. Zagraniczne firmy wolały je w związku z tym lokować w innych państwach. Wprowadzając towary do Polski, musiały bowiem z reguły najpierw zarejestrować się dla celów VAT, rozliczyć WNT, a potem – przy pobraniu części ze składu – wykazać dostawę towarów.

Po nowelizacji miało być prościej. Zagraniczna firma wprowadzająca towary do magazynu nie musi rejestrować się w Polsce ani rozliczać tutaj podatku. Polski odbiorca po pobraniu części ze składu wykazuje tylko WNT. Czy więc cel zmian został osiągnięty?

_ Częściowo tak, niestety, ustawodawca nie wykorzystał w pełni szansy na ułatwienie rozliczenia _ – mówi Paweł Selera, konsultant we wrocławskim biurze kancelarii MDDP. _ Nowe przepisy mają pewne mankamenty. Najpoważniejszym jest to, że podatnik pobierający towary z magazynu może je przeznaczyć wyłącznie do działalności produkcyjnej lub usługowej. Uproszczenia można więc zastosować tylko wtedy, gdy odbiorcą jest np. producent samochodów lub firma, która je naprawia albo montuje w nich części. Nie są możliwe, jeśli skład prowadzi podatnik zajmujący się działalnością handlową. Uproszczona procedura nie może więc być stosowana przez centra dystrybucyjne. _

Są też inne warunki. Jeszcze przed dostarczeniem pierwszej partii towarów trzeba zawiadomić urząd o zamiarze prowadzenia magazynu. Poza tym prowadzący skład musi założyć ewidencję, która zawiera m.in. dane identyfikacyjne towarów.

_ Przepisy nie określają, jak szczegółowe muszą być te informacje _– wyjaśnia Paweł Selera. _ Wydaje się, że wolno tu zastosować pewne uproszczenia, np. dla towarów oznaczonych tylko co do gatunku. Można przyjąć, że w pierwszej kolejności pobierane są te najwcześniej wprowadzone. To ważne – jeśli bowiem są przechowywane w magazynie dłużej niż 24 miesiące, prowadzący musi wykazać WNT _.

| opinia Marek Wojda, doradca podatkowy w kancelarii Baker & McKenzie Niestety, przepisy o magazynach konsygnacyjnych nie spełniają pokładanych w nich nadziei. Przede wszystkim dlatego, że nie można stosować uproszczeń dla towarów do działalności handlowej. Szkoda, gdyż sprzyjałoby to powstawaniu w Polsce różnych centrów dystrybucyjnych. Są też inne ograniczenia. Magazynem konsygnacyjnym może być wyłącznie miejsce będące własnością podatnika, który nabywa składowane w nim towary (lub przez niego wynajmowane albo dzierżawione). Nie jest więc możliwe korzystanie z magazynów prowadzonych usługowo przez inne podmioty (np. przez operatorów logistycznych). |
| --- |

Przemysław Wojtasik
Rzeczpospolita