Według wicepremiera Gosiewskiego, szefa zespołu ds. nadzoru nad ubezpieczeniami społecznymi, istnieje "istotne" uzasadnienie dla emerytur małżeńskich, ponieważ - jak podkreślił - dotyczą one m.in. rodzin, w których mężczyzna pracuje, a kobieta zajmuje się wychowaniem dzieci. Z drugiej jednak strony - jak zaznaczył - takie rozwiązanie "bardzo drogo kosztowałoby obywateli".
Wiceminister pracy i polityki społecznej Romuald Poliński w przesłanym PAP komunikacie zaznaczył, że w sprawie związanej z zabezpieczeniem współmałżonka możliwe są dwa rozwiązania: indywidualna emerytura z gwarantowanym (5 lub 10- letnim okresem wypłat) i emerytura małżeńska oraz dziedziczenie kapitału przekazanego z OFE do zakładu emerytalnego.
Emerytura z gwarantowanym okresem wypłat oznacza, że w przypadku śmierci osoby pobierającej tę emeryturę przed upływem okresu gwarantowanego (5 czy 10 lat) jest ona płatna osobie wskazanej przez emeryta do końca okresu gwarantowanego.
Wiceminister Poliński zaznaczył, że dobrą stroną emerytury małżeńskiej jest zabezpieczenie współmałżonka. Wśród negatywnych stron tej emerytury wymienił: niższe świadczenia w stosunku do emerytury indywidualnej. Ponadto - jak napisał - emerytura ta jest skomplikowana w obsłudze, nieprzejrzysta dla emerytów i obniża ogólny poziom emerytur kapitałowych.
Wprowadzenie takich emerytur - jak napisał wiceminister - oznaczałoby konieczność utrzymania dodatkowych rezerw, co powiększa koszty systemu wypłaty z II filara i może stworzyć konieczność dopłat z budżetu państwa do emerytur, które okażą się niższe od najniższej emerytury gwarantowanej przez państwo.
Zdaniem wiceministra "oprócz emerytury małżeńskiej rozwiązaniem zabezpieczającym małżonka może być dzielenie się zgromadzonym w OFE kapitałem przed jego przekazaniem do zakładu emerytalnego wypłacającego emerytury kapitałowe".
