Za te choroby ZUS wypłaci 1878 zł miesięcznie. Lista jest długa

Aby uzyskać rentę z tytułu niezdolności do pracy, konieczne jest spełnienie kilku kluczowych warunków. Przede wszystkim lekarz orzecznik ZUS musi stwierdzić, że dana osoba nie jest zdolna do pracy. Dodatkowo wymagany jest odpowiedni do wieku okres składkowy.

Wyjątkiem od wymagań dotyczących okresu składkowego są osoby, które opłacały składki przez co najmniej 20 lat (kobiety) i 25 lat (mężczyźni). Dotyczy to także osób, których niezdolność do pracy wynika z wypadku w drodze do pracy lub z pracy.

Niezdolność do pracy dzieli się na dwa typy: częściową i całkowitą. Osoba całkowicie niezdolna nie może podjąć żadnej pracy, natomiast częściowo niezdolna utraciła zdolność do pracy zgodnej z kwalifikacjami. Renta przysługuje osobom całkowicie niezdolnym do pracy.

Decyzję o przyznaniu renty podejmuje lekarz orzecznik ZUS, który ocenia, czy niezdolność jest trwała czy czasowa. Sprawdza również, czy istnieje możliwość przekwalifikowania się. Niezdolność do pracy może być uznana maksymalnie na pięć lat.

Najczęściej występujące choroby, które stają się podstawą przyznania renty z ZUS, to m.in.:

• choroby układu krążenia,
• choroby układu nerwowego,
• choroby układu oddechowego,
• choroby oka,
• zaburzenia psychiczne i zachowania takie jak schizofrenia czy depresja,
• nowotwory złośliwe związane z pracą,
• choroby skóry,
• przewlekłe choroby układu ruchu,
• choroby zakaźne i pasożytnicze,
• choroby układu kostno-stawowego, mięśniowego i tkanki łącznej.

Uwzględnienie zasługują również choroby zawodowe, do których należą m.in.:

• pylica płuc,
• choroby zakaźne,
• uszkodzenie głosu,
• ubytek słuchu,
• choroby obwodowego układu nerwowego,
• przewlekłe choroby układu ruchu,
• choroby skóry,
• nowotwory złośliwe.