Koniec wolnoamerykanki ratingowej

Agencje ratingowe to podmioty rynku finansowego ferujące wyroki w obszarze ryzyka niewypłacalności dłużnika. Ich ocena może dotyczyć zarówno instrumentu dłużnego, jak i podmiotu, który się zadłuża.

Ratingi mają kluczowe znaczenie z punktu widzenia nadzoru nad bankami. Wynika to z dyrektywy CRD. Dyrektywa określa sposób ustalania wysokości kapitału, jaki bank lub firma inwestycyjna powinna posiadać, aby się bezpiecznie rozwijać. Dokonując oceny ryzyka poszczególnych składników majątku banku, dopuszczono możliwość stosowania ratingów.

Rzecz w tym, że choć można stosować ratingi do określania wymogów kapitałowych banku, to nie poddano żadnym regulacjom ani podmiotów wydających ratingi, ani procedur sporządzania oceny ryzyka związanego z inwestycją w oceniane papiery dłużne.
To niedopatrzenie spowodowało, że agencje ratingowe za pieniądze dłużników sporządzały ratingi, które wierzycieli na całym świecie wprowadziły w błąd!

Teraz ma się to zmienić, o czym zaświadcza rozporządzenie Parlamentu i Rady z dnia 7 grudnia 2009 r. w sprawie agencji ratingowych.

Agencje ratingowe będą pierwszym segmentem rynku finansowego nadzorowanym na poziomie europejskim. Ma się tym zająć zaczynająca w przyszłym roku pracę nowa europejską agencja odpowiedzialna za nadzór nad rynkiem kapitałowych (ESMA). Agencja będzie udzielać licencji na prowadzenie działalności ratingowej, monitorować zgodność ich funkcjonowania z przepisami prawa oraz nakładać sankcje nadzorcze.

Szczegóły techniczne tego nadzoru określi grupa robocza pod przewodnictwem polskiego nadzoru. To ważne, bo standardy w obszarze nadzorowania agencji ratingowych będą punktem wyjścia dla określania ram nadzorczych dla kolejnych obszarów rynku finansowego obejmowanych pieczą nadzoru europejskiego.

Adam Płociński
dyrektor zarządzający pionem międzysektorowym Komisji Nadzoru Finansowego (KNF)