Sierota, ale nie eurosierota

Eurosieroty to takie dzieci, które wychowują się przynajmniej bez jednego rodzica, który wyjechał z Polski za chlebem. "Gazeta Wyborcza" podaje przykład 14-letniego Jacka, którego ojciec wyjechał do pracy w Anglii. Jak podaje gazeta, ojciec nie ma warunków, by ściągnąć żonę z dzieckiem. Jacek najpierw płakał, a teraz jest wulgarny, wagaruje. Matka sobie z nim nie radzi.

Również posłowie postanowili policzyć eurosieroty. O dane zwrócili się do MEN, a resort zrzucił zadanie na kuratorów. Według wakacyjnych danych, opracowanych przez MEN, w Polsce jest 45 tys. 646 eurosierot. Najwięcej w Zachodniopomorskiem - 8 960, najmniej w Lubuskiem - 119. Świętokrzyskie, Podkarpackie, Podlaskie i Lubelskie danych nie podały.
Rozmówca "Gazety Wyborczej" twierdzi, że ministerstwo wrzuca eurosieroty do jednego worka z dziećmi zaniedbanymi. I spłaszcza problem do prawnego: jest opiekun, nie ma eurosieroty.

"Gazeta" pisze, że aż 34 tys. z 45 tys. eurosierot, których MEN doliczył się w wakacje, to dzieci opuszczone przez jednego rodzica - najczęściej ojca, który pracuje za granicą. Ale w świetle nowych wytycznych większość z nich dla MEN eurosierotami już nie jest. Wystarczy, że matka nie ma ograniczonych praw rodzicielskich, chodzi na wywiadówki, a dziecko nie wagaruje, jest ubrane i najedzone.

Okazuje się też, że eurosierotą może nie być nawet dziecko opuszczone przez dwoje rodziców. Wystarczy, by przed wyjazdem do pracy powierzyli opiekę prawną nad dzieckiem babci, dziadkowi czy pełnoletniemu rodzeństwu i byli w kontakcie ze szkołą.

MEN przysłało do "Gazety" oświadczenie: "Przez pojęcie tzw. eurosieroctwa należy rozumieć sytuację, w której emigracja zarobkowa rodziców/rodzica powoduje burzenie podstawowych funkcji rodziny, takich jak zapewnienie ciągłości procesu socjalizacji, wsparcia emocjonalnego dziecka i transmisji kulturowej. Takie rozumienie eurosieroctwa oznacza, że nie każde dziecko, którego rodzice lub rodzic wyjechał do pracy za granicą, powinno być traktowane jako eurosierota".