Podatki 2007

20 lipca 2006 r.

Polska i Wielka Brytania podpisały nową umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania. Zgodnie z jej postanowieniami Polacy pracujący na Wyspach nie będą już musieli płacić polskim urzędom skarbowym podatku od pieniędzy, które zarobią za granicą w 2007 r. To milowy krok naprzód. Nic dziwnego, że latem na ulicach Londynu Polacy świętowali swój tryumf. Jednak gruntowniejsza analiza tekstu umowy nie napawa już takim optymizmem. Jej największym minusem jest sposób wyliczania podatku od krajowych dochodów. Polak, który w jednym roku podatkowym uzyska dochód i w Polsce, i w Wielkiej Brytanii, będzie musiał je zsumować. Od tej kwoty wyliczy stawkę podatkową. Podatek zapłaci w Polsce od polskich dochodów, ale według skali podatkowej wyliczonej od całości (czyli dochodów polskich i zagranicznych).

Przez to większość rodaków pracujących w Wielkiej Brytanii prawdopodobnie sięgnie najwyższego progu podatkowego. Obecnie takie zasady obowiązują Polaków, którzy pracują w Irlandii. – Nowa umowa jest na pewno korzystniejsza od starej, ale nie aż tak, jak mogliśmy się spodziewać – mówi Ewa Manno z Polskiego Centrum Finansowego w Londynie.

Nowa umowa weszła w życie 1 stycznia 2007 r. Nie działa wstecz. Oznacza to, że za rok 2006 trzeba będzie rozliczyć się jeszcze na starych zasadach. – Abolicji nie będzie – zapowiedział w Londynie wiceminister finansów Jarosław Neneman, podpisując umowę z władzami angielskimi. Dodał również, że ci, którzy zalegają z rozliczeniem za poprzednie lata, powinni się liczyć z kontrolą skarbową.

JAK ROZLICZYĆ SIĘ ZA ROK 2006?

Do 30 kwietnia 2007 r. trzeba w polskim urzędzie skarbowym złożyć zeznanie podatkowe. Osoby, które uzyskały dochody za granicą, wypełniają formularz PIT-36. Od tego roku do każdego zeznania należy dołączyć załącznik PIT/ZG. Znajdą się w nim informacje o dochodach uzyskanych za granicą i zapłaconym tam podatku. Zagraniczne zarobki należy rozliczyć zgodnie z metodą obowiązującą w umowie o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej pomiędzy Polską a krajem uzyskania dochodu. Istnieją dwie metody: wyłączenia z progresją oraz proporcjonalnego odliczenia.
Polaków, którzy w 2006 r. pracowali w Irlandii, obowiązuje metoda wyłączenia z progresją. Od zarobków uzyskanych w Irlandii nie trzeba płacić podatku w Polsce. A jeśli osoba pracująca w Irlandii nie uzyskała w Polsce żadnego dochodu w 2006 r., nie musi wcale składać zeznania podatkowego w polskim urzędzie.

Osoby, które pracowały w 2006 r. w Wielkiej Brytanii, muszą rozliczyć się z polskim urzędem skarbowym, korzystając z metody proporcjonalnego odliczenia. Pozwala ona na odliczenie od wszystkich uzyskanych dochodów podatku już zapłaconego za granicą. Jest zdecydowanie mniej korzystna.

DWIE METODY OBLICZANIA PODATKU

Irlandia – metoda wyłączenia z progresją:
Pieniądze zarobione za granicą przelicz na złotówki. Zagraniczne zarobki powinieneś przeliczyć na złotówki według kursu twojego banku z dnia, w którym otrzymałeś wypłatę. Jeśli nie korzystałeś z usług banku, przelicz zagraniczną wypłatę na złotówki według średniego kursu Narodowego Banku Polskiego na dzień otrzymania wypłaty. Średnie kursy walut ogłaszane przez NBP na każdy dzień znajdziesz na stronie www.nbp.gov.pl .
Dodaj zagraniczne zarobki do polskich.
Od całej kwoty wylicz stawkę podatku według obowiązującej skali podatkowej.
Zapłać podatek według wyliczonej stawki procentowej od pieniędzy zarobionych w Polsce. *Wielka Brytania *

– metoda proporcjonalnego odliczenia:
Przelicz pieniądze zarobione za granicą na złotówki.
Dodaj zagraniczne zarobki do polskich.
Oblicz należny podatek według obowiązującej skali podatkowej. Od wyliczonego podatku odlicz kwotę podatku zapłaconego za granicą, która przypada proporcjonalnie na przepracowany na Wyspach okres (aby obliczyć, jaka część podatku przypada proporcjonalnie na przepracowany za granicą okres, cały należny podatek pomnóż przez dochód uzyskany za granicą i podziel wynik przez cały twój dochód).
Wpłać do urzędu skarbowego kwotę podatku, która pozostała po odliczeniu.

