22.02. Warszawa - Wydział Informacji Ministerstwa Sprawiedliwości informuje:
W odpowiedzi na artykuł pt. "Sędziowie znaleźli sojusznika w rządzie", opublikowanego na łamach "Rzeczpospolitej" (19 lutego 2010 r., str. C1), autorstwa red. Tomasza Pietrygi, uprzejmie wyjaśniamy:
W trakcie uzgodnień międzyresortowych do projektu ustawy o zmianie ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych oraz niektórych innych ustaw - zgodnie z informacją zawartą w przytoczonej publikacji - uwagi zgłosili m.in. Minister Michał Boni - Członek Rady Ministrów oraz Wiceprezes Rządowego Centrum Legislacji. Wśród uwag podniesiono m.in. kwestię opracowania nowego projektu ustawy dotyczącego ustroju sądów powszechnych.
Jednakże stanowisko Ministerstwa Sprawiedliwości, dotyczące tej kwestii i odpowiadające na zgłoszone uwagi, zostało zaprezentowane podczas konferencji uzgodnieniowej, która odbyła się 10 lutego 2010 r. Obecny na konferencji przedstawiciel zespołu Ministra Michała Boniego przyjął wyjaśnienia dotyczące przedmiotowej materii i nie podtrzymał zgłoszonych uwag w tym względzie. Ponadto mimo, że przedstawiciel Rządowego Centrum Legislacji nie uczestniczył w konferencji uzgodnieniowej, RCL przyjął wyjaśnienia zawarte w zestawieniu uwag do projektu.
W zestawieniu uwag do projektu ustawy, przygotowanym dla potrzeb konferencji uzgodnieniowej, wskazano stanowisko Ministra Sprawiedliwości w przedmiotowej kwestii. Zauważono, że "§ 84 załącznika do rozporządzenia z dnia 20 czerwca 2002 r. w sprawie "Zasad techniki prawodawczej" ma na celu zapobieganie przypadkom, w których akt normatywny, na skutek nowelizacji, staje się nieczytelny i nieprzejrzysty, a w konsekwencji utrudnione jest jego stosowanie. Wydaje się, że wykładnia tego przepisu powinna przede wszystkim uwzględniać powyższy cel, nie zaś opierać się wyłącznie na analizie językowej, tym bardziej, że sformułowania w nim zawarte nie są jednoznaczne i mają charakter ocenny. Jak wskazują autorzy komentarza do powołanego na wstępie rozporządzenia J. Warylewski (red.), T. Bąkowski, P. Bielski, K. Kaszubowski, M. Kokoszczyński, J. Stelina, G. Wierczyński, (Dom Wydawniczy ABC, 2003), ťdwie przesłanki formalne (liczne zmiany i wielokrotność nowelizacji) mogą, lecz nie muszą, prowadzić do nieczytelności aktu
prawnego. Zresztą nie bardzo wiadomo, co dokładnie znaczą zwroty liczne zmiany i wielokrotne nowelizacje. Z całą pewnością ocena należy tu do legislatorów opracowujących projekt nowelizacji. Należy tu zauważyć, że zamiast opracowania projektu nowej ustawy można poprzestać na ujednoliceniu ustawy nowelizowanej (). Uchwalenie nowej ustawy sugeruje bowiem, iż ustawodawcy mogło chodzić o nowe, w domyśle całkowicie odmienne, ukształtowanie określonej sfery stosunków społecznych. Jak wiadomo, takie domysły nie pozostają bez wpływu na wykładnię przepisówŤ.Przyjmując powyższy pogląd należy stwierdzić, że opracowanie projektu nowej ustawy w miejsce nowelizacji dotychczasowej byłoby zabiegiem zbędnym, skoro projekt nie ma na celu nowego ukształtowania ustroju sądów powszechnych, a nadto znacząco przedłużyłoby proces legislacyjny zważywszy, że dyskusji i uzgodnieniom podlegałyby wówczas także regulacje, które nie budzą wątpliwości i nie powinny ulegać zmianom w stosunku do obowiązującego stanu prawnego".
Przypomnijmy, powyższe stanowisko zostało zaprezentowane 10 lutego 2010 r. podczas konferencji uzgodnieniowej, która odbyła się w Ministerstwie Sprawiedliwości. Obecny na konferencji przedstawiciel zespołu Ministra Michała Boniego przyjął wyjaśnienia dotyczące przedmiotowej materii i nie podtrzymał zgłoszonych uwag w tym względzie. Ponadto mimo, że przedstawiciel Rządowego Centrum Legislacji nie uczestniczył w konferencji uzgodnieniowej, RCL przyjął wyjaśnienia zawarte w zestawieniu uwag do projektu.
UWAGA: Komunikaty publikowane są w serwisie PAP bez wprowadzania przez PAP SA jakichkolwiek zmian w ich treści, w formie dostarczonej przez nadawcę. Nadawca komunikatu ponosi wyłączną i pełną odpowiedzialność za jego treść.(PAP)
kom/ kno/
