10 najlepszych miejsc na emeryturę

Twórcy corocznego raportu Global Retirement Index przebadali 150 państw pod kątem dostępu do specjalistycznej opieki medycznej, stanu zdrowia, sytuacji materialnej obywateli, ekonomii państwa, dbałości o środowisko oraz jakości życia, posiłkując się raportami WHO i Europejskiego Banku Centralnego.

Analizując te czynniki, francuski bank Natixis wziął pod uwagę także wydatki na opiekę medyczną w przeliczeniu obywatela, czyli np. liczbę łóżek w szpitalach przypadającą na 1000 mieszkańców. Uwzględniono dochody obywateli i nierówności w zarobkach, stosunek liczby emerytów do liczby osób pracujących, poziom bezrobocia, inflacji, wysokość podatków, stóp procentowych oraz poziom zadowolenia, a nawet klimat i warunki do życia.

ZOBACZ TOP 10 MIEJSC, GDZIE WARTO PRZENIEŚĆ SIĘ NA EMERYTURĘ

Tu emeryturą można się cieszyć długo. Średnia długość życia to 81 lat. Jak przekonują autorzy raportu, ma to związek z bardzo dobrze rozwiniętym systemem opieki zdrowotnej i finansowania ubezpieczeń społecznych.

Kraj należy do najprzyjaźniejszych pod względem prowadzenia działalności gospodarczej, co powoduje, że społeczeństwo szybko się bogaci. Roczny dochód na mieszkańca wynosi ponad 30 tysięcy dolarów.

Gospodarka jest silna, a jej podstawą jest hodowla owiec i bydła oraz uprawa zbóż, warzyw i owoców. Ważnym czynnikiem w wysokiej jakości życia jest również niskie zanieczyszczenie powietrza, zróżnicowane środowisko naturalne. Nowa Zelandia przoduje wśród krajów wykorzystywaniu odnawialnych źródeł energii.

Są najludniejszym krajem Unii Europejskiej z ponad 80 milionami mieszkańców i drugim najbardziej popularnym celem migracji na świecie. Kraj przyciąga systematycznym spadkiem bezrobocia, a przy tym rozwiniętą polityką socjalną, która obejmuje wszystkich obywateli. Z państwowego systemu mają jednak prawo wypisać się obywatele o wysokich zarobkach i zatrudnione we własnych firmach, podpisując prywatny kontrakt z ubezpieczeniem.

Niemcy posiadają też najstarszy na świecie system ochrony zdrowia i - jak można przeczytać w profilu CIA - na 1000 obywateli przypada w Niemczech 8,2 łóżka szpitalnego. W połączeniu z wysokimi dochodami na mieszkańca, autorzy raportu Global Retirement Index uznali Niemcy za jedno z najlepszych miejsc dla emerytów.

Zauważają jednak, że sytuacja pogorszyła się od ubiegłego roku i Niemcy w tegorocznym zestawieniu spadły o dwie lokaty z 7. na 9. miejsce. Ma to związek ze spowolnieniem gospodarczym i wzrostem emisji gazów cieplarnianych. Również za niekorzystne dla przyszłych emerytów i oszczędzających wyróżniają wciąż spadające, choć i tak bardzo niskie, stopy procentowe.

Wśród atutów kraju wymieniany jest jeden z najlepszych i najbardziej dofinansowanych systemów opieki zdrowotnej. Przykłada się do tego również wysoki odsetek pracowników służby zdrowia przypadający na jednego mieszkańca oraz rozwinięty system ubezpieczeń.

Jak zaznaczają autorzy raportu, austriaccy emeryci cieszą się dobrobytem wynikającym z wysokich dochodów na mieszkańca oraz niskiego bezrobocia.

Pomimo problemów z systemem bankowym i planowanych cięć wydatków na usługi publiczne i programy dla emerytów, Austria w najbliższych latach pozostanie jednak - zdaniem analityków banku Natixis - jednym z najlepszych miejsc na emeryturę.