KTO UCIEKNIE POLSKIEMU FISKUSOWI?

W polskim urzędzie skarbowym nie muszą rozliczać się osoby, które pracowały w 2006 r. w Irlandii i nie uzyskały dochodu w Polsce. Nie muszą też składać zeznania ci, którzy przenieśli się na stałe do Wielkiej Brytanii. Co to oznacza? W przepisach prawa podatkowego znajduje się zapis mówiący, że jeśli twój ośrodek interesów życiowych znajduje się na Wyspach lub przebywałeś w Polsce krócej niż 183 dni w roku podatkowym, nie musisz się rozliczać w kraju.

Jak możesz udowodnić, że twój ośrodek interesów życiowych znajduje się w Wielkiej Brytanii i tym samym uniknąć płacenia podatku w Polsce? Powinieneś mieć ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze z Wielką Brytanią niż z Polską. Oznacza to, że przeprowadziłeś się z całą rodziną i dobytkiem i zamierzasz zostać na Wyspach na stałe. Uwaga! Przeniesienie ośrodka interesów życiowych nie jest jednoznaczne ze zmianą obywatelstwa, wymeldowaniem się w Polsce lub sprzedażą mieszkania. Jednak ostateczna decyzja o tym, czy fiskus uzna, że przeniosłeś się na Wyspy na dobre, należy do urzędnika. Problemów z przekonaniem urzędnika o tym, że są rezydentami brytyjskimi, nie będą raczej miały osoby, które nie zostawiły w Polsce małżonka, dzieci, nie prowadzą w kraju żadnych interesów i nie osiągają dochodów. Ich ośrodek interesów życiowych znajduje się na Wyspach. Jednak ci, którzy pracują za granicą, ale prowadzą w Polsce interesy lub są właścicielami gospodarstwa rolnego, mogą zostać wezwani na kontrolę skarbową.

Zdaniem Ewy Manno z Polskiego Centrum Finansowego w Londynie osoby, które są brytyjskimi rezydentami, nie powinny mieć do czynienia z polskim urzędem skarbowym. – Przepisy Unii Europejskiej mówią, że każdy jej obywatel może sam sobie wybrać miejsce zamieszkania, a status rezydenta Wielkiej Brytanii uzyskuje się po przepracowaniu tu 183 dni w roku – mówi. Jeśli osoba, która przepracowała na Wyspach wymagane 183 dni, deklaruje, że chce zostać tu na stałe, jej ośrodek interesów życiowych znajduje się w Wielkiej Brytanii. A nawet jeśli ktoś pracował w Polsce i w środku brytyjskiego roku podatkowego (który trwa od 6 kwietnia do 5 kwietnia następnego roku) przyjechał do Wielkiej Brytanii z zamiarem osiedlenia się tu na stałe, może przychody uzyskane w Polsce rozliczyć tutaj jako Foreign Income (dochody uzyskane poza granicami Wielkiej Brytanii).

CO MOŻESZ ODLICZYĆ

Od podatku możesz odliczyć:
1. Diety. W ubiegłych latach można było odliczyć 30 diet. Od tego roku obowiązują korzystniejsze zasady. Już w rozliczeniu za rok 2006 możesz uwzględnić kwotę odpowiadającą 30 proc. diety za każdy dzień zatrudnienia za granicą. Kwoty diet określone są w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej i wynoszą 32 funty (Wielka Brytania) i 45 euro (Irlandia).
2. Zryczałtowane koszty uzyskania przychodów, czyli koszty uzyskania przychodów w określonej z góry kwocie. Mogą je odliczyć od podatku osoby zatrudnione na podstawie umowy o pracę (nie samozatrudnione). Za rok 2006 można odliczyć 102,25 zł za każdy rozpoczęty miesiąc pracy.
3. Darowizny. Maksymalnie 6 proc. dochodów, jeśli darowiznę przekazałeś na rzecz organizacji pożytku publicznego, i bez limitu, jeśli wsparłeś darowizną kościelną działalność charytatywną.
4. Odsetki od kredytu mieszkaniowego.
5. Wydatki na Internet w miejscu zamieszkania. Maksymalnie 760 zł.
6. Wydatki na rehabilitację (osoby niepełnosprawne).
7. Wydatki na działalność klubów sportowych.
8. VAT za materiały budowlane.
9. Wydatki na składki ZUS zatrudnionej przez ciebie pomocy domowej.
Uwaga!
Od podatku nie można odliczyć składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne opłaconych za granicą.

