Zespół cieśni nadgarstka - choroba urzędników, informatyków, sekretarek
Pracujesz z komputerem? Masz problem z zaciskaniem pięści, a trzymane przedmioty często wypadają ci z ręki? Prawdopodobnie cierpisz na zespół cieśni nadgarstka. Zacznij leczenie bo wylądujesz na stole operacyjnym.
26.11.2010 | aktual.: 05.03.2012 14:14
Przyczyną choroby może być reumatoidalne zapalenie stawów, może też mieć charakter choroby zawodowej, np. u asystentek, sekretarek, informatyków. Zespół cieśni nadgarstka występuje bowiem przy częstej i długotrwałej pracy z myszką. Najczęściej występuje po 40 roku życia, zwłaszcza u kobiet.
Jak się objawia ?
Charakteryzuje się uporczywymi bólami i drętwieniem w obrębie 1-3 palca ręki. Bóle pojawiają się zazwyczaj nagle i przeważnie w nocy. Ręka jest wtedy obrzęknięta i zdrętwiała. Pojawiają się również zaburzenia czucia w tym samym obszarze. Może także dochodzić do zaniku mięśni kłębu kciuka.
Choroba rozwija się stopniowo i niestety objawy przybierają na sile kiedy jest nieleczona. Odczuwane jest cierpnięcie kciuka, palca wskazującego, środkowego, serdecznego. Szczególnie po długim bezruchu, np. w nocy. Ból i cierpnięcie palców nasila się po długotrwałym przebywaniu w przymusowej pozycji ręki – np. w czasie jazdy na rowerze, czy przy chodzeniu o kulach, lub przy forsownej pracy, przy czym unoszenie kończyn do góry i potrząsanie nią przynosi ulgę. Później następuje utrata precyzji np. niemożność utrzymania śliskich przedmiotów. Występuje osłabienie chwytu, brak precyzji i ograniczenia ruchów. Utrudnione jest zaciśnięcie ręki w pięść, a trzymane przedmioty często wypadają z ręki. Objawy występują najczęściej w nocy, nasilają się po uniesieniu kończyny, a zmniejszają po opuszczeniu. Po przebudzeniu chory odczuwa mrowienie w obrębie ręki, które często ignoruje, przypisując je przyjęciu nieprawidłowej pozycji podczas snu. W razie większego nasilenia choroby parestezje i ból budzą chorego w nocy, ulgę
przynosi wtedy opuszczenie ręki na podłogę.
POLECAMY: Drętwienie lewej ręki - sprawdź, co może oznaczać
Rozpoznanie choroby opiera się na badaniu szybkości przewodzenia impulsów w nerwie pośrodkowym (w przypadku zespołu cieśni dochodzi do zwolnienia przewodzenia). Wykonuje się też tzw. test prowokujący polegający na utrzymywaniu nadgarstka w pozycji maksymalnego zgięcia przez jedna minutę.
Jak z tym walczyć?
Najlepszą metodą leczenia choroby jest operacyjne przecięcie więzadła poprzecznego nadgarstka ( jest to jeden z elementów tworzących kanał nadgarstka). Zabieg operacyjny przynosi trwałą poprawę – twierdzi lek. med. Marek Rynkowski – Klasycznie wykonuje się małe cięcie na nadgarstku, ale zabieg można też wykonać artroskopowo. W bardzo wczesnej fazie choroby bywa stosowana blokada sterydowa do kanału nadgarstka (wstrzyknięcie sterydu do kanału nadgarstka). Pewną poprawę przynosi terapia ultradźwiękowa. Skuteczne jest też stosowanie leków moczopędnych, co powoduje zmniejszenie obrzęku w kanale nadgarstka.
Po zabiegu pobyt w szpitalu nie jest konieczny. Jeśli zabieg wykonany był rano, to wieczorem jeśli nie ma przeciwwskazań, można iść do domu.
- Decydując się na operacje musicie zdawać sobie sprawę, że w ten sposób leczycie tylko skutki choroby – opowiada Artur Zawadzki – informatyk, przeszedł 2 operacje - Jeśli zespół powstał przez pracę zawodową, to pomimo operacji - jeśli wykonujemy ten sam zawód - choroba wróci i to ze zdwojoną siłą, a kolejna operacja nic nie da. Jeśli więc ktoś planuje pozostać aktywnym zawodowo, a nie chce zmienić zajęcia, radzę nie decydować się na zabieg. Należy zacząć się oszczędzać w pracy, brać witaminy, chodzić na rehabilitację.
Po zabiegu, pracę biurową można podjąć po około 2 tygodniach, natomiast pracę fizyczną dopiero po 6 tygodniach.
Co do rehabilitacji, każdy pacjent powinien być indywidualnie poinformowany o możliwościach ćwiczeń. Być może będą zalecone wizyty w gabinecie fizjoterapeutycznym (rehabilitacji medycznej).
JK