Duńscy emeryci korzystają z rozbudowanych rządowych programów opieki i komfortowych warunków życia. Stąd też wysoka średnia długości życia, która wynosi 80 lat. Kraj ten przeznacza na ochronę zdrowia 9,3 proc. produktu krajowego brutto, przebija go jedynie Holandia (wydając 10,2 proc. PKB). Dla porównania Polska przeznacza na ten cel poniżej 5 proc. * *Duński system emerytalny składający się z trzech filarów stawiany jest za wzór dla innych krajów. Jest on kompromisem pomiędzy wysokimi stawkami emerytalnymi a trwałością systemu dostosowanym do zmian demograficznych i starzenia się społeczeństwa. Średnia emerytura - jak oszacowała Gazeta Prawna - wynosi w przeliczeniu ponad 3 tys. złotych miesięcznie.

Emerytura w Danii złożona jest z dwóch części: podstawowej i dodatkowej. Pierwsza przysługuje wszystkim, którzy mieszkają w Danii od co najmniej 40 lat. Dodatkowa zależy od wysokości opłacanych składek. Zdaniem autorów raportu, Dania jest w ścisłej światowej czołówce krajów pod względem wygody i komfortu życia emerytów.

Kraj ten jest doskonałym przykładem powszechnego systemu opieki społecznej. Charakterystyczne dla niego jest finansowanie służby zdrowia i emerytur z podatków, a nie dodatkowych ubezpieczeń społecznych.

Bardzo dobrze rozwinięta jest również służba zdrowia z wysokim odsetkiem lekarzy na jedną osobę, co przekłada się na wysoką średnią długości życia wynoszącą około 82 lat. Pod względem zarobków i majątkowego dobrobytu Szwecja zamyka pierwszą dziesiątkę raportu OECD ze średnim dochodem rzędu 30 tysięcy dolarów na gospodarstwo domowe.

Szwecja przeznacza poprzez budżet na cele socjalne 27 proc. swojego PKB, jeden z najwyższych na świecie poziomów. W rankingu Światowego Forum Ekonomicznego szwedzka gospodarka została uznana za trzecią najbardziej konkurencyjną na świecie.

Minimalna emerytura w tym kraju wynosi około 785 euro, czyli mniej więcej 3,2 tys. złotych. Średnia jest niemal dwukrotnie wyższa i wynosi około 65 proc. średniego wynagrodzenia, a więc około 1,4 tys. euro, to jest ponad 5,7 tys. zł.

Rząd holenderski przeznacza najwięcej pieniędzy na świecie na służbę zdrowia i politykę socjalną. Wydatki na ten cel stanowią 10,2 proc. PKB - wynika z raportu Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju. Kraj ten awansował w rankingu francuskiego banku z 13 w roku 2014 na 5 pozycję w tegorocznym zestawieniu.

W Holandii za każdy rok opłacania składek na ubezpieczenie zyskuje się 2 proc. przyszłej emerytury. Jej wysokość ustalana jest przez państwo dwa razy w roku. W praktyce Holendrzy odkładają już od 15. roku życia, opłacając ubezpieczenie. W razie gdyby po przepracowaniu 50 lat nie udało się uzyskać pełnej emerytury, istnieje możliwość "dokupienia lat" za pośrednictwem Sociale Verzekeringsbank.

Przechodząc na emeryturę po ukończeniu 65. roku życia, Holender otrzymuje 91,4 proc. średniego wynagrodzenia, co stanowi najwyższą emeryturę wśród krajów rozwiniętych gospodarczo.

Islandzki system emerytalny uznany został przez OECD za jeden z najlepszych na świecie. Urząd Nadzoru Finansowego chwali z kolei ten kraj za współpracę funduszy emerytalnych oraz ubezpieczeń społecznych w wyrównywaniu płac w przypadku osób, które nie odprowadziły wystarczającej liczby składek. Dolna granica wieku przejścia na emeryturę w Islandii zależy od przynależności do określonego funduszu emerytalnego. Większość określa ją jednak na 67 lat.

Dzięki uzdrowieniu systemu finansowego, Islandia awansowała z 11. miejsca na 4. pozycję raportu Global Retirement Index. Autorzy docenili ją za ustabilizowanie sektora bankowego, nad którego znaczną częścią rząd przejął kontrolę po kryzysie 2008 roku. Teraz Islandia zastanawia się nad kolejną rewolucją w swoim systemie bankowym i odebraniem komercyjnym instytucjom możliwości udzielania pożyczek bez pokrycia.

