Jak wynika z danych zebranych przez gazetę, na Politechnice Krakowskiej z pierwszego roku zrezygnowało dwa razy więcej studentów niż trzy lata temu. Na Uniwersytecie Ekonomicznym w Katowicach, tych, którzy sami odeszli było o połowę więcej, zaś na UJ "uciekających" studentów przybyło o jedną czwartą. To nie wszystkie uczelnie, na których widoczne jest to zjawisko.
Skąd te rezygnacje?
Jednym z najczęstszych powodów jest rozczarowanie programem kierunku i brak pomysłu na siebie. Częściowo jest to także wina szkół wyższych, które zachęcone faktem, że dostają dopłaty za każdego studenta, przyjmują każdego chętnego.
- Ludzie przychodzą na studia i widzą, że nic konkretnego z tego nie wynika. Mało kto odpowiada sobie na pytanie: po co tu jestem i co chcę z tym dalej zrobić - komentuje dla "DGP" Krzysztof Wielecki, socjolog młodzieży z Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego.
Nie tylko z nudów
Jednak rozczarowanie programem, to niejedyny powód rezygnacji. Często zdarza się tak, że młodym maturzystom zabrakło kilku punktów do podjęcia edukacji na wymarzonym kierunku na konkretnej uczelni. Dlatego albo podejmują naukę na tym samym kierunku w innym mieście i po roku się przenoszą, albo podejmują studia tymczasowe jednocześnie poprawiając wyniki matur.
Jednym z poważniejszych argumentów za takim podejściem jest kwestia ubezpieczenia w NFZ. Każdy student ma zapewnione ubezpieczenie zdrowotne do 26. roku życia. Każdy, kto traci prawo do ubezpieczenia powinien sam zgłosić się do funduszu i opłacić składkę. We wrześniu tego roku wynosiła ona 354,95 zł. Jeśli przerwa w ubezpieczeniu była dłuższa niż trzy miesiące, to trzeba ponieść dodatkowy koszt. Dlatego wielu zapisuje się na studia niekoniecznie dbając potem o wyniki.
Oczywiście w grę wchodzą jeszcze zniżki na komunikację miejską, pociągi czy do instytucji kultury.
