Orkiestra wciąż gra, ale Titanic już tonie

.

Żyjąc złudzeniami za nic mieli pojawiające się zewsząd kolejne sygnały hamowania wzrostu gospodarczego. Zamiast zaniepokojenia pojawiły się nadzieje na dalsze luzowanie polityki pieniężnej.

Główne europejskie indeksy kontynuowały w poniedziałek silne wzrosty z piątku, kiedy to euforycznie zareagowały na decyzje przywódców strefy euro dopuszczające możliwość interwencji funduszy ratunkowych na rynku długu i bezpośrednie dokapitalizowanie banków. Niemiecki DAX zyskał 1,24% i zamknął dzień na poziomie 6496,1 pkt. To najwyższy poziom od pierwszej połowy maja br. Francuski CAC40 po wzroście o 1,36% zakończył dzień na poziomie 3240,2 pkt. Ostatni raz tak wysoko indeks ten kończył notowania w kwietniu br. Na plusach notowania zamknęły też amerykańskie indeksy pomimo, że w pierwszej fazie handlu cześć inwestorów chciała realizować zyski. Indeks S&P500 wzrósł o 0,25%, po tym jak w piątek zyskał 2,49%. Technologiczny Nasdaq Composite wzrósł o 0,55% wobec wzrostu o 3% w piątek.

Europejskie i amerykańskie parkiety, a w ślad za nimi również giełdy w Azji, ruszył do góry pomimo pojawiających się wątpliwości co do wyników europejskiego szczytu i nowych niepokojących sygnałów płynących z globalnej gospodarki. Rząd Finlandii poinformował wczoraj, że kraj ten zablokuje możliwość zakupów obligacji na rynku wtórnym. Podobne zablokowanie takiej decyzji możliwe jest też ze strony Holandii. To o tyle istotne, że decyzja o interwencjach na rynku długu wymaga jednomyślnej decyzji strefy euro. Niepokoić może też to, że samo wdrożenie postanowień ostatniego europejskiego szczytu, może zająć nawet rok. Innym negatywem jaki pojawił się w poniedziałek, tyle że o dużo większym znaczeniu, są fatalne dane makroekonomiczne. O ile rynki mogły już oswoić się z kilkuletnimi minimami indeksów PMI obrazującymi kondycję europejskiego sektora przemysłowego, to już odczyt podobnych danych dla USA powinien wywołać szok. W czerwcu indeks ISM dla przemysłu USA nieoczekiwanie spadł aż do 49,7 pkt. z 53,5 pkt.
miesiąc wcześniej. To pierwszy od lipca 2009 roku przypadek, gdy indeks ten notuje odczyt poniżej granicznego poziomu 50 pkt., jaki oddziela rozwój od recesji.

Równie niepokojącą wymowę ma obliczany przez JPMorgan indeks PMI dla światowego przemysłu, będący kompilacją 20 indeksów PMI z różnych regionów świata. W czerwcu spadł on do 48,9 pkt. z 50,6 pkt. i był najniżej od 3 lat.

Opublikowane wczoraj fatalne dane zostały zignorowane, tak jak w ostatnich 5 tygodniach zostało zignorowane wiele równie niepokojących danych. Wychodząc z założenia, że im gorzej tym lepiej, rynki żyją teraz w przekonaniu, że słabe dane zwiększają prawdopodobieństwo dalszego luzowania polityki pieniężnej przez banki centralne. Teza ta dość szybko, bo już w najbliższy czwartek, zostanie zweryfikowana. Wówczas na posiedzeniu zbiera się Europejski Bank Centralny. Rynek prognozuje, że bank obniży stopy procentowe o 25 punktów bazowych do rekordowo niskiego poziomu 0,75%. Liczy też na coś więcej. Na inne działania wspierające wzrost gospodarczy lub zmierzające do stabilizacji sytuacji w strefie euro. Te nadzieje, podobnie jak wczoraj nadzieje na wsparcie amerykańskiej gospodarki ze strony Fedu, powinny podtrzymać dobre nastroje do czwartku.

*EURUSD, W1 *– w dalszym ciągu nie ma pewności, czy fala czwarta już się zakończyła, czy może jeszcze nie. Nie mniej jednak nawet jak się nie zakończyła, to jest bliska zakończenia. Tym samym dużymi krokami zbliża się większy spadek euro w relacji do dolara, jaki powinien mieć miejsce w ramach piątej fali. Pierwszym celem dla podaży jest czerwcowy dołek na 1,2288.

OIL, W1 – wzrostowa korekta, podsycana m.in. obawami o możliwość zablokowania przez Iran transportu ropy przez Cieśninę Ormuz, wywindowała cenę baryłki Brent w okolice strefy oporu 99,00-102,50 USD. Ilość wygenerowanych w ostatnich tygodniach średnio- i długoterminowych sygnałów zmiany trendu na spadkowy (m.in. podwójny szczyt) powoduje, że podaż powinna wybronić tę barierę.

USDPLN, D1 – okolice 3,32 zł w dalszym ciągu stanowią kluczowe wsparcie na wykresie dziennym, którego przełamanie otworzy drogę do kolejnego wsparcia 3,2329 zł. Mając na uwadze jak ważną barierą jest 3,23 zł, jego przebicie może skutkować gwałtownym umocnieniem polskiej waluty. Najbliższym oporem jest połowa długiej dziennej świecy z piątku czyli 3,3854 zł.

Marcin R. Kiepas
X-Trade Brokers Dom Maklerski S.A.