Teraz za wzrostem cen metali stoi już większy popyt przemysłu

Metale przemysłowe drożały wczoraj na światowych giełdach i był to kolejny dzień wzrostu ich cen. Tym razem do wzmożonych zakupów przekonały zapewnienia o poprawie koniunktury gospodarczej na świecie, których nie szczędzili szefowie największych banków centralnych na weekendowym spotkaniu w Jackson Hole.

Zarówno przewodniczący Fedu Ben S. Bernanke, jak i prezes EBC Jean-Claude Trichet na dorocznym sympozjum w amerykańskim stanie Wyoming powiedział, że światowa gospodarka wychodzi z recesji. I co bardzo ważne - z Jackson Hole nie napłynęły żadne złe informacje. Cena miedzi wzrosła wczoraj trzeci raz z rzędu, nikiel podrożał o ponad 3 procent, a notowania ołowiu osiągnęły poziom z września ubiegłego roku.

Wielkie chińskie ssanie

Metale, a zwłaszcza miedź, często uważana za punkt odniesienia w tym segmencie, drożeją niemal nieprzerwanie od początku roku. W porównaniu z dołkiem z 24 grudnia 2008 r. obecna cena miedzi jest ponad dwa razy wyższa. To wynik silnego popytu chińskiej gospodarki na ten metal. Chiny jako jedyna z dużych gospodarek nie wpadły w recesję, a tempo wzrostu tamtejszego PKB z pierwszego kwartału na poziomie 6,1 proc. było wprawdzie o wiele niższe od średniej z minionej dekady, ale i tak olbrzymie, zważywszy że jest to już trzecia pod względem wielkości gospodarka na świecie. W drugim kwartale Chiny już przyspieszyły wzrost PKB do 7,9 proc. w stosunku rocznym, a bieżące informacje z obecnego kwartału też nie zapowiadają zwolnienia.

Do wciąż szybkiego wzrostu chińskie władze dołożyły jeszcze jeden czynnik windujący światowe ceny metali przemysłowych. Korzystając z tego, że pod koniec minionego roku metale były najtańsze od wielu lat, chiński urząd rezerw strategicznych energicznie przystąpił do uzupełniania zapasów. Było to działanie ze wszech miar uzasadnione, a jego realizację umożliwiły gigantyczne rezerwy dewizowe Chin, przekraczające już 2 biliony dolarów. W tej sytuacji kupowanie surowców było podyktowane nie tylko chęcią uzupełnienia zapasów stosunkowo niskim kosztem, ale także ulokowania tych rezerw w instrument bardziej bezpieczny niż na przykład amerykańskie dolary. Ocenia się, że w pierwszym półroczu Chiny kupiły około 400 tys. ton miedzi z przeznaczeniem na uzupełnienie rezerw.

W pierwszych pięciu miesiącach br. światowe zużycie miedzi było o 4,1 proc. większe niż w takim samym okresie ub.r. Przy czym chiński popyt z nawiązką wyrównywał słabsze zapotrzebowanie na surowce we wszystkich 30 krajach członkowskich Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju - ocenia Max Layton z australijskiego banku inwestycyjnego Macquarie, jednego z głównych graczy na rynku surowcowym.

Coraz więcej zużywa przemysł

Chiński popyt decydował o cenach miedzi w pierwszych miesiącach tego roku. Od czerwca jednak ruszył przemysł w największych europejskich gospodarkach, Japonii i USA, co potwierdziły już raporty o PKB w II kw. Rządowe programy stymulujące zakupy samochodów przywróciły wysokie obroty branży motoryzacyjnej. Widać oznaki ożywienia nawet w amerykańskim budownictwie, które w okresie dobrej koniunktury pochłania około 40 proc. miedzi zużywanej w USA. Wiele wskazuje na to, że obecny wzrost cen na rynkach surowcowych ma dość trwały charakter. Fundusze hedgingowe i inni duzi spekulanci na nowojorskim rynku miedzi w minionym tygodniu o 88 proc. zredukowali krótkie pozycje zakładające spadek cen.

Najnowszym potwierdzeniem wychodzenia świata z recesji jest większy od prognozowanego wzrost zamówień dla przemysłu strefy euro w czerwcu. Były one o 3,1 proc. większe niż w maju, co jest największą zwyżką od 19 miesięcy.

Eugen Weinberg - starszy analityk surowcowy, Commerzbank, Frankfurt
*Ceny wyprzedziły fundamenty *
Najważniejszym czynnikiem oddziałującym ostatnio - a w zasadzie już od początku roku - na ceny metali przemysłowych było rosnące przekonanie inwestorów, że ożywienie gospodarcze jest już bliskie, co dobrze rokuje dla tych dóbr, na które popyt jest mocno cykliczny, w tym również metali. A więc z jednej strony liczył się rzeczywisty wzrost popytu w Chinach, a z drugiej oczekiwania, że popyt będzie rósł w przyszłości. W efekcie jednak ceny surowców mocno wyprzedziły poprawę warunków fundamentalnych. Trudno jest wskazać jakikolwiek metal, który pozostał w tyle. Te surowce, które przez większą część bieżącego roku były relatywnie niedowartościowane, np. aluminium, w perspektywie ostatnich tygodni drożały najszybciej. Przypływ uniósł więc wszystkie łodzie. Z fundamentalnego punktu widzenia korekta na rynku metali jest nieuchronna. Trudno jednak przewidzieć, kiedy i przy jakim poziomie cen nastąpi, ponieważ zaufanie do rynku jest wciąż duże.

*David Barclay - strateg surowcowy, Standard Chartered, Londyn *
*Będzie korekta na rynku miedzi *
Popyt na metale przemysłowe jest ściśle skorelowany z takimi wskaźnikami makroekonomicznymi, jak produkcja przemysłowa i indeksy PMI (bazujące na ankietach wśród menedżerów logistyki). W ostatnich trzech, czterech miesiącach wskaźniki te mocno się odbiły, co wpłynęło na ceny surowców. Sytuacja na rynku metali odzwierciedla przede wszystkim oczekiwania, że nastąpi poprawa koniunktury. W przypadku niektórych surowców można zauważyć faktyczny wzrost popytu w Chinach. Ale ogólnie na świecie popyt, np. na miedź, wciąż jest słaby. W tym sensie wzrost cen surowców jest bardziej skutkiem wyhamowania tempa spadku popytu niż jego autentycznego umocnienia. Obecnie ceny metali są dość wysokie. Szczególnie przewartościowana jest miedź, w krótkim terminie spodziewam się więc korekty na tym rynku. Nie wydaje mi się natomiast, aby którykolwiek z metali przemysłowych był obecnie niedowartościowany.
Grzegorz Siemionczyk, Jerzy Boćkowski
PARKIET