RAZEM MOŻE BYĆ TANIEJ

Małżonkowie mogą rozliczyć się wspólnie, jeżeli oboje podlegają nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce, czyli ich stałe miejsce zamieszkania znajduje się na terytorium kraju oraz istnieje między nimi wspólnota majątkowa. Nie ma znaczenia, czy oboje osiągnęli dochody, czy tylko jedno z nich. Żeby skorzystać ze wspólnego rozliczenia, trzeba być małżeństwem przez cały rok podatkowy.

Kiedy warto się rozliczać razem z małżonkiem? Wspólny PIT opłaca się, gdy:

- dochody każdego z małżonków rozliczane odrębnie znalazłyby się w innym przedziale skali podatkowej (np. mąż – 30 proc., a żona – 19 proc.),
- jeden z małżonków nie osiągnął w danym roku podatkowym żadnych dochodów lub osiągnął dochody niższe od kwoty wolnej od podatku.

CO CI GROZI ZA UKRYCIE DOCHODU?

Jeżeli nie złożysz zeznania podatkowego, mimo że masz taki obowiązek, lub ukryjesz zagraniczne dochody przed polskim fiskusem, możesz za to słono zapłacić. Za przestępstwo skarbowe grozi grzywna, czasem wielokrotnie przekraczająca dochody, albo nawet kara pozbawienia wolności. Mimo że państwa nie przekazują sobie automatycznie informacji o dochodach i podatkach pracujących na ich terytorium cudzoziemców, polski urząd skarbowy nie będzie miał problemu z uzyskaniem takich danych. Wystarczy, że zwróci się z zapytaniem do zagranicznego fiskusa. Takie prawo gwarantują mu umowy dwustronne o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz unijne przepisy podatkowe. Jak urząd skarbowy może wpaść na twój trop? – Odkąd Polska dołączyła do Unii Europejskiej, dostajemy coraz więcej donosów na sąsiadów i członków rodziny – mówi pracownik urzędu skarbowego pragnący zachować anonimowość. – Zazdrość i zawiść ludzka nie zna granic. Zanim więc zdecydujesz, że nie warto wpisywać do rocznego zeznania podatkowego zarobionych za granicą
pieniędzy, bo „i tak się nie wyda”, dwa razy się zastanów. ROZLICZASZ SIĘ TYLKO ZA GRANICĄ?

Wielka Brytania:

Rok podatkowy trwa od 6 kwietnia 2006 do 5 kwietnia 2007 r.
Jeśli pracujesz na etacie w Wielkiej Brytanii, nie musisz się kłopotać rozliczeniem podatkowym. Twój pracodawca wszystkim się zajmie za ciebie.
Jeśli jesteś samozatrudniony, powinieneś do końca stycznia 2007 r. złożyć w urzędzie skarbowym zeznanie za ubiegły rok podatkowy. Możesz to zrobić przez Internet, za pośrednictwem strony www.glueserv.com/COI/IRV1649/index.html .

Irlandia:

Rok podatkowy trwa od 1 stycznia do 31 grudnia.
Osoby pracujące na etacie z podatku rozlicza pracodawca.
Osoby samozatrudnione same wyliczają i opłacają podatek (tzw. podatek wstępny – Preliminary Tax) do 31 października danego roku. Po zakończeniu roku podatkowego muszą złożyć deklarację i ewentualnie dopłacić podatek. Mają na to czas do końca października roku następnego.

Wszystkie sprawy w irlandzkim urzędzie skarbowym załatwisz przez Internet, za pośrednictwem strony www.revenue.ie .

GDZIE PO POMOC?

W Polsce:
Zacznij od poszukania informacji w swoim urzędzie skarbowym. Możesz też zwrócić się ze swoim problemem do Ministra Finansów. Ustawa zobowiązuje go do udzielenia odpowiedzi podatnikom w ciągu sześciu miesięcy. Pytanie wyślij na adres:

Ministerstwo Finansów
ul. Świętokrzyska 12
00-916 Warszawa

W Wielkiej Brytanii:
Zwróć się o darmową poradę do pracowników organizacji Citizens Advice Bureau: www.adviceguide.org.uk . Możesz też poprosić o pomoc urząd skarbowy (HM Revenue & Customs): www.hmrc.gov.uk .

W Irlandii:
Odwiedź Obywatelskie Centrum Informacyjne: www.citizensinformation.ie lub zajrzyj na strony urzędu skarbowego (po polsku): www.revenue.ie/press/taxguide_polish.html . W każdym kraju możesz skorzystać z usług prywatnej firmy, która przygotuje twoje rozliczenie. Taka usługa nie jest już jednak darmowa.

Magdalena Gignal