Po 20. jesteś matołem, po 50. stajesz się guru biznesu

Ważna wiadomość dla ciebie – nie tylko przed rozmową kwalifikacyjną. To, jak cię widzą pracodawcy, mniej zależy od twego wykształcenia, kwalifikacji i doświadczeń niż od metryki. Innymi słowy: biznesmeni i menedżerowie przypisują ci cechy, które najbardziej pasują do ludzi z twojej półki wiekowej.

W szufladce wieku

Sprawę dokładnie zbadał i opisał w książce „Modele karier. Przewidywanie kolejnego kroku” dr Marek Suchar, socjolog i prezes firmy rekrutacyjnej IPK. Z jego analiz wynika, że oczekiwania pracodawców są bardzo schematyczne. Szufladkują oni ludzi na podstawie daty urodzenia. Zaś najpopularniejszy podział kandydatów jest taki:

• osoby na dorobku, którzy zbierają doświadczenie zawodowe – wiek do 25 lat,
• ludzie polegający w pracy bardziej na swoich talentach niż na procedurach czy normach – wiek 25-28 lat,
• tworzący indywidualną kombinację procedur, systemów oraz własnej wiedzy i umiejętności – wiek 29-34 lata,
• specjalizujący się w swojej dziedzinie, najczęściej z doświadczeniem menedżerskim – wiek 35-40 lat,
• znający się nie tylko na pracy, ale i na branży, legitymujący się wiedzą na poziomie eksperckim – wiek 41-49 lat,
• wykorzystujący mądrość życiową i widzący związki między zjawiskami – wiek powyżej 50 lat.

Na przekór metryce

Co może zrobić młody człowiek, któremu nie wystarcza rola „przynieś, podaj, pozamiataj”, ale chce zrobić szybką karierę?

- Aby pokazać, że jest się ponad wiek dojrzałym, trzeba zwyciężać w prestiżowych konkursach, uczestniczyć w spektakularnych projektach, mieć przyjaciół wśród wyższej kadry kierowniczej. Dla wybitnie zdolnych, ambitnych, dynamicznych stanowiska eksperckie – czy nawet menedżerskie – są na wyciągnięcie ręki – wskazuje dr Suchar.

Rada dla starszych kandydatów?

- Dojrzały wiek może być atutem na rozmowie kwalifikacyjnej. Jeśli jednak okaże się później, że metryka nie idzie w parze z odpowiedzialnością, pracownik-senior szybko straci fory u szefa – przewiduje szef IPK.

No ale nie tylko brak dojrzałości przekreśla szansę na sukces, na awans. Według autora „Modeli kariery”, zabójcza dla naszego rozwoju może być również trudna sytuacja rodzinna czy choroba. Niestety, na te czynniki nie mamy już najmniejszego wpływu.

MS/JK