Zdaniem autorów raportu, Islandia jest dziś jednym z najprzyjaźniejszych krajów dla emerytów. Ich zdaniem islandzkim emerytom dobrze wróży dalsze umacnianie się systemu finansowego kraju i zapewnienia o trwałości wysokich wydatków na usługi publiczne i świadczenia emerytalne.

Na trzeciej pozycji w raporcie Natixis Global Retirement Index znalazła się Australia - głównie ze względu na z rosnącą gospodarką, wysokie dochody oraz niskie bezrobocie i dobry systemem opieki społecznej. Dodatkowo, według OECD, Australijczycy zajmują drugie miejsce, po mieszkańcach Nowej Zelandii, wśród najzdrowszych narodów świata.

Emerytura państwowa w Australii przysługuje osobom powyżej 65. roku życia, ale do 2020 roku wiek ma zostać stopniowo podniesiony do 67. roku życia. Państwowa emerytura pobierana jest jednak przez połowę obywateli i wynosi w przeliczeniu na polską walutę około 2,3 tys. zł dla samotnych i 1,7 tys. dla osób żyjących w związkach.

Najbogatsi emeryci, którzy stanowią w Australii około 25 proc., nie dostają podstawowej emerytury od państwa. Samodzielnie się ubezpieczają, wykupując indywidualne produkty emerytalne i wpłacając na pracownicze systemy kapitałowe.

Biorąc pod uwagę czynniki makroekonomiczne, jak choćby zadłużenie rządu, inflację i politykę fiskalną, które mogą mieć znaczący wpływ na bezpieczeństwo finansowe emerytów, Global Retirement Index uznał Norwegię za drugi najbardziej przyjazny kraj emerytom.

W Norwegii emeryci mają jedne z najwyższych świadczeń na świecie. Wysoka jakość życia, uważany wręcz za "wybitny" system opieki zdrowotnej i bezpieczny system finansowy powodują, że Norwegowie ze spokojem spoglądają w przyszłość. Norwegii udało się zmniejszyć poziom długu publicznego w stosunku do PKB o połowę.

Gospodarka Norwegii w dużej mierze oparta jest na ropie i gazie, więc spadki ich cen wpłynęły również na wartość norweskiego funduszu emerytalnego, który zasilany jest wpływami ze sprzedaży tych surowców. Jest to największy państwowy fundusz finansowy na świecie. Jego celem jest zabezpieczenie świadczeń emerytalnych dla przyszłych pokoleń Norwegów.

W ubiegłym roku Globalny Rządowy Fundusz Emerytalny odnotował rekordową sumę 5,11 biliona koron, czyli w przeliczeniu prawie 2,5 biliona złotych przychodu - podała Polska Agencja Prasowa. Wynika z tego, że każdy z 5,1 mln Norwegów jest w swojej walucie milionerem.

Według raportu Natixis najlepiej być emerytem w Szwajcarii. Szwajcarzy zarabiają średnio ponad 50,3 tys. dolarów w ciągu roku (średnia w krajach OECD to niecałe 34,5 tys. dolarów). Emerytura państwowa przysługuje mężczyznom po ukończeniu 65 lat i kobietom po ukończeniu 64 lat. Na drugi filar zbierane są składki pracownicze. Są one obowiązkowe dla wszystkich pracowników zarabiających ponad 20,5 tys. franków rocznie, czyli około 6 tys. złotych miesięcznie.

Osoby zatrudniające się same i niektóre inne grupy mogą dobrowolnie dołączyć do tego filaru. Dodatkowo Szwajcarzy mogą kupować indywidualne produkty emerytalne, korzystając przy tym z ulg podatkowych. **

Emeryci mają jeden z najlepszych systemów opieki zdrowotnej. Długość życia systematycznie wzrasta do prawie 83 lat, a wysoki poziom dochodów powoduje, że współczynnik dobrobytu jest najwyższy na świecie. Szwajcaria na opiekę zdrowotną przeznacza ponad 11 proc. PKB. Szacuje się, że przeciętny mieszkaniec tego kraju wydaje na zdrowie ponad 7 tys. dolarów rocznie.