OECD: Polska powinna ułatwić dłuższą aktywność zawodową osób starszych (aktl.)

27.03. Warszawa (PAP) - Wspieranie oraz promowanie dłuższej aktywności kobiet oraz osób starszych, lepsza profilaktyka zdrowotna i ujednolicenie ochrony zatrudnienia we wszystkich grupach wiekowych - to rekomendacje OECD dla wydłużenia aktywności zawodowej Polaków.

"Polska potrzebuje dalszych reform mających na celu zachęcanie do dłuższej aktywności zawodowej. Pracodawcy powinni podejmować kolejne kroki, aby polepszyć warunki pracy osób starszych i zmniejszyć znaczną różnicę w poziomie zatrudnienia kobiet i mężczyzn" - powiedział w piątek dyrektor ds. zatrudnienia, pracy i spraw społecznych Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD), Stefano Scarpetta, prezentując raport "Lepsza praca wraz z wiekiem w Polsce".

Jego zdaniem, do 2050 r. w Polsce potroi się liczba osób w wieku powyżej 60 lat, co stanowi poważny problem demograficzny, któremu musimy stawić czoła i to już w perspektywie krótkoterminowej. "Niezbędne jest wprowadzenie odpowiednich reform poprzedzonych refleksją na temat, co zrobić, aby ludzie w wieku powyżej 50 lat chcieli i mogli dłużej pracować, oraz aby pracodawcy chcieli ich zatrudniać" - powiedział Scarpetta.

Raport w pierwszej kolejności wskazuje niekorzystne zjawiska na polskim rynku pracy. Wśród nich, znalazły się m.in. stosunkowo wczesny wiek wycofywania się Polaków z rynku pracy, duże rozbieżności w poziomie zatrudnienia ze względu na płeć, wiek i wykształcenie, system emerytalny, który nie zachęca do wydłużenia okresu składkowego oraz nadal umożliwia wielu grupom odchodzenie na nią wcześniej.

Pierwsza rekomendacja OECD dotyczy wspierania większej niż do tej pory liczby kobiet do wydłużenia czasu ich aktywności zawodowej. Jak argumentują autorzy raportu, kluczem do osiągnięcia tego celu jest tworzenie nowoczesnych placówek opiekuńczych, które zwolniłyby je z części obowiązków rodzinnych np. opieki nad wnuczkami. Postuluje się w tej kwestii przesunięcie części budżetu przeznaczonego na długoterminowe urlopy macierzyńskie i wychowawcze właśnie na sieć placówek opieki nad dziećmi.

Po drugie, OECD rekomenduje nakierowanie szkoleń osób starszych na zatrudnienie. Programy takich szkoleń powinny być, zdaniem organizacji, dostosowane do potrzeb lokalnych oraz uznawać kwalifikacje zawodowe zdobyte poza systemem formalnej edukacji. "Widać przepaść między kwalifikacjami i umiejętnościami młodszych i starszych pracowników. Powinny zostać podjęte działania zwiększające kwalifikacje starszych osób, aby mogły dłużej pozostać na rynku" - zauważył Scarpetta.

Opieka zdrowotna dla pracowników powinna się koncentrować na profilaktyce - to trzecia rekomendacja. Priorytetem powinna być poprawa stanu zdrowia, szczególnie wśród starszych mężczyzn, oraz wspieranie zatrudnionych w szybkim powrocie do pracy po chorobie. Inne szczegółowe zalecenia dotyczą szybszego wykrywania zagrożeń zdrowotnych i skrócenia kolejek w służbie zdrowia, a przez to skrócenie czasu, w którym pracownicy pozostają poza pracą.

"Polacy mają więcej problemów ze zdrowiem niż przeciętni Europejczycy, co utrudnia im pracę w starszym wieku. Trzeba dostarczyć im większe wsparcie w rozwiązywaniu takich problemów. Istnieją problemy, które bez przeszkód można łączyć z pracą zawodową. Wystarczy dostosować środowisko pracy do dolegliwości, aby osoba starsza mogła pracować nad konkretnym zadaniem, w którym mu ona nie przeszkadza" - stwierdził przedstawiciel OECD.

Po czwarte, w Polsce powinna zostać przeprowadzana systematyczna i szczegółowa analiza działań Publicznych Służb Zatrudnienia w dziedzinie zatrudniania osób starszych. Zdobyta w ten sposób wiedza, miałaby zostać wykorzystana na szczeblu centralnym do tworzenia skuteczniejszych programów aktywizacji zawodowej osób starszych. Jednak za podstawę do dalszych działań raport uznaje uproszczenie procedur i zmniejszenie biurokracji, aby ułatwić działania urzędów pracy.

Stefano Scarpetta wymieniał również inne rekomendacje, takie jak wprowadzeniem elastycznych rozwiązań, które pozwoliłyby i zachęcały również emerytów do pracy; zaostrzenie kryteriów przyznawania rent inwalidzkich, aby otrzymywali je naprawdę niezdolni, a pozostali korzystali z elastycznych form zatrudnienia; wspieranie osób na zasiłkach do powrotu na rynek, zniesienie barier zatrudnienia po stronie pracodawców.